• Επιδιώκει να γίνει ρυθμιστής της επόμενης κυβέρνησης με νέο κόμμα • Με στόχο την κάλυψη του κενού στον πατριωτικό χώρο και τη διεκδίκηση διψήφιου ποσοστού, ο πρώην πρωθυπουργός αναζητά συμμαχίες πέρα από τη ΝΔ, με το βλέμμα σε έναν κυβερνητικό συνασπισμό που θα αμφισβητήσει ευθέως την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη
Η ελληνική πολιτική σκηνή βρίσκεται μπροστά σε μια ανατροπή που, αν επιβεβαιωθεί, μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα της επόμενης ημέρας. Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, παρά το βαρύ πένθος που τον σημάδεψε πρόσφατα, δείχνει αποφασισμένος να προχωρήσει στην ίδρυση νέου πολιτικού φορέα.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του αθηναϊκού Τύπου, με προεξέχον εκείνο της εφημερίδας «Απογευματινή», ο Αντώνης Σαμαράς φέρεται ειδικότερα αποφασισμένος να προχωρήσει στην ίδρυση νέου κόμματος, το οποίο θα φιλοδοξεί να καλύψει το πολιτικό κενό στον πατριωτικό χώρο και να καταστεί ρυθμιστικός παράγοντας στη μετεκλογική περίοδο. Η πρωτοβουλία αυτή, που χρονικά τοποθετείται μετά τον Οκτώβριο, έρχεται σε μια στιγμή προσωπικής δοκιμασίας για τον πρώην πρωθυπουργό, ο οποίος ωστόσο θεωρεί ότι η παρούσα συγκυρία δεν επιτρέπει πολιτική αποστρατεία.
Η κίνηση αυτή δεν αποτελεί μια προσωπική δικαίωση ούτε μια απλή διαμαρτυρία, αλλά ένα καλά μελετημένο σχέδιο που στοχεύει στη δημιουργία ενός νέου κεντροδεξιού πόλου. Στόχος του είναι να καλύψει το πολιτικό κενό στον λεγόμενο «πατριωτικό χώρο», να ανακτήσει χαμένο έδαφος για τη Δεξιά και να καταστεί ρυθμιστικός παράγοντας των μετεκλογικών εξελίξεων.
Η προσωπική δοκιμασία και η πολιτική επιμονή
Ο Αντώνης Σαμαράς, βυθισμένος στο πένθος για την αδόκητη απώλεια της κόρης του, θα μπορούσε εύλογα να είχε επιλέξει την αποχώρηση από το πολιτικό προσκήνιο. Αντίθετα, εκτιμά πως η συγκυρία δεν επιτρέπει αποστρατείες. Η δική του ανάγνωση είναι πως η χώρα χρειάζεται μια εναλλακτική κεντροδεξιά φωνή, ικανή να σταθεί απέναντι στις προκλήσεις της εποχής: τον ακραίο φιλελευθερισμό, την ανεξέλεγκτη παγκοσμιοποίηση, τη διείσδυση της λεγόμενης woke ατζέντας, τη μεταναστευτική κρίση, αλλά και το υπαρξιακό ζήτημα του δημογραφικού.
Ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί ότι αυτά τα θέματα δεν βρίσκουν σοβαρή και πειστική πολιτική έκφραση από κανένα υπάρχον κόμμα. Έτσι, θέλει να δημιουργήσει έναν φορέα που θα τα θέσει στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου και θα δώσει νέα προοπτική σε ένα αποστασιοποιημένο εκλογικό σώμα.
Οι συμμαχίες και το υπερκομματικό άνοιγμα
Το νέο κόμμα δεν περιορίζεται σε παραδοσιακές δεξιές δυνάμεις. Ο Σαμαράς αναζητά πρόσωπα με ποικίλες πολιτικές διαδρομές, που όμως συναντώνται στον πατριωτικό χώρο. Ενδεικτική είναι η συμμετοχή του Μελέτη Μελετόπουλου, ο οποίος έχει στο παρελθόν συνδεθεί με το ΠΑΣΟΚ, τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και κινήσεις της πατριωτικής Αριστεράς.
Αυτό το υπερκομματικό στοιχείο αποτελεί στρατηγική επιλογή. Στόχος είναι να προκύψει ένας φορέας που δεν θα ταυτίζεται αποκλειστικά με τη Δεξιά, αλλά θα διεκδικεί την υποστήριξη όσων νιώθουν ότι δεν εκφράζονται από τα υπάρχοντα κόμματα.
Ο ρόλος του Κώστα Καραμανλή
Καθοριστικής σημασίας θεωρείται η στάση του Κώστα Καραμανλή. Οι δύο πρώην πρωθυπουργοί διατηρούν σταθερή επικοινωνία, ενώ οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο «καραμανλικός» μηχανισμός έχει ήδη αρχίσει να κινείται υπέρ της νέας πρωτοβουλίας.
Αν και ο Καραμανλής δεν αναμένεται να τοποθετηθεί άμεσα και ανοιχτά, μια έστω και σιωπηρή στήριξη θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά τον πολιτικό χάρτη. Μια τέτοια σύμπλευση θα συγκροτούσε έναν ισχυρό πόλο στη Δεξιά, ικανό να επηρεάσει τις εξελίξεις και να ανατρέψει τους συσχετισμούς δυνάμεων στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας.
Εκλογική στόχευση: το φράγμα του 10%
Το νέο κόμμα δεν θα είναι απλώς ένας δορυφόρος της ΝΔ. Ο Σαμαράς θέτει ως στόχο την κατάκτηση ενός διψήφιου ποσοστού, που θα επιτρέψει στον σχηματισμό να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στη μετεκλογική περίοδο. Ένα ποσοστό κοντά στο 10% θα τον καθιστούσε ρυθμιστή των εξελίξεων, δίνοντάς του τη δυνατότητα να επιβάλει όρους σε ενδεχόμενες κυβερνητικές συνεργασίες.
Η στρατηγική περιλαμβάνει συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία, αλλά με καθοριστική προϋπόθεση: ο πρωθυπουργός να μην είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ένα τρίτο πρόσωπο θα προταθεί για την κορυφή της κυβέρνησης, σε μια προσπάθεια να επιτευχθεί πολιτική ανατροπή εντός του ίδιου του κεντροδεξιού χώρου.
Οι δημοσκοπήσεις και το πολιτικό σκηνικό
Η τελευταία έρευνα της Interview φέρνει τη Νέα Δημοκρατία πρώτη με 25,9%, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ στο 14,8%, ενώ η Ελληνική Λύση και η Πλεύση Ελευθερίας καταγράφουν ποσοστά κοντά στο 10%. Το ΚΚΕ βρίσκεται στο 7,8%, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ περιορίζεται σε ιστορικό χαμηλό 4,5%. Το πολιτικό τοπίο δείχνει κατακερματισμένο, με σημαντικά ποσοστά να κινούνται σε «άλλα κόμματα».
Σε αυτό το περιβάλλον, η εμφάνιση ενός νέου κεντροδεξιού σχηματισμού με εθνική και πατριωτική ατζέντα θα μπορούσε να ανατρέψει πλήρως τις ισορροπίες, ιδιαίτερα εάν κατορθώσει να αντλήσει ψήφους τόσο από τη ΝΔ όσο και από μικρότερα δεξιά κόμματα.
Το πολιτικό μήνυμα
Η αναγγελία του νέου κόμματος τοποθετείται χρονικά μετά τον Οκτώβριο. Ωστόσο, ήδη το εγχείρημα συζητείται ως μια πρωτοβουλία με βαρύ συμβολικό και πολιτικό φορτίο. Για τον Σαμαρά, δεν πρόκειται μόνο για μια προσωπική επιστροφή στην ενεργό πολιτική, αλλά για μια προσπάθεια να εκφραστεί μια μεγάλη μερίδα πολιτών που νιώθει απογοητευμένη από το υπάρχον πολιτικό σύστημα.
