Με το εισιτήριο του λεωφορείου στο χέρι, η Διαμαντούλα Βασιλείου κατευθύνθηκε προς τη θάλασσα, αποφασισμένη να αξιοποιήσει στο έπακρο την ολιγόωρη εκδρομή της στην παραλία.
Η Αθηναία ήταν ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους που πήγαν αυτόν τον μήνα σε τετράωρη εκδρομή στην παραλία Αυλάκι, μία ώρα βόρεια της πρωτεύουσας. Πολλοί κουβαλούσαν πλαστικά ψυγειάκια και σπιτικά φαγητά.
«Δεν υπάρχουν χρήματα»
«Ερχόμαστε εδώ γιατί δεν υπάρχουν χρήματα», λέει η Βασιλείου, για την οποία οι ημερήσιες εξορμήσεις έχουν αντικαταστήσει τις εβδομαδιαίες διακοπές τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Την ώρα που η τουριστική βιομηχανία της Ελλάδας ακμάζει και τα κρυστάλλινα νερά της εκτεταμένης ακτογραμμής της κατακλύζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πολλοί Έλληνες μένουν στο περιθώριο -θύματα της εκτόξευσης των τιμών και της στασιμότητας στους μισθούς.
Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σχεδόν οι μισοί Έλληνες δεν μπόρεσαν πέρυσι να αντέξουν οικονομικά μία εβδομάδα διακοπών -το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ μετά τη Ρουμανία. Στην Ιταλία το ποσοστό είναι περίπου ένας στους τρεις, ενώ στη Γαλλία ένας στους πέντε. Πρόκειται μόνο για μικρή βελτίωση σε σχέση με το 2019, τον χρόνο μετά την έξοδο της Ελλάδας από τη δεκαετή οικονομική κρίση.
Τα πολυτελή θέρετρα έχουν εκτοπίσει τα οικονομικά ενοικιαζόμενα δωμάτια και τα κάμπινγκ που κάποτε έκαναν προσιτούς προορισμούς όπως η Σαντορίνη, η Μύκονος και η Πάρος για τις ελληνικές οικογένειες.Ο τουρισμός αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της οικονομίας, συνεισφέροντας περίπου το 12% του ΑΕΠ. Όμως, καθώς οι επιχειρήσεις στοχεύουν όλο και περισσότερο στους ξένους επισκέπτες, πολλές δεν κλείνουν το καλοκαίρι, στερώντας από τους ντόπιους εργαζόμενους τη δυνατότητα να κάνουν διακοπές.
Ανάμεσά τους ο Ιωσήφ Σολανάκης, που ένα απόγευμα του Αυγούστου περίμενε κάτω από την Ακρόπολη πελάτες για να κάνουν βόλτα.
«Τα χρήματα που βγάζω το καλοκαίρι πρέπει να με κρατήσουν και τους μήνες που δεν υπάρχει πολλή δουλειά», είπε γελώντας. «Τη θάλασσα τη χαίρομαι μόνο όταν μπορώ να ξεκλέψω λίγες ώρες».
Η ανησυχία για την «φτώχεια στις διακοπές» -έναν όρο που επινόησαν τα συνδικάτα- εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη, καθώς η ακρίβεια χαλάει τα καλοκαιρινά σχέδια.
«Αυτό είναι φτώχεια»
Στην Ιταλία, λουόμενοι κατακλύζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαμαρτυρόμενοι για τις εξωφρενικές τιμές μιας ξαπλώστρας και μιας ομπρέλας, το κεντρικό στοιχείο των ιταλικών διακοπών στη θάλασσα. Σε δημοφιλείς παραλίες της Ριβιέρας το κόστος μπορεί να φτάσει έως και τα 80 ευρώ την ημέρα, ενώ σε πολυτελείς προορισμούς αγγίζει αρκετές εκατοντάδες.
Στην Ελλάδα, πολλοί παίρνουν μαζί τις δικές τους ομπρέλες, κουβαλούν σπιτικό φαγητό σε τάπερ -εικόνες που θυμίζουν τη δεκαετία του ’80- και βασίζονται στα λεωφορεία αντί για πλοία ή αεροπλάνα.
Ένα εξαήμερο ταξίδι σε νησί για τετραμελή οικογένεια κοστίζει περίπου 3.500 ευρώ, σε μια χώρα όπου ο μέσος μισθός μετά βίας ξεπερνά τα 1.000 ευρώ, σύμφωνα με τον Γιώργο Λεχουρίτη, πρόεδρο του Ινστιτούτου Καταναλωτών Ελλάδας. Τα αυξανόμενα έξοδα για ενοίκιο και λογαριασμούς απορροφούν σχεδόν όλο αυτό το ποσό.
«Με τα υπόλοιπα πρέπει να ζήσεις -και αυτό είναι φτώχεια», είπε ο Λεχουρίτης.
Ο Νίκος Μαργαρίτης, συνταξιούχος, δήλωσε καθ’ οδόν προς το Αυλάκι ότι η ενοικίαση καταλυμάτων είναι απρόσιτη για τον περιορισμένο προϋπολογισμό του.
«Κάποιος που έχει εργαστεί 35 ή 40 χρόνια θα έπρεπε να λαμβάνει περισσότερη στήριξη», είπε. «Έχω δουλέψει 42 χρόνια. Δεν αξίζω κάτι καλύτερο; Το αξίζω».
Πηγή: ethnos.gr
