Με αφορμή την συζήτηση για τον νέο Κώδικα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μίλησε στην ‘δημοκρατική’ ο δημοτικός σύμβουλος της παράταξης ‘Με Δύναμη για τη Ρόδο’ και πρώην δήμαρχος Πεταλούδων κ. Μιχάλης Κορδίνας. Ο ίδιος, επικεντρώνοντας στην σημερινή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι δήμοι ανά την χώρα, τόνισε πως οι αλλαγές που έχουν γίνει με τις διαδοχικές μεταρρυθμίσεις, αποδείχθηκε ότι έχουν ως στόχο τον απόλυτο έλεγχο και εξάρτηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από το κράτος αφού οδηγεί τον πρώτο βαθμό σε απαξίωση και λιγότερη Δημοκρατία…
• Κύριε Κορδίνα, να ξεκινήσουμε με τον νέο Κώδικα Αυτοδιοίκησης. Πιστεύετε ότι θα δώσει λύσεις στα προβλήματα και στις αγκυλώσεις –κυρίως του πρώτου βαθμού;
Από τότε που ανακοινώθηκε στο Συνέδριο της Ρόδου και μιλώντας με τον ίδιο τον κ. Θεόδωρο Λιβάνιο, του ανέφερα ότι το μόνο που θα μπορούσε να αλλάξει προς το καλύτερο, είναι ότι η νομοθεσία, συμμαζεύει τα ‘ατάκτως ερριμμένα’ θέματα βάζοντας έναν –τρόπον τινά- μπούσουλα, για το τι πραγματικά ισχύει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ωστόσο, δεν βάζει το ‘μαχαίρι στο κόκκαλο’. Ζητήματα όπως η εκλογική διαδικασία, η εκπροσώπηση και η λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου, η εκλογή παρατάξεων κ.ο.κ. δεν αντιμετωπίζονται όπως πρέπει. Προσωπικά, πιστεύω ότι θα έπρεπε να εκλέγεται ξεχωριστά ο δήμαρχος και ξεχωριστά οι δημοτικοί σύμβουλοι (χωρίς να υπάρχουν παρατάξεις). Συνεπώς, στην πράξη δεν μπορούμε να πούμε ότι η Δημοκρατία λειτουργεί σωστά τουλάχιστον για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Άλλα ζητήματα όπως τα οικονομικά των δήμων, δεν διευκρινίζονται. Σχετικά με τους πόρους, οι δήμοι εξακολουθούν να είναι οι ‘φτωχοί συγγενείς’ οι οποίοι χρηματοδοτούνται αλλά χωρίς ουσιαστικά να έχουν δικούς τους πόρους –τοπικά, ανεξάρτητοι από την κρατική χρηματοδότηση που θα καθιστά τον θεσμό ‘αυτόνομο’ (για να μιλάμε για Αυτό-διοίκηση). Προσωπικά, θα κάνω κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις προς τον Δήμαρχο Ρόδου και προς το Δημοτικό Συμβούλιο Ρόδου.
• Οι αιρετοί ανά την χώρα, διαπιστώνουν ότι δίδονται αρμοδιότητες στους δήμους αλλά χωρίς πόρους. Η συζήτηση έχει γίνει κάτι σαν… ταμπού, κι έρχεται από πολύ μακριά. Οι δήμοι, πέρασαν τόσες μεταρρυθμίσεις-πειράματα που τους ταλαιπωρούν, χωρίς να έχουν αντίκρισμα.
Νομίζω ότι είναι εμφανές. Εξετάζοντας την πορεία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, βλέπουμε ότι κάθε φορά που είναι να γίνει μια μεταρρύθμιση, το δέλεαρ είναι πάντα η οικονομική αυτοτέλεια των δήμων. Τα ίδια μας έλεγαν κάθε φορά. Και ό,τι ξεκίνησε επί Καποδίστρια, διαλύθηκε από τον Καλλικράτη. Αυτό που θέλουν, τελικά, διαπιστώνουμε ότι –διαχρονικά- είναι ο απόλυτος έλεγχος της Αυτοδιοίκησης: λιγότεροι και πιο εύκολα ελεγχόμενοι για να υπηρετούν διάφορους σκοπούς. Είπαν μάλιστα να καταργήσουν τα τοπικά συμβούλια. Αυτό είναι αντισυνταγματικό. Η κάθε μικρή κοινωνική οντότητα δεν μπορεί να εξαιρεθεί από την αντιπροσώπευση που θα έχει το νέο σχήμα. Ενώ επικαλούνται τα τοπικά συμβούλια, δεν τους δίνουν ούτε μία αρμοδιότητα, ούτε πόρους. Τα απαξιώνουν συστηματικά με συνέπεια να έχουν πλέον, ρόλο μόνο γνωμοδοτικό. Και όσοι είναι στα τοπικά συμβούλια, πολλές φορές είναι αγανακτισμένοι διότι δεν έχουν κανένα ρόλο στις αποφάσεις παρά να γνωμοδοτούν –σαν διακοσμητικό στοιχείο. Αυτό, σημαίνει απαξίωση, λιγότερη Δημοκρατία, περισσότερος συγκεντρωτισμός παρά αποκέντρωση.
• Πολύς λόγος έχει γίνει επανειλημμένα στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου (και της λογοδοσίας) σχετικά με την δικαιοδοσία που έχει ο Δήμος Ρόδου για να διεκδικήσει την επίλυση χρονίων προβλημάτων. Ποια είναι η δική σας θέση;
Το έχω πει και θα το ξαναπώ: ό,τι κινείται και υπάρχει πάνω στο νησί, ανήκει σ’ εμάς! Ανήκει στους πολίτες αυτού του νησιού! Μπορεί να μην ανήκουν όλα στον Δήμο Ρόδου, να μην έχει αρμοδιότητα για όλα, αλλά σαν Δημοτική Αρχή μπορούμε να ασχοληθούμε και να βάλουμε όρους για την αξιοποίησή τους. Διότι ο Δήμος, έχει στην δικαιοδοσία του ολόκληρο το νησί. Μπορεί να υπάρχουν εκτάσεις, αρχαιολογικοί χώροι, κτήρια κ.ο.κ. που ανήκουν σε άλλους φορείς, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Δήμος δεν μπορεί να έχει λόγο για την αξιοποίησή τους, για την ανάδειξη και για τις παρεμβάσεις που γίνονται ή πρέπει να γίνουν. Ασχέτως με το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Άρα, αν θέλουμε να έχουμε τον πρώτο λόγο για ο,τιδήποτε συμβαίνει πάνω στο νησί, πρέπει να ασχοληθούμε με αυτά. Μπορεί κάποιες εκτάσεις να ανήκουν στο ΤΑΙΠΕΔ ή σε άλλους φορείς του δημοσίου αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει ο Δήμος να είναι αμέτοχος. Οφείλει να έχει πρόταση και λόγο για όλα όσα συμβαίνουν πάνω στο νησί. Κατά την άποψή μου, για κάθε θέμα πρέπει να υπάρχει πρόταση και μάλιστα, να υπάρχει σχεδιασμός και προϋπολογισμός. Από εκεί και πέρα, να δούμε το ιδιοκτησιακό σε δεύτερη φάση. Εάν θέλουμε να αξιοποιήσουμε τις παραλίες του νησιού (που δεν μας ανήκουν πια) μπορούμε να βρούμε εργαλεία να τα χρησιμοποιήσουμε. Το έχω αναφέρει και σε συνεδριάσεις, μπορεί να γίνει χωροταξικό σχέδιο παράκτιας ζώνης όλου του νησιού της Ρόδου, να θέσουμε όρους και κανονισμούς για την χωροταξικό οργάνωση με όλα όσα πρέπει να προβλεφτούν (χώροι αναψυχής, πάρκινγκ, εστίαση, άλλες δραστηριότητες κ.λπ.) και να το προχωρήσουμε. Δεν μπορούμε να είμαστε αμέτοχοι και να λέμε ‘αφού δεν μας ανήκει κάτι και δεν έχουμε αρμοδιότητα, δεν το αγγίζουμε’. Πρέπει να έχουμε σχέδιο και πρόταση για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε να έχουμε και λόγο για ό,τι γίνεται πάνω στο νησί. Υπάρχουν εργαλεία. Στο τέλος της ημέρας, πρέπει να αναρωτηθούμε τι είναι ‘δημόσιο’ πάνω στο νησί και δεν είναι ‘δημοτικό’;
Ο Δήμος δεν είναι ΝΠΔΔ; Υπάρχουν κανόνες για το πώς γίνονται οι παρεμβάσεις. Εκεί πάνω μπορούμε να δουλέψουμε και να δούμε ποιους κανόνες μπορούμε να βρούμε –είτε με τα τοπικά πολεοδομικά σχέδια, είτε με τα χωροταξικά σχέδια, είτε με άλλα εργαλεία. Ένα παράδειγμα είναι η τεράστια έκταση που βρίσκεται απέναντι από το αεροδρόμιο της Ρόδου η οποία παραμένει αναξιοποίητη και η κατάστασή της δεν περιποιεί τιμή για τον τόπο. Τα αυτοκίνητα είναι παρκαρισμένα σε όλο το μήκος του δρόμου του αερολιμένα. Θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε, να μελετήσουμε και να φέρουμε μια συγκεκριμένη πρόταση, κοστολογημένη για το τι θέλουμε να γίνει εκεί. Μόνον έτσι μπορούμε να διεκδικήσουμε –κι ας μην είναι ο Δήμος, ο φορέας υλοποίησης. Μας ενδιαφέρει και μας αφορά ό,τι γίνεται και ό,τι θα γίνει πάνω στο νησί!
• Πρόσφατα ήρθε στη δημοσιότητα (μετά από το αίτημα του προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας Κρεμαστής κ. Ευάγγελου Λαού κατά την συνεδρίαση της Λογοδοσίας της Δημοτικής Αρχής) το ζήτημα με την εκκλησιαστική περιουσία στην Κρεμαστή. Θα ήθελα το σχόλιό σας.
Είναι ένα θέμα, το οποίο στην Κρεμαστή είναι εμφανές. Τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος που σήμερα είναι κλειστά, έδιναν ζωή στο κέντρο και σε ολόκληρη την περιοχή. Έκλεισαν για διάφορους λόγους ενώ υπήρχαν, και πολλά θέματα ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Εν πάση περιπτώσει, παραμένουν κλειστά. Όπως έγινε γνωστό, το ένα δόθηκε προς ενοικίαση –και καλώς έπραξε η εκκλησία γι αυτό αφού θέλει να βάλει μια τάξη στα περιουσιακά της στοιχεία. Το ζητούμενο είναι τι κάνει ο Δήμος γι αυτά. Κι εμείς έχουμε τις δικές μας ευθύνες από πολύ παλιά. Όλα αυτά, χρονολογούνται από την καταγραφή του Κτηματολογίου. Ωστόσο, δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα στις σχέσεις με την εκκλησία (και ιδιαίτερα με την Ιερά Μητρόπολη Ρόδου) χωρίς να έχουν τεθεί ζητήματα ιδιοκτησίας. Ίσως να έπρεπε να τα είχαμε τακτοποιήσει πολύ νωρίτερα. Σε κάθε περίπτωση, φτάσαμε σήμερα να μιλάμε γι αυτό λόγω της κωλυσιεργίας του Δήμου να βρει μια λύση για να τα αξιοποιήσει –προς όφελος της κοινωνίας.
