Στην Μεγάλη Βρετανία, η Δεξιά – που πρωτοστάτησε στην έξοδο της χώρας από την Ε.Ε και κυβερνά τα τελευταία 14 χρόνια – κατέρευσε ! Εκεί, το Εργατικό Κόμμα θριάμβευσε, κερδίζοντας περίπου τα 2 / 3 των εδρών της Βουλής των Κοινοτήτων.
Στην Γαλλία (που ο εκλογικός νόμος προβλέπει εκλογές δυο γύρων) είδαμε : – στις ευρωεκλογές, που τα κόμματα του Κέντρου, της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς κατέβηκαν αυτόνομα, η Άκρα Δεξιά ήλθε πρώτη, με 31,4 %. – Στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών, που συνέπραξαν τα κόμματα του Κεντροαριστεράς, πέτυχαν να έλθει πρώτη η σύμπραξη τους (σε έδρες, με την βοήθεια βέβαια του εκλογικού νόμου), αφήνοντας την Άκρα Δεξιά τρίτη και εκεί που διακήρυσσε κυβερνητική αυτοδυναμία, πήρε μόνο το 25% των εδρών στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση.
Στην Γερμανία (όπως και στην Ελλάδα) το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ήταν μια ηχηρή προειδοποίηση προς τους κυβερνώντες, αλλά με διαφορετικά χαρακτηριστικά :
– Στην Γερμανία το βρέθηκε στην 3η θέση (χαμηλότερα οι Πράσινοι) και καραδοκεί το ισχυρό , που θα κερδίσει στις επόμενες εκλογές.
– Στην Ελλάδα, η Ν.Δ αναδείχθηκε, από την ευρωκάλπη, μειοψηφική στην κοινωνία, αλλά ήλθε πρώτη δύναμη, με 13 – 15 % διαφορά από τις κατακερματισμένες πολιτικές δυνάμεις της Κεντροαριστεράς του Κέντρου και της Αριστεράς, που όλες διακηρύσουν την αυτόνομη πορεία τους, με στόχο, το κάθε κόμμα μόνο του, να διευρύνει την απήχηση του στην κοινωνία, μήπως και καταφέρει να ανατρέψει την «παντοδυναμία» της παραδοσιακής Δεξιάς Ν.Δ.
– Στην Ελλάδα, τώρα, δεν υπάρχει ισχυρό κόμμα, που να «καραδοκεί».
Αυτές οι εξελίξεις στην Ευρώπη επηρεάζουν τους πολιτικούς χειρισμούς στην χώρα μας ; Θα δείξει, αν ελήφθησαν μηνύματα από τις γαλλικές εκλογές.
Αν στην Γαλλία συμπράττουν οι αντιδεξιές πολιτικές δυνάμεις (βλ. το 1971, βλέπε και την σύμπραξη των προχθεσινών εκλογών), με τον εκλογικό νόμο ενισχυμένης αναλογικής (με μέχρι και 50 έδρες στο 1ο κόμμα) που ισχύει στην Ελλάδα, η σύμπραξη (στη βάση κοινού προγράμματος διακυβέρνησης) θα έπρεπε να είναι μονόδρομος. Βέβαια, αν θέλουν αυτά που διακηρύσσουν τα κόμματα της Κεντροαριστεράς, να εφαρμοστούν σύντομα. Αν θέλουν, να αντιπολιτεύονται και βλέπουμε στο μέλλον, τότε ας συνεχίσουν στην ίδια ρότα… Όμως, τα ισουψή (+, – 2 %) κόμματα ΣΥ.ΡΙΖ.Α και ΠΑ.ΣΟ.Κ, για να πετύχουν αυτόνομη κυβερνητική πορεία, πρέπει, το καθένα, να 3πλασιάσει το σημερινό ποσοστό του. Εφικτό στα επόμενα δυο χρόνια ; Όχι.
Η Ν.Δ ανησυχεί μόνο για το ενδεχόμενο μιας προεκλογικής σύμπραξης τύπου Γαλλίας και γι’ αυτό πρόβλεψε στον εκλογικό νόμο, να μη δίνεται εδρών σε συνασπισμούς. Η Κεντροαριστερά έχει λύση, πολιτική βούληση έχει;
