Ρεπορτάζ

Κατηγορούμενοι για απάτη κατά συναυτουργία ο δήμαρχος Μεγίστης με την μητέρα του!

Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων κατηγορούμενοι για απάτη κατά συναυτουργία με περιουσιακό όφελος και ζημία που υπερβαίνει τα 120.000 ευρώ, θα καθίσουν την 8η Νοεμβρίου 2018 ο δήμαρχος Μεγίστης κ. Παύλος Πανηγύρης και η μητέρα του.
Το ιστορικό της υπόθεσης φέρεται να έχει ως εξής:
Δυνάμει του από 8-2-2011 συμβολαίου που συνέταξε συμβολαιογράφος της Ρόδου, ο κ. Πανηγύρης ως πληρεξούσιος, αντιπρόσωπος, αντίκλητος, κατ’ εντολή εξ ονόματος και για λογαριασμό της μητέρας του, δεύτερης κατηγορουμένης, δυνάμει εντολής και πληρεξουσιότητας που του παραχώρησε η τελευταία με το 18603/12-1-2011 πληρεξούσιο, με το οποίο επετράπη η αυτοσύμβαση, μεταβίβασε στον εαυτό του κατά πλήρη κυριότητα λόγω γονικής παροχής ακίνητο εκτός σχεδίου πόλεως εκτάσεως 9.558,92 τ.μ., στη νήσο Μεγίστη, στη θέση Αγιος Γεώργιος Βουνού.
Κατά τη σύνταξη του συμβολαίου ο κ. Πανηγύρης, εκπροσωπώντας τη μητέρα του με την ανωτέρω ιδιότητά του, προκειμένου να μεταβιβαστεί το ακίνητο από την δεύτερη στον πρώτο, δήλωσε ως πληρεξούσιος ότι το ακίνητο απέκτησε η μητέρα του με άτυπη δωρεά πριν από 47 έτη από το σύζυγό της Νικόλαο Πανηγύρη και χρησικτησία τακτική ή έκτακτη, νεμόμενη το ακίνητο πλέον των 47 ετών συνεχώς, ακωλύτως και αδιάκοπα με καλή πίστη, νόμιμο τίτλο και διάνοια κυρίου.
Η δήλωση, όμως, αυτή, όπως έκρινε το δικαστικό συμβούλιο, ήταν ψευδής και οι κατηγορούμενοι το γνώριζαν, καθόσον το αληθές ήταν ότι το μεταβιβασθέν ακίνητο δεν ανήκε στην παρέχουσα μητέρα του, διότι αυτή δεν το απέκτησε από άτυπη δωρεά από το σύζυγό της.
Αντίθετα το αληθές φέρεται να ήταν ότι το ακίνητο ανήκε από το έτος 1930 στην κυριότητα του κ. Νικολάου Πιτσώνη, μετά δε το θάνατο αυτού το 1986, απέκτησαν την κυριότητα του ακινήτου ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι αυτού και της μεταποβιωσάσης το έτος 1996 συζύγου του Αικατερίνης, χήρας Νικολάου Πιτσώνη, κατά ποσοστό 1/4 εξ αδιαιρέτου έκαστος των τεσσάρων τέκνων του, ήτοι η Ευαγγελία, χήρα Βασιλείου Χατζηγιαννάκη, το γένος Νικολάου Πιτσώνη, η Αναστασία, συζ. Νικολάου Κακούλα, το γένος Νικολάου Πιτσώνη, η Χρυσαφίνα, συζ. Παρασκευά Οικονόμου, το γένος Νικολάου Πιτσώνη και ο Βλάσης Πιτσώνης του Νικολάου. Ακολούθως, οι ανωτέρω κληρονόμοι μεταβίβασαν το ακίνητο στον πολιτικώς ενάγοντα κ. Νικόλαο Χατζηγιαννάκη, με συμβόλαιο γονικής παροχής και συμβόλαιο δωρεάς (οι λοιποί) και ο πολιτικώς ενάγων κατέστη έτσι κύριος του ακινήτου.
Η γνώση της αναλήθειας της προαναφερόμενης δήλωσης κατά τη σύνταξη του συμβολαίου γονικής παροχής φέρεται να προκύπτει καταρχήν από την από 17-7-1989 δήλωση του Κώστα Παρασκευά Μαγιάφη και του Νικολάου Πανηγύρη, φερόμενου δικαιοπαρόχου της μητέρας του δημάρχου στην οποία βεβαιώνουν ότι το διεκδικούμενο ακίνητο ανήκε στον Νικόλαο Πιτσώνη.
Η δήλωση αυτή υπεγράφη σε ανύποπτο χρόνο και πριν ανακύψει οποιαδήποτε αντιδικία για το ακίνητο, προέρχεται δε από τον φερόμενο κατά τους κατηγορουμένους δικαιοπάροχο του ακινήτου, ο οποίος, όμως, αναγνωρίζει ως κύριο τον παππού του πολιτικώς ενάγοντος, επιβεβαιώνοντας έτσι τους ισχυρισμούς του τελευταίου.
Πέραν των ανωτέρω, η αναλήθεια της επίμαχης δήλωσης ως προς την κυριότητα του επίδικου ακινήτου, φέρεται να προκύπτει και από το περιεχόμενο της υπ’ αριθμ. κατάθεσης 154/2010 αίτησης ασφαλιστικών μέτρων νομής ενώπιον του Ειρηνοδικείου Ρόδου που οι κατηγορούμενοι κατέθεσαν μαζί με τους κ.κ. Χριστίνα Πανηγύρη και τη Χρυσάνθη Πανηγύρη, αδελφές του δημάρχου, στην οποία επικαλέστηκαν ότι τυγχάνουν κληρονόμοι κατά ποσοστό 1/4 εξ αδιαιρέτου έκαστος του αποβιώσαντος το έτος 2009 Νικόλαου Πανηγύρη, ο οποίος το έτος 1965 αγόρασε άτυπα το επίδικο αντί τιμήματος 12.000 δρχ, από το Νικόλαο Πιτσώνη.
Ήτοι επικαλέστηκαν ότι η μητέρα τους ήταν μόνο κατά ποσοστό εξ αδιαιρέτου νομέας του ακινήτου εκ κληρονομικής διαδοχής, ενώ στο επίμαχο συμβόλαιο εμφανίστηκε ως αποκλειστική κυρία εκ άτυπης δωρεάς. Σύμφωνα με το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου, που εξέδωσε το παραπεμπτικό βούλευμα σε βάρος τους, οι κατηγορούμενοι παρέστησαν ψευδώς εν γνώσει τους σε συμβολαιογράφο ότι η δεύτερη αυτών ετύγχανε κυρία του ακινήτου και με τον τρόπο αυτόν την έπεισαν να συντάξει το υπ’ αριθμ. 18632/2011 συμβόλαιο γονικής παροχής, με το οποίο μεταβιβάστηκε το ακίνητο στον πρώτο κατηγορούμενο σκοπεύοντας έτσι να αποκομίσει ο τελευταίος παράνομο περιουσιακό όφελος άνω των 120.000 ευρώ, ήτοι την κυριότητα του ακινήτου με αντίστοιχη ζημία του πολιτικώς ενάγοντος.
Το δικαστικό συμβούλιο αναφέρει ότι ο ισχυρισμός των κατηγορουμένων στο απολογητικό τους υπόμνημα ότι εσφαλμένως τέθηκε στο επίμαχο συμβόλαιο η δεύτερη αυτών ως κυρία του όλου ακινήτου αντί του 1/4 εξ αδιαιρέτου και ότι έχει ξεκινήσει διαδικασία διόρθωσής του, δεν κρίνεται πειστικός και δεν αναιρεί την κρίση περί της γνώσης της αναλήθειας των δηλωθέντων ενώπιον της συμβολαιογράφου.
Σημειώνεται εξάλλου ότι η πραγματική αξία του ακινήτου δεν αντιστοιχεί στο ποσό των 28.676,76 ευρώ που αναγράφηκε στο συμβόλαιο γονικής παροχής και προσδιόρισε η Δ.Ο.Υ. Ρόδου στη δήλωση φόρου γονικής παροχής, όπως διατείνονται οι κατηγορούμενοι, αφού είναι κοινώς παραδεκτό ότι το ποσό της αντικειμενικής αξίας όπως δηλώνεται δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική εμπορική αξία του ακινήτου, αλλά αυτή ανέρχεται εν προκειμένω στο ποσό των 300.000 ευρώ, σύμφωνα με την κατάθεση του πολιτικώς ενάγοντος.

Σχολιασμός Άρθρου

Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Η Δημοκρατική δεν υιοθετεί αυτές τις απόψεις. Διατηρούμε το δικαίωμα να διαγράψουμε όποια σχόλια θεωρούμε προσβλητικά ή περιέχουν ύβρεις, χωρίς καμμία προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

Σχολιασμός άρθρου