Κραυγή αγωνίας από τον Σύλλογο ΑμεΑ Ρόδου – Δραματική η κατάσταση στα ειδικά σχολεία του νησιού – Απαιτείται άμεση χρηματοδότηση και στήριξη από την Πολιτεία
Με αφορμή την πρόσφατη εξαγγελία του Δημάρχου Ρόδου, κ. Αλέξανδρου Κολιάδη, και των αντιδημάρχων κ. Σταύρου Τσούβαλη και κας. Ματίνας Γιανέλλη, για τη δημιουργία ενιαίου ειδικού σχολείου στο νησί, ο Σύλλογος Ατόμων με Αναπηρίες Επαρχίας Ρόδου χαιρετίζει την απόφαση αλλά δεν κρύβει την ανησυχία του για την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ειδική αγωγή.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε αναφέρονται τα εξής:
«Με ιδιαίτερη ικανοποίηση ακούσαμε κατά τη διάρκεια του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου μας στις 31/07/2025, το Δήμαρχο κύριο Αλέξανδρο Κολιάδη, τον Αντιδήμαρχο Τεχνικών Υπηρεσιών κ. Τσούβαλη Σταύρο, και την Αντιδήμαρχο Διοικητικών Υπηρεσιών & Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης κ. Γιανέλλη Ματίνα , να ενημερώνουν και να παρουσιάζουν την ειλημμένη απόφαση του Δήμου μας, να δοθεί λύση στο μεγάλο ζήτημα που υπάρχει στα Ειδικά σχολεία όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων του νησιού μας, για πολλές δεκαετίες. Η αιτία είναι η διαχρονική πολιτική υποχρηματοδότησης, που ακολουθείται από όλες τις κυβερνήσεις για πολλά χρόνια. Υπαιτιότητα όμως διακρίναμε και στις προηγούμενες διοικήσεις του Δήμου μας που ιεράρχησαν τις προτεραιότητές τους με κριτήρια όχι τις ανάγκες των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στη σημερινή τραγική κατάσταση.
Οι Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής κι Εκπαίδευσης (ΣΜΕΑΕ) αποτελούν το πιο ευαίσθητο κομμάτι του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Οι ΣΜΕΑΕ και των δύο βαθμίδων αριθμούν περισσότερες από 500 σε σύνολο περίπου 15.000 σχολείων στην επικράτεια. Σε αυτές φοιτούν μαθητές με αναπτυξιακές διαταραχές, καθώς και αναπηρίες και σοβαρά υποκείμενα νοσήματα, επομένως χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας. Η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που έχει κυρωθεί εδώ και 30 χρόνια με τον νόμο 2101/1992 και αποτελεί κείμενο υπερνομοθετικής ισχύος προβλέπει την πρόσβαση όλων των παιδιών στην εκπαίδευση, οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας και αν αντιμετωπίζουν. Στο άρθρο 23 ορίζεται ότι «τα συμβαλλόμενα κράτη οφείλουν να εξασφαλίζουν στα πνευματικώς ή σωματικώς ανάπηρα παιδιά μια αξιοπρεπή ζωή και ουσιαστική συμμετοχή τους στα δρώμενα της κοινωνίας».
Η ενταξιακή εκπαίδευση που επιχειρείται να εφαρμοστεί στη χώρα βάσει του Νόμου 4823/2021 απαιτεί επαναπροσδιορισμό του ρόλου και της δομής των ειδικών σχολείων. Παρά την ανάγκη για ένταξη, τα γενικά σχολεία δεν είναι ακόμη έτοιμα να υποστηρίξουν μαθητές με αναπηρία, αναγκάζοντας οικογένειες να στραφούν στις ειδικές δομές. Ωστόσο, τα ειδικά σχολεία υποφέρουν από ελλιπείς υποδομές αφήνοντας πολλά παιδιά χωρίς πρόσβαση στην εκπαίδευση
Στη συνολική εικόνα που υπάρχει στη Ρόδο με την έλλειψη σχολικών κτιρίων και αιθουσών, με παμπάλαια, γερασμένα, και υποσυντηρημένα σχολικά κτίρια, ξεχωρίζει ιδιαίτερα η τραγική κατάσταση που υπάρχει στην Ειδική Αγωγή.
Στο νησί της Ρόδου και τα επτά Ειδικά Σχολεία όλων των βαθμίδων, (Ειδικό Νηπιαγωγείο Ρόδου, 1ο Ειδικό Δημοτικό Ρόδου, Ειδικό Πειραματικό Δημοτικό Ρόδου, 2ο Ειδικό Δημοτικό Κρεμαστής, Ειδικό Δημοτικό Λίνδου-Λάρδος , Ειδικό Εργαστήριο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ε.Ε.Ε.Ε.Κ) Ρόδου, Ενιαίο Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο-Λύκειο (ΕΝ.Ε.Ε.ΓΥ.Λ.) Ρόδου) , παρουσιάζουν σοβαρά κτιριακά και λειτουργικά προβλήματα, συνθέτοντας μαζί με τις ελλείψεις σε εξειδικευμένο επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό και της δυσκολίας μετακίνησης των παιδιών, μια εικόνα απαξίωσης και περιφρόνησης στο δικαίωμα για μόρφωση των παιδιών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Η κατάσταση στην ειδική αγωγή στο νησί μας παραμένει επιεικώς τραγική και απαράδεκτη, με σοβαρές επιπτώσεις για δεκάδες παιδιά με αναπηρίες και τις οικογένειές τους. Παρά τις γνωματεύσεις από τα ΚΕΔΑΣΥ που επιβεβαιώνουν την αναγκαιότητα φοίτησης σε ειδικά σχολεία, τα περισσότερα από αυτά αδυνατούν να δεχτούν νέους μαθητές είτε λόγω πληρότητας, είτε κυρίως ,λόγω ακατάλληλων και ανεπαρκών υποδομών. Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλά παιδιά, ακόμη και κάτω των 8 ετών, μένουν στο σπίτι, χωρίς καμία εκπαιδευτική ή υποστηρικτική παρέμβαση, παρότι η πολιτεία έχει αναγνωρίσει την ανάγκη τους μέσω των επίσημων διαγνώσεων του ΚΕΔΑΣΥ. Επιπλέον, ούτε τα ΚΔΑΠ-ΜΕΑ, ούτε τα Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας δέχονται παιδιά αυτής της ηλικίας, δημιουργώντας ένα απόλυτο κενό φροντίδας και εκπαίδευσης σε μια κρίσιμη αναπτυξιακή περίοδο. Πρέπει λοιπόν να σταματήσει η ιδιότυπη “ομηρία” στην οποία βρίσκονται πολλές οικογένειες στο νησί μας. Η συγκεκριμένη κατάσταση δεν είναι μόνο κοινωνικά άδικη και ψυχολογικά επώδυνη για τα παιδιά και τις οικογένειές τους – είναι και παράνομη, καθώς παραβιάζει ευθέως το δικαίωμα όλων των παιδιών στην ισότιμη εκπαίδευση.
Συνολικά σε όλο το νησί της Ρόδου, φοιτούν περισσότεροι από 220 μαθητές/μαθήτριες σε όλα τα ειδικά σχολεία όλων των βαθμίδων. Με αυξανόμενες κάθε χρόνο τάσεις.
Η εικόνα που παρατηρείται στα Ειδικά σχολεία του νησιού μας :
– Υπερπληθή τμήματα
– Περισσότερα τμήματα από αυτά που μπορούν να υποστηρίξουν οι υπάρχουσες κτιριακές υποδομές.
– Πεπαλαιωμένες , ακατάλληλες-επικίνδυνες κτιριακές υποδομές με κακές συνθήκες υγιεινής (αερισμός, φωτισμός , αύληση μαθητών κ.λ.π.).
– Έλλειψη χώρων για τα εξατομικευμένα προγράμματα των μαθητών.
– Ελλείψεις σύγχρονου εκπαιδευτικού εξοπλισμού.
– Σημαντικές ελλείψεις σε προσωπικό: εκπαιδευτικό, επιστημονικό, βοηθητικό και νοσηλευτές.
– Το πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών που γίνεται από ιδιωτικές εταιρείες μετά από συμβάσεις που υπογράφουν με την Περιφέρεια, αφήνοντας ακάλυπτα παιδιά κυρίως στα χωριά.
-Κάποια από αυτά τα σχολεία , συστεγάζονται με γενικά σχολεία, γεγονός που δημιουργεί επιπλέον περιορισμούς στους χώρους, στη λειτουργικότητα, και στην εξατομικευμένη υποστήριξη που απαιτεί η ειδική αγωγή.
-Δεν υπάρχουν διαμορφωμένοι χώροι θεραπευτικής παρέμβασης, αισθητηριακής ρύθμισης, ούτε καν κατάλληλες τουαλέτες ή ράμπες για παιδιά με κινητικές δυσκολίες.
Όλα τα παραπάνω επηρεάζουν αρνητικά την ίδια την στήριξη, την ανάπτυξη και την εξέλιξη των παιδιών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, τα οποία εάν τη λάβουν ολόπλευρα, μπορούν στην συντριπτική τους πλειοψηφία να ενταχθούν στην κοινωνία και την εργασία, αυτόνομα και ανεξάρτητα.
Χαρήκαμε ιδιαίτερα ακούγοντας τη πρόθεση του Δήμου για τη δημιουργία ενός Ενιαίου Ειδικού σχολείου για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης , με όλες τις σύγχρονες και απαιτούμενες προδιαγραφές . Είναι η ενδεδειγμένη λύση που θα λύσει οριστικά το χρόνιο αυτό πρόβλημα. Απαιτείται λοιπόν τώρα η συνδρομή της πολιτείας με άμεση χρηματοδότηση του Δήμου μας . Χρειάζονται άμεσα βήματα ώστε να σταματήσει η απομόνωση και η περιθωριοποίηση μαθητών και εκπαιδευτικών, διασφαλίζοντας πραγματική ισότητα ευκαιριών.
Παρά το γεγονός ότι η Ρόδος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους τουριστικούς και οικονομικούς πυλώνες της χώρας και, παρότι οι κάτοικοί της φορολογούνται ισότιμα – και συχνά περισσότερο – σε σχέση με κατοίκους της ηπειρωτικής Ελλάδας, η ανταπόδοση από την πλευρά της Πολιτείας είναι ανεπαρκής. Οι κάτοικοι του νησιού συχνά νιώθουν πως δεν απολαμβάνουν την κρατική μέριμνα που τους αναλογεί·, αντιθέτως βιώνουν καθημερινά την αίσθηση ότι το κράτος απομακρύνεται, αφαιρεί, αλλά σπάνια επιστρέφει. Αυτό το έλλειμμα φροντίδας και ισότιμης μεταχείρισης πρέπει να αρθεί. Η Ρόδος δεν ζητά χάρη – απαιτεί δικαιοσύνη, επένδυση στο μέλλον των παιδιών της και ίσες ευκαιρίες για όλους.
Ο Σύλλογός μας , έχει αναδείξει με το πλέον επίσημο τρόπο τα σοβαρά αυτά προβλήματα που υπάρχουν στην Ειδική Αγωγή στο νησί μας, προτείνοντας ταυτόχρονα λύσεις. Στέκεται αρωγός και πολύτιμος συνεργάτης σε κάθε στάδιο με τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου μας σαν επίσημος Κοινωνικός εταίρος, σε συνεργασία με τους συλλόγους και τις διευθύνσεις των ειδικών σχολείων.
Συμπερασματικά : Η συμπερίληψη, χωρίς υποδομές και χωρίς τις σωστές προϋποθέσεις δεν δύναται να πραγματοποιηθεί με θετικά αποτελέσματα στα παιδιά με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΦΩΝΙΑΔΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΜΑΡΙΑΜ»
