• Η απόφαση Α413/2025 κάνει δεκτή την προσφυγή εταιρείας της Ρόδου και κρίνει μη νόμιμη την κύρωση της Διεύθυνσης Ανάπτυξης Δωδεκανήσου λόγω έλλειψης απόδειξης ανάμειξης προϊόντων
Μια υπόθεση με έντονο ενδιαφέρον για τον κλάδο εμπορίας καυσίμων και τη διοικητική πρακτική επιβολής προστίμων ολοκληρώθηκε στη Ρόδο με σαφές μήνυμα: οι κυρώσεις για «μη κανονικά» καύσιμα οφείλουν να εδράζονται σε πλήρη και συγκεκριμένη απόδειξη ανάμειξης ή αλλοίωσης του προϊόντος και όχι μόνο σε απόκλιση μίας παραμέτρου.
Το Μονομελές Διοικητικό Πρωτοδικείου Ρόδου, έκανε δεκτή προσφυγή εταιρείας της Ρόδου κατά του Ελληνικού Δημοσίου και της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, ακυρώνοντας την απόφαση που είχε επικυρώσει πρόστιμο 5.000 ευρώ για πετρέλαιο κίνησης με χαμηλότερο σημείο ανάφλεξης.
Η υπόθεση ξεκίνησε στις 21 Μαρτίου 2021, όταν κλιμάκιο του Τελωνείου Ρόδου διενήργησε έλεγχο στο πρατήριο της εταιρείας και έλαβε δείγμα πετρελαίου κίνησης. Η Χημική Υπηρεσία Πειραιά χαρακτήρισε το δείγμα «μη κανονικό» μόνο ως προς το σημείο ανάφλεξης (51°C αντί ελαχίστου 55°C), με όλες τις υπόλοιπες οκτώ παραμέτρους εντός ορίων. Ακολούθησε επιβολή προστίμου 5.000 ευρώ από τη Διεύθυνση Ανάπτυξης Δωδεκανήσου και, μετά την αποτυχία της ενδικοφανούς προσφυγής, η υπόθεση οδηγήθηκε ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου.
Η διαφορά, δεν εστίασε απλώς στην καταγραφή απόκλισης του σημείου ανάφλεξης, αλλά στο εάν τεκμηριώθηκε ανάμειξη που να θεμελιώνει διοικητική παράβαση.
Η εταιρεία αντέταξε συγκεκριμένο τεχνικό σενάριο: το πρωί της Κυριακής 21 Μαρτίου 2021 σημειώθηκε βλάβη στη μάνικα της αντλίας πετρελαίου, με αποτέλεσμα να αντικατασταθεί προσωρινά με μεταχειρισμένα εξαρτήματα από αντλία βενζίνης, ώστε να μη διακοπεί η λειτουργία. Ιδιώτης χημικός μηχανικός υποστήριξε ότι η μικροεπιμόλυνση από βενζίνη μπορεί να δικαιολογήσει τη μείωση του σημείου ανάφλεξης, χωρίς να μεταβάλει άλλες κρίσιμες ιδιότητες ούτε να συνιστά «νοθεία» με την έννοια της ανάμειξης προϊόντων προς παραπλάνηση.
Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και το Ελληνικό Δημόσιο ζήτησαν την απόρριψη της προσφυγής, επικαλούμενα τον «αντικειμενικό» χαρακτήρα της παράβασης.
Ωστόσο, το δικαστήριο επισήμανε ότι για την ειδική κατηγορία της «μη τήρησης τύπου και ποιότητας» απαιτείται θετική διαπίστωση ανάμειξης με άλλο προϊόν ή ουσία. Μόνη η απόκλιση στο σημείο ανάφλεξης, όταν μάλιστα το δείγμα από το βυτίο τελευταίας παραλαβής κρίθηκε κανονικό (65°C), δεν αρκεί, ιδίως όταν υπάρχει εύλογη, τεκμηριωμένη, εναλλακτική εξήγηση προσωρινής επιμόλυνσης από τον ίδιο τον εξοπλισμό άντλησης.
Στη σκέψη-καταπέλτη για τη νομιμότητα της κύρωσης, το δικαστήριο δέχθηκε ως βάσιμο τον ισχυρισμό περί επιμόλυνσης από την προσωρινή χρήση μάνικας/πιστολιού βενζίνης, επισημαίνοντας ότι δεν αποδείχθηκε ανάμειξη του προϊόντος με σκοπό αλλοίωση ή διάθεση μη κανονικού καυσίμου. Ελλείψει αντίκρουσης από τη Διοίκηση στα κρίσιμα τεχνικά στοιχεία και με δεδομένη την κανονικότητα του δείγματος από το βυτίο, η κύρωση κρίθηκε μη νόμιμη. Έτσι, ακυρώθηκε η απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου που είχε απορρίψει την ενδικοφανή προσφυγή και «καθάρισε» το δρόμο για την άρση της εις βάρος της εταιρείας καταγραφής.
Την υπόθεση χειρίστηκε η δικηγόρος κ. Στεφανία Κουλουμπρή.
