Να μην γίνει κατηγορία σε βάρος ενός κατοίκου της Σαλάκου Ρόδου και ενός κατοίκου του Διόνυσου Αττικής, για την πράξη της υπεξαίρεσης αντικειμένου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, που το έχουν εμπιστευθεί στον υπαίτιο λόγω της ιδιότητας του ως εντολοδόχου και διαχειριστή ξένης περιουσίας κατ’ εξακολούθηση και από κοινού και το οποίο υπερβαίνει το ποσό των 73.000 αλλά και των 120.000 ευρώ, αποφάσισε με βούλευμα το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου.
Η εγκαλούσα ετερόρρυθμη εταιρεία με έδρα το Δήμο Ρόδου συστάθηκε τον Μάρτιο του έτους 2002 και είχε ως σκοπό την παραγωγή και εμπορία αυγών ως και τροφών για την ανάθρεψη πουλερικών, καθώς και την αγορά και πώληση πουλερικών.
Στην εταιρεία απασχολήθηκε ως υπάλληλος γραφείου από τις 2.9.2003 έως και την 31.12.2006 ο πρώτος κατηγορούμενος εκτελώντας τις εντολές που του έδινε ο διαχειριστής της εταιρείας, ο οποίος βρισκόταν στην Αθήνα.
Την 31.12.2006 η εγκαλούσα εταιρεία τέθηκε σε αδράνεια, χωρίς όμως να λυθεί και να τεθεί σε εκκαθάριση και ο πρώτος κατηγορούμενος απολύθηκε, εισπράττοντας τη νόμιμη αποζημίωση του.
Στο χώρο που μέχρι την 31.12.2006 δραστηριοποιούνταν, εγκαταστάθηκε άλλη ανώνυμη εταιρεία.
Η τελευταία, κατόπιν συμφωνίας με την εγκαλούσα εταιρεία διέθεσε τμήμα της εγκατάστασης της για φύλαξη των βιβλίων και στοιχείων της για το χρονικό διάστημα που θα χρειαζόταν για την μετεξέλιξη της τελευταίας από την κατάσταση αδράνειας στη λύση και εκκαθάριση της. Η μετεξέλιξη όμως αυτή δεν ελάμβανε χώρα, με αποτέλεσμα πολλές φορές να κληθεί ο διαχειριστής της εγκαλούσας από τον λογιστή να τα παραλάβει, πράγμα το οποίο τελικώς συνέβη στις 16.10.2008, οπότε ο πρώτος κατηγορούμενος παρέλαβε τα βιβλία και στοιχεία.
Στις 23.4.2009 ο νόμιμος εκπρόσωπος της ετερόρρυθμης εταιρείας, κατέθεσε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών έγκληση, ισχυριζόμενος ότι ο πρώτος κατηγορούμενος από κοινού με τον δεύτερο παρακράτησαν το ποσό των 200.000 ευρώ από το ταμείο της εταιρείας και συγκεκριμένα ότι ενώ βάσει του ισοζυγίου του μηνός Σεπτεμβρίου 2007, το οποίο συνέταξε ο πρώτος κατηγορούμενος, ο οποίος ασκούσε εν τοις πράγμασι διαχείριση της εταιρείας ακολουθώντας τις οδηγίες του δευτέρου, θα έπρεπε να βρίσκεται στο ταμείο της εταιρείας τον Οκτώβριο του έτους 2008 το ποσό των 201.751, 33 ευρώ κι ότι από το ποσό αυτό ευρέθη στον τραπεζικό λογαριασμό της εταιρείας μόνο το ποσό των 1.157,09 ευρώ.
Από λογιστική πραγματογνωμοσύνη, που διενεργήθηκε, δεν μπόρεσε να προσδιοριστεί το ακριβές υπόλοιπο των χρηματικών διαθεσίμων του ταμείου της εταιρείας κατά το μήνα Όκτώβριο του έτους 2008 και ως εκ τούτου δεν μπόρεσε να προσδιοριστεί το έλλειμμα του ταμείου.
Φέρεται μάλιστα να προέκυψε ότι καταβάλλονταν αποδοχές σε αδήλωτους και ανασφάλιστους εργαζομένους της εταιρείας κι ότι καταβάλλονταν μισθοδοσίες παράνομα απασχολούμενων αλλοδαπών που στερούνταν άδειας εργασίας.
Επιπρόσθετα, δεν προέκυψε οποιαδήποτε σχέση του δεύτερου κατηγορούμενου με την εγκαλούσα εταιρεία.
Δεν θα γίνει κατηγορία για υπεξαίρεση
