Το νησί της Ρόδου, όπως είναι κοινώς αποδεκτό, διαθέτει μια μοναδική φυσική και ανθρωπογενή ομορφιά. Ίσως για το λόγο αυτό το 60% της έκτασής του, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχει χαρακτηριστεί προστατευόμενο. Η ανάπτυξη του όμως, κατά την περίοδο από το 1970 μέχρι σήμερα, αλλοιώνει αυτό το αξιοθαύμαστο περιβάλλον με διάφορους τρόπους σε αντίθεση με το παρελθόν. Ένα από τα βασικά κεφάλαια αυτής της ιστορίας είναι ο Προφήτης Ηλίας. Ένα πευκόφυτο βουνό που δεν θα περίμενε να βρει κανείς σε ένα νησί. Όμως ας δούμε πως αντιμετωπίστηκε αυτό το βουνό από τις εκάστοτε Διοικήσεις.
Η πρώτη Διοίκηση που αποφάσισε να ασχοληθεί σοβαρά μαζί του ήταν η Ιταλική. Ο τότε Διοικητής με διάταγμά του: το με αρ. 83 στις 4.7.1929 (που δημοσιεύεται στην σελ. 55 των επίσημων δελτίων της Διοίκησης) το χαρακτήρισε ως κοινωφελή περιοχή και ως εκ τούτου όλη η ζώνη που βρίσκεται 500 μ. δεξιά και αριστερά του κεντρικού δρόμου χαρακτηρίστηκε ως τουριστικό ακίνητο για την κατασκευή μόνον Ξενοδοχείων, Επαύλεων, Χώρων Διαμονής, Ψυχαγωγίας και Αναψυχής. Κανένας δεν θα μπορούσε να κτίσει οτιδήποτε σε αυτή την περιοχή αν δεν εγκρίνονταν από μια επιτροπή που αποτελούνταν από τον Γενικό Γραμματέα (Πρόεδρο), τον Προϊστάμενο του Κτηματολογικού Γραφείου, τον Δήμαρχο Ρόδου ή τον εκπρόσωπό του, και έναν υπάλληλο του Αρχιτεκτονικού Γραφείου που ορίζονταν κατά καιρούς από τον Πρόεδρο (Μέλη).
Κατά τις διατάξεις του Ν. 3200/55, «Περί διοικητικής αποκεντρώσεως», και ειδικότερα του άρθρου 27, «το μέχρι τότε ισχύον εν Δωδεκανήσω ειδικόν νομοθετικόν καθεστώς διατηρείται και μετά την ισχύν του παραπάνω νόμου». Ως εκ τούτου το πιο πάνω τοπικό διάταγμα (83/4.7.1929), καθώς και τα παρόμοιά του, διατηρεί μέχρι σήμερα την ισχύ του και ως ειδικότερο κατισχύει των γενικότερων.
Η περιοχή αυτή διαμοιράζεται σε δύο κτηματολογικές περιφέρειες (Κ.Μ. 2000 Σαλάκου και Κ.Μ. 3267 Απολλώνων) και είναι πολλές χιλιάδες στρέμματα. Μέρος των εκτάσεων αυτών (165.750 μ.τ.) μεταβιβάστηκε στον Ε.Ο.Τ με τον Ν.162/1975 (ΦΕΚ 199/Α/20.9.1975). Στο χώρο που μεταβιβάστηκε είναι κτισμένα τα Ξενοδοχεία «ΕΛΑΦΟΣ» και «ΕΛΑΦΙΝΑ», που περιβάλλονται από την ευρύτερη κτηματομερίδα 2000 γαιών Σαλάκου. Εξαίρεση αποτελεί η μερίδα 2359 που βρίσκεται εντός της μερίδας 2000 και είναι το Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία.
Η ευρύτερη περιοχή εντάχθηκε στις περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ 2000 της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον τίτλο RODOS: PROFITIS ILIAS – EPTA PIGES – PETALOUDES – REMATA (GR4210006) που είναι συνολικής έκτασης 11.312,41 ha (εκτάρια). Οι περιοχές αυτές, όπως καθορίστηκε με τον Ν. 4685/20 «περί εκσυγχρονισμού της περιβαλλοντικής νομοθεσίας», θα πρέπει να κατηγοριοποιηθούν σε τμήματα κατά τις παρακάτω 4 κατηγορίες:
1. Ζώνη απόλυτης προστασίας της φύσης
2. Ζώνη προστασίας της φύσης
3. Ζώνη διατήρησης οικοτόπων και ειδών
4. Ζώνη βιώσιμης διαχείρισης φυσικών πόρων.
Ως εκ τούτου, είναι προφανές ότι με τα νέα Τ.Π.Σ. (χωροταξικά σχέδια) που εκπονούνται, όλες οι περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ 2000 θα πρέπει να ενταχθούν σε αυτό το καθεστώς και να καθοριστούν ποια τμήματα των περιοχών αυτών θα χαρακτηριστούν ως ζώνες με τις παραπάνω χρήσεις. Ειδικότερα η περιοχή του Προφήτη Ηλία θα πρέπει να υπαχθεί σε περισσότερες από μία από τις παραπάνω ζώνες, διότι όπως όλοι γνωρίζουμε είναι μια περιοχή με μοναδική παγκοσμίως φύση, αφού η πανίδα της και η χλωρίδα της είναι μοναδικές. Στις ζώνες αυτές επιτρέπονται οι χρήσεις όπως καθορίζονται στο Π.Δ. 59/18 (ΦΕΚ-114/Α/29-6-18), άρθρα 14α, 14β, 14γ και 14δ. Οι χρήσεις αυτές είναι είτε απολύτου προστασίας, είτε καθαρά γεωργικές χρήσεις και μόνον στην τελευταία κατηγορία επιτρέπονται κάποιες χρήσεις που δίνουν την δυνατότητα δόμησης εκμεταλλεύσιμων χώρων. Μέχρι τον καθορισμό αυτών των ζωνών δεν θα πρέπει να δοθεί καμιά άδεια για οποιαδήποτε κατασκευή στη περιοχή αυτή!
Μέρος της περιοχής αυτή επιπλέον έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικός τόπος με την ΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΜΤΕ/ΔΠΑΝΣΜ/414864/38230/5445 (ΦΕΚ 29/Α.Α.Π./17.2.2017) απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού και αφορά προφανώς στην έκταση στην οποία αντιστοιχούν και τα υπάρχοντα ξενοδοχεία.
Είναι επίσης γνωστό ότι τα ακίνητα αυτά έχουν παραχωρηθεί από το Δημόσιο στο λεγόμενο «υπερταμείο» το οποίο έχει υποθηκεύσει απαράδεκτα την περιουσία του ελληνικού λαού, για να πληρώσει τα σπασμένα των πολιτικών, που επί 200 χρόνια λυμαίνονται τον τόπο με διάφορους τρόπους που δεν προλαβαίνουμε να κατανοήσουμε επαρκώς. Όμως ότι και να κάνει αυτό το ταμείο, (του οποίου η λειτουργία πρέπει να ελεγχθεί, αφού ήδη έχουν ακουστεί πολλά και γι’ αυτό) και ως εκ τούτου πολύ περισσότερο θα πρέπει να υπόκειται στις ισχύουσες ρυθμίσεις.
Εν κατακλείδι θα έλεγα πως είναι κρίμα να αλλοιωθεί ο πλέον εμβληματικός τόπος του νησιού της Ρόδου. Πιστεύω πως θα πρέπει να αντισταθούμε σε οποιαδήποτε παρέμβαση και να ζητήσουμε την επιβολή των προβλεπόμενων περιορισμών από τις παραπάνω διατάξεις.
