• Το δικαστήριο αναπέμπει τη υπόθεση για κρίση από το αρμόδιο όργανο με ξεκάθαρα μηνύματα για την πρακτική άσκηση και την τήρηση του Κανονισμού Σπουδών
Η υπόθεση που έφτασε στα χέρια του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά φωτίζει ένα κρίσιμο ζήτημα διοικητικής νομιμότητας στις Ανώτερες Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης. Ένας Έλληνας σπουδαστής της ΑΣΤΕ Ρόδου είδε τη διαγραφή του να ακυρώνεται επειδή η κύρωση επιβλήθηκε από αναρμόδιο όργανο.
Το Δικαστήριο δεν μπήκε στην ουσία της συμπεριφοράς του σπουδαστή κατά την πρακτική άσκηση. Εστίασε αυστηρά στη νομιμότητα της διαδικασίας και έστειλε σαφές μήνυμα για το ποιο όργανο μπορεί να αποφασίζει την έσχατη πειθαρχική κύρωση. Η προσφυγή ασκήθηκε με πληρεξούσια τη δικηγόρο κ. Σταυρούλα Κοιλιά.
Το ιστορικό της υπόθεσης
Ο σπουδαστής τοποθετήθηκε για πρακτική άσκηση το καλοκαίρι του 2023 σε ξενοδοχειακή μονάδα της Ρόδου. Η Σχολή κατέγραψε ότι δεν παρουσιάστηκε ποτέ ενώ ο ίδιος φέρεται να είχε διαβεβαιώσει πως ασκείται κανονικά. Μετά από κλήση σε απολογία και γραπτές εξηγήσεις, εκδόθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2023 απόφαση διαγραφής από τον Διευθυντή της Σχολής. Εκείνη η απόφαση ακυρώθηκε μεταγενέστερα με τη δικαστική απόφαση Α408/2024 λόγω αναρμοδιότητας του οργάνου. Σε συμμόρφωση προς την ακύρωση εκδόθηκε νέα πράξη διαγραφής με αριθμό 1 και ημερομηνία 28 Ιανουαρίου 2025. Η πράξη αυτή επικυρώθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2025 από την Υπουργό Τουρισμού.
Το νομικό πλαίσιο που ρυθμίζει την αρμοδιότητα
Το Δικαστήριο υπενθύμισε ότι ο Κανονισμός Σπουδών ΑΣΤΕ του ΟΤΕΚ ορίζει ρητά πως η κύρωση της οριστικής διαγραφής ανήκει στο Συντονιστικό Συμβούλιο και χρειάζεται επικύρωση από το αρμόδιο υπουργικό όργανο. Η προγενέστερη κοινή υπουργική απόφαση που ανέθετε ρόλο στον Διευθυντή για περιπτώσεις αυθαίρετης διακοπής πρακτικής δεν υπερισχύει. Ο μεταγενέστερος Κανονισμός, με ρητή ρήτρα κατάργησης αντίθετων διατάξεων, καθορίζει την αποκλειστική διαδικασία. Το ζήτημα της πρακτικής άσκησης ως συνέχειας της φοίτησης παραμένει σημαντικό. Ωστόσο δεν μπορεί να παρακάμπτει την ιεραρχία των αρμοδίων οργάνων.
Τα επιχειρήματα των πλευρών και το επίμαχο σημείο
Η Διοίκηση υποστήριξε ότι στη Σχολή λειτουργεί ένα μόνο τμήμα πράγμα που θα σήμαινε πως ο Διευθυντής συγκεντρώνει και τις αρμοδιότητες του Συντονιστικού Συμβουλίου. Η θέση αυτή συνδέθηκε με ερμηνεία του άρθρου 9 του νόμου για τις ΑΣΤΕ. Ο σπουδαστής αντέτεινε ότι δεν αποδεικνύεται η μονοτμηματική λειτουργία και ότι η προηγούμενη δικαστική κρίση έχει δημιουργήσει δεδικασμένο ως προς την αρμοδιότητα του οργάνου.
Η κρίση του Δικαστηρίου
Το Διοικητικό Εφετείο Πειραιά έκρινε ότι η νέα διαγραφή πάσχει από το ίδιο θεμελιώδες ελάττωμα. Η υπόθεση είχε ήδη αναπεμφθεί για να κρίνει το αρμόδιο όργανο. Αντί αυτού αποφάσισε ο Διευθυντής χωρίς να αποδεικνύεται νομίμως ότι λειτουργεί μόνο ένα τμήμα που θα του μετέφερε τις αρμοδιότητες του Συντονιστικού Συμβουλίου. Το Δικαστήριο επανέλαβε ότι το δεδικασμένο από την απόφαση Α408/2024 δεσμεύει ως προς την αρμοδιότητα και δεν μπορεί να παρακαμφθεί με ασαφείς επίκλησεις διοικητικών δεδομένων. Έτσι ακύρωσε την πράξη διαγραφής και αναπέμπει εκ νέου την υπόθεση για νόμιμη κρίση από το αρμόδιο συλλογικό όργανο ή από τον Διευθυντή μόνο αν αποδειχθεί ότι αντικειμενικά δεν μπορεί να συγκροτηθεί Συντονιστικό Συμβούλιο επειδή λειτουργεί ένα και μοναδικό τμήμα.
