Πάντα στις επάλξεις ως γιατρός του ΕΣΥ εδώ και πολλά χρόνια, ο κ. Γιώργος Τριάντος δεν χρειάζεται συστάσεις, όντας γνωστός σε όλους για την κοινωνική του προσφορά. Τα τελευταία χρόνια υπηρέτησε τον τόπο και τους συμπολίτες του από τη θέση του αντιδημάρχου Κοινωνικής Πολιτικής & Υγείας και του προέδρου του Δημοτικού Οργανισμού Πρόνοιας.
Σήμερα, με την θητεία της δημοτικής αρχής του κ. Αντώνη Καμπουράκη να οδεύει προς την λήξη της, ο κ. Τριάντος προβαίνει μέσω της συνέντευξης που παραχώρησε στην ‘δημοκρατική’ σε έναν σύντομο απολογισμό (περισσότερο προσωπικού χαρακτήρα) ξεκαθαρίζοντας πως ‘φεύγει με το κεφάλι ψηλά και ικανοποιημένος’.
• Κύριε Τριάντο, οδεύοντας προς την λήξη της θητείας, της δημοτικής αρχής του κ. Αντώνη Καμπουράκη, θα ήθελα να μας μιλήσετε για τα αισθήματα και τις εντυπώσεις σας.
Κοιτάξτε, ήταν μια θητεία δημιουργική. Προσπαθήσαμε να καλύψουμε κενά τα οποία υπήρχαν και προσπαθήσαμε να είμαστε συνεπείς σε αυτά τα οποία υποσχεθήκαμε. Σε κάθε τέτοια περίπτωση, υπάρχει μια γεύση που μπορείς να την χαρακτηρίσεις… ‘γλυκόπικρη’. Σημασία έχει να αισθάνεται ο καθένας καλά με τον εαυτό του, να έχει ήσυχη την συνείδησή του γι’ αυτά τα οποία έπρεπε να κάνει. Από αυτή την άποψη, προσωπικά, μπορώ να πω ότι είμαι ικανοποιημένος.
• Οι εκλογές έγιναν σε δύο γύρους, αλλά μεταφέρθηκαν στα δικαστήρια. Βέβαια, η ορκωμοσία και η εγκατάσταση της νέας δημοτικής αρχής του κ. Αλέξανδρου Κολιάδη, θα πραγματοποιηθούν κανονικά στις ορισθείσες ημερομηνίες. Ωστόσο, θα υπάρχει η εκκρεμότητα στη Δικαιοσύνη. Θα ήθελα το δικό σας σχόλιο.
Είναι μια διαδικασία η οποία λογικά και σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα, κρίνεται από το αποτέλεσμα των εκλογών και από την ψήφο των πολιτών. Τώρα, εάν υπάρχουν ζητήματα που αφορούν στην σωστή διεξαγωγή της ψηφοφορίας και στις σωστές ή μη διαδικασίες που τηρήθηκαν, είναι ένα θέμα που θα το κρίνει η Δικαιοσύνη. Εκείνο όμως που πρέπει να κάνουμε είναι να σεβόμαστε την άποψη του εκλογικού σώματος, το οποίο –για τους δικούς του λόγους- αποφάσισε, με την ψήφο του, την αλλαγή της δημοτικής αρχής.
• Να σας ζητήσω να μας μιλήσετε για τον δικό σας τομέα της Κοινωνικής Πολιτικής & Υγείας και του προέδρου του Δημοτικού Οργανισμού Πρόνοιας. Υλοποιήθηκαν αρκετές δράσεις, έργο και ενισχύθηκαν οι δομές –οι οποίες, γενικά, λειτουργούν καλά. Πώς το εκλαμβάνουν οι πολίτες, τελικά;
Η προσωπική μου αρχή πάνω σε αυτά ήταν να μην χαλάς κάτι το οποίο λειτουργούσε σωστά, ούτε να κάνουμε κάτι που είναι ανέφικτο. Συνεχίσαμε εκείνα τα οποία βρήκαμε, βελτιώσαμε άλλα και δημιουργήσαμε κάποια νέα. Το συμπέρασμα όμως, είναι ότι στη σημερινή εποχή, έχουν αλλάξει οι νοοτροπίες, οι πρακτικές και οι προτεραιότητες, για τον κόσμο. Βλέπω πολλές φορές και το διαπιστώνω καθημερινά, ότι πλέον ‘το φαίνεσθαι, έχει επικρατήσει του γίγνεσθαι’ (!).
Δηλαδή, τον πολίτη δεν τον ενδιαφέρει τόσο η κοινωνική μέριμνα και η ύπαρξη κοινωνικών δομών (όπως π.χ. η φροντίδα των αστέγων κ.λπ.) όσο οι λύσεις σε άλλα προβλήματα της καθημερινότητας.
Θα σας πω ένα παράδειγμα για ένα γεγονός που με προβλημάτισε: στην προηγούμενη δημοτική αρχή, όσοι είχαν την εποπτεία της Κοινωνικής Πολιτικής & Υγείας και του Δημοτικού Οργανισμού Πρόνοιας, δεν εκλέχθηκαν. Αυτό σημαίνει: είτε ότι τον κόσμο δεν τον ενδιαφέρει το κοινωνικό έργο της δημοτικής αρχής, είτε δεν τον αγγίζει τόσο πολύ, είτε δεν αγγίζει το κοινό συμφέρον, είτε δεν αγγίζει το σύνολο των πολιτών. Είναι ένα έργο το οποίο δεν σταματάει καθόλου και γίνεται αθόρυβα, αφού προσπαθούμε μέσα από σεμνότητα και με διακριτικότητα, να βοηθάμε τον συνάνθρωπό μας, χωρίς να το διαφημίζουμε, χωρίς καμπάνιες και χωρίς να λέμε ότι κάνουμε κάτι από υποχρέωση απέναντι στους πολίτες που μας είχαν εκλέξει και μας τοποθέτησαν στον Δήμο. Στο τέλος της ημέρας, σημασία έχει να φεύγεις και να αισθάνεσαι γεμάτος… να αισθάνεσαι ικανοποιημένος –για ό,τι μπορούσες να κάνεις. Κι εδώ το διευκρινίζω αυτό, γιατί πολλές φορές, άλλα έχουμε στο μυαλό μας, άλλα επιθυμούμε να κάνουμε κι άλλα οι συνθήκες, μας επιβάλλουν και μας επιτρέπουν να κάνουμε. Γενικά, πιστεύω ότι ο τομέας της Κοινωνικής Πολιτικής και ο τομέας ‘άνθρωπος’ ήταν πρωταρχικός στόχος της θητείας και δημαρχίας του Αντώνη Καμπουράκη. Το προτάσσαμε εξ αρχής και γι’ αυτό αγωνιστήκαμε και φέραμε τα αποτελέσματα που είχαμε.
Πάντως, υπήρξε ανταπόκριση από τον κόσμο. Η βοήθεια των συμπολιτών μας, στις κοινωνικές δομές ήταν συγκινητική τόσο στο Συσσίτιο, όσο και στη δομή των Αστέγων. Το ζήτημα είναι κατά πόσο αυτές οι προσπάθειες οι οποίες γίνονται, εκτιμώνται κατάλληλα και παίρνουν την θέση που τους αρμόζει.
Προσωπικά, πιστεύω και εκφράζω την βεβαιότητα, ότι η δημοτική αρχή του Αντώνη Καμπουράκη, έπραξε το καθήκον της σε αυτό τον τομέα, της Κοινωνικής Πολιτικής & Υγείας και της Πρόνοιας.
• Κύριε Τριάντο, θα συνεχίσετε να είστε στην πολιτική ή σταματάτε εδώ;
Κοιτάξτε, το θέμα δεν είναι αν συνεχίζεις να είσαι στην πολιτική ή όχι. Για μένα, δεν είναι αυτοσκοπός η πολιτική. Η θητεία μου ήταν να μπορέσω να βοηθήσω και να δώσω χείρα βοηθείας στην τοπική μας κοινωνία.
• Να περάσουμε στα προβλήματα του Νοσοκομείου. Παραμένουν τα ίδια και δεν έχουν δοθεί ουσιαστικές λύσεις, μέχρι σήμερα –παρά τις προσπάθειες.
Αυτό το οποίο πρέπει να γίνει είναι μια σωστή διαχείριση των πραγμάτων. Προσπαθούμε σιγά σιγά να καλύπτουμε κενά, να καλύπτουμε ανάγκες ώστε να είμαστε χρήσιμοι στους συμπολίτες μας. το ζήτημα του Νοσοκομείου Ρόδου και της Υγείας γενικότερα, είναι μια πάρα πολύ μεγάλη κουβέντα, η οποία δεν εξαρτάται από κανέναν, εκτός από την πολιτική βούληση και κεντρικές πολιτικές. Κάποια στιγμή θα πρέπει να ενσκήψουν με μεγάλο ενδιαφέρον για να βρεθούν λύσεις. Πρέπει όλοι μαζί, ενωμένοι, με κοινό σκοπό να καθίσουμε σε ένα τραπέζι, να βάλουμε ένα πρόγραμμα, να θέσουμε ένα χρονοδιάγραμμα, να κοιτάξουμε τις πραγματικές ανάγκες που υπάρχουν, να είμαστε ρεαλιστές και να ζητήσουμε να γίνουν, πράγματα ρεαλιστικά και εφικτά.
• Πάντως, δίδονται κίνητρα, γίνονται προσπάθειες, προκηρύσσονται θέσεις, αλλά δεν υπάρχει ανταπόκριση. Γιατί αυτό;
Κοιτάξτε, όταν λέμε προκηρύξεις και προσλήψεις, τι εννοούμε. Το να πάρουμε π.χ. στο Νοσοκομείο έναν επικουρικό και να τον κάνουμε μόνιμο, δεν κερδίζουμε κάτι, δεν κερδίζουμε νέο προσωπικό. Όταν λέμε να γίνουν προσλήψεις, εξαρτάται και για ποιες προσλήψεις μιλάμε. Το Νοσοκομείο της Ρόδου, είναι το μεγαλύτερο στο Νότιο Αιγαίο κι έχει τις προδιαγραφές γι’ αυτό και πρέπει να τύχει της ανάλογης αντιμετώπισης, σαν ένα Νοσοκομείο το οποίο καλύπτει μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή σε έναν ευαίσθητο τομέα. Είναι άτοπο και άχαρο να λένε κάποιοι ότι πηγαίνουν σε γειτονικές περιοχές για ένα επείγον περιστατικό. Πρέπει να καθοριστεί ένας χάρτης, να τεθούν προτεραιότητες, να δοθεί η δέουσα σημασία (στο πλαίσιο της νησιωτικής πολιτικής, σε σχέση με τη στεριανή Ελλάδα).
Για να κλείσω, να στείλω μέσα από την εφημερίδα σας, ευχές σε όλο τον κόσμο για καλές γιορτές και να μην χάνουμε ποτέ την αισιοδοξία μας!
Γιώργος Τριάντος: «Δυστυχώς, το φαίνεσθαι, έχει επικρατήσει του γίγνεσθαι…»
