Μέρα είναι θα περάσει…

Το θέμα είναι πανάρχαιο. Απόδειξη, ότι είτε διδαχτήκαμε είτε όχι Αρχαία, όλοι γνωρίζουμε το διαχρονικό σουξέ «έρως ανίκατε μάχαν», από την Αντιγόνη του Σοφοκλή, άντε και το λιγότερο γνωστό «του έρωτα μέγα κακό, σπαράζεις τους ανθρώπους» από την Μήδεια του Ευρυπίδη. Η γιορτή(;) του Αγίου Βαλεντίνου φέρνει στην επιφάνεια την έκφραση -ίσως- του πιο εύκολου, εκείνου που δεν εμπεριέχει βάθος συναισθημάτων, που δεν πηγάζει από τα μύχια του μυαλού – που το ‘χει πάρει, σίγουρα, ο έρωτας. Ενα λούτρινο κόκκινο αρκουδάκι με καρδιές, μια αγκαλιά λουλούδια, μια κάρτα τύπου «σ’ αγαπώ» και έξω από την πόρτα. Και το έθνος χωρισμένο στα δυο, όπως το συνηθίζει: σε ορκισμένους εχθρούς του Αγίου Βαλεντίνου και σε φαν, που κερνούν σοκολατάκια. Από τη μια περισσεύει η ειρωνεία, από την άλλη ανέβηκε το ζάχαρο στα ύψη! Στη μέση και κάποιοι που χαμογελούν απλά : «μέρα είναι, θα περάσει»…