Από τα 27 ματς που έδωσε φέτος η Κηφισιά σε κανονική διάρκεια, play off και Super Cup στην Super League 2, ο Γιώργος Κυριόπουλος έχασε μόλις δύο, το ένα λόγω καρτών και το άλλο ελέω διεθνών υποχρεώσεων.
Βασικότατο στέλεχος της ομάδας που έκοψε πρώτη το νήμα στον αγώνα επιβίωσης με την Καλαμάτα, ο εξτρέμ από την Κω μέτρησε πέντε γκολ και ισάριθμες ασίστ σε 30 συμμετοχές σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, όντας ένας από τους λίγους που μέτρησαν πάνω από 2.000 λεπτά συμμετοχής τη σεζόν 2024-2025 – καθώς και τρίτος στην ψηφοφορία για τον MVP, πίσω από τους συμπαίκτες του, Μάναλη και Πόμπο.
Ο νεαρός μεσοεπιθετικός, που έχει συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό για έναν χρόνο ακόμα, ωρίμασε μετά από μία πρωταθληματική χρονιά και δηλώνει, έτοιμος για το επόμενο βήμα.
Στο να εξελιχθεί, βοήθησε ο δανεισμός του στον σύλλογο των βορείων προαστίων και η συνεργασία του με τον Σεμπάστιαν Λέτο.
«Ήξερα ότι η Κηφισιά θα είναι μια ομάδα με υψηλούς στόχους και προσδοκίες και έτσι αποφάσισα να πάω εκεί. Η χρονιά ήταν πολύ επιτυχημένη, ατομικά και συνολικά και ελπίζω η Κηφισιά να πετύχει και του χρόνου τους στόχους της γιατί το αξίζει πραγματικά» ανέφερε αρχικά, εξηγώντας στη συνέχεια πως οι πρωταθλητές του Β’ ομίλου κατάφεραν να διαχειριστούν άψογα την γκέλα με τον Πανιώνιο, που είχε βάλει την άνοδο σε κίνδυνο.
Με δικά του λόγια, «μετά το ματς με τον Πανιώνιο υπήρχαν ένταση και νεύρα για το αποτέλεσμα, θέλαμε να νικήσουμε. Από την επόμενη μέρα, μετά τις ομιλίες των αρχηγών, του Μποτία και του Μάναλη αλλά και του κόουτς, το αφήσαμε πίσω μας κατευθείαν και προετοιμαστήκαμε για Καλαμάτα και νομίζω πως το χειριστήκαμε πολύ καλά».
Το μεγάλο ντέρμπι της 13ης Απριλίου ήταν το μεγάλο τεστ και η Κηφισιά το πέρασε με επιτυχία. Και μπορεί ο Κυριόπουλος να μην σκόραρε εκείνο το μεσημέρι, ωστόσο τη λύση την έδωσε ένας δικός του άνθρωπος.
«Με τον Παντελίδη είμαι στο ίδιο δωμάτιο από την αρχή της χρονιάς. Ξυπνάμε το πρωί του αγώνα με την Καλαμάτα και το πρώτο πράγμα που μου λέει είναι ”σήμερα το αισθάνομαι, είναι το παιχνίδι μου”. Του το είχε πει και ο προπονητής. Μετά το ματς τον αγκάλιασα, κλαίγαμε και του λέω “ναι, αυτό είναι το παιχνίδι σου”. Με τον Παντελίδη είμαστε σαν αδέρφια, αυτή η φιλία δεν θα σπάσει», θα πει για τον συμπαίκτη του, που με το γκολ του στις καθυστερήσεις χάρισε ουσιαστικά στην ομάδα του την άνοδο.
Η πίεση του πρωταθλητισμού αποτέλεσε τη μεγάλη διαφορά από τη σεζόν 2023-2024, όταν ο Κυριόπουλος αγωνίστηκε ξανά στη Super League 2 αλλά με τη Β’ ομάδα του Παναθηναϊκού. Όπως είπε, «νιώθω ότι είμαι πιο έτοιμος παίκτης για το βήμα παραπάνω, γιατί έπαιξα και την προηγούμενη χρονιά στη Super League 2 με τη Β’ ομάδα του Παναθηναϊκού αλλά δεν είχε αυτήν την πίεση του πρωταθλητισμού που είχε η Κηφισιά. Νιώθω ακόμα πιο ώριμος, με περισσότερες εμπειρίες.
Υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ του να παίζεις σε μία Β’ ομάδα και σε μία πρώτη. Και με τον Παναθηναϊκό βέβαια υπήρχε πίεση, παλεύαμε για να σωθούμε αλλά δεν τα καταφέραμε. Με την Κηφισιά υπήρχε η πίεση ότι δεν πρέπει να κάνεις το παραμικρό λάθος γιατί όλα κρίνονται στις λεπτομέρειες.
Πάλι καλά που είχαμε στην ομάδα παίκτες όπως ο Μποτία και ο Βιγιαφάνιες, με εμπειρία και ήταν πάντα διαθέσιμοι να βοηθήσουν τους νεαρούς παίκτες. Ίσως έβλεπαν και αυτοί στο πρόσωπό μας πώς ήταν εκείνοι νεότεροι. Μας έδιναν οδηγίες που πράγματι μας βοηθούσαν, μας έλεγαν πράγματα ουσιώδη.
Στα αποδυτήρια ήμασταν πραγματικά σαν οικογένεια, ήμασταν πολύ καλά με όλα τα παιδιά. Και αυτό ήταν και το κλειδί γι’ αυτό που πετύχαμε».
Μεγάλο ρόλο για να εξελιχθεί ο νεαρός ποδοσφαιριστής, έπαιξε και η συνεργασία με τον Σεμπάστιαν Λέτο. Ο Αργεντινός τεχνικός πίστεψε στον Κυριόπουλο και του έδωσε φανέλα βασικού, με τον πιτσιρικά να την παίρνει… σπίτι του! Με τον άλλοτε μεσοεπιθετικό των «πρασίνων» δε, να γνωρίζει καλά τα άκρα της επίθεσης, ήταν σε θέση να βοηθήσει ακόμη περισσότερο.
«Τον Λέτο τον ευχαριστώ για όλα, αν δεν ήταν αυτός δεν ξέρω αν θα μπορούσα να βρω προπονητή να μου δείξει αυτήν την εμπιστοσύνη που μου έδειξε αλλά να μου δώσει και τις οδηγίες που μου έδωσε σε κάθε προπόνηση, επειδή πάνω κάτω παίζαμε και στην ίδια θέση.
Με έχει βοηθήσει απίστευτα και έχει ωριμάσει πολύ το παιχνίδι μου, είναι ένας προπονητής που θα ήθελε κάθε νέος παίκτης για να εξελιχθεί. Ήταν σημαντικό ότι παίζαμε ίδια θέση γιατί σε κάθε λάθος μου, ήξερε κατευθείαν τι οδηγία να μου δώσει προκειμένου να μου έχω παραπάνω επιλογή».
Εκτός της ωριμότητας εντός γηπέδου, που ενισχύθηκε μετά την άκρως απαιτητική σεζόν στο Ζηρίνειο, ο 20χρονος ποδοσφαιριστής κατά κάποιον τρόπο χρειάστηκε να μεγαλώσει πρόωρα, αφήνοντας το σπίτι του στην Κω όταν πήγαινε γυμνάσιο, προκειμένου να αδράξει την ευκαιρία που του είχε δώσει ο Παναθηναϊκός.
Μιλώντας για το πώς ξεκίνησε να παίζει αλλά και τα όσα έζησε πριν και μετά την εμφάνιση του «τριφυλλιού», ο Κυριόπουλος αφηγείται: «Ο πατέρας μου με είχε γράψει στην ακαδημία χωρίς να πολυκαταλαβαίνω τι γίνεται, κάπου πέντε ετών. Είχε παίξει και εκείνος μπάλα, είχε φτάσει μέχρι Δ’ Εθνική, έπαιζε στην Α.Ε. Κω. Αλλά είναι από την Καλαμάτα. Δεν ήξερε με ποιον να είναι στο ματς με την Καλαμάτα (σ.σ. γέλια).
Εγώ μικρός έπαιξα στην Α.Ο. Αθλοπαιδιών Κω, ήμουν εκεί μέχρι τα 13 μου χρόνια. Ο Παναθηναϊκός με εντόπισε από τη Μικτή Δωδεκανήσων, αν θυμάμαι καλά ο κ. Μακρής και ο κ. Φαμέλης. Ήρθα στην Αθήνα κάπου 13 με 14 ετών, έκανα δοκιμαστικό και με κράτησαν.
Με φώναξαν ο πατέρας μου με τη μητέρα μου και μου είπαν ότι “πήραν τηλέφωνο από τον Παναθηναϊκό και μπορείς να πας στους ξενώνες της ομάδας, είναι μια ευκαιρία που θα δοθεί σε λίγους”. Μου είπαν ότι πρώτα απ’ όλα είχε σημασία τι ήθελα εγώ. Στην ηλικία που ήμουν, είχα το μυαλό μου μόνο στην μπάλα και είπα ότι θα πάω, δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι θα είμαι μακριά από την οικογένειά μου, τους φίλους μου, την καθημερινότητά μου, ότι θα πάω στα… ξένα.
Με το που τους το είπα, κοιτάχτηκαν και μου είπαν εντάξει. Βέβαια δεν ξέρω μετά τι μπορεί να συζήτησαν μεταξύ τους αλλά με άφησαν τότε να κάνω αυτό που ήθελα. Μετά ο πρώτος μήνας μόνο ήταν δύσκολος, μέχρι να γνωρίσεις τα παιδιά. Ήμασταν κάπου 13-14 παιδιά από όλη την Ελλάδα, σιγά σιγά γνωριστήκαμε μεταξύ μας και δημιουργήθηκαν φιλίες αδελφικές που κρατούν μέχρι σήμερα. Με τον Προδρομίτη και τον Λιατίφη είμαστε σαν αδέρφια, μεγαλώσαμε μαζί στους ξενώνες του Παναθηναϊκού και κάνουμε παρέα μέχρι και σήμερα.
Στους ξενώνες, ξυπνούσαμε 7:30- 8:00, μας έπαιρνε το βανάκι και μας πήγαινε σχολείο. Γυρνούσαμε κάπου στις 14:00, τρώγαμε και μετά είχαμε προπόνηση στο Κορωπί το απόγευμα. Τελειώναμε στις 19:00, μετά οι μεγαλύτεροι που ήταν Β’- Γ’ λυκείου έκαναν ιδιαίτερα αν ήθελαν να δώσουν πανελλήνιες εξετάσεις, οι μικρότεροι ξεκουραζόμασταν, μαζευόμαστε, μιλούσαμε, παίζαμε PlayStation.
Εγώ μέχρι τη Γ’ λυκείου ήμουν αποφασισμένος να δώσω και να περάσω Γυμναστική Ακαδημία, αλλά μετά τον Φεβρουάριο λίγο το… χάλασα γιατί ήθελα να τα κάνω και τα δύο στον ίδιο βαθμό και δεν έδωσα το ίδιο βάρος στα μαθήματα. Είχα γίνει και επαγγελματίας τότε και αποφάσισα να δώσω περισσότερη έμφαση στο ποδόσφαιρο. Νομίζω είναι δύσκολο για ένα παιδί να δώσει την ίδια βάση και στα δύο, είναι μερικοί που τα καταφέρνουν και τους αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια».
Πλέον, έτοιμος να κλείσει τα 21 του χρόνια και προερχόμενος από μία εξαιρετική σεζόν, ο Κυριόπουλος είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα. Σε μια εποχή που το ελληνικό ποδόσφαιρο δείχνει πιο πρόθυμο από ποτέ να δώσει την ευκαιρία σε νεαρούς παίκτες, ο Δωδεκανήσιος εξτρέμ αναφέρει πως «από τότε που ήμουν μικρός, μου έλεγαν ότι η Ελλάδα έχει ταλέντο και παίκτες. Νομίζω ότι αρχίζει και προοδεύει η Ελλάδα στο θέμα αυτό, νιώθω έτοιμος να πάρω την ευκαιρία μου στον Παναθηναϊκό, αν μου δοθεί.
Έχω έναν χρόνο συμβόλαιο ακόμα, ό,τι είναι να γίνει για το μέλλον μου πρέπει να το συζητήσω με την ομάδα, δεν αποφασίζω μόνος μου. Τώρα που τελείωσε μία επιτυχημένη σεζόν, έχουμε μερικές μέρες χρόνο, θα πάω σπίτι μου, θα ξεκουραστώ και θα κοιτάξω να πάρω την κατάλληλη απόφαση μαζί με τον σύλλογο».
Πηγή: sportfm.gr
