Φάουλ

Είναι κοινό μυστικό πως η ιστορία της τηλεκατάρτισης των επιστημόνων έτσι όπως έγινε, δεν ήταν η επιμόρφωση και η όποια κατάρτιση. Ο σκοπός ήταν να μοιραστεί χρήμα ευρωπαϊκών προγραμμάτων χωρίς να επιβαρυνθεί ο κρατικός προϋπολογισμός. Η κατάρτιση ήταν απλώς η τυπική προϋπόθεση του προγράμματος για την εκταμίευση. Ως εδώ καλά. Όμως, υπήρξε ένα πρόβλημα στο σχεδιασμό και την υλοποίηση. Από τη στιγμή που επιλέχθηκε η συγκεκριμένη διαδικασία, θα έπρεπε τουλάχιστον για να μην είναι προσβλητική για τους επιστήμονες, να είναι και πλήρως ποιοτικά αναβαθμισμένη. Μια σοβαρή επιμόρφωση προϋποθέτει ένα σοβαρό φορέα κατάρτισης και ένα σοβαρό πρόγραμμα κατάρτισης. Αναφερόμαστε σε επιστήμονες με μεταπτυχιακά, με επιμορφώσεις υψηλού επιπέδου, πολλοί με διδακτορικά που μπαίνουν σε μια διαδικασία που είναι πολύ χαμηλής ποιότητας. Στην κρίση που περνάμε κάθε μέτρο που βοηθά εργαζομένους και επιχειρήσεις να «βγάζουν και αυτό τον μήνα» είναι καλοδεχούμενο. Όμως, ας υπάρχει μια σοβαρότητα. Δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε, τι είδους επιμόρφωση προσφέρουν ορισμένοι φορείς με προγράμματα τύπου «σκόιλ ελικικού» και «μέτζη νέουκτη» που τα βλέπαμε το Σαββατοκύριακο και μέχρι να υπάρξει παραδοχή από το υπουργείο Εργασίας περί «κάποιων αστοχιών» νομίζαμε πως είναι fake news.  Έπειτα τι είναι τα κονδύλια του ΕΣΠΑ; Λεφτά για πέταμα; Tέτοιες προχειρότητες -«αρπαχτές» αυτού του τύπου, που οπωσδήποτε θα γίνουν γνωστές στην Κομισιόν, δεν θα υπονομεύσουν τη διαπραγμάτευση του επόμενου ΕΣΠΑ; Δεν τα βλέπουν αυτά οι επιστήμονες που μας κούνησαν μαντήλι και νιώθουν δικαίωση για την απόφασή τους, βλέποντας την απαξίωση συναδέλφων τους στην γενέτειρα;