• Απορρίφθηκε η ένσταση της Περιφέρειας, εκδόθηκε νέο τιμολόγιο με υπέρογκο ποσό, ανακύπτουν ζητήματα παραγραφής και νομιμότητας • Σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις
Η Ρόδος βρίσκεται εκ νέου στο επίκεντρο μιας σφοδρής αντιπαράθεσης που ξεπερνά τα όρια μιας τυπικής διοικητικής διένεξης και μετατρέπεται σε μείζον πολιτικό και θεσμικό ζήτημα.
Η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Ρόδου (ΔΕΥΑΡ) και η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου συγκρούονται για την υπόθεση της λεγόμενης «υδροκλοπής» σε νησίδες, κυκλικούς κόμβους και δίκτυα της Νότιας Ρόδου, με αντικείμενο πρόστιμο που αρχικά ανήλθε σε 8.046.255,17 ευρώ και με νεότερη πράξη τιμολόγησης εκτοξεύθηκε στα 9.468.838,05 ευρώ.
Η υπόθεση, που ξεκίνησε με αυτοψίες και διαπιστώσεις παράνομων συνδέσεων, έχει πλέον λάβει ανεξέλεγκτη διάσταση ενώ ταυτόχρονα τροφοδοτεί έντονη πολιτική αντιπαράθεση.
Η απόφαση του Δ.Σ. της ΔΕΥΑΡ και η κλιμάκωση της σύγκρουσης
Στις 23 Ιουλίου 2025, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΥΑΡ συνεδρίασε με αντικείμενο την ένσταση που είχε καταθέσει η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Στην ένσταση αυτή η Περιφέρεια κατηγορούσε τη ΔΕΥΑΡ για αόριστη και νομικά εσφαλμένη πράξη επιβολής προστίμου, ζητούσε την ακύρωσή της και απαιτούσε την ανάκληση του χαρακτηρισμού «υδροκλοπή», τον οποίο θεωρεί προσβλητικό και συκοφαντικό.
Παράλληλα υπογράμμιζε ότι η ΔΕΥΑΡ όφειλε να είχε τοποθετήσει υδρόμετρα στα επίμαχα σημεία, κάτι που δεν συνέβη ποτέ.
Η ΔΕΥΑΡ απάντησε επικαλούμενη στοιχεία από νέα αυτοψία της Διεύθυνσης Υδάτων και μετρήσεις της Υπηρεσίας Υδρομέτρων. Ο πρόεδρος του Δ.Σ. κ. Σωτήριος Βαγιανός τόνισε ότι τα δεδομένα δεν μεταβάλλουν την ουσία της αρχικής διαπίστωσης: η Περιφέρεια φέρεται να έχει προχωρήσει σε αυθαίρετες συνδέσεις χωρίς σύναψη συμβάσεων και χωρίς έγκριση της ΔΕΥΑΡ. Η απόφαση ελήφθη κατά πλειοψηφία, με τον εκπρόσωπο των εργαζομένων να δηλώνει «παρών» και ένα μέλος να μειοψηφεί.
Η ένσταση της Περιφέρειας: «Αόριστη και παράνομη πράξη»
Η Περιφέρεια στην ένστασή της, που είχε κατατεθεί στις 9 Ιουλίου 2025, ανέφερε ότι η πράξη επιβολής προστίμου είναι εντελώς αόριστη: δεν προσδιορίζει με σαφήνεια τις θέσεις των 38 συνδέσεων, δεν τεκμηριώνει τη μεθοδολογία υπολογισμού της κατανάλωσης και δεν εξηγεί πώς προκύπτει το υπέρογκο ποσό των 8 εκατ. ευρώ.
Επιπλέον, υποστήριξε ότι μεγάλο μέρος των συνδέσεων πραγματοποιήθηκε από την ίδια τη ΔΕΥΑΡ, κατόπιν επανειλημμένων αιτημάτων της Περιφέρειας προς τις δημοτικές υπηρεσίες ήδη από το 2011. Σε αρκετές περιπτώσεις, μάλιστα, το πότισμα γινόταν με βυτία και όχι με απευθείας σύνδεση από το δίκτυο, κάτι που, όπως τονίζεται, θα είχε διαπιστωθεί αν είχαν γίνει πραγματικές επιτόπιες αυτοψίες.
Οι θέσεις της ΔΕΥΑΡ: «Αυθαίρετες συνδέσεις και χρήση πόσιμου νερού»
Η ΔΕΥΑΡ, αντιτείνοντας, υποστήριξε ότι ουδέποτε έλαβε επίσημα αιτήματα από την Περιφέρεια. Τα έγγραφα που επικαλείται η ΠΝΑΙ, σύμφωνα με τη ΔΕΥΑΡ, είχαν σταλεί σε άλλους φορείς, όπως η ΔΕΥΑ Καλλιθέας ή ο Δήμος Ροδίων, οι οποίοι δεν είχαν αρμοδιότητα. Συνεπώς, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπήρξε νόμιμη διαδικασία.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στις συνδέσεις στην περιοχή Λάρδου – Ασκληπιού, όπου η ΔΕΥΑΡ κατήγγειλε ότι η Περιφέρεια προχώρησε σε αυθαίρετες συνδέσεις παρά το γεγονός ότι η επιχείρηση αδυνατούσε να υδροδοτήσει την περιοχή λόγω απωλειών δικτύων από τις πυρκαγιές του 2023 και έλλειψης επάρκειας νερού.
Το επίμαχο ζήτημα της τιμολόγησης
Η ΔΕΥΑΡ επέμεινε ότι η χρήση νερού από τα δίκτυα της, ακόμη και για άρδευση φυτών, τιμολογείται με βάση το τιμολόγιο ύδρευσης και όχι άρδευσης, αφού το νερό προέρχεται από δίκτυο πόσιμου νερού. Σημειώνεται ότι η ίδια πολιτική εφαρμόζεται σε ξενοδοχειακές μονάδες ή κατοικίες με κήπους. Η Περιφέρεια, στον αντίποδα, υποστήριξε ότι η τιμολόγηση είναι παράνομη και δυσανάλογη, αφού το νερό χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά για άρδευση πρασίνου σε νησίδες και πρανή, ενώ σε πολλές περιπτώσεις δεν υπήρξε καν κατανάλωση από δίκτυο.
Η νέα πράξη επιβολής προστίμου: αναδρομικές χρεώσεις από το 2005
Το πλέον αμφιλεγόμενο στοιχείο είναι η νέα πράξη που κοινοποιήθηκε στις 14 Αυγούστου 2025. Μετά την ακύρωση του αρχικού τιμολογίου μέσω πιστωτικού και τον επανυπολογισμό, η ΔΕΥΑΡ (παρότι είχε απορριφθεί η ένσταση της Περιφέρειας !!!) εξέδωσε νέα τιμολόγια ύψους 9.468.838,05 ευρώ.
Το ποσό αυτό περιλαμβάνει:
• Πρόστιμο 5.000 ευρώ για κάθε μία από τις 37 παράνομες συνδέσεις, συνολικού ύψους 185.000 ευρώ.
• Χρεώσεις για κατανάλωση νερού που εκτιμήθηκε συνολικά σε 3.553.041 κυβικά μέτρα σε πολλές των περιπτώσεων μάλιστα από το 2005.
Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε στηρίζεται σε στατιστικές αναγωγές βασισμένες κυρίως σε ένα μόνο υδρόμετρο (FC004086), το οποίο κατέγραψε περίπου 70.000 κυβικά μέτρα σε διάστημα 20 ετών. Από αυτό προέκυψαν υπολογισμοί για όλες τις υπόλοιπες συνδέσεις, με δειγματοληπτικές μετρήσεις, σταθμικούς μέσους όρους και κανονικές κατανομές.
Το στοιχείο που προκαλεί σφοδρή αντίδραση είναι ότι οι χρεώσεις εκτείνονται σε χρονικό διάστημα που ξεκινά από το 2005. Δηλαδή, η ΔΕΥΑΡ ζητεί αναδρομικά οφειλές που, ακόμη κι αν θεωρηθούν υπαρκτές, έχουν πλέον παραγραφεί.
Η αμφισβητούμενη μεθοδολογία
Η Περιφέρεια αμφισβητεί κάθε πτυχή της μεθοδολογίας αυτής. Επισημαίνει ότι η χρήση ενός μόνο υδρομέτρου ως δείγμα είναι στατιστικά αυθαίρετη, ότι οι μετρήσεις σε άλλα υδρόμετρα απορρίφθηκαν χωρίς επαρκή αιτιολόγηση. Παράλληλα, καταγγέλλει ότι η ΔΕΥΑΡ χρησιμοποιεί αναγωγές που οδηγούν σε εξωπραγματικές εκτιμήσεις κατανάλωσης, ενώ το πότισμα γινόταν συχνά με βυτία.
Δημόσιες δηλώσεις και μαρτυρίες
Στην αντιπαράθεση παρενέβησαν και τρίτοι φορείς. Ο πρόεδρος των εργαζομένων της ΔΕΥΑΡ κ. Ελευθέριος Καρανικόλας, έχει δηλώσει ότι οι συνδέσεις σε αρκετές νησίδες έγιναν από συνεργεία της ΔΕΥΑΡ και όχι από την Περιφέρεια. Αντίστοιχα, γεωπόνος που είχε επιβλέψει το έργο αναδάσωσης στη Νότια Ρόδο το 2023 επιβεβαίωσε ότι υπήρξε συνεργασία με τη ΔΕΥΑΡ και ότι το νερό χρησιμοποιήθηκε σε συνεννόηση με την επιχείρηση. Οι δηλώσεις αυτές ενισχύουν τη θέση της Περιφέρειας περί συνεννόησης και καθιστούν ακόμη πιο περίπλοκη την εικόνα.
Η πολιτική διάσταση της υπόθεσης
Η υπόθεση έχει αναπόφευκτα προσλάβει πολιτικά χαρακτηριστικά. Η Περιφέρεια μιλά για «πολιτική στοχοποίηση» και για χρήση του όρου «υδροκλοπή» με σκοπό να πληγεί το κύρος της.
Η Περιφέρεια έχει ήδη δηλώσει την πρόθεσή της να προσφύγει στη Δικαιοσύνη. Η υπόθεση αναμένεται να φτάσει τόσο στα αστικά όσο και στα ποινικά δικαστήρια.
Το βασικό νομικό επιχείρημα θα είναι ότι η ΔΕΥΑΡ επιβάλλει αναδρομικές χρεώσεις που έχουν παραγραφεί και ότι η πράξη στερείται νομικής τεκμηρίωσης. Παράλληλα, θα τεθεί ζήτημα νομιμότητας της μεθοδολογίας υπολογισμού.
Η αντιπαράθεση ΔΕΥΑΡ – Περιφέρειας για το πρόστιμο «υδροκλοπής» δεν είναι μια απλή οικονομική διαφορά. Αποτελεί σύνθετο ζήτημα με τεχνικές, νομικές, οικονομικές και βαθιά πολιτικές διαστάσεις.
Το γεγονός ότι ζητούνται ποσά που ανάγονται σε μια εικοσαετία, σε περιόδους παραγραφής, και ότι η μεθοδολογία τιμολόγησης βασίζεται σε αμφισβητούμενες στατιστικές αναγωγές, καθιστά την υπόθεση πρωτοφανή για τα δεδομένα της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Η συνέχεια θα δοθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων, όμως το σίγουρο είναι ότι η υπόθεση έχει ήδη αφήσει έντονο αποτύπωμα στο πολιτικό σκηνικό του Νοτίου Αιγαίου και ενδέχεται να αναδείξει κρίσιμα ζητήματα για τη σχέση Δήμου – Περιφέρειας, τη διαχείριση των υδάτινων πόρων και τη θεσμική αξιοπιστία των φορέων.
Η εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων της ΔΕΥΑΡ κατά της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου μετατέθηκε για τον Δεκέμβριο
Συνεχίστηκε και χθες η δικαστική αντιπαράθεση ανάμεσα στη ΔΕΥΑΡ και την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, καθώς το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου ανέβαλε την εκδίκαση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων της επιχείρησης ύδρευσης για τις 9 Δεκεμβρίου 2025, μεταφέροντας έτσι τη δικαστική μάχη αρκετούς μήνες αργότερα ενώ έχει κριθεί στο πλαίσιο της προσωρινής διαταγής ότι είχε προσφύγει σε αναρμόδιο δικαστήριο!.
Η απορριπτική απόφαση
Η ΔΕΥΑΡ είχε προσφύγει ζητώντας την έκδοση προσωρινών διαταγών κατά της Περιφέρειας και της ΑΑΔΕ, με σκοπό να «παγώσει» τις διαδικασίες κατάσχεσης για οφειλές που ξεπερνούν τα 6,3 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, τα αιτήματα δεν έγιναν δεκτά. Το δικαστήριο έκρινε ότι:
• Η πρώτη αίτηση ήταν απαράδεκτη, αφού δεν είχε ολοκληρωθεί η απαιτούμενη διαδικασία επίδοσης.
• Η δεύτερη δεν μπορούσε να εξεταστεί από το πολιτικό δικαστήριο, καθώς η διαφορά εμπίπτει στη δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων λόγω της φύσης της προγραμματικής σύμβασης.
Έτσι, τα μέτρα εκτέλεσης της Περιφέρειας παραμένουν ενεργά, ενώ η υπόθεση θα επανέλθει στις 9 Δεκεμβρίου.
Το οικονομικό υπόβαθρο της διαμάχης
Η υπόθεση αφορά μια οφειλή 6.384.094,10 ευρώ, που προέκυψε από την προγραμματική σύμβαση του 2022 για τη διαχείριση του φράγματος Γαδουρά. Η Περιφέρεια υποστηρίζει ότι η ΔΕΥΑΡ παραβίασε κατάφωρα τις συμβατικές της υποχρεώσεις, ενώ παράλληλα η ΔΟΥ Ρόδου έχει καταγράψει χρέη άνω των 6,5 εκατ. ευρώ, στερώντας από την επιχείρηση τη φορολογική της ενημερότητα.
Από την πλευρά της, η ΔΕΥΑΡ ισχυρίζεται ότι οι κατασχέσεις είναι παράνομες και στερούνται τυπικής νομιμότητας, υποστηρίζοντας ότι η Περιφέρεια δεν έχει δικαίωμα να κινεί διαδικασίες είσπραξης.
Χρονολόγιο της κρίσης
Η αντιπαράθεση έχει κλιμακωθεί μέσα από μια σειρά γεγονότων:
• 8 Μαΐου: Η Περιφέρεια βεβαιώνει την οφειλή στην ΑΑΔΕ.
• 17 Μαΐου: Το ΔΣ της ΔΕΥΑΡ επιλέγει δικαστική οδό αντί ρύθμισης.
• 13 Ιουνίου: Κατάθεση αίτησης ανακοπής με βαριές αιτιάσεις κατά της Περιφέρειας.
• 18 Ιουνίου: Επιβολή κατασχέσεων από την Περιφέρεια.
• 20 Ιουνίου: Η ΔΕΥΑΡ, παρά τις προηγούμενες αντιδράσεις της, προχωρά τελικά σε ρύθμιση οφειλής με την ΑΑΔΕ.
Πολιτικές και θεσμικές προεκτάσεις
Η χθεσινή εξέλιξη ενισχύει το κύρος της Περιφέρειας, η οποία εμφανίζεται να διαχειρίζεται την υπόθεση με θεσμική ψυχραιμία. Η ΔΕΥΑΡ, αντίθετα, κινδυνεύει να εγκλωβιστεί σε μια τακτική συνεχούς σύγκρουσης, που αποδυναμώνει τη διαπραγματευτική της θέση.
Το ζήτημα δεν είναι πλέον μόνο οικονομικό αλλά και πολιτικό. Στην καρδιά του βρίσκεται η αξιοπιστία των θεσμών της αυτοδιοίκησης και η ανάγκη οι διοικήσεις να λειτουργούν με διαφάνεια και συνεννόηση, όχι με ανακοινώσεις και καταγγελίες.
