«Δίνω τον λόγο της τιμής μου και υπόσχομαι ότι θα σέβομαι το σχολείο, τους δασκάλους και τους συμμαθητές μου, θα φέρομαι ιπποτικά σε όλους και ιδιαίτερα στους πιο αδύναμους και δεν επιτεθώ ποτέ σε αδύναμο αλλά θα τον υπερασπισθώ από επιθέσεις… Το παιδί καθενός είναι μοναδικό και ξεχωριστό για τον ίδιο. Ωστόσο, είναι ένα παιδί ανθρώπων όπως κάθε παιδί ανθρώπων: Διαφορετικό αλλά ίσο με τα άλλα, και όχι πριγκίπισσα ή βασιλόπουλο»
Αυτά γράφει μεταξύ άλλων, το «Συμβόλαιο Τιμής» που προτείνεται από την επιτροπή για την Παιδεία και θα υπογράφεται από τους γονείς κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς για τα παιδιά πρώτης, δευτέρας και τρίτης Δημοτικού και οι ίδιοι οι μαθητές για τις μεγαλύτερες τάξεις.
1. Δεν υπάρχει καμιά απαγόρευση, δεν υπάρχει ούτε καν σύσταση, για το πώς θα πρέπει να αποκαλεί ένας γονιός το παιδί του. Υπάρχουν όροι που χρησιμοποιούνται σαν παράδειγμα (για γέλια βέβαια από μια επιτροπή «σοφών» εκπαιδευτικών) προς αποφυγή του ναρκισσισμού. Αυτό, για να μη λοβοτομηθούμε όλοι με το σπασμένο τηλέφωνο των ΜΜΕ. «Απαγορεύει ο Φίλης να προσφωνούν τα παιδιά τους οι γονείς Πρίγκηπες και Βασιλόπουλα». Δεν ξέρω εάν χρειάζεται κώδικας τιμής στα σχολεία, αλλά είναι πολύ επικίνδυνο να αφήνεις σε δημοσιογράφους τον ρόλο παιδοψυχολόγου.
2. Ωραία και καλά όσα λέγονται στο συμβόλαιο, για πράγματα για τα οποία οι γονείς έχουν τον πρώτο λόγο, μιλώντας και εκπαιδεύοντας τα παιδιά τους εξ απαλών ονύχων, για τον «ιπποτισμό», την καλή συμπεριφορά τον σεβασμό σε όλους και όχι μόνον στους αδυνάμους. Όλα αυτά τα οποία, το σχολείο θα πρέπει να συνεχίσει να εκπαιδεύει αυτονοήτως. Αλλά σαν σχολείο που είναι, με διαφορετικούς τρόπους και όχι υπογράφοντας «Συμβόλαια Τιμής» . Να περάσει μηνύματα για τον παιδαγωγικό ανθρωπισμό, τον σεβασμό και τον… ιπποτισμό με τρόπους που αρμόζει σε σχολείο, μέσα από βιβλία, ή ακόμη μέσα και από το παιχνίδι για τα πιο μικρά παιδιά, αντί για σπουδαιοφανείς υπογεγραμμένες κόλλες «Συμβολαίου».
3. Θα ήταν πιο χρήσιμο, αντί να σκοτίζει το κεφάλι της η επιτροπή για να γράφει παιδαριώδη συμβόλαια , να δει τι θα κάνει με το bulling πχ, που έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις. Κι αυτό δεν λύνεται με συμβόλαια τιμής. Για να μην πούμε τα πιο απλά. Να φροντίσει πρώτα να υπάρχουν δάσκαλοι σε κάθε γωνιά της χώρας που θα παιδεύουν και θα εκπαιδεύουν και ένα σύστημα βιώσιμο για να μην έρχεται κάθε φορά ένας υπουργός «να βάζει την σφραγίδα του» κάνοντας τα παιδιά πειραματόζωα της «μεταρρύθμισής» του.
