Το ίδιο σκηνικό φαίνεται να επαναλαμβάνεται και φέτος: Ενώ από τον Ιούλιο μέχρι και το Σεπτέμβριο τα ξενοδοχεία- ειδικά στους δημοφιλείς προορισμούς της χώρας- εμφανίζουν πληρότητες που αγγίζουν ακόμη και το 100%, από τον Οκτώβριο και μετά τα τσάρτερ που φέρνουν τουρίστες «σβήνουν» σταδιακά τις μηχανές, για να ξεκινήσουν και πάλι τις πρώτες πτήσεις τον Απρίλιο της επόμενης χρονιάς. Μαζί με τη μείωση των αφίξεων, ρολά κατεβάζουν και οι περισσότερες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, που περιμένουν να περάσει ο χειμώνας για να υποδεχτούν το νέο κύμα τουριστών.
Αν και αυτή τη χρονιά υπάρχουν κάποια πρώτα δείγματα επιμήκυνσης της τουριστικής σεζόν μέχρι και τις τελευταίες ημέρες του μήνα, το φαινόμενο της εποχικότητας και η αδυναμία των προορισμών, ειδικά της Αθήνας, να κρατήσουν υψηλά την τουριστική ζήτηση αποτελεί πάγιο πρόβλημα του ελληνικού τουρισμού. Από την άλλη οι ξενοδόχοι στις παραθαλάσσιες περιοχές και τα νησιά σημειώνουν πως είναι δύσκολο να διατηρούν τις εγκαταστάσεις τους σε λειτουργία σε περιόδους μη αιχμής, ρισκάροντας τα λειτουργικά τους έξοδα να υπερβούν τα όποια έσοδα.
Όπως δείχνει εξάλλου και η τελευταία μελέτη του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων που έγινε για λογαριασμό του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της Ελλάδος, η υψηλή τουριστική ζήτηση για το προϊόν «ήλιος και θάλασσα» τους καλοκαιρινούς μήνες έχει οδηγήσει στη διαμόρφωση των ανάλογων τουριστικών υποδομών που καλύπτουν αυτή ακριβώς την ζήτηση, δημιουργώντας έτσι ένα «φαύλο κύκλο»: η χώρα προσφέρει κυρίως το προϊόν «ήλιος και θάλασσα» και οι όποιες εναλλακτικές μορφές τουρισμού υπάρχουν προσαρμόζονται ακριβώς σε αυτές τις συνθήκες τουριστικής ζήτησης. Συνεπώς, πολύ συχνά παρατηρείται το φαινόμενο, ακόμα και αν υπάρχει κάποια μικρή έστω τουριστική ζήτηση τους μη καλοκαιρινούς μήνες, αυτή να μην μπορεί να καλυφθεί, ακριβώς γιατί δεν λειτουργούν οι ανάλογες τουριστικές υποδομές.
Η προσέλκυση όμως τουριστών όλη την περίοδο του χρόνου, κατά το πρότυπο της Ισπανίας, της Ιταλίας και της Τουρκίας, θα μπορούσε, όπως τονίζουν οι επιχειρηματίες του τουρισμού, να «ζεστάνει» τα τουριστικά έσοδα, γεγονός που θα έδινε την απαραίτητη ώθηση για την υλοποίηση επενδύσεων (γήπεδα γκολφ, μαρίνες) και την αύξηση του αριθμού των κλινών σε καταλύματα πέντε και τεσσάρων αστέρων. Σύμφωνα με την έρευνα, η συνήθης στρατηγική που έχει ακολουθηθεί από τις ανταγωνίστριες χώρες είναι η προώθηση κάποιων εναλλακτικών μορφών τουρισμού, όπως ο πολιτιστικός τουρισμός, ο οικοτουρισμός και ο θαλάσσιος τουρισμός. Από την άλλη, η χώρα με τις καλύτερες επιδόσεις όσον αφορά στην εποχικότητα, η Ισπανία, έχει προωθήσει σειρά προγραμμάτων επιδοτούμενου τουρισμού στις περιόδους μη αιχμής, τα οποία έχουν στεφτεί από επιτυχία, τόσο όσον αφορά στην αντιμετώπιση της εποχικότητας, όσο και ως προς το οικονομικό τους αποτέλεσμα.
Το ζήτημα της εποχικότητας είναι τόσο οξύ, που αποτέλεσε το βασικό θέμα του 13ου συνεδρίου του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων που ξεκίνησε χτες και ολοκληρώνεται σήμερα. Οι λύσεις που προτείνονται για αντιστροφή του κλίματος εστιάζονται, εκτός από την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού, στην προσέλκυση επισκεπτών τρίτης ηλικίας, η κατά κεφαλήν κατανάλωση των οποίων για ένα ταξίδι διακοπών είναι, όπως δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία 74% μεγαλύτερη συγκρινόμενη με την αντίστοιχη δαπάνη των νεότερων. Παράλληλα δίνεται έμφαση στην καθιέρωση προσφορών και ελκυστικών πακέτων καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, ενώ τέλος θεωρείται επιβεβλημένη η στροφή σε αγορές εκτός ΕΕ (π.χ. Κίνα, Η.Π.Α., Καναδάς), όπου οι θεσμικοί και κλιματολογικοί παράγοντες διαμορφώνουν τουριστική ζήτηση εκτός αιχμής για προορισμούς όπως η Ελλάδα.
Πηγή:capital.gr
Το άρθρο προφανώς δεν αναφέρεται στη Ρόδο. Είπα κι εγώ, μην τυχόν και χαλάσουν τις χειμερινές διακοπές του στο εξωτερικό οι ξενοδόχοι μας.