Mε την υπ’ αρίθμ. 148/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, που εκδόθηκε με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, έγινε δεκτή η αίτηση του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Νότιας Δωδεκανήσου κατά του Ελληνικού Δημοσίου, της Περιφερειακής Δ/νσης Δημόσιας Περιουσίας Αιγαίου και του υπ’αριθμ. πρωτ. 6/18/1/2017 Πρωτοκόλλου Καθορισμού Αποζημίωσης Αυθαίρετης Χρήσεως με το οποίο καθορίστηκε σε βάρος του το ποσό των 74.921,60 ευρώ ως καταβλητέα αποζημίωση στο Δημόσιο για την αυθαίρετη χρήση από 30/11/2011 έως 29/11/2016 του λιμένα των Φανών.
Το δικαστήριο ακύρωσε συγκεκριμένα το πρωτόκολλο καθορισμού αποζημίωσης του προϊσταμένου της Περιφερειακής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας Αιγαίου κρίνοντας μεταξύ άλλων ότι δεν υφίσταται υποχρέωση αποζημίωσης για έργα που εκτελεί το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο σε ζώνες λιμένων που έχει αρμοδιότητα εκτέλεσης τους, χωρίς μάλιστα για τη ζώνη αυτή να έχει συναφθεί σύμβαση παραχώρησης μεταξύ των διαδίκων, ώστε να υφίσταται ενδεχόμενο νόμιμο έρεισμα για καθορισμό αποζημίωσης.
Το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο εκδόθηκε συγκεκριμένα με αφορμή το με αρ. πρωτ. ΔΤΥ/Ζ1/2564/5-11-2013 αίτημα του Λιμενικού Ταμείου προς την Κτηματική Υπηρεσία Δωδεκανήσου, για τη νομιμοποίηση του έργου “Λιμενίσκος Φανών Ρόδου”, που ευρίσκεται εντός τμήματος κοινοχρήστου αιγιαλού, παραλίας και θάλασσας και κατόπιν προφορικής εντολής του υπευθύνου του αυτοτελούς Γραφείου Δημόσιας Περιουσίας Δωδεκανήσου.
Το Λιμενικό Ταμείο διατείνεται ότι στην περίπτωση κατά την οποία το συνιστώμενο δημοτικό νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου εκτείνεται σε γεωγραφική περιοχή, η οποία περιλαμβάνει και λιμάνια που βρίσκονται εκτός των διοικητικών ορίων του ΟΤΑ, που καθορίζεται ως έδρα του, τότε αποκτά διαδημοτικό χαρακτήρα.
Σαν ΝΠΔΔ που ανήκει στο δημόσιο τομέα δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 3 παρ. 23 περ. Α Ν. 4092/2012 περί προκαταβολής ποσοστού για το παραδεκτό της ανακοπής και του άρθρου 115 του από 11/12/11/1929 ΠΔ και της παρ. 4 του άρθρου 5 του Α.Ν. 263/1968 περί αποζημίωσης χρήσης.
Τονίζει δε ότι είναι παραλογισμός το δημόσιο να επιβάλλει πρόστιμο στο δημόσιο.
Επίσης, όπως τονίζεται στην ανακοπή, η αντίδραση του Λιμενικού Ταμείου και η άσκηση ανακοπής σκοπό έχει ακριβώς να περιοριστεί η αυθαίρετη επιβολή ομοίων καταλογιστικών πράξεων και στο μέλλον σε λιμενικές ζώνες και σε εξομοιούμενες λιμενικές ζώνες (άρθρ.3 του Ν.Δ. 444/70), όπως η συγκεκριμένη, των οποίων τη χρήση έχουν βάσει νομοθετικών διατάξεων και όχι απλά από σύμβαση.
Η εμμονή των αντιδίκων ότι και μετά τη νομιμοποίηση του έργου θα καταβάλλεται αποζημίωση χρήσης, όπως υποστηρίζει το Λιμενικό Ταμείο, στερείται νομικού ερείσματος και αντίκειται στις διατάξεις περί αρμοδιοτήτων των Λιμενικών Ταμείων.
Την υπόθεση χειρίζεται ο νομικός σύμβουλος του Λιμενικού Ταμείου κ. Β. Καταβενάκης.
Δικαιώθηκε το Λιμενικό Ταμείο για το λιμανάκι των Φανών
