• Για τις δεκαετίες 70, ´80 κα ´90 το βιβλίο του γνωστού Ροδίτη επιχειρηματία που θα παρουσιαστεί το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου στις 18:30 μμ στο ΕΒΕΔ
Στις δεκαετίες ‘70 ´80 και ´90 η Ρόδος δεν κοιμόταν ποτέ τη νύχτα. Οι δισκοθήκες και τα night clubs της -από το Aquarius, Playboy, Hi Way έως το Le Palais -σφυρηλάτησαν μια μοναδική νυχτερινή κουλτούρα, γεμάτη μουσική, πάθη και νεανική περιπέτεια. Στο βιβλίο «Το δικό μου Ταξίδι» ένας από τους σημαντικότερους Ροδίτες επιχειρηματίες, ο Γιάννης Κλούβας, αφηγείται μέσα από την προσωπική του πορεία, την ιστορία της νυχτερινής διασκέδασης, αποκαλύπτοντας την καθημερινότητα, τους «ήρωες» των dance floors και τις ζωντανές στιγμές που συνέβαλαν στη δημιουργία του μύθου της νυχτερινής ζωής της Ρόδου. Πρωταγωνιστές τα «Καμάκια» που με πεδίο δράσης τα μοναδικά clubs διαμόρφωσαν το τουριστικό μοντέλο της εποχής.
Στο βιβλίο υπάρχει στο τελευταίο κεφάλαιο ένα άρθρο του δημοσιογράφου Τέρη Χατζηιωάννου, παλιού συνεργάτη και φίλου του Γιάννη Κλούβα, που ερμηνεύει το φαινόμενο «Καμάκια της Ρόδου» ως επιστέγασμα των όσων διηγείται ο συγγραφέας για τις ονειρικές νύχτες της Ρόδου. Το ταξίδι του Γ. Κλούβα είναι ουσιαστικά μια βιογραφία καθώς ο συγγραφέας υπήρξε πρωτοπόρος στην δημιουργία χώρων διασκέδασης και εστίασης.
«Το φαινόμενο των «καμακιών» στη Ρόδο δεν υπήρξε απλώς μια σειρά από εφήμερες ερωτικές ιστορίες, αλλά ένα ολόκληρο κοινωνικό, τουριστικό και οικονομικό μοντέλο που σφράγισε το νησί από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 έως τις αρχές του ’90. Σε μια εποχή που ο μαζικός τουρισμός ανθεί και η σεξουαλική απελευθέρωση των γυναικών στη Βόρεια Ευρώπη κορυφώνεται, η Ρόδος εξελίσσεται σε διεθνή «ζώνη ερωτικού τουρισμού», με πρωταγωνίστριες κυρίως Σουηδέζες, Φινλανδέζες, Νορβηγίδες, Γερμανίδες και Ολλανδέζες.
Οι δισκοθήκες του νησιού – Aquarius, Mikes, White Horse, Kilimanzaro, Studio 77, Posidonia, Playboy, La Scala και δεκάδες άλλες – αποτελούν το βασικό πεδίο δράσης, όπου το καμάκι οργανώνεται σχεδόν επαγγελματικά. Υπάρχει ιεραρχία, αυστηρός κώδικας δεοντολογίας, «πρώτα», «δεύτερα», «σκούπες» και «σκουπιδιάρηδες», ενώ οι DJ παίζουν κρίσιμο ρόλο στη στρατηγική της αποπλάνησης. Η νύχτα λειτουργεί με κανόνες, τακτικές, ανταγωνισμό και… στατιστικές κατακτήσεων.
Την ίδια ώρα, το φαινόμενο λειτουργεί ως άτυπη αλλά ισχυρή «βιομηχανία» του ροδιακού τουρισμού. Σύμφωνα με το ίδιο το αφήγημα της εποχής, έως και το 60% των επισκεπτών του νησιού ήταν γυναίκες, γεγονός που μεταφράζεται σε τεράστια οικονομική τόνωση της νυχτερινής αγοράς. Πολλοί μιλούν ανοιχτά για οργανωμένο σεξτουρισμό, με τις τουρίστριες να αναζητούν στη Ρόδο όχι μόνο ήλιο και θάλασσα, αλλά κυρίως σεξουαλική ελευθερία χωρίς κοινωνικούς περιορισμούς.
Παρά τη σκληρή εικόνα της «βιομηχανίας του έρωτα», δεν έλειψαν και οι σχέσεις ζωής. Περισσότεροι από 1.000 μεικτοί γάμοι Ροδιτών με ξένες γυναίκες καταγράφηκαν εκείνες τις δεκαετίες, αποδεικνύοντας ότι μέσα στον μύθο των αριθμών, υπήρξε και αυθεντικό συναίσθημα.
Η παρακμή ξεκινά σταδιακά τη δεκαετία του ’80 και ολοκληρώνεται στις αρχές του ’90. Το AIDS, οι κοινωνικές αλλαγές, η σεξουαλική απελευθέρωση των Ελληνίδων, η κατάρρευση της παραδοσιακής δισκοθήκης, το all inclusive και η υποχώρηση της νυχτερινής ζωής αλλάζουν οριστικά το τοπίο. Τα καμάκια περνούν στην ιστορία, μαζί με ένα ολόκληρο μοντέλο τουρισμού» αναφέρεται συνοπτικά στο κεφάλαιο για τα Καμάκια της Ρόδου.
Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου στις 18:30 μμ στην αίθουσα του Επιμελητήριου Δωδεκανήσου (ΕΒΕΔ). Ομιλητές θα είναι οι Μάκης Ιγγλέσης, Αγαπητός Ξάνθης, Γιάννης Κλούβας, και θα συντονίζει ο Τέρης Χατζηιωάννου. Στην αίθουσα θα διατίθενται και βιβλία για όσους επιθυμούν να το περιλάβουν στην βιβλιοθήκη τους. Άλλωστε όλοι υπήρξαν υπηρέτες της φιλοξενίας και πρεσβευτές του τουρισμού.
