Απορρίφθηκε η αγωγή κατά του νοσοκομείου για την υπόθεση «Rochester»

Mε την υπ΄αριθμ. 224/2013 απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου, απορρίφθηκε η αγωγή που υπέβαλε κατά του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου και κατά της Β’ ΔΥΠΕ Νοτίου Αιγαίου, η υπήκοος Μεγάλης Βρετανίας κ. Pamela Cummings, μητέρα του Christopher Rochester, που πέθανε μετά από πτώση από βεράντα στο Φαληράκι, την 11η Ιουνίου 2000, ενώ κρίθηκε υπαίτιος από αμέλεια του θανάτου του, ένας ειδικευόμενος ιατρός.
Όπως εξέθεσε στην αγωγή της η κ. Cummings, που εκπροσωπήθηκε από τους δικηγόρους κκ Σ. Μανωλκίδη και Ανθ. Χατζημιχάλη, την 11 Ιουνίου 2000 ο υιός της, ετών 24, παραθέριζε και διέμενε προσωρινά στο Φαληράκι και περί ώρα 01.45 π.μ. εξήλθε από το παράθυρο του ενοικιαζόμενου δωματίου του για να επισκεφθεί ζευγάρι Αγγλων φίλων του.
Ο 24χρονος πέρασε συγκεκριμένα από το μπαλκόνι στο διπλανό δωμάτιο στο οποίο διέμεναν οι φίλοι του και επειδή ήταν σκοτεινά και είχε νωρίτερα καταναλώσει ικανή ποσότητα αλκοόλ, έπεσε από τον τρίτο όροφο των ενοικιαζόμενων δωματίων στο έδαφος (τσιμεντένια αυλή) σε σημείο κοντά στην εξωτερική σκάλα, όπου τον βρήκαν μισή ώρα αργότερα οι φίλοι του. Από άγνωστο άτομο που βρισκόταν σε παρακείμενο ταχύ-εστιατόριο (fast food) ειδοποιήθηκε ασθενοφόρο, που έφτασε περί ώρα 03:20 π.μ., ενώ κλήθηκε και ο αδελφός του Keith που εργαζόταν στο κέντρο νυκτερινής διασκέδασης «Q Club».
Κατά τη μεταφορά του στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου, που διήρκεσε περίπου είκοσι λεπτά, διατηρούσε τις αισθήσεις του και παραπονείτο ότι πονούσε πολύ στη σπονδυλική στήλη. Υποστηρίζει ότι περί ώρα 03:45 π.μ μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Ρόδου και εισήχθη στο τμήμα επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ), όπου ο ειδικευμένος χειρουργός ιατρός, δεν τον εξέτασε. Ισχυρίζεται παραπέρα ότι ως ειδικευόμενος ιατρός εφημέρευε στα ΤΕΠ άλλος ιατρός, που μέτρησε την πίεσή του, του έκανε εξετάσεις αίματος και του χορήγησε ορό. Προέβη δε και στη συρραφή τραύματος, που ο ασθενής έφερε στο τριχωτό της κεφαλής. Από τις εξετάσεις αίματος δεν προέκυψε, όπως υποστηρίζεται στην αγωγή, κάτι το ανησυχητικό αλλά ο ασθενής εξακολουθούσε να πονάει, ίδρωνε, άλλαζε χρώμα και ζητούσε νερό. Είχε δε και αυξημένους παλμούς, που θα μπορούσαν να οφείλονται και σε εσωτερική αιμορραγία.
Η μητέρα ισχυρίζεται ότι ο ειδικευόμενος ιατρός δεν αντελήφθη, ούτε θα μπορούσε να αντιληφθεί, ότι ο Christopher Rochester είχε σοβαρές πιθανότητες να έχει υποστεί νεφρική κάκωση εξαιτίας της πτώσης του από μεγάλο ύψος. Θεωρεί παραπέρα ότι εάν εξεταζόταν από ειδικευμένο χειρουργό ο τελευταίος όφειλε να γνωρίζει ότι «περί το 70% των δυνητικώς θανατηφόρων τραυμάτων στον νεφρικό μίσχο (άμεσο τραύμα) δεν προκαλούν αιματουρία».
Διατείνεται ακόμη ότι ως ειδικευόμενος ιατρός όφειλε να αναζητήσει τον ειδικευμένο ιατρό – χειρουργό, αποκλειστικά υπεύθυνο για την εισαγωγή ασθενούς στο Νοσοκομείο, τον οποίο φέρεται ότι δεν βρήκε. Η μητέρα θεωρεί ότι ο ιατρός αυτός απουσίαζε αδικαιολόγητα και δεν εξέτασε τον 24χρονο.
Το Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου εκπροσώπησε ο δικηγόρος κ. Ευθ. Μπόνης, που εξέθεσε ότι ο Αγγλος ήταν μεθυσμένος και έπεσε από το μπαλκόνι ενοικιαζομένων δωματίων στα οποία δεν είχαν ληφθεί επαρκή μέτρα προστασίας και συγκεκριμένα δεν υπήρχαν εγκατεστημένα ασφαλή κιγκλιδώματα.
Εκανε λόγο ακόμη για ανάρμοστη συμπεριφορά της οικογένειας, που προσπάθησε να δημιουργήσει, εκ του μη όντος, άλλη μια παράλληλη σε βάρος του νοσοκομείου μας ποινική δίκη, διασύροντας τη Ρόδο και τη χώρα γενικότερα, υποστηρίζοντας κακόβουλα ότι ο νεφρός που αφαιρέθηκε από το σώμα του νεκρού, προκειμένου να εξετασθεί ιστολογικά από τα εγκληματολογικά και ιατροδικαστικά εργαστήρια της Ελλάδος, δεν χρησιμοποιήθηκε για το σκοπό αυτό, διότι δήθεν αποτέλεσε αντικείμενο εμπορίας.
Ο κ. Μπόνης επεσήμανε ότι η οικογένεια με συνεχείς κατευθυνόμενες ενέργειές της, επανέφερε το θέμα αυτό κατά διαστήματα στην επικαιρότητα της πατρίδας της, ακόμη και στο Αγγλικό Κοινοβούλιο, με εντελώς ψευδείς και ανυπόστατες κατηγορίες.
Έφθασε δε μέχρι του απίθανου σημείου, να προκαλέσει και να επικαλεσθεί στη συνέχεια ιατρική πραγματογνωμοσύνη που έγινε με δική της πρωτοβουλία, ότι δήθεν ο νεφρός που εστάλη από το νοσοκομείο δεν προήρχετο από τον θανόντα υιό της. Τόνισε επίσης ότι η αποκάλυψη της πραγματικής αλήθειας, έστω και καθυστερημένα, ήρθε με την εξέταση του νεφρού από ανεξάρτητη αρχή των Βρυξελλών, από ανεξάρτητους ειδικούς επιστήμονες από την οποία προέκυψε ότι το νεφρό προέρχεται από τον εκλιπόντα και όχι από κάποιο άλλο άτομο, όπως αναληθώς επιχείρησε να ισχυριστεί η οικογένεια.
Το Δικαστήριο με την απόφασή του έκρινε μεταξύ άλλων ότι δεν υφίσταται παράνομη πράξη ή παράλειψη εκ μέρους των ειδικευμένων ιατρών συνιστάμενη στη μη παρουσία τους στο χώρο του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών και στη μη εξέταση από αυτούς του περιστατικού του υιού της ενάγουσας. Εξάλλου, ενόψει του ελλιπούς ιστορικού περί των συνθηκών τραυματισμού του εν λόγω ασθενούς, της χωρίς κλινικά ευρήματα κατάστασης της υγείας αυτού, της ραγδαίας εξέλιξης αυτής και του εντός μικρού χρονικού διαστήματος θανάτου αυτού, ακόμη και εάν είχαν κληθεί να παράσχουν τη συνδρομή τους οι προαναφερόμενοι ειδικευμένοι ιατροί στην αντιμετώπιση του εν λόγω ιατρικού περιστατικού, δεν θα μπορούσε να αποτρέψει την επέλευση του ζημιογόνου αποτελέσματος καθόσον δεν υπήρχε χρόνος για να διενεργηθούν οι ενδεδειγμένες κλινικές εξετάσεις και να αντιμετωπιστεί χειρουργικά το ιατρικό αυτό περιστατικό.
Σε ό,τι αφορά τον ειδικευόμενο ιατρό, το δικαστήριο δέχτηκε ότι παρότι δεν ζήτησε τη συνδρομή των εφημερευόντων ειδικευμένων ιατρών για να εξετάσουν τον ασθενή, με την αμετάκλητη καταδικαστική ποινική απόφαση κρίθηκε μόνο το ζήτημα ενοχής του παραπάνω ειδικευόμενου ιατρού για το αποδοθέν σε αυτόν αδίκημα της προαναφερόμενης παράλειψης ενέργειας, η οποία αποτελεί μεν σοβαρή επιστημονική παράλειψη, αλλά δεν αποτέλεσε αντικείμενο εξέτασης και περαιτέρω κρίσης από αυτήν το ζήτημα της τυχόν αποκλειστικής υπαιτιότητάς του στο εν λόγω θανατηφόρο αποτέλεσμα.
Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο εκτιμώντας το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων έκρινε στην προκείμενη περίπτωση, ότι πρόκειται για μία ύπουλη και σπάνια περίπτωση δύσκολα διαγνώσιμη ακόμη και από έμπειρους ειδικευμένους ιατρούς, που δεν μπορούσε να οδηγήσει τον ειδικευόμενο ιατρό στην υποψία εσωτερικής αιμορραγίας και ρήξης αγγειακού μίσχου.
Δέχεται ότι υπάρχει επιστημονική παράλειψη, η οποία ωστόσο δεν συνδέεται αιτιωδώς με το θάνατο του ¶γγλου ασθενούς και τούτο διότι, ανεξαρτήτως του ό,τι αυτός ήταν σφόδρα αναμενόμενος και θα επερχόταν μετά βεβαιότητας λόγω της σοβαρότητας του τραύματος ήτοι της ρήξης αγγειακού μίσχου νεφρού και της συνεπεία αυτής κατακλυσμιαίας εσωτερικής αιμορραγίας, και στην περίπτωση που ήθελε υποτεθεί ότι ο ασθενής θα είχε εξεταστεί από ειδικευμένο ιατρό, αφενός μεν δεν αποδεικνύεται από κάποιο στοιχείο ότι ο θάνατος του ασθενούς θα είχε αποφευχθεί με τη διενέργεια των απαραίτητων κλινικών εξετάσεων και ενδεχόμενης χειρουργικής αντιμετώπισης.