Υπόθεση παράτασης ωραρίου μουσικής σε επιχείρηση εστίασης στη Μεσαιωνική Πόλη Ρόδου εξελίσσεται σε μείζον ζήτημα θεσμικής συνέπειας και κοινωνικής ισορροπίας.
Μόνιμη κάτοικος και επαγγελματίας τουριστικών καταλυμάτων κατέθεσε έγκληση για παράβαση καθήκοντος σε βάρος μελών του Συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας Ρόδου, καταγγέλλοντας ότι χορηγήθηκε παράταση έως 1:00 π.μ. σε κατάστημα που την ημέρα της κρίσιμης συνεδρίασης βρισκόταν σφραγισμένο λόγω βεβαιωμένων παραβάσεων ηχορύπανσης.
Από το πρώτο όχι στην υπόσχεση θεσμικής προετοιμασίας
Το Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας αρχικά απέρριψε ομοφώνως το αίτημα παράτασης με την απόφαση 77/2025, κατόπιν αντιρρήσεων της κατοίκου που επισήμανε διατάραξη κοινής ησυχίας στην περιοχή. Ακολούθησε αίτημα επανεξέτασης χωρίς νέα στοιχεία και στις 16/06/2025 εκδόθηκε απόφαση με την οποία το όργανο όρισε επανάληψη της συζήτησης ζητώντας νομική γνωμοδότηση και υπομνήματα από τα εμπλεκόμενα μέρη.
Η ημέρα που συζητήθηκε το θέμα ενώ το κατάστημα ήταν σφραγισμένο
Η επαναληπτική συνεδρίαση προσδιορίστηκε για τις 16/07/2025. Όπως καταγγέλλεται, την ίδια περίοδο το κατάστημα τελούσε υπό σφράγιση δεκαημέρου από τις 07/07/2025 για υπέρβαση ορίων ηχοστάθμης και παραβίαση ωραρίου μουσικής.
Η βεβαίωση του Αστυνομικού Τμήματος φέρει ημερομηνία 08/08/2025 και υποβάλλεται ως συνημμένο στην έγκληση.
Η εγκαλούσα τονίζει ότι η ουσία της υπόθεσης ήταν ήδη στο τραπέζι και πως το γεγονός της σφράγισης θα έπρεπε να αποτρέπει κάθε σκέψη για χαλάρωση του πλαισίου.
Η απουσία νομικής γνωμοδότησης και η ψήφιση της νέας απόφασης
Παρά την πρόβλεψη της απόφασης για γνωμοδότηση νομικού συμβούλου, σύμφωνα με την έγκληση δεν παρουσιάστηκε νομικός στη συνεδρίαση της 16/07/2025 ούτε τέθηκε γραπτή γνωμοδότηση υπόψη των μελών.
Παρόλα αυτά, η υπόθεση συζητήθηκε και εκδόθηκε η 125/2025, με την οποία αποφασίστηκε κατά πλειοψηφία παράταση ωραρίου μουσικής έως 1:00 π.μ. για επιχείρηση. Η εγκαλούσα έλαβε γνώση της αιτιολογίας από την ανάρτηση στη Διαύγεια στις 06/08/2025.
Η σιωπηρή ανάκληση της αρχικής απόφασης και το επιχείρημα περί προειλημμένης βούλησης
Στο κείμενο της έγκλησης υπογραμμίζεται ότι η 125/2025 συνιστά σιωπηρή ανάκληση της προηγούμενης χωρίς να έχει προηγηθεί η απαιτούμενη θεσμική προεργασία που είχε τεθεί ως προϋπόθεση.
Η εγκαλούσα κάνει λόγο για διαδικασία που παρέκαμψε τις ίδιες τις αποφάσεις του οργάνου και χαρακτηρίζει το αποτέλεσμα ως προειλημμένο, με σκοπό την εξυπηρέτηση συμφερόντων σε βάρος της νομιμότητας και της δεοντολογίας.
Το εξώδικο που προηγήθηκε και η κλιμάκωση προς την ποινική οδό
Πριν την κατάθεση της έγκλησης, η κάτοικος απέστειλε εξώδικη δήλωση ζητώντας ανάκληση της απόφασης.
Η μη ικανοποίηση του αιτήματος οδήγησε στην έγκληση ενώπιον του Εισαγγελέα Πρωτοδικών με αίτημα την άσκηση δίωξης και τη δήλωση παράστασης προς υποστήριξη της κατηγορίας.
Η εγκαλούσα διορίζει πληρεξούσιο και αντίκλητο τον κ. Γεώργιο Λαμπαδάκη.
Το νομικό υπόβαθρο όπως το παρουσιάζει η εγκαλούσα
Κεντρικό σημείο της επιχειρηματολογίας αφορά την ερμηνεία του άρθρου 29 παρ. 3 του ν. 4442/2016 και του άρθρου 7 της ΥΑ 16228/2017. Η εγκαλούσα απορρίπτει την προσέγγιση ότι η παράταση ωραρίου χορηγείται αυτομάτως με μόνη την απόδειξη γνωστοποίησης. Αντιθέτως, υποστηρίζει ότι εξακολουθούν να ισχύουν ουσιαστικές προϋποθέσεις όπως η μη διατάραξη της κοινής ησυχίας κατά τα οριζόμενα στην Αστυνομική Διάταξη 3/1996 και στην υφιστάμενη κανονιστική.
Στο σκεπτικό της έγκλησης διευκρινίζεται ότι οι πρόσφατες ρυθμίσεις απλούστευσαν τα δικαιολογητικά, δεν κατάργησαν όμως την ουσία. Η φράση εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις χορήγησης της, που παραμένει στο γράμμα του νόμου, σηματοδοτεί την υποχρέωση του οργάνου να συνεκτιμά πραγματικά δεδομένα όπως επανειλημμένες παραβάσεις και σφραγίσεις. Η παράλειψη αυτής της στάθμισης, σύμφωνα με την εγκαλούσα, συνιστά τον πυρήνα της παράβασης καθήκοντος.
Πέρα από τη νομική διάσταση, η υπόθεση αγγίζει την καθημερινότητα ενός ιστορικού αστικού συνόλου με έντονη τουριστική πίεση. Η εγκαλούσα περιγράφει σταθερή όχληση με υπερβάσεις dB και απώλειες στην επαγγελματική της δραστηριότητα λόγω παραπόνων επισκεπτών. Κατά την άποψή της, οι αποφάσεις για την παράταση μουσικής οφείλουν να διαφυλάσσουν την κοινωνική συνοχή και την αξία ενός μνημειακού χώρου όπου συνυπάρχουν κάτοικοι και επισκέπτες. Η κριτική της εστιάζει στο ότι η απόφαση της δημοτικής κοινότητας δεν σταθμίζει επαρκώς αυτά τα δεδομένα.
Από την αρχική απόρριψη στην παράταση μουσικής και στην έγκληση για παράβαση καθήκοντος
