Με απόφαση που εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου για την οποία υπήρξε μάλιστα χθες παραίτηση από τα ένδικα μέσα ανατέθηκε η επιμέλεια δύο ανήλικων παιδιών και συγκεκριμένα ενός 13χρονου και μιας 10χρονης στον πατέρα τους.
Η ανάθεση της άσκησης της επιμέλειας στον πατέρα δεν αποτελεί νομικό παράδοξο, αλλά απεναντίας συχνά λύση συμφέρουσα για τον ανήλικο, όταν ανά περίπτωση ο πατέρας σε σχέση με την μητέρα κρίνεται και πράγματι είναι καταλληλότερος για την ομαλή ανάπτυξη του τέκνου.
Οι διάδικοι τέλεσαν θρησκευτικό γάμο το 2014, ο οποίος ήταν ο πρώτος και για τους δύο και από τον οποίο απέκτησαν δύο τέκνα.
Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων διακόπηκε οριστικά τον Ιούνιο του 2016, οπότε και ζούνε χωριστά χωρίς καμία επικοινωνία μεταξύ τους, με τη θέληση να μην έχουν πλέον κοινωνία βίου.
Έκτοτε, δηλαδή για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από δύο χρόνια, οι διάδικοι βρίσκονται σε διάσταση συνεχώς, χωρίς να έχει μεσολαβήσει καμία επανασύνδεση κατά τη διάρκειά του, με πρόθεση οριστικής διάσπασης της έγγαμης σχέσης τους.
Περαιτέρω όπως δέχτηκε το δικαστήριο, αρχικώς, μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης τους, η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων τους, ασκούνταν από κοινού και από τους δύο και τα ίδια διέμεναν εναλλάξ ανά ημέρα στις οικίες αμφότερων των διαδίκων, παρά δε τις δυσκολίες προσαρμογής ήταν ένα πρόγραμμα που λειτούργησε μέχρι το καλοκαίρι του έτους 2017.
Ωστόσο η κατάσταση μεταβλήθηκε από την στιγμή που η εναγόμενη αποφάσισε να συγκατοικήσει με τον σύντροφό της, οπότε και επενδύοντας στο συναισθηματικό της δεσμό με τον τελευταίο, άρχισε να επιδεικνύει αδιαφορία προς τις ανάγκες των τέκνων της και να παραλείπει να παράσχει σε αυτά ασφάλεια και φροντίδα, αφού αμελούσε για την εκπαίδευσή τους, την περιποίησή τους, την καθαριότητά τους και την τήρηση των στοιχειωδών κανόνων υγιεινής εντός της οικίας τους, προς εξασφάλιση ενός υγιούς και αξιοπρεπούς περιβάλλοντος διαβίωσης, τους ανέθετε οικιακές εργασίες που δεν συνάδουν με την ηλικία τους, ενώ περαιτέρω, η επιθετική και απαξιωτική συμπεριφορά του ως άνω συντρόφου της εναγόμενης προς τα τέκνα, η αμέτοχη στάση της εναγόμενης απέναντι σε αυτήν και η συνεχής εκτόξευση ύβρεων και υποτιμητικών σχολίων από τους ίδιους σε βάρος του ενάγοντος ενώπιον των τέκνων καλλιέργησε στα τελευταία, έντονο συναισθήματα αποστροφής προς αυτούς, ώστε τα ίδια να επιθυμούν να διαμένουν, μόνιμα με τον πατέρα τους.
Περαιτέρω διαπιστώθηκε ότι η εναγόμενη δεν έχει σταθερή εργασία και ο ως άνω σύντροφός της είναι άνεργος.
Αντίθετα, ο ενάγων, πατέρας των ανηλίκων τέκνων, τρέφει αισθήματα αγάπης προς τα προαναφερόμενα ανήλικα τέκνα του, τα οποία φροντίζει με ιδιαίτερη στοργή, αφοσίωση και τρυφερότητα, επιδεικνύοντας αμέριστο ενδιαφέρον προς αυτά και ικανοποιώντας τις διατροφικές, εκπαιδευτικές και ψυχαγωγικές ανάγκες τους, είναι δε ικανός και άξιος να τα διαπαιδαγωγήσει με ηθικές αρχές, συμβάλλοντας θετικά στην ομαλή ψυχοσωματική και πνευματική τους ανάπτυξη, καθώς και στην κοινωνική τους καταξίωση.
Μεριμνά για την αξιοπρεπή διαβίωσή τους, φροντίζοντας να τους παρέχει ένα καθαρό, άνετο και ήρεμο περιβάλλον, προκειμένου να νιώσουν την ασφάλεια και την περιποίηση που στερήθηκαν.
Περαιτέρω, λόγω της σταθερής εργασίας του , είναι σε θέση να προσφέρει μία άνετη και αξιοπρεπή ζωή στα τέκνα του, ενώ στην φροντίδα τους συμβάλλει και η μητέρα του, γιαγιά τους.
Την υπόθεση χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Νικηφόρος Παπανικόλας.
Ανατέθηκε δικαστικώς η επιμέλεια δύο παιδιών στον πατέρα τους
