Σε διαφορετικά έδρανα

Οι Αιτωλοακαρνάνες πολιτικοί, οι οποίοι σε μια κραυγαλέα περίπτωση πολικαντισμού,  έσπευσαν να εγκωμιάσουν για το κοινωφελές  έργο του, τον  εκλιπόντα μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, θα μπορούσαν να είχαν προσθέσει μερικές λέξεις για το λάθος του (επιεικώς) να παραβιάσει μέτρα που σώζουν ζωές, που ισχυριζόταν ότι μέσα σε ναούς δεν μεταδίδεται ο κορωνοϊός, που ξόρκιζε το εμβόλιο, υποχρεώνοντας ακόμη και την Ιερά Σύνοδο να τον καλέσει σε απολογία. Τίποτε απολύτως για το γεγονός ότι αυτή η εμμονική του στάση που τον έφερε στη διασωλήνωση σε ΜΕΘ  και εν τέλει στον θάνατο, πέρασε το λανθασμένο μήνυμα στους επίσης ανεμβολίαστους πιστούς του, ότι όλα -δήθεν- κρίνονται από τον Θεό. Την ίδια ώρα, προς τιμήν τους, άλλοι εκπρόσωποι της Ιεραρχίας της Εκκλησίας (και ο εκπρόσωπος Τύπου της Ιεράς Συνόδου) άφησαν αιχμές, αναφερόμενοι στο «οδυνηρό τέλος του» και στα «διδάγματα» που αποκομίζουμε. Η στάση τους γίνεται ακόμη πιο λυπηρή αν αναλογιστεί κανείς ότι και οι συγκεκριμένοι πολιτικοί έχουν νοσήσει από κορωνοϊό και κατά δήλωσή τους, σώθηκαν επειδή είχαν εμβολιαστεί. Το ερώτημα που ευλόγως ανακύπτει είναι γιατί δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη, για μια προτροπή υπέρ του εμβολιασμού και της τήρησης των υγειονομικών κανόνων. Τώρα, με τη σαρωτική πανδημία, ο «πολιτικαντισμός» και η «πολιτική» έχουν υποχρεωθεί να κάθονται σε διαφορετικά έδρανα. Αν ήταν εκεί ο Ιησούς, θα τους έλεγε: «άφες τους νεκρούς θάψαι τους εαυτών νεκρούς».  Δεν είναι οι μόνοι που δεν κατάλαβαν ότι η Εκκλησία δεν είναι σέχτα μάγων. Μέσα στην πλάνη κυλάει η ζωή.