Πολιτιστικοί Οργανισμοί στην Ευρώπη συγκεντρώνουν φωτογραφίες και διενεργούν συνεντεύξεις και μαζικές έρευνες για τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η πανδημία του κορωνοϊού επηρεάζει την καθημερινή ζωή.
Photo
Σύμφωνα με τους The New York Times, το Εθνικό Μουσείο της Φινλανδίας έχει καλέσει τους επιμελητές και τους ερευνητές του να παρακολουθούν την πανδημία με σκοπό να διοργανώσει μελλοντικές εκθέσεις με θέμα την κρίση στον τομέα της υγείας.
Photo
Επιπλέον, πολιτιστικοί θεσμοί στη Δανία, τη Σλοβενία και την Ελβετία έχουν ήδη ξεκινήσει τις δικές τους μεθόδους για τη διαφύλαξη πληροφοριών -για παράδειγμα ζητούν τα απομνημονεύματα πολιτών και την παραχώρηση φυσικών αντικειμένων που αγγίζουν διάφορες πτυχές της επιδημίας.
Photo
Η επιμελήτρια του Vesthimmerlands Museum στην πόλη Αρς της Δανίας Μαρία Χάγκστρουπ και ένας συνάδελφός της φωτογράφησαν άδειους δρόμους και καταστήματα από μια «ασφαλή απόσταση», τηρώντας τα ισχύοντα μέτρα κοινωνικής απομάκρυνσης.
Photo
Συνήθως, θεωρούμε ένα Μουσείο ως χώρο με αντικείμενα πίσω από «συμπαγές γυαλί» ανέφερε σε συνέντευξή της στους NYT, προσθέτοντας ότι τώρα δίνεται η ευκαιρία συλλογής των εντυπώσεων των ανθρώπων αυτή τη στιγμή, προτού ακόμη να έχουν τον χρόνο να προβληματιστούν.
Το Εθνικό Μουσείο της Δανίας στην Κοπεγχάγη επιλέγει «ψηφιακά ευρήματα» και ζητά από ένα ευρύ φάσμα πολιτών να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια για το πώς αντιμετωπίζουν την COVID-19.
Photo
Δεν γνωρίζω πότε ή αν θα έχουμε μία έκθεση για τον κορωνοϊό, ανέφερε ο επικεφαλής ερευνών του Μουσείου, Κρίστιαν Σούμε Πέντερσεν.
«Ίσως θα εξετάσουμε το ενδεχόμενο να συμπεριληφθεί στη μόνιμη συλλογή, δεδομένου ότι είναι ένα κεντρικό ιστορικό γεγονός. Αλλά τώρα, επικεντρωνόμαστε στο να θυμόμαστε τι συμβαίνει στην καθημερινή μας ζωή, που είναι στον πυρήνα του οράματος του Μουσείου» εξήγησε.
Photo
Οι επιμελητές στο Μουσείο Victoria and Albert του Λονδίνου εκπονούν, επίσης, σχέδια για την απόκτηση αντικειμένων από την περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού. Το μη παραδοσιακό επιτόπιο έργο των Μουσείων είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο οι πολιτιστικοί θεσμοί σε όλο τον κόσμο έχουν κεντρικό ρόλο σε καθημερινές δράσεις παρά τις προκλήσεις της πανδημίας. Εκθέσεις τέχνης παρουσιάζονται ψηφιακά, ξεναγήσεις γίνονται εικονικά μέσω Online Viewing Rooms και υλοποιούνται πρωτοβουλίες στο διαδίκτυο με στόχο τη στήριξη καλλιτεχνών.
