Επιχειρηματίας κατηγορείται για καταδολίευση δανειστών

Για καταδολίευση δανειστών εγκαλεί η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος με μήνυση, που υπέβαλε χθες ενώπιον του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Ρόδου, γνωστό επιχειρηματία της Ρόδου.
Ο εγκαλούμενος, που έχει ήδη κινήσει τις διαδικασίες για την υπαγωγή του στις προστατευτικές διατάξεις του πτωχευτικού κώδικα, επιδιώκοντας την εξυγίανση της επιχείρησής του, φέρεται, σύμφωνα με τη μήνυση της τράπεζας, να ματαίωσε την ικανοποίηση νόμιμης απαίτησής της, απαλλοτριώνοντας περιουσιακά στοιχεία εγγυήτριας εταιρείας, χωρίς ισότιμο και αξιόχρεο αντάλλαγμα.
Σε ανώνυμη εταιρεία της οποίας ο εγκαλούμενος είναι διευθύνων σύμβουλος φέρεται να έχει η τράπεζα απαίτηση, η οποία δεν ασφαλίζεται εμπραγμάτως, ανερχόμενη την 11η Ιουλίου 2013 με τους νόμιμους τόκους στο ποσό των 250.629,19 ευρώ εντόκως από 12 Απριλίου 2013. Η απαίτηση αυτή προέρχεται σύμφωνα με τη μήνυση, από το κατάλοιπο σύμβασης πιστώσεως με ανοιχτό αλληλόχρεο λογαριασμό συμβατικού ορίου 350.000 ευρώ.
Η σύμβαση αυτή που εγγυήθηκε τόσο η ανώνυμη εταιρεία όσο και ατομικά ο επιχειρηματίας έκλεισε οριστικά με καταγγελία της τράπεζας στις 5 Αυγούστου 2011 για ποσό 201.983,43 ευρώ.
Η τράπεζα στη συνέχεια εξέδωσε διαταγή πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου την οποία, όπως υποστηρίζει, κοινοποίησε νόμιμα στους οφειλέτες την 9η Φεβρουαρίου 2012. Ασκήθηκε ανακοπή η οποία δεν έχει εκδικαστεί μέχρι σήμερα.
Μια δεύτερη ανώνυμη εταιρεία στην οποία ο εγκαλούμενος είναι διευθύνων σύμβουλος φέρεται να οφείλει στην ίδια τράπεζα το ποσό των 85.082,09 ευρώ από το κατάλοιπο σύμβασης πιστώσεως με ανοιχτό αλληλόχρεο λογαριασμό συμβατικού ορίου 350.000 ευρώ. Η σύμβαση αυτή έκλεισε οριστικά με καταγγελία της τράπεζας την 5η Αυγούστου 2011 για ποσό 68.568,12 ευρώ. Η τράπεζα εξέδωσε διαταγή πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, η οποία, όπως τονίζεται, κοινοποιήθηκε νόμιμα την 9η Φεβρουαρίου 2012. Ασκήθηκε ανακοπή η οποία δεν έχει εκδικαστεί μέχρι σήμερα.
Η τράπεζα διατείνεται ότι μετά την έκδοση των διαταγών πληρωμής επεχείρησε να εγγράψει προσημείωση στο μοναδικό εμφανές περιουσιακό στοιχείου της εγγυήτριας εταιρείας και συγκεκριμένα σε ένα διαμέρισμα ιδιοκτησίας της, στη θέση “Αγιος Γεώργιος”.
Έπειτα όμως από έλεγχο που πραγματοποίησε την 12η Απριλίου 2013 στα κτηματολογικά βιβλία διαπίστωσε ότι η εγγυήτρια της σύμβασης και οφειλέτρια, είχε ήδη μεταβιβάσει, εν αγνοία της τράπεζας, την 25η Μαΐου 2012 το παραπάνω διαμέρισμα, κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, σε μια αλλοδαπή με αντικειμενική και δηλωθείσα αξία 58.447,65 ευρώ δηλαδή τιμή πολύ κατώτερη της πραγματικής και ενώ το ύψος της οφειλής της σύμφωνα με τις επιταγές προς πληρωμή της πληρεξούσιας δικηγόρου της τράπεζας που της επιδόθηκαν πριν τρεις μήνες, ανήρχοντο στο ποσόν των 292.060,70 ευρώ.
Η τράπεζα διατείνεται ότι ο εγκαλούμενος, γνωρίζοντας την οφειλή του προς αυτήν, και προφανώς γνωρίζοντας ότι η τράπεζα επεδίωκε δικαστικά έναντι αυτού την είσπραξη της παραπάνω απαιτήσεώς της και αποσκοπώντας με βεβαιότητα στο να μην καταστεί δυνατή η ανεύρεση ακίνητης περιουσίας, προκειμένου να ματαιώσει την ικανοποίηση της νόμιμης απαιτήσεώς της προέβη στην απαλλοτρίωση του προαναφερθέντος σημαντικού περιουσιακού στοιχείου χωρίς ισότιμο ή αξιόχρεο αντάλλαγμα.