Από τον δημοτικό σύμβουλο και τέως δήμαρχο Καλύμνου κ. Δημήτρη Διακομιχάλη εκδόθηκε το ακόλουθο δελτίο τύπου:
Μια σκευωρία , ένας πραγματικός Γολγοθάς με διάρκεια 23 χρόνια και 3 μήνες και 26 ημέρες, που αφορούσε αρχικά τις επιχορηγήσεις στα Εκκλησιαστικά Συμβούλια έφτασε στο τέλος της.
Μια σκευωρία με την οποία ασχολήθηκε η ποινική δικαιοσύνη, η Επιθεώρηση του Υπουργείου Οικονομικών και πέρασε και από τα τέσσερα επίπεδα του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Από τον Επίτροπο στη Ρόδο τον αείμνηστο Γιάννη Δαϊναβά , από το κλιμάκιο, από το τμήμα και από τη Γ΄ ελάσσονα ολομέλεια.
Η σκευωρία ξεκινά, με μήνυση που επεβλήθη από υπάλληλο του Δήμου σε βάρος μου στις 15-4-2002 η οποία πήγε δύο φορές στο αρχείο . Στη συνέχεια καταγγέλλεται η υπόθεση από τους εμπνευστές της, στην επιθεώρηση Κρήτης και η Επιθεωρήτρια καταλογίζει σε εμένα και τους αείμνηστους Σαγρέ Παντελή και Γιώργο Ανδρέου το ποσόν των 800 χιλ.€ . Προσφεύγω στην κεντρική επιθεώρηση του Υπουργείου Οικονομικών και δικαιωνόμαστε .
Ασυγκράτητος ο τότε Δήμαρχος Γεώργιος Ρούσσος τον Δεκέμβριο του 2007, κάνει καταγγελία στον Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, τον Γενικό Επίτροπο , τον Πρωθυπουργό της χώρας Κώστα Καραμανλή και τον Υπουργό Οικονομικών κύριο Αλογοσκούφη .
Ο Πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου δίνει άμεσα εντολή καθολικού κατασταλτικού ελέγχου στο Δήμο των ετών 1997 έως και 2002. Εδώ αρχίζει το μεγάλο δράμα, στο οποίο εμπλέκονται και όσοι δημοτικοί Σύμβουλοι ψήφιζαν στις δαπάνες της περιόδου 1997-2002. Ο Επίτροπος στη Ρόδο καταλογίζει το ιλιγγιώδες ποσόν του 1.729.000€ και μου ζητά να απαντήσω σε εξήντα ημέρες για τις ελλείψεις των ενταλμάτων που είχαν ελεγχθεί. Στις μη νόμιμες δαπάνες των διαπιστώσεων του, υπάρχει και η πληρωμή με το Χ.Ε 928 του 2002 προς τον Αντώνη Βεζυρόπουλο τον βοσκό στα Ίμια.
Ζητώ τα εντάλματα εγγράφως από το Δήμο για να μπορώ να απαντήσω στις παρατηρήσεις του επιτρόπου Αρ. Πρωτ. εισερχόμενου εγγράφου στο Δήμο 6893/2-9-08. Μου απαντούν εγγράφως ότι δεν υφίσταται αρχείο σύμφωνα με το έγγραφο του Διευθυντή οικονομικών Υπηρεσιών, αρ. πρωτ. 1400/19-2-10 όπως ήταν υποχρεωμένος ο Δήμος να έχει, γιατί διαλύθηκε κατά την μεταφορά του σε άλλο χώρο. Η διάλυση του αρχείου έγινε επί Δημαρχίας Ρούσσου. Έτσι παρέρχεται το χρονικό διάστημα των 60 ημερών και δεν απαντώ στο Φ.Μ.Ε . Ενημερώνω εγγράφως τον Επίτροπο στη Ρόδο και τον Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου στην Αθήνα για την αδυναμία μου να απαντήσω. Παρόλα αυτά υιοθετείται το ποσόν του 1.729.000€ και έτσι ξεκίνησα χωρίς στοιχεία τον αγώνα μου, αλλά με την νομική ιδιοφυΐα του αειμνήστου δικηγόρου Πέτρου Μηλιαράκη και τις προσφυγές που έκανε τόσο στο αρμόδιο κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου όσον και στο αρμόδιο τμήμα για το καταλογισθέν ποσόν 1.729.000€ και τελικά το ποσόν μειώθηκε περίπου στις 44.000€ από τα 1.729.000 € .
Το ερώτημα είναι: χωρίς εγώ να έχω απαντήσει επί των παρατηρήσεων στο Φ.Μ.Ε πως βρέθηκαν νόμιμες οι δαπάνες ύψους 1.685.000€, ενώ έμεινε παράνομο το ποσόν των 44.000€;
Προσφεύγω στην Γ’ Ελάσσονα ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου κατά των αποφάσεων του τμήματος για το καταλογισθέν ποσόν των 44.000€ οι οποίες όταν συζητήθηκαν στην ολομέλεια ο Δικηγόρος του Δήμου Βασίλειος Δίκαρος ζήτησε να μου καταλογισθούν οι 44.000€.
Η Ολομέλεια απέρριψε τις προσφυγές μου και οι 44.000€ είναι πλέον καταλογιστέες. Η δημοσίευση της απόφασης τους έγινε στις 11 Ιουνίου 2025.
Και τώρα αυτό που μου έμεινε είναι να καταφύγω στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Ήδη έχω αναθέσει σε εξειδικευμένο γραφείο τη διερεύνηση των νομικών δυνατοτήτων που υπάρχουν για να καταφύγω πλέον στο Ε.Δ.Δ.Α κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Δυστυχώς έτσι γράφεται η Ιστορία. Όταν βρίσκονται εφιάλτες που στήνουν σκευωρίες και δηλητηριάζουν κοινωνίες και βάζουν ανθρώπους σε περιπέτειες, είσαι υποχρεωμένος όταν στη χώρα σου δεν βρίσκεις το δίκιο σου και την αλήθεια να πηγαίνεις στην Ευρώπη.
