• Η απόφαση ελήφθη κατά πλειοψηφία • Η Περιφέρεια μιλά για αυθαιρεσία, πολιτική σκοπιμότητα και «εικονική υδροκλοπή» • Σφοδρή αντίδραση και πολιτικές προεκτάσεις • Οριστικά στα δικαστήρια η υπόθεση της υδροδότησης νησίδων
Η αντιπαράθεση ανάμεσα στη Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Ρόδου (ΔΕΥΑΡ) και την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου εισέρχεται πλέον σε δικαστική τροχιά, έπειτα από την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΥΑΡ να απορρίψει την ένσταση της Περιφέρειας κατά του επιβληθέντος προστίμου ύψους 8.046.255,17 ευρώ. Το πρακτικό του Δ.Σ. της ΔΕΥΑΡ αναρτήθηκε χθες στη Διαύγεια.
Η υπόθεση, η οποία αφορά 38 συνδέσεις υδροληψίας σε νησίδες και κόμβους του νησιού, έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις και αναμένεται να εξελιχθεί σε μείζον πολιτικό και θεσμικό ζήτημα.
Η συνεδρίαση και η απόφαση
Η συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου πραγματοποιήθηκε στις 23 Ιουλίου 2025 και, όπως προκύπτει από το σχετικό απόσπασμα πρακτικού, η απόφαση λήφθηκε κατά πλειοψηφία, με τον εκπρόσωπο των εργαζομένων κ. Λευτέρη Καρανικόλα να δηλώνει «παρών» και τον κ. Στέργο Στάγκα να μειοψηφεί.
Η ένσταση της Περιφέρειας
Η Περιφέρεια, δια του επίσημου κειμένου ένστασης που κατέθεσε στις 9 Ιουλίου, ζητούσε την ακύρωση της απόφασης επιβολής του προστίμου, προβάλλοντας λόγους αοριστίας, νομικής ακυρότητας και πολιτικής σκοπιμότητας. Κατηγορούσε δε τη ΔΕΥΑΡ για συκοφαντική χρήση του όρου «υδροκλοπή» και απαιτούσε την επίσημη ανάκλησή του, καθώς και την άμεση τοποθέτηση υδρομέτρων στα σημεία που εξυπηρετούν τις εγκαταστάσεις της, ελλείψει των οποίων θεωρεί ότι η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά τη Δημοτική Επιχείρηση.
Αβάσιμη και αόριστη πράξη επιβολής προστίμου
Κεντρικό επιχείρημα της ένστασης είναι ότι η πράξη επιβολής του προστίμου είναι εντελώς αόριστη. Επιπλέον, δεν περιγράφεται καμία μεθοδολογία υπολογισμού για τον υπερβολικό όγκο των 3.005.288 κυβικών μέτρων νερού, ενώ δεν τεκμηριώνεται ο τρόπος με τον οποίο προέκυψε το ποσό των οκτώ και πλέον εκατομμυρίων ευρώ.
Στην ένσταση σημειώνεται ότι οι περισσότερες από τις φερόμενες συνδέσεις είχαν πραγματοποιηθεί από την ίδια τη ΔΕΥΑΡ, κατόπιν επανειλημμένων αιτημάτων της Περιφέρειας, με σχετικά έγγραφα που ξεκινούν ήδη από το 2011 και φτάνουν έως και το 2023.
Επικαλείται, μάλιστα, δημόσιες δηλώσεις του προέδρου του Σωματείου Εργαζομένων της ΔΕΥΑΡ, ο οποίος φέρεται να επιβεβαίωσε ότι υπήρξε συνεργασία και συνεννόηση για την υδροδότηση των σημείων.
Η Περιφέρεια προσθέτει ότι σε περιοχές όπως οι νησίδες από τον κόμβο Λαδικού έως τα Κολύμπια, ουδέποτε υπήρξαν ενεργές συνδέσεις στο δίκτυο. Αντιθέτως, το πότισμα των φυτών γίνεται με βυτία, γεγονός που, όπως ισχυρίζεται, θα ήταν γνωστό στη ΔΕΥΑΡ αν είχε πράγματι διενεργήσει αυτοψία.
Η απάντηση της ΔΕΥΑΡ
Η ΔΕΥΑΡ απάντησε με επιχειρήματα που βασίζονται σε νέα στοιχεία και αυτοψίες της Διεύθυνσης Υδάτων και της Υπηρεσίας Υδρομέτρων. Σύμφωνα με την εισήγηση του προέδρου της ΔΕΥΑΡ, κ. Σωτήρη Βαγιανού, δεν διαπιστώθηκαν ουσιώδεις μεταβολές σε σχέση με την αρχική αυτοψία. Επιπλέον, ο πρόεδρος ενημέρωσε το Σώμα ότι στις επιπλέον μετρήσεις εντοπίστηκαν νέα δεδομένα, τα οποία κρίθηκαν καθοριστικά.
Αμφισβήτηση του ιστορικού των συνδέσεων
Επί της ουσίας, το Δ.Σ. της ΔΕΥΑΡ απορρίπτει τους ισχυρισμούς της Περιφέρειας ότι οι συνδέσεις έγιναν με πρωτοβουλία της ΔΕΥΑΡ, επικαλούμενο ότι τα σχετικά έγγραφα που φέρεται να απέστειλε η ΕΥΔΕ Μ/Κ Ύδρευσης Ρόδου δεν απευθύνθηκαν στη ΔΕΥΑΡ, αλλά στη ΔΕΥΑ Καλλιθέας, η οποία είχε ήδη καταργηθεί, ή στον Δήμο Ροδίων, που επίσης δεν ήταν αρμόδιος. Κατά συνέπεια, η επιχείρηση θεωρεί πως ουδέποτε έλαβε νόμιμο αίτημα από την Περιφέρεια ώστε να προχωρήσει σε συμβάσεις σύνδεσης.
Η περίπτωση Λάρδου – Ασκληπιού
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στις συνδέσεις στην περιοχή Λάρδου – Ασκληπιού. Σύμφωνα με τη ΔΕΥΑΡ, η Περιφέρεια προχώρησε σε αυθαίρετες συνδέσεις, παρά το γεγονός ότι η Επιχείρηση δεν είχε δυνατότητα υδροδότησης λόγω απώλειας δικτύων από τις πυρκαγιές του 2023 και έλλειψης επάρκειας νερού. Όπως υποστηρίζεται, η ΠΝΑι δεν υπέβαλε ποτέ νέα αίτηση προς τη ΔΕΥΑΡ για επίσημη σύναψη συμβάσεων, γεγονός που, κατά την Επιχείρηση, συνιστά παράβαση.
Το επίμαχο ζήτημα της τιμολόγησης
Αναφορικά με τη χρέωση, η ΔΕΥΑΡ επιμένει ότι η χρήση νερού προήλθε από το δίκτυο ύδρευσης και όχι άρδευσης, γεγονός που επιβάλλει, σύμφωνα με τον τιμοκατάλογό της, την εφαρμογή χρεώσεων ύδρευσης, ανεξαρτήτως του τρόπου κατανάλωσης. Υπενθυμίζεται δε ότι παρόμοια τιμολόγηση εφαρμόζεται και σε άλλους φορείς, όπως ξενοδοχεία και κατοικίες με κήπους.
Οι ισχυρισμοί της Περιφέρειας
Στον αντίποδα, η Περιφέρεια υποστηρίζει ότι το νερό χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά για την άρδευση μικρών φυτών στις νησίδες και τα πρανή, και ότι σε πολλές περιπτώσεις το πότισμα έγινε με βυτία, χωρίς καμία σύνδεση με δίκτυο, κάτι που, όπως ισχυρίζεται, θα ήταν προφανές εάν η ΔΕΥΑΡ είχε πραγματοποιήσει επιτόπια αυτοψία.
Δηλώσεις που πυροδοτούν την αντιπαράθεση
Ιδιαίτερο βάρος έχει δοθεί και σε δημόσιες δηλώσεις του προέδρου των εργαζομένων της ΔΕΥΑΡ κ. Λευτέρη Καρανικόλα, ο οποίος ανέφερε ότι οι συνδέσεις στις νησίδες της Ρόδου-Λίνδου έγιναν από τα συνεργεία της ΔΕΥΑΡ και όχι από την Περιφέρεια. Παρόμοια δήλωση έκανε και ο γεωπόνος κ. Παναγιώτης Σταμάτης, επιβλέπων του έργου αναδάσωσης στη Νότια Ρόδο το 2023, αναφέροντας πως η ΔΕΥΑΡ ήταν ενήμερη και ενεργή στις εργασίες. Κατά τη δική του εκτίμηση, το νερό που τώρα χαρακτηρίζεται παράνομο χρησιμοποιήθηκε κατόπιν συνεργασίας με τη Δημοτική Επιχείρηση.
Η συνέχεια της υπόθεσης
Εν μέσω αυτής της διχογνωμίας, το Δ.Σ. της ΔΕΥΑΡ επιμένει στην απόρριψη της ένστασης και προχωρά στον επανυπολογισμό των χρεώσεων, βάσει των νέων μετρήσεων. Η απόφαση, ωστόσο, δεν περιλαμβάνει καμία ακύρωση ή μεταβολή της αρχικής πράξης επιβολής προστίμου, γεγονός που οδηγεί αναπόφευκτα στην επόμενη φάση: τη δικαστική επίλυση της διαφοράς.
Η πολιτική και θεσμική διάσταση
Η Περιφέρεια έχει ήδη γνωστοποιήσει την πρόθεσή της να κινηθεί νομικά, ενώ παράλληλα ζητά την άμεση έκδοση πιστωτικού τιμολογίου, ώστε να αποφύγει την καταβολή του ΦΠΑ ύψους 1,2 εκατ. ευρώ στο τέλος Ιουλίου. Η σύγκρουση δεν αφορά πλέον μόνο στην ερμηνεία δεδομένων ή διοικητικών αποφάσεων, αλλά αποκτά πολιτική διάσταση.
