• Κλιμακώνεται η σύγκρουση με την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου για το φράγμα Γαδουρά
Με απόφαση του Προέδρου του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου έγινε δεκτή η αίτηση του Δήμου Ρόδου για έκδοση προσωρινής διαταγής, με την οποία αναστέλλεται προσωρινά η εκτέλεση των μέτρων αναγκαστικής είσπραξης που είχε κινήσει η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.
Η απόφαση έρχεται μετά από μία πολυήμερη, έντονη δημόσια και θεσμική αντιπαράθεση, με αφορμή τη διαχείριση του έργου «Ύδρευση Ρόδου από το φράγμα Γαδουρά» και ειδικότερα την εκτέλεση δύο χρηματικών καταλόγων συνολικού ύψους 5.642.080,75 ευρώ, τους οποίους η Περιφέρεια απέστειλε για είσπραξη, επικαλούμενη εγγυητική ευθύνη του Δήμου βάσει της Προγραμματικής Σύμβασης του 2022.
Μια απόφαση που «παγώνει» τις κατασχέσεις
Με τη δικαστική απόφαση, ο Δήμος Ρόδου πετυχαίνει να «παγώσει» προσωρινά τις ενέργειες κατασχέσεων που είχε ήδη κινήσει η Περιφέρεια εις βάρος του, με στόχο την εξόφληση των οφειλών που βαρύνουν τον Δήμο ως εγγυητή της ΔΕΥΑΡ. Η απόφαση αφορά σε κατασχέσεις σε πέντε τραπεζικά ιδρύματα, στις οποίες η Περιφέρεια προχώρησε για να διασφαλίσει τα οφειλόμενα προς την εργολήπτρια εταιρεία «ΑΚΤΩΡ» για τη λειτουργία και συντήρηση του φράγματος.
Η προσωρινή διαταγή δεν κλείνει βέβαια την υπόθεση, αλλά παρέχει ανάσχεση στις άμεσες οικονομικές και διοικητικές επιπτώσεις που θα προκαλούσαν τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης.
Μέσω του υπομνήματός της, η Περιφέρεια κατέστησε σαφές ότι, εάν η αναστολή παραμείνει σε ισχύ, τότε καθίσταται τεχνικά αδύνατη η συνέχιση της υδροδότησης του νησιού.
Η Περιφέρεια υποστήριξε ενώπιον του Δικαστηρίου ότι έχει ήδη προκαταβάλει ποσά ύψους 7.010.681 ευρώ προς την εργολήπτρια εταιρεία, εκ των οποίων παραμένουν ανεξόφλητα 6.384.094,16 ευρώ. Όπως αναφέρθηκε, η ΔΕΥΑΡ έχει σταματήσει να πληρώνει από τον Οκτώβριο του 2024, ενώ η Προγραμματική Σύμβαση προβλέπει ρητά ότι, μετά την παρέλευση πέντε μηνών χωρίς εξόφληση, την υποχρέωση αναλαμβάνει ο Δήμος ως εγγυητής.
Αυτό, σύμφωνα με την Περιφέρεια, επιβάλει την άμεση είσπραξη με όλα τα νόμιμα μέσα. Η καταφυγή σε κατασχέσεις χαρακτηρίστηκε ως έσχατο και αναγκαστικό μέτρο, καθώς –όπως ειπώθηκε– η Περιφέρεια αδυνατεί πλέον να στηρίξει με ίδιους πόρους τη λειτουργία ενός έργου που εξυπηρετεί αποκλειστικά τις ανάγκες του Δήμου.
Από την πλευρά του, ο Δήμος Ρόδου υποστήριξε με σκληρή ρητορική και νομική επιχειρηματολογία ότι η Περιφέρεια ενήργησε αυθαίρετα και κατά παράβαση των διαδικασιών. Η αίτηση αναστολής που κατέθεσε, κατήγγειλε: από έλλειψη αιτιολόγησης και παραβίαση της προθεσμίας κοινοποίησης των λογαριασμών, έως αυθαίρετους καταλογισμούς χωρίς τήρηση της διαδικασίας του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ΚΕΔΕ).
Ειδικά βάρος δόθηκε στον ισχυρισμό ότι τα ποσά δεν συνδέονται με πραγματικές παροχές υπηρεσιών, αλλά είναι προϊόν υπολογισμών με βάση υποθετικά σενάρια μέγιστης κατανάλωσης. Επιπλέον, οι εκπρόσωποι της ΔΕΥΑΡ στην Επιτροπή Παρακολούθησης έχουν επισήμως καταψηφίσει τους λογαριασμούς, καταγγέλλοντας υπερτιμολογήσεις.
Ο Δήμος ισχυρίστηκε επίσης πως δεν είχε ποτέ λάβει τους επίμαχους λογαριασμούς από τη ΔΕΥΑΡ, γεγονός που κατά τους νομικούς του συμβούλους καθιστά άκυρη την επίκληση εγγυητικής ευθύνης, εφόσον δεν υπήρξε επίσημη διαπίστωση της απαίτησης.
Η προσωρινή διαταγή:
“Έχοντας υπόψη τις διατάξεις των άρθρων 228 παρ. 2 και 204 παρ 3 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, όπως αυτές ισχύουν κατά τον κρίσιμο χρόνο,
ΔΕΧΕΤΑΙ
το αίτημα έκδοσης προσωρινής διαταγής αναστολής εκτέλεσης των προσβαλλόμενων με την ΑΝ52/24.7.2025 αίτηση αναστολής πράξεων.
Ειδικότερα, η αναστολή εκτέλεσης: 1) του από 19.6.2025 κατασχετηρίου εγγράφου του Αναπληρωτή Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Προϋπολογισμού, Εσόδων και Συναλλαγών της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, με το οποίο επιβλήθηκε κατάσχεση εις χείρας των τραπεζών «Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε.», «Άλφα Τράπεζα Α.Ε.», «Τράπεζα Πειραιώς Α.Ε.» και «Τράπεζα Eurobank Ανώνυμη Εταιρεία», όσον αφορά τους τηρούμενους στις εν λόγω τράπεζες τραπεζικούς λογαριασμούς του αιτούντος νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου (ν.π.δ.δ.) με την επωνυμία «Δήμος Ρόδου» μέχρι του ποσού των 3.451.944,70 ευρώ και 2) του από 3.7.2025 κατασχετηρίου εγγράφου του ίδιου ως άνω οργάνου της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, με το οποίο επιβλήθηκε κατάσχεση εις χείρας των τραπεζών «Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε.», «Άλφα Τράπεζα Α.Ε.», «Τράπεζα Πειραιώς Α.Ε.», «Τράπεζα Eurobank Ανώνυμη Εταιρεία» και «Παγκρήτια Τράπεζα Ανώνυμη Εταιρεία», όσον αφορά τους τηρούμενους στις εν λόγω τράπεζες τραπεζικούς λογαριασμούς του ως άνω αιτούντος ν.π.δ.δ. μέχρι του ποσού των 2.190.136,05 ευρώ, χορηγείται υπό την έννοια ότι από την έκδοση της παρούσας προσωρινής διαταγής (ήτοι από τις 31.7.2025) και εφεξής δεν θα δεσμεύονται όσα χρηματικά ποσά θα εισρέουν στους ανωτέρω τραπεζικούς λογαριασμούς, ώστε να είναι δυνατή από το αιτούν ν.π.δ.δ. η διενέργεια καταθέσεων και αναλήψεων χρηματικών ποσών χωρίς περιορισμούς. Το ως άνω ανασταλτικό αποτέλεσμα δεν καταλαμβάνει τα τυχόν ήδη κατασχεθέντα ποσά που υπήρχαν εντός των λογαριασμών αυτών πριν από της παρούσας προσωρινής διαταγής (ήτοι έως και τις 30.7.2025), τα οποία ιυν δεσμευμένα και δεν μπορούν να αποδοθούν ούτε στο αιτούν ν.π.δ.δ. ούτε τίτο^Κάθ’ ου ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου», εκτός εάν ήδη αποδόθηκαν στο τελευταίο πριν από την έκδοση της εν λόγω προσωρινής διαταγής.
Η προαναφερθείσα αναστολή εκτέλεσης των προσβαλλόμενων πράξεων ισχύει μέχρι να δημοσιευθεί απόφαση επί της σχετικής αίτησης αναστολής (με αριθμό κατάθεσης ΑΝ52/24.7.2025), η οποία εκκρεμεί προς εκδίκαση, όπως και η συναφής ανακοπή με αριθμό κατάθεσης ΑΚ379/21.7.2025”
Πολιτική σύγκρουση με φόντο το νερό
Πέρα από την αυστηρά νομική διάσταση, η υπόθεση έχει εξελιχθεί σε ένα ανοιχτό πολιτικό και θεσμικό ρήγμα. Για πρώτη φορά ο Δήμος Ρόδου συντάσσεται πλήρως με τη ΔΕΥΑΡ και αμφισβητεί όχι μόνο την πρακτική, αλλά και τη νομιμότητα και ηθική της στάσης της Περιφέρειας. Η Περιφέρεια, από την άλλη, εμφανίζεται αποφασισμένη να εξαντλήσει κάθε περιθώριο επιβολής, ακόμη και σε βάρος του Δήμου – όχι απλώς της υδροδοτικής επιχείρησης.
Σε αυτό το κλίμα, η διοικητική εμπιστοσύνη καταρρέει και το νερό μετατρέπεται από δημόσιο αγαθό σε διαχειριστικό πεδίο σύγκρουσης. Οι δύο πλευρές δεν μιλούν πλέον την ίδια θεσμική γλώσσα.
Η τελική απόφαση επί της κύριας αίτησης αναστολής αναμένεται να κρίνει πολλά. Ωστόσο, ακόμα και με τη δικαστική προστασία, η τοξικότητα της σύγκρουσης αφήνει ανοιχτό το ερώτημα: μπορεί η Ρόδος να πορευτεί με θεσμούς που δεν συνεννοούνται ούτε για το βασικότερο αγαθό του νησιού – το νερό;
