Ο πόλεμος της ξαπλώστρας στις πισίνες των ξενοδοχείων είναι μία ενοχλητική συνήθεια που στερεί από πολλούς επισκέπτες ένα βασικό δικαίωμά τους, όπως αποφάνθηκε δικαστήριο στη Γερμανία.
Πολλοί ένοικοι ξενοδοχείων κατεβαίνουν χαράματα για να αφήσουν τις πετσέτες τους στις ξαπλώστρες, εξασφαλίζοντας μία από τις λίγες – αναλογικά με τον αριθμό των δωματίων – θέσεις στις πισίνες. Οι ίδιοι μπορεί να εμφανιστούν και να κάνουν χρήση της πισίνας μετά από ώρες, γνωρίζοντας ότι οι ξαπλώστρες και οι ομπρέλες τους περιμένουν.
από healthstories
Ο πόλεμος της ξαπλώστρας στα δικαστήρια
Η υπόθεση που εκδικάστηκε πρόσφατα από το Πρωτοδικείο του Ανόβερου φέρνει στην επιφάνεια τη νομική πλευρά του ζητήματος.
Τουρίστες που είχαν κλείσει πακέτο διακοπών στη Ρόδο κατήγγειλαν ότι ενώ το ξενοδοχείο είχε θεσπίσει κανόνα απαγόρευσης κράτησης ξαπλώστρας, στην πράξη δεν τον εφάρμοζε. Οι ίδιοι σεβάστηκαν τον κανονισμό, όμως, όπως ισχυρίστηκαν, τελικά δεν κατάφερναν να βρουν ξαπλώστρες μέσα στην ημέρα, με αποτέλεσμα να στερούνται μια βασική παροχή των διακοπών τους.
Η απαγόρευση της πρόωρης κράτησης ξαπλώστρας μπορεί να εφαρμοστεί πρακτικά με την αφαίρεση πετσετών και αντικειμένων από τις ξαπλώστρες που παραμένουν αχρησιμοποίητες για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα – συνήθως 30 λεπτά. Στη συνέχεια, οι πετσέτες μεταφέρονται σε προκαθορισμένο σημείο φύλαξης, και οι τουρίστες καλούνται να πάρουν άλλη διαθέσιμη ξαπλώστρα.
Το δικαστήριο τους δικαίωσε και έκρινε ότι πρόκειται για “φάουλ” του ξενοδοχείου, το οποίο κλήθηκε να πληρώσει στους παραθεριστές αποζημίωση 15% επί της τιμής της ημερήσιας διαμονής τους – περίπου 320 ευρώ σε συνολική τιμή πακέτου 5.260 ευρώ. Η απόφαση (Αρ. υπόθεσης: 553 C 5141/23) θεωρείται σημαντική, καθώς αναγνωρίζει ότι η μη εφαρμογή των όρων που έχει επιβάλει το ίδιο το ξενοδοχείο μπορεί να θεωρηθεί νόμιμος λόγος αποζημίωσης.
Ενδιαφέρον έχει και το γεγονός ότι ο διοργανωτής του ταξιδιού είχε υπερασπιστεί τη στάση του ξενοδοχείου, χαρακτηρίζοντας την κατάσταση ως ένα «ειρηνικό αγώνα δρόμου για τις καλύτερες θέσεις στην πισίνα». Το δικαστήριο, ωστόσο, δεν συμμερίστηκε αυτή την άποψη και τόνισε ότι η ύπαρξη κανόνα σημαίνει και υποχρέωση εφαρμογής του.
Για τους τουρίστες που δεν επιθυμούν να εμπλακούν στον «πόλεμο της πετσέτας», η καλύτερη πρακτική είναι να ενημερώνονται εκ των προτέρων για τον κανονισμό του ξενοδοχείου σε ό,τι αφορά την κράτηση ξαπλώστρας. Αν προβλέπεται απαγόρευση, οι ταξιδιώτες έχουν κάθε δικαίωμα να περιμένουν την εφαρμογή της.
Εχουμε γίνει χειρότεροι απο την Ουγκάντα. Οπου θέλουν οι νόμοι υπάρχουν, όπου πάλι θέλουν δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Φίλος απο την Β. Ελλάδα ήρθε και μου λέει: Ρε φίλε εδω και 4 ημέρες πάω κάθε μέρα στην παλιά πόλη. Δεν είδα ούτε έναν αστυνομικό. Αγρα πελατών και πολλά άλλα.
Εχει βουίξει η χώρα με τον ΟΠΕΚΕΠΕ (έδειχναν να πετάνε τους φακέλους απο τα παράθυρα) και μετά απο 2 μηνες πήγε λέει η Αρχή για το ξέπλυμα να ελέγξει.
Ρε δεν μας ξεπλένει τίποτα
ΤΕΛΟΣ
Πήγε η δικογραφία στην βουλή και έτρεχαν όλοι να την διαβάσουν που είχαν χεστεί πάνω τους και έλεγαν όλοι στα κανάλια εγώ δεν είμαι μέσα και εγώ δεν είμαι μέσα
Μην ψάχνεται παιδιά, ο ΜΟΝΟΣ που είμαι μέσα στην δικογραφία είμαι εγώ (η κοπέλα που τα κατήγγειλε πήγε πειθαρχικό, μην το ξεχνάμε)