Σοβαρές ευθύνες σε αιρετούς και υπηρεσιακούς παράγοντες των καποδιστριακών δήμων Καλλιθέας και Ιαλυσού, στην πρώην Νομαρχία Δωδεκανήσου αλλά και στον ενιαίο (καλλικρατικό) Δήμο Ρόδου, για την απώλεια 50 εκατ. ευρώ περίπου από το 2005 έως και σήμερα, από τα έσοδα που θα εξασφάλιζαν από την εισφορά γης σε χρήμα, προκύπτουν από δύο έγγραφα “φωτιά” του ΥΠΕΧΩΔΕ και του ΠΕΧΩ Δωδεκανήσου!
Ολες οι υπηρεσίες είχαν ενημερωθεί με τον πλέον επίσημο τρόπο από τον Μαϊο του έτους 2003 ότι στις περιοχές, που είχαν θεσπιστεί ειδικοί όροι δόμησης για ξενοδοχεία, έπρεπε πρίν την έκδοση οικοδομικής άδειας, οι ιδιοκτήτες να παραχωρήσουν ανάλογη γή ή να καταβάλουν την αξία της σε χρήμα μετά την πάροδο τριετίας από τη λειτουργία τους!
Ο δήμαρχος Ρόδου κ. Στάθης Κουσουρνάς, με δηλώσεις που έκανε στα τοπικά ΜΜΕ χαρακτήρισε «σκανδαλώδη», την διάταξη στο νέο νόμο για την «αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης – περιβαλλοντικό ισοζύγιο και άλλες διατάξεις», που ψηφίστηκε από τη Βουλη,́ με την οποία απαλλάσσονται από την καταβολή εισφοράς γης σε χρήμα όλες οι ξενοδοχειακές μονάδες, που έχουν ανεγερθεί στο Φαληράκι και στην Ιξιά και συγκεκριμένα σε περιοχές που ισχύουν ειδικοί συντελεστές δόμησης δυνάμει Προεδρικών Διαταγμάτων των ετών 1972, 1979 και 1986.
Το μεγάλο σκάνδαλο όμως της υπόθεσης έγκειται στο γεγονός ότι κανείς δεν φρόντισε για την είσπραξη των οφειλομένων επί 8 ετία και για την εφαρμογή του νόμου, με αποτέλεσμα ξενοδοχειακές μονάδες να απολαμβάνουν μιας ιδιότυπης ασυλίας. Πληροφορίες αναφέρουν μάλιστα ότι μόνο δύο ξενοδοχειακές μονάδες στο Φαληράκι, που λειτούργησαν την τελευταία τριετία δεν είναι υπόχρεες στην καταβολή με βάση το προηγούμενο καθεστώς ενώ ευνοούνται άλλες στις οποίες δεν είχε αναζητηθεί το συγκεκριμένο έσοδο από το έτος 1978!
Αν θεωρήσει όμως κανείς ότι υπήρχε διχογνωμία ως προς την εφαρμογή του νόμου κανείς δεν μπορεί να παρακάμψει το γεγονός ότι το καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργείο είχε ξεκαθαρίσει το τοπίο εγγράφως από το έτος 2005!
Κάτω από το ανωτέρω πρίσμα δεν είναι λίγοι οι αιρετοί και οι υπηρεσιακοί παράγοντες που «φλερτάρουν» με τις κατηγορίες της κακουργηματικής απιστίας και της παράβασης καθήκοντος, ενώ οι όποιες καταγγελίες σε βάρος εκείνων που επινόησαν την φωτογραφική τροπολογία, που έφερε στο φως της δημοσιότητας την 9η Αυγούστου 2013 η «δ», είναι προσχηματικές.
Όπως έγραψε η “δ”, η συγκεκριμένη διάταξη, που πέρασε απαρατήρητη από τη δημοτική αρχή, που φέρεται να επιδιώκει την είσπραξη οφειλών από την εισφορά γης σε χρήμα από 63 ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, κρίνεται από πολιτικούς μηχανικούς της Ρόδου, ως αντισυνταγματική.
Υποστηρίζεται συγκεκριμένα ότι δεν αντιμετωπίζει τους ξενοδόχους με ισότιμα κριτήρια ενώ δημιουργεί επιχειρήσεις δύο ταχυτήτων στις ίδιες περιοχές, αφού τα ξενοδοχεία έξω από τα όρια των περιγραμμάτων που περιλαμβάνονται στα Π.Δ. είναι υποχρεωμένα στην καταβολή της εισφοράς.
Από την άλλη υπάρχουν πολιτικοί μηχανικοί που θεωρούν ότι με τη συγκεκριμένη διάταξη τακτοποιείται μια σοβαρή εκκρεμότητα, που υπήρχε μεταξύ ξενοδόχων και της δημοτικής αρχής, αφού η εισφορά γης σε χρήμα προβλέπεται μόνο για εκτός σχεδίου περιοχές και δεν υπάρχει πρόβλεψη για τις ως άνω περιοχές για τις οποίες ισχύουν ειδικοί συντελεστές δόμησης. Αυτό που προκαλεί ερωτηματικά είναι ότι στον ίδιο νόμο προβλέπεται ότι με Προεδρικό Διάταγμα, μετά από πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, μπορούν να καθορίζονται ειδικές διατάξεις υποχρέωσης παραχώρησης έκτασης ή καταβολής αποζημίωσης για την ανέγερση νέων τουριστικών εγκαταστάσεων στις συγκεκριμένες περιοχές, ενώ σε άλλο εδάφιο προβλέπεται ότι δύναται να επεκταθεί η συγκεκριμένη πρόβλεψη και σε άλλες περιοχές!
Πιο συγκεκριμένα στο άρθρο 51 παρ. 8 του νέου νόμου περί τακτοποίησης αυθαιρέτων αναφέρονται τα εξής: «Οι διατάξεις της περ. 7 της παρ. Ε του άρθρου 8 του από 6.10.1978 Π.Δ/τος (Δ ́ 538),ως ισχύει, περί παραχώρησης έκτασης στον οικείο δήμο δεν έχουν εφαρμογή στις ανεγερθείσες ή προς ανέγερση τουριστικές εγκαταστάσεις οι οποίες βρίσκονται σε περιοχές όπου εφαρμόζονται οι διατάξεις των ειδικών Π.Δ/των από 31.1.1972 (Δ ́ 40), 26.1.1979 (Δ ́ 132) και 26.7.1986 (Δ ́ 639). Τυχόν βεβαιωθέντα παραγράφονται και τυχόν καταβληθέντα δεν αναζητούνται. Σε κάθε περίπτωση με Προεδρικό Διάταγμα μετά από πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής δύναται να καθορίζονται ειδικές διατάξεις υποχρέωσης παραχώρησης έκτασης ή καταβολής αποζημίωσης για την ανέγερση νέων τουριστικών εγκαταστάσεων στις ως άνω περιοχές».
Με το από 31.1.1972 (Δ ́ 40) Βασιλικό Διάταγμα καθορίζονται περιοχές της Ρόδου για την εφαρμογή του συστήματος ελεύθερης δομήσεως σε περιοχές των Αφάντου και του Φαληρακίου. Με το από 26.1.1979 (Δ ́ 132) Προεδρικό Διάταγμα καθορίζονται οι συντελεστές δόμησης και οι όροι δόμησης εντός του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου στη Ρόδο και με το τρίτο Προεδρικό Διάταγμα 26.7.1986 (Δ ́ 639) οι χρήσεις γης και οι όροι και περιορισμοί δόμησης της εκτός σχεδίου περιοχής της Ιξιάς της τότε κοινότητας Ιαλυσού. Το όλο ζήτημα, πριν την ψήφιση του νέου νόμου, είχε προκαλέσει προστριβές μεταξύ ξενοχόδων και της δημοτικής αρχής.
Ορισμένοι ξενοδόχοι που κλήθηκαν για τακτοποίηση υποστήριξαν ότι εξαιρούνται από τη συγκεκριμένη υποχρέωση ενώ δεν έλειπαν εκείνοι που μιλούσαν για απόπειρα απάτης σε βάρος τους από τη δημοτική αρχή που επιδιώκει αθέμιτα να εισπράξει χρήματα που δεν της οφείλονται.
Την 15η Απριλίου 2005 το Τμήμα ΠΕΧΩ Δωδεκανήσου με έγγραφο του προς τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δωδεκανήσου που υπογράφει ο κ. Νικόλαος Φαρμακίδης είχε ωστόσο ξεκαθαρίσει το τοπίο.
Στο έγγραφο αναφέρονται τα εξής:
«Από τα Π.Δ. 1.3.1979 (ΦΕΚ 132Δ) και Β.Δ 22.2.72 (ΦΕΚ 40/Δ), τα οποία εκδόθηκαν βάσει του Α.Ν 395/68 (ΦΕΚ 95Α), όπως τροποποιήθηκε με το Ν.Δ 194/69 (ΦΕΚ 103/Α) θεσμοθετήθηκε μια ζώνη στην εκτός πόλης περιοχή, στο νησί της ρόδου, που εμπίπτει στα διοικητικά όρια των Κοινοτήτων Καλυθιών και Κοσκινού, σήμερα Δημοτικά Διαμερίσματα του Δήμου Καλλιθέας, για την οποίαν ισχύουν, κατ;εξαίρεση της εκτός σχεδίου δόμησης, διαφορετικός συντελεστής δόμησης και ύψος.
Από τα παραπάνω λοιπόν προκύπτει ότι, κατά τα λοιπά ισχύει το ΠΔ/24-5-85 (ΔΟΜΗΣΗΣ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ) (ΦΕΚ 270/Δ/31-5-85), καθώς και τα σχετικά άρθρα του ΠΔ/6-10-78 (ΦΕΚ -538/Δ/17-10-78). Κατά συνέπεια ισχύουν και τα εδαφ. 7 και 8 της παρ. Ε του άρθρου 8 του ΠΔ/6-10-78 (ΦΕΚ -538/Δ/17-10-78)».
Πέραν του ΠΕΧΩ Δωδεκανήσου επί του ίδιου ζητήματος έκρινε και η Διευθύντρια του ΔΟΚΚ κ. Βασιλική Αγγελίδου του Υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ την 15η Ιουνίου 2005 με το αρίθμ. Πρωτ. 22113 έγγραφο της προς το Τμήμα ΠΕΧΩ Δωδεκανήσου:
«Θέμα Χωροθέτηση και όροι δόμησης για την ανέγερση τουριστικών εγκαταστάσεων στη Ρόδο.
Το υπ΄αρ. πρωτ. 614/16-5-05 έγγραφο σας.
Σε απάντηση του (α) σχετικού εγγράφου σας, σας γνωρίζουμε ότι για την ανέγερση τουριστικών εγκαταστάσεων σε εκτός σχεδίου περιοχές, οι οποίες τηρούν τις προδιαγραφές και λαμβάνουν τις απαιτούμενες εγκρίσεις από τον Ε.Ο.Τ. εφαρμόζεται το άρθρο 8 του ΠΔ/τος 6/10/78 ΦΕΚ 538Δ/17-10-78 όπως ισχύει. Επίσης, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρο 8 του πιο πάνω Π.Δ./τος δίνεται η δυνατότητα να καταβληθεί χρηματικό ποσό προς τον οικείο δήμο ή κοινότητα αντί της παραχωρούμενης έκτασης του γηπέδου, σύμφωνα με την οριζόμενη διαδικασία.
Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων σας, η υπηρεσία σας οφείλει να εφαρμόσει τις πιο πάνω διατάξεις καθότι δεν προκύπτει θέμα ασάφειας στη νομοθεσία».
https://www.dimokratiki.gr/arxeio/flertaroun-me-tis-katigories-tis-kakourgimatikis-apistias/
