«Είναι καλά τα σχέδια για μεγάλες επενδύσεις ξένων στο ελληνικό ξενοδοχειακό γίγνεσθαι, αλλά πρώτα ας προσεχθεί ο Έλληνας ξενοδόχος, ο οποίος διαχρονικά αποτελεί έναν από τους κύριους στυλοβάτες της ελληνικής οικονομίας και απασχόλησης».
Αυτό δηλώνει, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων κ. Γιάννης Ρέτσος, με αφορμή όσα αναφέρονται για επενδύσεις στην Ελλάδα σε συνέντευξή του προς την «δ».
Ο πρόεδρος της ΠΟΞ προειδοποιεί πως δεν θα πρέπει λόγω αδυναμίας και αστοχιών του κράτους να “αφελληνισθεί” η Ξενοδοχία γιατί τότε οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές για την οικονομία και την κοινωνία της χώρας.
Σε ερώτηση σχετικά με τις αυξήσεις των τιμών ο κ. Γιάννης Ρέτσος δηλώνει πως οι ξενοδόχοι μόνοι και αβοήθητοι έκαναν αγώνα για να κρατηθεί ο κλάδος στη ζωή.
«Μόνοι και σχεδόν αβοήθητοι, κρατήσαμε τον κλάδο ζωντανό, όταν οι υπόλοιποι κλάδοι κατέρρεαν, σύμφωνα και με τις επίσημες δηλώσεις των προέδρων των φορέων που τους εκπροσωπούν. Τώρα που η ζήτηση αυξήθηκε, ήταν αναμενόμενο και μας χαροποιεί, που ανακτήσαμε κάποιο από το χαμένο έδαφος στο επίπεδο των τιμών. Τούτο θα έπρεπε να ικανοποιεί και την κεντρική πολιτική σκηνή», δηλώνει ο κ. Ρέτσος.
Η συνέντευξη του κ. Γιάννη Ρέτσου, αναλυτικά:
• Πώς εξελίσσεται η φετινή τουριστική σεζόν, που ξεκίνησε δύσκολα, εξαιτίας της κρίσης στην Ουκρανία;
Η θερινή τουριστική περίοδος ξεκίνησε θετικά και μάλιστα νωρίτερα από ό,τι τα τελευταία χρόνια. Αυτό δείχνουν τα πρώτα στοιχεία αφίξεων από τα περιφερειακά αεροδρόμια αλλά και από το “Ελευθέριος Βενιζέλος”. Παραμένει ζητούμενο η αύξηση των εσόδων των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων οι οποίες στα χρόνια της κρίσης είχαν ως μόνο όπλο προσέλκυσης τουριστών τη μείωση των τιμών τους. Η Ουκρανική κρίση, όπως είναι λογικό, επηρέασε μόνο τους επισκέπτες από την Ουκρανία. Ωστόσο, το σύνολο των Ουκρανών που μας επισκέφτηκαν το 2013 ήταν, περίπου, 350.000 επί συνόλου 17,9 εκ. τουριστών που επισκέφτηκαν την χώρα. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι η όποια υστέρηση παρατηρηθεί από τη ρωσική αγορά (και η οποία αναμένεται να υπερκαλυφθεί από τις υπόλοιπες αγορές), οφείλεται κατά κύριο λόγο στη διολίσθηση του ρουβλίου και όχι στην ουκρανική κρίση.
• Ποιες αγορές ξεχωρίζουν ήδη για τον μεγάλο αριθμό των αφίξεων που δίνουν; Πώς εξελίσσεται φέτος ο εσωτερικός τουρισμός και ποιες είναι οι προοπτικές του;
Η γερμανική, η βρετανική και η γαλλική αγορά παρουσιάζουν αξιοσημείωτη ανάπτυξη. Ο εσωτερικός τουρισμός, παρά το γεγονός ότι ο μέσος Έλληνας εξακολουθητικά πλήττεται από την κρίση, δείχνει κάποια πρώτα «σημάδια ζωής». Αυτό το είδαμε και τους χειμερινούς μήνες, που ύστερα από χρόνια, από αρκετές ενώσεις ξενοδόχων, πήραμε κάποια πρώτα αισιόδοξα μηνύματα. Δεν περιμένουμε, ωστόσο, αξιοσημείωτη θετική μεταβολή από την εσωτερική αγορά. Οι προοπτικές του εσωτερικού τουρισμού είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την αγοραστική δυνατότητα του Έλληνα.
• Πόσο σημαντικές μπορούν να αποβούν και για τον τουρισμό οι επισκέψεις του πρωθυπουργού και του προέδρου της Κίνας; Μπορεί να αξιοποιηθεί η συγκεκριμένη αγορά και από προορισμούς, όπως π.χ. η Ρόδος;
Έχουμε κατά καιρούς ακούσει πολλά και έχουμε, δυστυχώς, δει λίγα, σχετικά. Ελπίζουμε αυτή η κατάσταση να αλλάξει. Ήδη, δρομολογήθηκαν κάποιες πρώτες απευθείας πτήσεις, αλλά είναι καθαρά εποχικές. Για να έχουμε απτά αποτελέσματα θα πρέπει να υπάρξει συνέχεια και μάλιστα σε δωδεκάμηνη βάση. Τότε και με στοχευμένες δράσεις – πρέπει και η ίδια η αγορά να προσαρμοστεί καλύτερα στις απαιτήσεις και στις ιδιαιτερότητες των Κινέζων τουριστών – πολλές περιοχές της χώρας, προφανώς και η Ρόδος, έχουν να ωφεληθούν από την ενίσχυση του τουριστικού ρεύματος από την Κίνα.
• Καταφέραμε στα δύσκολα χρόνια της κρίσης να μειώσουμε τις τιμές», δήλωσε η υπουργός Τουρισμού και κατηγόρησε τους «λίγους» που σπεύδουν να επωφεληθούν από την αύξηση της τουριστικής ροής τη στιγμή που ο ελληνικός τουρισμός οδεύει για χρονιά ρεκόρ. Ποια είναι η απάντηση της ΠΟΞ;
Οι μειώσεις των τιμών σε όλο το καταλυματικό δυναμικό της χώρας αποτέλεσαν, τα χρόνια της κρίσης, το μόνο εργαλείο marketing προκειμένου να πειστεί ο πελάτης – τουρίστας να επιβιβαστεί στο αεροπλάνο με προορισμό τη χώρα μας. Μόνοι και σχεδόν αβοήθητοι, κρατήσαμε τον κλάδο ζωντανό, όταν οι υπόλοιποι κλάδοι κατέρρεαν (σύμφωνα και με τις επίσημες δηλώσεις των προέδρων των φορέων που τους εκπροσωπούν). Τώρα που η ζήτηση αυξήθηκε, ήταν αναμενόμενο και μας χαροποιεί που ανακτήσαμε κάποιο από το χαμένο έδαφος στο επίπεδο των τιμών. Τούτο θα έπρεπε να ικανοποιεί και την κεντρική πολιτική σκηνή, καθώς, αφενός μεν τα τουριστικά έσοδα συνεισφέρουν πάνω από 16% στο ΑΕΠ, αφετέρου δε, το τουριστικό προϊόν μας, ανακτά μέρος της χαμένης αξίας του. Από κει και πέρα, αν υπάρχουν μεμονωμένα περιστατικά αδικαιολόγητων αυξήσεων που επηρεάζουν δυσμενώς τη σχέση ποιότητας / τιμής (value for money), εμείς πρώτοι τα καταδικάζουμε και καλούμε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς της πολιτείας να πράξουν τα δέοντα. Ωστόσο, μιλάμε για μεμονωμένα περιστατικά που δε θα πρέπει να προτάσσονται ως γενική κατάσταση και να αλλοιώνεται η εικόνα για την πραγματική σχέση ποιότητας / τιμής σε επίπεδο επικράτειας. Αυτό και άδικο είναι και δρα αρνητικά στην εικόνα μας προς τα έξω.
Κάνω έκκληση να μην μεγαλοποιούμε καταστάσεις και να μην, άθελά μας, τροφοδοτούμε την επιχειρηματολογία των ανταγωνιστών μας. Με άλλα λόγια, μην πυροβολούμε ξανά τα πόδια μας!
• Πόσο μπορεί να βοηθήσει τον τουρισμό η συνεχής βελτίωση των υποδομών και της ποιότητας των υπηρεσιών που παρέχονται;
Η απάντηση είναι αυτονόητη. Και για το πόσο βοηθά, αλλά πιστέψτε με και για το πόσο κοστίζει. Και αυτή είναι μια παράμετρος που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη από την κυβέρνηση και τους χρηματοπιστωτικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στη χώρα και είναι πλέον επαρκώς κεφαλαιοποιημένοι σύμφωνα με τα λεγόμενα των επικεφαλής τους, όταν ζητείται η αναγκαία ρευστότητα για να βελτιώνονται οι υπηρεσίες και το προϊόν, συνολικά.
• Η ανοδική πορεία του τομέα επηρεάζει θετικά και την απασχόληση καθώς έχουν φουντώσει οι καταγγελίες για μη εφαρμογή της σύμβασης εργασίας;
Την απασχόληση, αδιαμφισβήτητα! Γνωρίζετε άλλο κλάδο ή τομέα της οικονομίας που να κάνει προσλήψεις ή και επαναπροσλήψεις στο βαθμό που το κάνουν οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις; Το αν ορισμένοι, κάνοντας χρήση των δικαιωμάτων που τους παρέχει ο νόμος, αμείβουν τους εργαζομένους τους με βάση τα όσα ορίζει π.χ. μια επιχειρησιακή σύμβαση, δε νομίζω πως είναι μια κολάσιμη πράξη. Αν υπάρχουν παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας, τις οποίες πρώτοι καταδικάζουμε, τότε είναι υποχρέωση των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους να επιληφθούν. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα πρέπει οι περιπτώσεις μη εφαρμογής, κάποιων κανονιστικών όρων της σύμβασης, να μας κάνουν να ξεχνάμε πως η κλαδική της ΠΟΞ και οι τοπικές κλαδικές κάποιων περιοχών, είναι οι μόνες μεγάλες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας σε ισχύ. Με άλλα λόγια, βάλαμε τις υπογραφές μας σε κλαδικές συμβάσεις όταν ο ένας μετά τον άλλο, άλλοι τομείς άφησαν τις δικές τους στη μετενέργεια με τα γνωστά επακόλουθα! Αυτό πρέπει να μην το λησμονούμε!
• Ποια είναι η άποψή σας για το σχέδιο νόμου “Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας”;
Καταρχήν ακόμη δεν υπάρχει τελικό προς αξιολόγηση κείμενο. Το λέω αυτό διότι οι αλλαγές πάνε και έρχονται άρα τα σχόλια, αυτή τη στιγμή, είναι παρακινδυνευμένα. Πόσω μάλλον δε που έως ότου εκδοθούν οι εφαρμοστικές του νόμου διατάξεις, είναι αμφίβολο αν μπορούμε να δούμε σε ποια κατεύθυνση οδηγείται η παρέμβαση αυτή. Όμως, επειδή ακούστηκαν πολλά σχετικά τους τελευταίους δύο μήνες, θέλω να απευθύνω εγώ ένα ρητορικό ερώτημα. Μας αρέσει η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί σήμερα; Ο άναρχος τρόπος ανάπτυξης, το γεγονός πως κάνει όποιος θέλει, ό,τι θέλει, όπου θέλει ατιμωρητί;
Η ασυδοσία, η αυθαιρεσία, η παρανομία, η κακογουστιά; Εμείς λέμε όχι στο “παντού” αλλά όχι και στο “πουθενά”! Έχει έρθει η ώρα να συμφωνήσουμε στα αυτονόητα, προφανώς με σεβασμό στο μεγαλύτερο στοιχείο του ενεργητικού του τουριστικού μας προϊόντος, του περιβάλλοντος και του βασικού τουριστικού μας αγαθού, της παραλίας; Αυτά προς το παρόν και επιφυλασσόμαστε για περισσότερα όταν υπάρξει τελικό κείμενο και οι εφαρμοστικές διατάξεις.
• Με αφορμή τον πρόσφατο ανασχηματισμό ποια είναι τα ζητούμενα των ξενοδόχων από τους αρμοδίους υπουργούς και κυρίως από τον υπουργό Οικονομίας;
Προφανώς οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις έκαναν το χρέος τους, τόσο τα τελευταία τρία χρόνια της πρωτοφανούς κρίσης όσο και φέτος. Για μια ακόμη χρονιά, τα ξενοδοχεία βάφτηκαν, πραγματοποίησαν τις απαραίτητες εργασίες, ανακαινίσεις, προσέλαβαν τους εργαζομένους και άνοιξαν. Ουδείς, για μια ακόμη χρονιά, ρώτησε τον ξενοδόχο αν είχε διαθέσιμα χρήματα για όλα αυτά, αλλά και για να εξυπηρετεί τις δανειακές του υποχρεώσεις!
Αν στα παραπάνω προστεθεί και το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια οι προκαταβολές των ταξιδιωτικών οργανισμών (Tour Operators) έχουν μειωθεί στο ελάχιστο, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πως το κυριότερο πρόβλημα των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, αυτήν την περίοδο, είναι αυτό της ρευστότητας. Τώρα δε που ολοκληρώθηκαν οι επανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών -με πολλά, μάλιστα, δις-, ήρθε η ώρα να δώσουν στον υγιή κλάδο της ξενοδοχίας, τη ρευστότητα που δικαιούται αλλά και να οδηγηθεί σε μια δίκαιη λύση στο ζήτημα των ρυθμίσεων αποπληρωμής των δανειακών υποχρεώσεων τους. Περαιτέρω, άξιο αναφοράς είναι το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί από την αύξηση του ενεργειακού κόστους, κυρίως του κόστους θέρμανσης. Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου κυριολεκτικά κράτησε πολλά ξενοδοχεία κλειστά και οδήγησε εργαζόμενους στην ανεργία. Καλούμε την κυβέρνηση να κάνει το λογαριασμό, να δει τί χάνει και τί κερδίζει (που δεν κερδίζει!) και να αποφασίσει με γνώμονα τη λογική και το καλό του τόπου.
Με την ευκαιρία της συνέντευξης αυτής, να πω πως είναι καλά τα σχέδια για μεγάλες επενδύσεις ξένων στο ελληνικό ξενοδοχειακό γίγνεσθαι, αλλά πρώτα ας προσεχθεί ο Έλληνας ξενοδόχος, ο οποίος διαχρονικά αποτελεί έναν από τους κύριους στυλοβάτες της ελληνικής οικονομίας και απασχόλησης. Και προσοχή, μην, λόγω αδυναμίας και αστοχιών του κράτους “αφελληνισθεί” η Ξενοδοχία. Τότε οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές για την οικονομία και την κοινωνία της χώρας. Αρκεί να δείτε τι συνέβη και ποια ήταν τα επακόλουθα τέτοιων αστοχιών σε άλλους κλάδους της οικονομίας (αγροτική παραγωγή, μεταποίηση) και τώρα ασκείται πανταχόθεν κριτική αλλά είναι πλέον αργά!
