Ο Σάββας Καραντζιάς γεννήθηκε στη Ρόδο το 1981. Ξεκίνησε τις σπουδές του στην κλασική κιθάρα με καθηγήτρια την Παρασκευή Μαλαματή στο Ωδείο A. Κορέλλι το 1995 και απ’ τον Ιούνιο του 2014 είναι διπλωματούχος κλασικής κιθάρας με «Αριστα». Απ’ το 1991 έως το 1996 παρακολούθησε μαθήματα μονωδίας στο Ωδείο A. Κορέλλι στην τάξη του Νικόλαου Πετρίδη, συμμετέχοντας σε διάφορα μουσικά δρώμενα σε όλη την Ελλάδα.
To 2012 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Σχολή Ανώτερων Θεωρητικών στο Τμήμα Αρμονίας και Αντίστιξης στο Ωδείο A. Κορέλλι αποκτώντας τα πτυχία του με βαθμό «Άριστα Παμψηφεί». Παράλληλα, συνεχίζει τις σπουδές του στα γνωστικά αντικείμενα: Ενορχήστρωση και Σύνθεση με καθηγητή έναν από τους πιο σημαντικούς Έλληνες συνθέτες, τον κ. Νίκο Χαριζάνο. Εμφανίστηκε στη δισκογραφία ως συνθέτης το 2015, στο δίσκο «Echomonologues».
Έχει συμμετάσχει ως σολίστ κιθάρας με τη Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το 2011 και σε διάφορα μουσικά κονσέρτα και συναυλίες από το 1996 έως και σήμερα. Ως συνθέτης έχει συνεργαστεί με τη Χρυσή Ολυμπιονίκη Χορωδία Ροζάρτε, τη Συμφωνική Ορχήστρα Αγ. Πετρούπολης, τη Φιλαρμονική Ορχήστρα La Marquise, το Μουσικό Σύνολο Όπερας Νέων, το μουσικό σύνολο Ars Nova Ensemble, τον καλλιτεχνικό διευθυντή των μουσικών συνόλων της ΕΡΤ Αναστάσιο Συμεωνίδη, τη Ρόζη Μαστροσάββα, τον Anton Kholodenko, την Olga Kim, τον Παναγιώτη Γώγο, τον Αναστάσιο Στέλλα, τη Δανάη Κιουπούρογλου, τον Δημήτρη Καμαριανίδη κ.α.
Επίσης, έχει πάρει μέρος στον παγκόσμιο διαγωνισμό σύνθεσης για κλασική κιθάρα «World Guitar Competition» το 2012 στο Novi Sad της Σερβίας, με το έργο Four errant icons, περνώντας στην τελική φάση του διαγωνισμού. Το 2016 συνέθεσε το μουσικοθεατρικό έργο με τίτλο «Ο κύκλος του 10», το οποίο παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και έχει συνεργαστεί με πολύ σημαντικούς σκηνοθέτες, ηθοποιούς και χoρογράφους. Το 2017 συνθέτει το Ορατόριο «Θεοφάνης ο Έλληνας», θεμελιωτή της ρωσικής αγιογραφίας, ένα έργο υπό την αιγίδα της βουλής των Ελλήνων.
Σεμνός, δημιουργικός, καλλιεργημένος, αεικίνητος και ταπεινός, ο Σάββας Καραντζιάς, φωτίζει και φωτίζεται από σεβασμό και αγάπη στην Τέχνη του εκπροσωπώντας διεθνώς την Ελλάδα σε συναυλίες, που καταδεικνύουν πως ένας Έλληνας μπορεί να γίνει φάρος και θάλασσα Πολιτισμού.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε προς τη “δ” μιλάει για τις τελευταίες δημιουργίες του αλλά και για τη σχέση του με τη μουσική.
• Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε το Φεστιβάλ Ευρωπαϊκή Πολυφωνία. Μιλήστε μας για την πορεία του θεσμού και ποιες εκδηλώσεις προγραμματίζονται για του χρόνου;
Tο Διεθνές Φεστιβάλ Ευρωπαϊκή Πολυφωνία διανύει πλέον την όγδοη δημιουργική του χρονιά, έχοντας εξελιχθεί σε έναν σημαντικό πολιτιστικό θεσμό. Είναι τιμητικό και είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι που το κοινό το έχει αγκαλιάσει και το στηρίζει, ενώ παράλληλα η δράση του αναδεικνύει τη Ρόδο και εκτός συνόρων, φτάνοντας μέχρι την καρδιά της Γαλλίας, στο Παρίσι. Η μεγάλη επιτυχία του, τόσο στο εξωτερικό όσο και στη Ρόδο, επιβεβαιώνει τη συνεχή ανοδική πορεία του και τη διεθνή του απήχηση. Πρόκειται για ένα φεστιβάλ που εξελίσσεται διαρκώς, ενισχύοντας τον πολιτιστικό χαρακτήρα της Ρόδου και δημιουργώντας μια μοναδική γέφυρα ανάμεσα στη σύγχρονη τέχνη και τη διεθνή δημιουργία, συμβάλλοντας ουσιαστικά και στην ανάπτυξη του πολιτιστικού τουρισμού στο νησί μας.
Το φεστιβάλ διοργανώνεται για τέταρτη συνεχή χρονιά στο Παρίσι, από τις 3 έως τις 5 Ιουλίου 2026, με ένα φιλόδοξο καλλιτεχνικό πρόγραμμα και τη σημαντική στήριξη του Δήμου Ρόδου και του Δήμου Παρισιού. Οι συνεργασίες μας επεκτείνονται, γνωρίζοντας νέους ανθρώπους που επιθυμούν να συμβάλουν στο όραμά μας, κτίζοντας μαζί. Αναφέρομαι στον φίλο και γνωστό καθηγητή Σπύρο Συρόπουλο, καθώς και στις δύο καινούργιες γαλλικές χορωδίες, Chœur de Grenelle και Dulci Jubilo. Επιπλέον, το φεστιβάλ στο Αββαείο του Μπολιέ (Abbaye de Beaulieu) στη Νότια Γαλλία θα φιλοξενήσει μέρος των εκδηλώσεων της Πολυφωνίας, ενισχύοντας την προβολή του φεστιβάλ και της Ρόδου. Το μεγάλο γεγονός, φυσικά, είναι οι εορτασμοί του όγδοου φεστιβάλ στη Ρόδο, από τις 28 Σεπτεμβρίου έως τις 10 Οκτωβρίου 2026, συνδυάζοντας διαφορετικούς κόσμους και τέχνες, δίνοντας έμφαση στη σημασία της εκπαίδευσης και στην προώθηση της μουσικής στους νέους. Επιτρέψτε μου να κρατήσουμε το κοινό σε αναμονή μέχρι την ανακοίνωση του προγράμματος την ερχόμενη άνοιξη.
• Τα έργα σας, «Θεοφάνης ο Έλληνας», «Αντρέι Ρουμπλιώφ» και Katharsis παρουσιάστηκαν σε πολλές χώρες. Ποιο είναι το επόμενο βήμα;
Αυτή την περίοδο ολοκληρώνω ένα νέο έργο για μεικτή χορωδία, κρουστά, σόλο τσέλο, αυτοσχεδιαστικό βιολί και ηθοποιό με τίτλο «A Contemporary Saint», το οποίο θα παρουσιαστεί στην καρδιά της Νέας Υόρκης, στο St. Nicholas Greek Orthodox National Shrine, στις 3 Ιουνίου, με τη συμμετοχή της Archdiocesan Cathedral Choir, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Costas Tsourakis, και στο βιολί τον Χρύσανθο Αντωνίου. Παράλληλα, ξεκινά μία νέα καλλιτεχνική συνεργασία με τον καθηγητή Δρ. Σπύρο Συρόπουλο και τον συν-καλλιτεχνικό διευθυντή του φεστιβάλ και βιολονίστα Χρύσανθο Αντωνίου. Θα έχουμε τη χαρά να παρουσιάσουμε σε σημαντικούς χώρους — με αφετηρία το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι, τον Ιούλιο του 2026 — ένα νέο πρότζεκτ βασισμένο στα επεισόδια της Οδύσσειας, μέσα από μια δομημένη σύνδεση αφήγησης και πρωτότυπης μουσικής δημιουργίας. Εμπνευσμένο από την παράδοση των ραψωδιών, το έργο αναδεικνύει τη διαχρονική, πολυφωνική και διαπολιτισμική διάσταση του Ομηρικού έπους. Πρόκειται για ένα σύγχρονο μουσικό έργο σε δική μου σύνθεση, με την επιμέλεια των κειμένων από τον καθηγητή Σπύρο Συρόπουλο, και την ερμηνεία του βιολιού σε αυτοσχεδιαστική προσέγγιση.
Είμαστε επίσης πολύ ενθουσιασμένοι που θα έχουμε την ευκαιρία, μαζί με τους συνεργάτες μου, να παρουσιάσουμε το έργο «Katharsis» τον Ιούλιο σε διάφορες πόλεις της Γαλλίας. Αυτό μας γεμίζει ιδιαίτερη χαρά, καθώς το κοινό έχει ήδη αγαπήσει το συγκεκριμένο έργο.
-Μιλήστε μου για τη σχέση σας με τη μουσική. Πώς προέκυψε και αποφασίσατε να αφιερωθείτε σε αυτή;
Κατά το πέρασμα των χρόνων, η σχέση μου με τη μουσική δεν είναι ποτέ η ίδια· είναι πολυδιάστατη. Άλλοτε αποτελεί μια ανάγκη έκφρασης και άλλοτε μια διαρκή αναζήτηση, σαν ένα παιδί που ψάχνει και ανακαλύπτει ένα καινούργιο παιχνίδι. Νιώθω πως είναι αυτό που με συνδέει με τον κόσμο.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, η μουσική είναι μέρος της ζωής μου, καθώς μεγάλωσα σε ένα σπίτι όπου ήταν πάντα παρούσα, κυρίως λόγω της μητέρας μου, η οποία είναι καθηγήτρια πιάνου. Θυμάμαι από πολύ μικρός να ακούω στο πιάνο διάφορα είδη μουσικής όταν έπαιζε η μητέρα μου — από κλασική μουσική μέχρι Χατζηδάκη — και εμένα, με την πρώτη ευκαιρία, να πηγαίνω και να σκαλίζω τα πλήκτρα.
Όσο μεγάλωνα, άρχισα να εξερευνώ και να σπουδάζω τη μουσική πιο συστηματικά. Στην εφηβεία άρχισα να γράφω τα πρώτα μου τραγούδια και αφοσιώθηκα στη μουσική χωρίς καν να το καταλάβω. Απλά συνέβη.
• Τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους γονείς για να μάθουν στα παιδιά τους να αγαπούν τη μουσική και μάλιστα σε παραμεθόριες περιοχές όπως τα νησιά όπου η πρόσβαση είναι δύσκολη;
Καταρχάς, να πούμε πως οι γονείς που ζουν και μεγαλώνουν παιδιά σε παραμεθόριες περιοχές είναι πραγματικοί ήρωες, καθώς υπάρχουν περιοχές και νησιά όπου οι άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση ούτε στα βασικά — πόσω μάλλον στην τέχνη και στη μουσική. Γνωρίζοντας τις δυσκολίες και την απόσταση, που αποτελεί μεγάλο εμπόδιο, θα έλεγα στους γονείς να μην επιτρέψουν όλα αυτά να σταθούν εμπόδιο στο να ανακαλύψουν τα παιδιά τους τον κόσμο της μουσικής. Άλλωστε, η μουσική είναι μια πανίσχυρη γλώσσα που ενώνει και γεφυρώνει αποστάσεις.
Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας, όσο μπορείτε, να ασχοληθούν με τη μουσική, ώστε να τους δώσει φωνή και να τα συνδέσει με τον έξω κόσμο.
Σάββας Καραντζιάς: «Η μουσική είναι μια πανίσχυρη γλώσσα που ενώνει και γεφυρώνει αποστάσεις»
