Ο μελιταίος πυρετός ενδημεί και στο νησί μας

Η βρουκέλλωση, ή αλλιώς μελιταίος πυρετός, είναι ένα λοιμώδες νόσημα που προκαλείται από το βακτήριο της βρουκέλλας και παρόλο που θεωρείται μολυσματική ασθένεια των ζώων και κυρίως των αιγοπροβάτων και των βοοειδών, μεταδίδεται και στον άνθρωπο. Χαρακτηρίζεται, δηλαδή, ως «ζωοανθρωπονόσος». Οι βρουκέλλες είναι από τα πιο ανθεκτικά βακτηρίδια, τα οποία παραμένουν ζωντανά για μεγάλο χρονικό διάστημα σε εξωτερικό περιβάλλον και αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που τα καθιστά επικίνδυνα.
Η εν λόγω ασθένεια παρατηρείται, ως επί το πλείστον, σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου, εξαιτίας κυρίως των ιδιαίτερων οικολογικών παραμέτρων και του σχετικά μεγάλου ποσοστού εκτροφής αιγοπροβάτων. Σύμφωνα, μάλιστα, με το ενημερωτικό δελτίο του ΚΕΕΛΠΝΟ, στην Ελλάδα, κατά τη χρονική περίοδο 2005-2011 σημειώθηκαν 1.410 δηλώσεις βρουκέλλωσης και η μέση ετήσια δηλούμενη επίπτωση του νοσήματος γι’ αυτό το χρονικό διάστημα ήταν 1,8 κρούσματα ανά 100.000 άτομα πληθυσμού. Σαφώς, η νόσος έχει παγκόσμια κατανομή και σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, κάθε χρόνο καταγράφονται περίπου 500.000 νέα περιστατικά βρουκέλλωσης.
Ανάλογα περιστατικά έχουν σημειωθεί και σε τοπικό επίπεδο, στο νησί της Ρόδου, χωρίς όμως το φαινόμενο να έχει προσλάβει δραματικές διαστάσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι αναγκαία η προσοχή, η πρόληψη και η άμεση και σωστή αντιμετώπιση.
Βέβαια, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, μέσω των κτηνιατρικών υπηρεσιών εφαρμόζει ειδικό πρόγραμμα ελέγχου και αντιμετώπισης της βρουκέλλωσης των αιγοπροβάτων και βοοειδών. Παρ’ όλα αυτά η νόσος εξακολουθεί να ενδημεί, παραμένοντας ένα σημαντικό πρόβλημα της Δημόσιας Υγείας, το οποίο και καλείται να εκριζώσει. Σύμφωνα με δηλώσεις που έκανε στη «δ» ο διευθυντής της Κτηνιατρικής κ. Ηλίας Οικονομίδης, “Η βρουκέλλωση δεν αφορά ιό, αλλά μικροοργανισμό του οποίου η μετάδοση πραγματοποιείται κυρίως με την επαφή εμβρυικών υγρών και την κατανάλωση μολυσμένων τροφίμων ζωικής προέλευσης, κυρίως μη ωριμασμένου τυριού ή μη αποστειρωμένου γάλατος. Ο απαιτούμενος χρόνος επώασης σε περίπτωση μόλυνσης τόσο στα ζώα, όσο και στους ανθρώπους είναι περίπου 30 ημέρες. Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να τονισθεί ότι οι τρόποι αντιμετώπισης της βρουκέλλωσης στον άνθρωπο, διαφέρουν από τους τρόπους αντιμετώπισης στα ζώα. Συγκεκριμένα, στους ανθρώπους χορηγούνται τα κατάλληλα αντιβιοτικά, αν και πρόκειται για μια ιδιαίτερα επώδυνη νόσο, ενώ στα ζώα ακολουθούνται εθνικά και κοινοτικά προγράμματα, τα οποία προβλέπουν κατά κύριο λόγο εμβολιασμούς, σφάξιμο των θετικών στην ασθένεια ζώων και απολύμανση του κοπαδιού. Ως τα πιο εμφανή συμπτώματα της αρρώστιας στον άνθρωπο ορίζονται ο κυματοειδής πυρετός, δηλαδή, η συχνή εναλλαγή χαμηλών θερμοκρασιών και υψηλού πυρετού, ο πόνος στις αρθρώσεις και η διόγκωση των οργάνων του σώματος. Στα ζώα αντίστοιχα, τα κυριότερα συμπτώματα είναι οι αποβολές, η πτώση της ζωτικότητας και οι αρθρίτιδες”.
Τέλος, σχετικά με τα απαιτούμενα μέτρα πρόληψης, τα οποία κρίνεται απαραίτητο να ληφθούν, προκειμένου να αποφευχθεί οποιαδήποτε πιθανότητα μετάδοσης του ιού στον άνθρωπο, αν και η εξάλειψη της νόσου στον άνθρωπο εξαρτάται πρωτίστως από την εξάλειψη της νόσου στα ζώα, ο κ. Η. Οικονομίδης τόνισε πως ” Δεν θα πρέπει, επ’ ουδενί, να καταναλώνονται προϊόντα, κυρίως γαλακτοκομικά, χωρίς τις απαραίτητες εργοστασιακές προδιαγραφές. Κατάλληλα προς βρώση κρίνονται μόνο τα προϊόντα που έχουν υποστεί τους απαιτούμενους υγειονομικούς ελέγχους και για το λόγο αυτό συνιστάται αυξημένη προσοχή εκ μέρους των καταναλωτών”.