• Από το βήμα του Δημοτικού Συμβουλίου Ρόδου στις αίθουσες των Δικαστηρίων • Μια υπόθεση που εκθέτει τον πολιτικό διάλογο και αναδεικνύει την υποβάθμιση του θεσμικού λόγου και τον εκτροχιασμό των συνεδριάσεων σε θεάματα για τα social media
Η δημόσια ζωή ενός Δήμου οφείλει να χαρακτηρίζεται από θεσμική σοβαρότητα, νηφαλιότητα στον διάλογο και σεβασμό στις διαδικασίες. Στον Δήμο Ρόδου, ωστόσο, η εικόνα που προκύπτει από τη συνεδρίαση της 31ης Ιουλίου 2025 του Δημοτικού Συμβουλίου, όπως καταγράφηκε αλλά και περιγράφεται σε έγκληση που υπέβαλε την Παρασκευή ο δημοτικός σύμβουλος κ. Τηλέμαχος Καμπούρης, είναι εντελώς διαφορετική.
Η υπόθεση δεν αφορά απλώς έναν λεκτικό διαπληκτισμό. Ο κ. Καμπούρης έχει κάνει πράξη τα όσα προανήγγειλε σε συνέντευξή του στον RealVoice 99,5 και προσέφυγε στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Ρόδου κατά του δημάρχου Ρόδου κ. Αλέξανδρου-Βασιλείου Κολιάδη και του προέδρου της ΔΕΥΑΡ κ. Σωτήρη Βαγιανού, καταγγέλλοντας επανειλημμένες δημόσιες προσβολές της τιμής, της υπόληψης και της επαγγελματικής του ιδιότητας.
Στην έγκλησή του, κάνει λόγο για «συκοφαντική δυσφήμιση» και «δημόσια εξύβριση» που τελέστηκαν σε απευθείας διαδικτυακή μετάδοση. Η προσφυγή του δημοτικού συμβούλου κ. Τηλέμαχου Καμπούρη κατά του δημάρχου Ρόδου και του προέδρου της ΔΕΥΑΡ φέρνει στο προσκήνιο μια βαθιά θεσμική κρίση.
Τα δημοτικά συμβούλια που υποτίθεται πως είναι ο πυρήνας της δημοκρατίας στον Δήμο, καταλήγουν αντικείμενο θεάματος, με βαρύτατους χαρακτηρισμούς και επιθέσεις που εκτίθενται δημόσια στα κοινωνικά δίκτυα.
Ένα σκηνικό που εξελίσσεται μπροστά σε χιλιάδες θεατές
Η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Ρόδου στις 31 Ιουλίου 2025 δεν ήταν απλώς επεισοδιακή. Ήταν το σημείο καμπής για την ανάδειξη ενός φαινομένου που δεν αφορά μόνο στις πολιτικές ισορροπίες εντός του Δήμου, αλλά στο ίδιο το επίπεδο του δημόσιου διαλόγου.
Με περισσότερες από 10.800 προβολές στο Facebook και πάνω από 2.000 στο YouTube, η μετάδοση της συνεδρίασης λειτουργεί πια ως ψηφιακό τεκμήριο για την κατάσταση που επικρατεί. Τα όσα ειπώθηκαν και διασταυρώθηκαν εκείνο το βράδυ, δεν περιορίστηκαν στην αίθουσα συνεδριάσεων. Έγιναν δημόσιο περιεχόμενο. Και ο τρόπος που αρθρώθηκαν οι πολιτικές διαφωνίες, ανέδειξε μια έντονη απομάκρυνση από κάθε έννοια πολιτικού πολιτισμού.
Από την ερώτηση σε δημοσίευμα, στην οξεία λεκτική επίθεση
Ο δημοτικός σύμβουλος και πρώην αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων και Υποδομών, κ. Τηλέμαχος Καμπούρης, κατέθεσε ερώτημα που αφορούσε δημοσίευμα της ιστοσελίδας Newsbreak.gr, στο οποίο γινόταν αναφορά σε πρόστιμα ύψους άνω του 1.000.000 ευρώ, που φέρονται να επιβλήθηκαν σε επιχειρήσεις συμφερόντων της οικογένειας του κ. Βαγιανού, προέδρου της ΔΕΥΑΡ.
Η κίνηση αυτή, που εκ πρώτης όψεως εντάσσεται στην προβλεπόμενη διαδικασία ελέγχου, προκάλεσε έναν καταιγισμό προσωπικών επιθέσεων εναντίον του κ. Καμπούρη, χωρίς να δοθεί επί της ουσίας απάντηση στο ερώτημα.
Από θεσμική αντιπαράθεση σε προσωπική απαξίωση
Στην έγκλησή του ο κ. Καμπούρης περιγράφει με συγκεκριμένες αναφορές και χρονικά σημεία του βίντεο της συνεδρίασης μία σειρά από φράσεις και κατηγορίες που πλήττουν την τιμή, την υπόληψη και την επαγγελματική του ιδιότητα.
Ο ίδιος αποδίδει στον πρόεδρο της ΔΕΥΑΡ και τον δήμαρχο Ρόδου την τέλεση των αδικημάτων της δημόσιας συκοφαντικής δυσφήμισης κατ’ εξακολούθηση και της δημόσιας εξύβρισης κατ’ εξακολούθηση, ενώ προσκομίζει πλήθος στοιχείων (βίντεο, απομαγνητοφωνήσεις, δημοσιεύματα) για να στηρίξει τις θέσεις του.
Η αποδόμηση του πολιτικού αντιπάλου με προσωπικές βολές
Σύμφωνα με την έγκληση, οι χαρακτηρισμοί που εκτοξεύθηκαν εναντίον του κ. Καμπούρη δεν περιορίστηκαν σε πολιτικό σχολιασμό. Αφορούσαν στην εμφάνισή του, τις οικογενειακές του σχέσεις, την επαγγελματική του επάρκεια ως δικηγόρου και την ηθική του υπόσταση.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η αναφορά του δημάρχου σε «εσωτερική αρρώστια» και οι ισχυρισμοί περί «συγγενικών προσώπων που σβήνουν πρόστιμα» ή ότι ο ίδιος «σέρνεται σαν φίδι» και είναι «ρουφιάνος». Όλα αυτά σε ζωντανή μετάδοση, ενώπιον αιρετών εκπροσώπων και κοινού.
Ο κ. Καμπούρης αρνείται κάθε εμπλοκή στις πράξεις που του αποδίδονται, ενώ τονίζει ότι οι κατηγορίες είναι ψευδείς, ανυπόστατες και πλήττουν την προσωπικότητα και την επαγγελματική του εικόνα, ειδικά ενόψει της ιδιότητάς του ως μέλους του Δικηγορικού Συλλόγου Ρόδου.
Μάρτυρας ο Νίκος Γερονικόλας
Στη λίστα των μαρτύρων που προτείνει ο κ. Καμπούρης ξεχωρίζει το όνομα του κ. Νίκου Γερονικόλα, επικεφαλής της ελάσσονος μειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ο κ. Γερονικόλας είχε δημόσια τοποθετηθεί τις προηγούμενες ημέρες με άρθρο του, ασκώντας κριτική στο επίπεδο του δημοτικού διαλόγου και καταγγέλλοντας την απουσία θεσμικού πλαισίου στις συνεδριάσεις.
Η επιλογή αυτή δεν είναι μόνο συμβολική. Είναι ενδεικτική της γενικότερης δυσαρέσκειας που επικρατεί στα μέλη του Συμβουλίου, ακόμα και εκτός των πολιτικών «στρατοπέδων» που εμπλέκονται στη συγκεκριμένη διαμάχη.
Η μετατροπή του Δημοτικού Συμβουλίου σε περιεχόμενο social media
Η βιντεοσκόπηση των συνεδριάσεων των Δημοτικών Συμβουλίων είναι μια πρακτική που ενισχύει τη διαφάνεια. Όταν όμως οι συνεδριάσεις εκτρέπονται από τον θεσμικό τους ρόλο και γίνονται πεδίο προσωπικών επιθέσεων, οι κάμερες δεν μεταφέρουν ενημέρωση, μεταφέρουν θεάματα.
Η απήχηση των συνεδριάσεων στα social media δείχνει ότι το κοινό παρακολουθεί αλλά δεν σημαίνει απαραίτητα ότι εμπιστεύεται ή εγκρίνει. Η δημόσια διαπόμπευση, η ειρωνεία, οι προσβολές και η εξόντωση μέσω λόγου δεν είναι θέατρο πολιτικής, αλλά παραβίαση των ορίων του διαλόγου.
Η θεσμική ευθύνη και η απαξίωση της πολιτικής ζωής
Το μείζον διακύβευμα που αναδεικνύεται από την υπόθεση είναι η θεσμική υποβάθμιση του Δημοτικού Συμβουλίου. Όταν ο πολιτικός διάλογος δεν τηρεί τους κανόνες του σεβασμού, η πολιτική κοινότητα εκπίπτει σε αντιπαράθεση χαρακτήρων και εντυπώσεων. Οι προσωπικές διαφορές υπερκαλύπτουν τα δημόσια ζητήματα. Το αποτέλεσμα είναι διπλό: απαξίωση των θεσμών και απογοήτευση των πολιτών.
Η υπόθεση Καμπούρη, πέρα από τις ποινικές της διαστάσεις, λειτουργεί ως καμπανάκι. Εάν δεν υπάρξει συλλογική αντίδραση από τους ίδιους τους αιρετούς εκπροσώπους, τα δημοτικά συμβούλια κινδυνεύουν να χάσουν κάθε κύρος. Και αν χαθεί η σοβαρότητα στο ανώτατο όργανο του Δήμου, τι μπορεί να τη διασφαλίσει αλλού;
Η Δικαιοσύνη καλείται να τοποθετηθεί, αλλά το ζήτημα παραμένει πολιτικό
Το Δημοτικό Συμβούλιο ως θεσμός έχει αποστολή τη συζήτηση, τη λήψη αποφάσεων και τον έλεγχο της διοίκησης του Δήμου. Όταν μετατρέπεται σε χώρο προσωπικής στοχοποίησης, ειρωνειών και άμεσων προσβολών, χάνει τη θεσμική του λειτουργία. Οι πολίτες δεν γίνονται μάρτυρες διαφάνειας, αλλά θιασώτες ενός πολιτικού θεάματος, με πρόδηλο επικοινωνιακό στόχο και εφήμερη εντύπωση.
Ο θεσμικός διάλογος, ακόμα και όταν είναι έντονος, οφείλει να κινείται εντός ορίων σεβασμού. Όταν αυτό παραβιάζεται, το αποτέλεσμα είναι να ενισχύεται η καχυποψία των πολιτών και να απαξιώνεται η πολιτική συνολικά.
Η Εισαγγελία θα αποφανθεί για τη νομική υπόσταση των ισχυρισμών και τις πιθανές ποινικές ευθύνες. Ωστόσο, το πραγματικό ερώτημα αφορά στο πολιτικό κόστος μιας τέτοιας κατάστασης. Ποιο είναι το μήνυμα που εκπέμπεται στην τοπική κοινωνία; Τι αντιλαμβάνεται ο δημότης της Ρόδου όταν βλέπει τους εκλεγμένους εκπροσώπους του να μετατρέπουν τον διάλογο σε σύγκρουση δίχως όρια;
Η απάντηση δεν θα δοθεί μόνο στις αίθουσες των δικαστηρίων, αλλά και στις κάλπες, στις πλατείες και στην καθημερινή συναναστροφή των πολιτών με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Η πολιτική δεν είναι τηλεθέαση. Είναι ευθύνη. Και όταν χάνεται ο σεβασμός στον συνομιλητή, χάνεται και η ουσία της δημοκρατικής διαδικασίας.
