• Αναλυτική κατάθεση 15 σημείων από επιχειρηματία της Νότιας Ρόδου ανοίγει νέα διάσταση στην υπόθεση ΔΕΥΑΡ • Αντιπαραθέτει διοικητική αυθαιρεσία, υποστελέχωση, διαρροές, υφάλμυρο νερό και ανακριβή τιμολόγηση σε μία υπόθεση που αγγίζει πλέον όχι μόνο τη νομιμότητα των ρυθμίσεων, αλλά και την αξιοπιστία της ίδιας της ΔΕΥΑΡ
Η υπόθεση της ΔΕΥΑΡ και των ρυθμίσεων οφειλών 2,8 εκατομμυρίων ευρώ προς 23 ξενοδοχειακές επιχειρήσεις στη Ρόδο δεν είναι απλώς μία ακόμη «τοπική υπόθεση». Είναι η αποκρυστάλλωση μίας ολόκληρης νοοτροπίας διοίκησης, διαχείρισης δημόσιου χρήματος και σχέσεων εξουσίας με την τοπική οικονομία.
Η πυροδότηση της δικαστικής διαδικασίας έγινε με τις καταγγελίες του δημάρχου Ρόδου κ. Αλέξανδρου Κολιάδη, και του προέδρου της ΔΕΥΑΡ κ. Σωτήρη Βαγιανού. Ακολούθησαν καταθέσεις, έρευνα, ΦΕΚ εκπροσώπησης, οικονομικά στοιχεία, λίστες με “κουρεμένες” οφειλές, διακανονισμούς, και τελικά, ανωμοτί εξηγήσεις από όλους τους εκπροσώπους των ξενοδοχειακών μονάδων.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ένας από τους εμπλεκόμενους ξενοδόχους καταθέτει ένα αναλυτικότατο υπόμνημα, προκαλώντας ρήγμα στη ρητορική περί “ευνοημένων επιχειρήσεων” και “σκανδάλων ρυθμίσεων”.
Το Υπόμνημα: 15 σημεία, δεκάδες έγγραφα, μία κραυγή
Ο επιχειρηματίας εκπροσωπεί ξενοδοχειακή εταιρεία που λειτουργεί δύο μονάδες στη Νότια Ρόδο. Από το 2017 είναι ο διευθύνων σύμβουλός της και, όπως υποστηρίζει, η εταιρεία του ποτέ δεν υπέβαλε αίτημα για διαγραφή οφειλής, δεν υπέγραψε διακανονισμό και δεν γνώριζε καν ότι εμφανίστηκε πίστωση στον λογαριασμό της.
Με βάση αρχεία, αποσπάσματα πρακτικών, τραπεζικά “εξτρέ”, καρτέλες πελατών και λογιστικές εγγραφές, αποδομεί πλήρως τον ισχυρισμό περί χαριστικής ρύθμισης, ενώ παράλληλα καταγγέλλει χρόνια προβλήματα στην παροχή νερού και υπηρεσιών από τη ΔΕΥΑΡ.
Ας δούμε τα κρίσιμα σημεία:
Ο “χαριστικός διακανονισμός” που δεν υπογράφηκε ποτέ
Η εταιρεία δεν υπέγραψε ούτε ένα έγγραφο για την ένταξη σε ρύθμιση. Η ένταξη φέρεται να έγινε «αυτομάτως», με βάση απόφαση του Δ.Σ. που ίσχυε για όλους τους καταναλωτές, και χωρίς να ενημερωθεί η επιχείρηση για το ποιο ακριβώς ποσό “κουρεύτηκε”.
Το περίφημο πιστωτικό των 65.906,94 ευρώ
Η εταιρεία αγνοούσε την ύπαρξή του έως ότου είδε τη σχετική αναφορά στη δικογραφία. Δεν καταχωρήθηκε ποτέ στα βιβλία της, αφού ποτέ δεν της κοινοποιήθηκε. Το ποσό εξακολουθούσε να εμφανίζεται ως χρέος.
Η επιταγή που κατατέθηκε… πριν αναλάβει η νέα διοίκηση
Η πρώτη από τις τρεις μεταχρονολογημένες επιταγές της εταιρείας εισπράχθηκε κανονικά από τη ΔΕΥΑΡ επί νέας διοίκησης – αλλά καταχωρήθηκε λογιστικά νωρίτερα, δημιουργώντας σύγχυση για το ποιος γνώριζε τι και πότε.
Επιστροφή επιταγών – “Μας είπαν πως φέρνουμε πρόβλημα”
Η ΔΕΥΑΡ επέστρεψε τις δύο άλλες επιταγές, χωρίς εξήγηση, ούτε ακύρωση του διακανονισμού, αλλά με ρητή απαίτηση για ρύθμιση εκ νέου του πλήρους ποσού – που περιλάμβανε και τη “διαγεγραμμένη” οφειλή.
Το κόστος του νερού όταν δεν ξέρεις τι πληρώνεις – Υποστελέχωση και “εικονικές” καταμετρήσεις
Οι μετρήσεις στους υδρομετρητές των ξενοδοχείων δεν γίνονταν από εξειδικευμένο προσωπικό, αλλά από ιδιώτες που, όπως αναφέρει ο επιχειρηματίας, σπάνια εκτελούσαν σωστά τα καθήκοντά τους, οδηγώντας σε πλασματικές υπερκαταναλώσεις.
Διαρροές που πληρώθηκαν σαν κατανάλωση
Το γερασμένο δίκτυο της ΔΕΥΑΡ παρουσίαζε συχνές βλάβες. Το νερό που χανόταν στους δρόμους καταλογιζόταν στους επιχειρηματίες, αφού κανείς δεν κατέγραφε ότι επρόκειτο για διαρροή.
Υφάλμυρο νερό, κατεστραμμένα μηχανήματα
Το νερό στη Λίνδο ήταν ακατάλληλο για χρήση σε επαγγελματικό εξοπλισμό. Η επιχείρηση πλήρωνε κάθε χρόνο για αντικαταστάσεις φίλτρων, βαλβίδων, πλυντηρίων και μηχανών, χωρίς ουσιαστική ανταπόκριση από τη ΔΕΥΑΡ.
Τέλη αποχέτευσης χωρίς αποχέτευση
Παρότι τα ξενοδοχεία δεν έχουν φυσική σύνδεση με το δίκτυο, η ΔΕΥΑΡ επιμένει να χρεώνει τέλη, ακόμη και μετά από αλλεπάλληλες διαμαρτυρίες.
Η θεσμική αντίφαση: Πώς αποκαλείς “σκανδαλώδη” μία απόφαση που ίσχυε για όλους;
Η επίμαχη απόφαση 511/2022 και η τροποποίησή της 301/2023 ήταν γενικές πολιτικές εισπραξιμότητας – όχι εξατομικευμένες παρεμβάσεις. Η εταιρεία του ξενοδόχου ενημερώθηκε τηλεφωνικά για τις δυνατότητες πληρωμής με επιταγές, προκειμένου να επωφεληθεί των όρων που ίσχυαν για όλους τους οφειλέτες.
Πού οδηγεί αυτή η κατάθεση; Μία νέα ανάγνωση της υπόθεσης ΔΕΥΑΡ
Το υπόμνημα του ξενοδόχου προσφέρει μία αφήγηση που έρχεται σε ρήξη με τον αρχικό δημόσιο λόγο. Δεν υπερασπίζεται απλώς τη δική του υπόθεση – θέτει ερωτήματα για τη διαχείριση της ίδιας της ΔΕΥΑΡ:
• Ποιος καταχώρησε διακανονισμό χωρίς υπογραφή;
• Γιατί εκδόθηκε πιστωτικό χωρίς ενημέρωση;
• Ποιος εισέπραξε την επιταγή και μετά υποστήριξε ότι η ρύθμιση ήταν “χαριστική”;
• Γιατί η επιχείρηση χρεώνεται για υπηρεσίες που ποτέ δεν απολάμβανε;
Το αίτημα του επιχειρηματία: Να μπουν όλα στο φως, να τεθεί η υπόθεση στο αρχείο
Ο ξενοδόχος δεν ζητά επιείκεια – ζητά δικαιοσύνη. Τεκμηριώνει ότι δεν υπήρξε δόλος, ούτε ευνοϊκή μεταχείριση, και ότι η επιχείρηση πλήρωσε και συνεχίζει να πληρώνει, ακόμη και όταν οι χρεώσεις είναι αυθαίρετες ή αδικαιολόγητες.
Με βάση τα στοιχεία που παραθέτει, καλεί την Εισαγγελία να θέσει την υπόθεση στο αρχείο ως προς την εταιρεία του, δηλώνοντας επιφυλασσόμενος για κάθε νόμιμο δικαίωμα σε περίπτωση που συνεχιστεί η σε βάρος του σπίλωση.
