Ενώπιον του Τακτικού Ανακριτή Ρόδου παρουσιάστηκαν χθες για να απολογηθούν δύο κατηγορούμενοι για την υπόθεση που αφορά στην ανέγερση κατασκευής σε έκταση η οποία φέρεται, κατά τα στοιχεία της δικογραφίας, να εμπίπτει σε ζώνη δημόσιας αναδασωτέας γης. Η δίωξη ασκήθηκε βάσει του άρθρου 71 παρ. 1 του Νόμου 998/1979, που αφορά στην αυθαίρετη δόμηση σε δασικές, δασωμένες ή αναδασωτέες εκτάσεις.
Μετά την ολοκλήρωση των απολογιών και την εκτίμηση του συνόλου των εγγράφων και ισχυρισμών, ο Ανακριτής και η Εισαγγελέας Υπηρεσίας αποφάσισαν ομοφώνως την μη επιβολή οποιουδήποτε περιοριστικού όρου στους κατηγορούμενους, οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι.
Στην απολογία τους, οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν την κατηγορία, υποστηρίζοντας ότι το επίμαχο ακίνητο αποτελεί οικογενειακή περιουσία που κατέχουν και καλλιεργούν για περισσότερο από έναν αιώνα.
Επικαλέστηκαν, μεταξύ άλλων, δικαστικές αποφάσεις που είχαν εκδοθεί στο παρελθόν σε αντιδικία με το Δημόσιο, με τις οποίες – όπως ανέφεραν – είχε αναγνωριστεί η νομή και κατοχή της οικογένειάς τους επί της έκτασης.
Οι κατηγορούμενοι ισχυρίστηκαν ότι η έκταση ουδέποτε υπήρξε δάσος ή κάηκε ώστε να ανακηρυχθεί αναδασωτέα. Υποστήριξαν επίσης ότι δεν είχαν γνώση τυχόν διοικητικού χαρακτηρισμού της περιοχής ως αναδασωτέας και ότι οποιαδήποτε κατασκευή έγινε εντός της έκτασης είχε σκοπό την αποθήκευση ζωοτροφών και την εξυπηρέτηση γεωργικών αναγκών.
Την υπεράσπιση των κατηγορουμένων ανέλαβε η δικηγόρος Ρόδου κ. Μυριάμ Τομαρά. Η συνήγορος υπεράσπισης παρέθεσε τεχνικά και νομικά επιχειρήματα με στόχο την απόδειξη του ισχυρισμού ότι η περιοχή αποτελεί αγροτική έκταση και όχι δασική ή αναδασωτέα, ενώ ζήτησε την απαλλαγή των εντολέων της από κάθε περιοριστικό μέτρο.
