Απορίες

Δέκα ευρωπαϊκές χώρες -Βέλγιο, Κύπρος, Τσεχία, Εσθονία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ολλανδία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ισπανία- έχουν προχωρήσει ήδη σε μειώσεις ΦΠΑ και ειδικών φόρων κατανάλωσης. Η ελληνική κυβέρνηση κάτι τέτοιο το αποκλείει. Τι έχουμε ακούσει μέχρι τώρα από χείλη υπουργών ως επιχειρηματολογία; Ο ένας μας είπε ότι δεν θα μειωθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στα καύσιμα γιατί αυτοκίνητο έχουν οι… πλούσιοι. Άλλος δίνει συμβουλές εξοικονόμησης ενέργειας: «Δεν ξεχνάμε τον θερμοσίφωνα, δεν αφήνουμε ακόμα και ένα φως ανοιχτό». Ο άλλος τσακώνεται στα τηλεπαράθυρα υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση τα κάνει όλα τέλεια, έχει πάρει τα καλύτερα μέτρα στον πλανήτη, οι τιμές στα… αγγούρια πέφτουν και όποιος κάνει κριτική είναι «μίζερος».  Είναι λύση ή ανακούφιση στο πρόβλημα των νοικοκυριών ο «αστερίσκος» στη «βιτρίνα» του «φουσκωμένου» λογαριασμού του ρεύματος με τις επιδοτήσεις από το κράτος και τις εκπτώσεις της ΔΕΗ; Το γεγονός ότι το φαινόμενο είναι κατά βάση, εισαγόμενο, αποτελεί λόγο για αμεριμνησία, όπως αυτή που επικράτησε στην αρχική του εμφάνιση, όπου προβλέψεις για παροδικές αυξήσεις των τιμών αποδείχθηκαν ευσεβείς πόθοι και τείνουν να καταλήξουν φρούδες ελπίδες; Είναι «εκτός τόπου και χρόνου» η μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και στην ενέργεια και γιατί άραγε η απάντηση που δίνεται είναι ότι ενδέχεται να μην φτάσει αυτομάτως στον καταναλωτή; Και είναι παρηγοριά στον οικονομικά άρρωστο η διαρκής επίκληση της αύξησης των καταθέσεων των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων μέσα στην πανδημία; Μετά τον κορωνοϊό, θα χρειαστεί να μάθουμε να ζούμε και με την ακρίβεια; Μήπως να ανασκουμπωθούν για να βρουν λύσεις, αντί περί άλλα να τυρβάζουν και να αναλώνουν τον χρόνο τους σε εκλογικές σεναριολογίες;