• Με απόφαση του Διοικητικού της Συμβουλίου, η ΔΕΡΜ Α.Ε. προχωρά σε διαγωνισμό 257.755 ευρώ για υπηρεσίες υποστήριξης αθλητικών εγκαταστάσεων, παρακάμπτοντας τη θεσμική διαδικασία προσυμβατικού ελέγχου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, μια ακόμη πρακτική που γεννά ερωτήματα για τη νομιμότητα και τη λογοδοσία
Η ΔΕΡΜ Α.Ε. συνεχίζει να κινείται σε γκρίζες ζώνες της θεσμικής εποπτείας, επιβεβαιώνοντας την επιλογή της να αποφύγει —για ακόμη μία φορά— τον προσυμβατικό έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Σύμφωνα με το υπ’ αριθμόν 288 πρακτικό του Διοικητικού της Συμβουλίου, στις 20 Μαΐου 2025 εγκρίθηκε ομοφώνως η διενέργεια ανοικτού διαγωνισμού ύψους 257.755,21 ευρώ (με ΦΠΑ), για υπηρεσίες υποστήριξης της λειτουργίας πέντε αθλητικών εγκαταστάσεων, χωρίς να ενεργοποιηθεί η διαδικασία ελέγχου που προβλέπεται για δημόσιες συμβάσεις αυτής της τάξης.
Η απόφαση εντάχθηκε εκτός ημερήσιας διάταξης και αφορά στη λειτουργική και οργανωτική υποστήριξη των αθλητικών υποδομών σε Ιαλυσό, Καλλιθέα, Κρεμαστή και πόλη Ρόδου, τις οποίες η ΔΕΡΜ Α.Ε. έχει αναλάβει έως το τέλος του έτους. Το επιχείρημα της διοίκησης είναι σαφές: η έλλειψη προσωπικού και οι χρονοβόρες διαδικασίες προσλήψεων καθιστούν αναγκαία τη σύναψη σύμβασης με ιδιώτη, με κριτήριο την οικονομικότερη προσφορά.
Ωστόσο, το ουσιώδες ερώτημα που προκύπτει δεν είναι το αν υπάρχουν πραγματικές ανάγκες — αλλά το γιατί και πώς επιλέγεται ξανά η παράκαμψη της συνταγματικά προβλεπόμενης διαδικασίας προσυμβατικού ελέγχου, ιδίως όταν πρόκειται για δαπάνες δημόσιου χαρακτήρα. Η πρακτική αυτή, που επαναλαμβάνεται, υπονομεύει την εμπιστοσύνη στους θεσμούς ελέγχου και θέτει σε δοκιμασία τη διαφάνεια στις δημοτικές εταιρείες.
Παρότι η ΔΕΡΜ Α.Ε. επικαλείται τη νομιμότητα μέσω του Ν. 4412/2016, του οποίου επικαλείται διατάξεις περί “κάτω των ορίων” συμβάσεων, η συνολική εικόνα δημιουργεί εύλογες απορίες: γιατί μία σύμβαση σχεδόν 260.000 ευρώ, που επιβαρύνει τον προϋπολογισμό της εταιρείας και κατ’ επέκταση τον Δήμο, δεν περνά από το φίλτρο ελέγχου της συνταγματικά κατοχυρωμένης Αρχής;
Την ίδια στιγμή, οι ίδιες οι αποφάσεις προβλέπουν τη δυνατότητα παράτασης της σύμβασης για επιπλέον δύο μήνες, αυξάνοντας τη διάρκεια της δαπάνης. Αν αυτό δεν είναι τεμαχισμός αρμοδιοτήτων και προϋπολογισμών με σκοπό την αποφυγή θεσμικής εποπτείας, τότε τι είναι;
Οι πρακτικές αυτές, αν και νομικά θωρακισμένες, δοκιμάζουν τα όρια της θεσμικής νομιμοποίησης και της διαφάνειας. Ειδικά όταν επαναλαμβάνονται σε κάθε κύκλο παρόμοιων συμβάσεων.
Η ανάγκη για στελέχωση, η επείγουσα φύση λειτουργικών απαιτήσεων και η πίεση του χρόνου δεν μπορούν να αποτελούν διαρκή άλλοθι. Αντίθετα, αναδεικνύουν τον βαθύτερο θεσμικό κίνδυνο: τη σταδιακή εξοικείωση της τοπικής αυτοδιοίκησης με πρακτικές παράκαμψης του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Η δημόσια συζήτηση που θα έπρεπε να ανοίξει, δεν αφορά μόνο αυτή τη σύμβαση. Αφορά το πώς διαχειρίζονται οι δημοτικές επιχειρήσεις τα χρήματα των πολιτών — και πώς εξασφαλίζεται ότι οι όροι διαφάνειας, ισότητας και ελέγχου δεν είναι διακοσμητικές διατάξεις σε ένα κείμενο διακήρυξης, αλλά θεμελιώδεις πυλώνες της δημοκρατικής διακυβέρνησης.
