• Ο γνωστός ηθοποιός Παναγιώτης Πετράκης επιστρέφει στη Χάλκη, αυτή τη φορά ως ερμηνευτής στη συναυλία λήξης του 4ου Φεστιβάλ Μουσικής, που είναι αφιερωμένη στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη • Ο καλλιτέχνης, στη συνέντευξή του στη «δημοκρατική», μοιράζεται επίσης τη δική του ματιά για την ισορροπία ανάμεσα στο θέατρο και το τραγούδι, δύο ιδιότητες που θεωρεί αλληλένδετες στην καλλιτεχνική του ταυτότητα
Ο γνωστός ηθοποιός Παναγιώτης Πετράκης επιστρέφει στη Χάλκη, αυτή τη φορά ως ερμηνευτής στη συναυλία λήξης του 4ου Φεστιβάλ Μουσικής, που είναι αφιερωμένη στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη.
Ο ηθοποιός και τραγουδιστής μιλά για τη σχέση του με το έργο του συνθέτη, το οποίο μελετά συστηματικά εδώ και δεκαπέντε χρόνια μέσα από τη συνεργασία του με τη Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης, αλλά και για τη χαρά του να βρεθεί στη σκηνή με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών.
Στη συνέντευξή του εξηγεί πώς το νησιωτικό τοπίο μπορεί να τροφοδοτήσει μια ερμηνεία, σχολιάζει τη σημασία της παρουσίας νέων μουσικών όπως η Camerata Junior και μιλά για τον τρόπο που συνδυάζει την υποκριτική με το τραγούδι.
Το Φεστιβάλ Μουσικής Χάλκης «Δημήτρης Κρεμαστινός», που διεξάγεται από τις 6 έως τις 10 Σεπτεμβρίου υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας, αποτελεί πλέον θεσμό για το νησί. Με καλλιτεχνική διεύθυνση του Νίκου Χαλιάσα, παρουσιάζει ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα που συνδυάζει έγχορδα με πνευστά, φιλοξενώντας συναυλίες σε ιστορικά σημεία της Χάλκης.
Στη φετινή διοργάνωση ξεχωρίζουν οι αφιερωματικές συναυλίες στον Θεοδωράκη και τον Χατζιδάκι, με εκείνη της 10ης Σεπτεμβρίου να λειτουργεί ως κορύφωση και να δίνει τη σκηνή σε καλλιτέχνες διαφορετικών γενεών που συναντιούνται στη μουσική του Θεοδωράκη.
Ο καλλιτέχνης, στη συνέντευξή του στη «δημοκρατική», μοιράζεται επίσης τη δική του ματιά για την ισορροπία ανάμεσα στο θέατρο και το τραγούδι, δύο ιδιότητες που θεωρεί αλληλένδετες στην καλλιτεχνική του ταυτότητα. Εξηγεί πώς η υποκριτική διεργασία του ηθοποιού αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για μια ολοκληρωμένη ερμηνεία και τονίζει ότι κάθε τραγούδι-σύμβολο βρίσκει το νόημά του μόνο όταν ο ερμηνευτής ανακαλύψει τη δική του αλήθεια μέσα σε αυτό.
• Κύριε Πετράκη, τι σημαίνει για σας να συμμετέχετε στο κλείσιμο του 4ου Φεστιβάλ Μουσικής Χάλκης, στη συναυλία που είναι αφιερωμένη στον Μίκη Θεοδωράκη;
Είναι ιδιαίτερη η χαρά μου που συμμετέχω σ΄αυτό το φεστιβάλ και ως προς την τοποθεσία του, τη Χάλκη, αυτό το όμορφο, ηλιόλουστο, ακριτικό νησί μας, αλλά και για τη συνεργασία μου με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η οποία αποτελεί στολίδι στo μουσικό γίγνεσθαι της χώρας μας.
Το ρεπερτόριο δεν θα μπορούσε να είναι πιο ιδανικό. Φέτος γιορτάζουμε την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του μέγιστου Μίκη Θεοδωράκη που με τη μουσική του έχει προσδώσει στη χώρα μας ένα παγκόσμια αναγνωρίσιμο σήμα κατατεθέν. Μελετώ τη μουσική του πάνω από 15 χρόνια μέσα από την αδιάλειπτη συνεργασία μου με την «Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης» και δεν σταματώ να ανακαλύπτω τον πλούτο της. Τα τραγούδια αυτά εκφράζουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο τί σημαίνει να είσαι Έλληνας, εκφράζουν το μεδούλι, την ψυχή της ελληνικότητάς μας.
• Έχετε ξαναπάει στη μικρή, πανέμορφη Χάλκη; Πώς πιστεύετε ότι το ιδιαίτερο τοπίο θα επηρεάσει την ερμηνεία σας;
Όχι μόνο έχω ξαναπάει, αλλά την έχω ανακαλύψει σε βάθος! Το 2019 μου δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφτώ το νησί για μια βδομάδα για να γυρίσουμε ένα προωθητικό βίντεο για τις ομορφιές του, το οποίο, αν δεν απατώμαι, παίζει ακόμα στα πλοία με προορισμό τη Χάλκη. Έτσι πήρα μια γερή γεύση… από την απίστευτη θέα 360 μοιρών επάνω στα ερείπια του κάστρου μέχρι τον γαλήνιο βυθό της στα Κάνια όπου κάναμε καταδύσεις.
Η ερμηνεία ενός καλλιτέχνη επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες και σίγουρα ο τόπος και η ενέργειά του είναι ένας από αυτούς. Πιστεύω ότι το πέλαγος της μουσικής του Θεοδωράκη θα έρθει να σμίξει με τις πανέμορφες ακτές της Χάλκης.
• Τι πιστεύετε πως κάνει ξεχωριστό το φεστιβάλ της Χάλκης και των μικρών νησιών γενικότερα σε σύγκριση με άλλες διοργανώσεις;
Δεν έχω σαφή γνώση του φεστιβάλ της Χάλκης καθώς είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω σε αυτό. Πιστεύω όμως ότι τα τοπικά φεστιβάλ των μικρών νησιών αποτελούν κοιτίδες πολιτισμού όταν εντάσσουν ποιοτικά θεάματα και ακροάματα στο πλαίσιό τους, συμβάλλοντας στην πολιτιστική αποκέντρωση, αλλά και την ανάδειξη του κάθε τόπου.
• Πώς αισθάνεστε που θα μοιραστείτε τη σκηνή με την Camerata Junior και τι πιστεύετε ότι φέρνει η ενέργεια των νέων μουσικών σε μια συναυλία αφιερωμένη στον Μίκη Θεοδωράκη;
Ο Μίκης πάντα είχε στόχο την απεύθυνση στο νεανικό ακροατήριο, το μη εφησυχασμένο, τους νέους που έχουν μέσα τους τη φλόγα, και την ορμή να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και να αλλάξουν τα πράγματα. Έτσι λοιπόν θεωρώ σπουδαία τη συμμετοχή νέων μουσικών σε αυτή τη μουσική που δεν παλιώνει ποτέ. Πάντα το νέο όταν καταπιάνεται με το κλασικό με σεβασμό φέρνει έναν φρέσκο αέρα, μια νέα πνοή. Αυτό ελπίζω κι εύχομαι ότι θα συμβεί και στη συναυλία μας.
• Ως καλλιτέχνης που ασχολείστε και με την υποκριτική και με το τραγούδι, πώς καταφέρνετε να διατηρείτε μια ισορροπία ανάμεσα στις δύο ιδιότητές σας, ώστε να εξελίσσεστε και στους δύο χώρους χωρίς να χάνετε την ταυτότητά σας;
Μα η ταυτότητά μου εμπεριέχει αυτές ακριβώς τις δύο ιδιότητες, πώς να χαθεί;… Για μένα δεν νοείται τραγούδι χωρίς την υποκριτική διεργασία του ηθοποιού για να αποδοθεί ολοκληρωμένα. Μα τι άλλο είναι το τραγούδι αν όχι λόγος αρθρωμένος μουσικά; Δυστυχώς όμως στη νοοτροπία μας ως λαός έχουμε την τάση να βάζουμε σε πρόσωπα και πράγματα «ταμπέλες» και να μη δεχόμαστε ότι ένας καλλιτέχνης μπορεί να εκφράζεται με δύο ή και περισσότερους ακόμα τρόπους. Χαίρομαι όμως που βλέπω την νέα γενιά να αποτινάζει αυτή την κοντόφθαλμη αντίληψη σιγά σιγά και να ενδιαφέρεται περισσότερο για το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα ενός καλλιτέχνη παρά για το πώς πρέπει αυτός να συστήνεται.
• Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για σας όταν ερμηνεύετε τραγούδια-σύμβολα, τόσο φορτισμένα ιστορικά και συναισθηματικά;
Η πρόκληση και ο στόχος μου είναι πάντα να βρίσκω τη δική μου αλήθεια μέσα στα τραγούδια αυτά. Πού με «ακουμπά» αυτό το τραγούδι στο τώρα μου, ποια ψυχική χορδή μου αγγίζει; Δόξα τω Θεώ τα τραγούδια αυτά βάζουν στο στόμα μας λόγο ποιητικό, ο οποίος παραμένει επίκαιρος και πάντα αφορά, σε κάθε εποχή. Έτσι δεν είναι δύσκολο να ανακαλύψεις μέσα σε αυτά τα τραγούδια τις δικές σου αναφορές, τους δικούς σου κοινούς τόπους.
• Αν ήσασταν κάποιο τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη, ποιο θα ήσασταν;
Δύσκολη ερώτηση γιατί πάντα θέλω να «γίνομαι», να «είμαι» το κάθε τραγούδι που τραγουδάω. Εντελώς παρορμητικά το πρώτο τραγούδι που μου έρχεται στο μυαλό είναι το «Της Αγάπης αίματα με πορφύρωσαν» από το «Άξιον Εστί».
• Θα θέλατε να μοιραστείτε τα σχέδιά σας για την επόμενη σεζόν;
Συνεχίζει και μες στον χειμώνα η συνεργασία μου με τη «Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης» με συναυλίες εντός Ελλάδας, αλλά και στο εξωτερικό. Επίσης θα συνεργαστώ για δεύτερη χρονιά με τον μαέστρο Θοδωρή Λεμπέση και την ορχήστρα του σε ρεπερτόριο με τραγούδια από μιούζικαλ. Άλλη μια ενδιαφέρουσα πρόταση θα είναι και το πρόγραμμα που ετοιμάζουμε με τη Χρυσούλα Στεφανάκη για την περίοδο των γιορτών με τραγούδια Swing και Jazz.
