«Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πληρώνει άδικα σχεδόν όλο το τίμημα της εθνικής κρίσης»

«Η Κεντροαριστερά στη πατρίδα μας περνάει μια ιδιαίτερα κρίσιμη και επώδυνη δοκιμασία. Το ΠΑΣΟΚ, που για δεκαετίες αποτελούσε τον κυριότερο εκφραστή της, βρίσκεται σε μια πρωτοφανή εκλογική κάμψη με πολύ χαμηλή απήχηση στην κοινωνία, όπως έδειξαν οι δύο εκλογικές συντριβές του καλοκαιριού και τα τελευταία δημοσκοπικά ευρήματα. Πληρώνει, άδικα σχεδόν όλο το τίμημα της εθνικής κρίσης.Απλά βρέθηκε στη λάθος θέση, τη λάθος στιγμή».
Στη δύσκολη περίοδο που διάγει το ΠΑΣΟΚ αναφέρεται σε συνέντευξή του στη «δ» ο γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής κ. Γιώργος Πόκκιας.
Σε ερώτηση σχετικά με την ίδρυση πολιτικής κίνησης από τον κ. Ανδρέα Λοβέρδο ο κ. Πόκκιας δηλώνει πως μέσα σε αυτό το ρευστό κλίμα, η εμφάνιση μιας ενδιαφέρουσας, προγραμματικής διακήρυξης, με πολλές χρήσιμες και σοβαρές θέσεις, μπορεί να αποτελέσει ακόμα ένα πεδίο συζήτησης και προβληματισμού, που μπορεί να βοηθήσει αυτό το διάλογο.
«Πρέπει η Ελλάδα της δημιουργίας να νικήσει την άλλη πλευρά μας, τη σκοτεινή, την παρασιτική και να επικρατήσει το ελληνικό πρόσωπο της προκοπής, της αξιοκρατίας και της αλληλεγγύης.Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να μας εμπαίζουν οι λαϊκιστές και οι δημαγωγοί ούτε να εμπαίζουμε, ως λαϊκιστές και δημαγωγοί, τους συμπολίτες μας», δηλώνει ο κ. Πόκκιας.
Η συνέντευξη του κ. Γιώργου Πόκκια, αναλυτικά:
• Πώς εξελίσσεται η προετοιμασία για τη διεξαγωγή του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ και τι σηματοδοτεί;
Οι προσυνεδριακές διαδικασίες σε όλη τη χώρα ξεκίνησαν πριν μερικές μέρες, με την εναρκτήρια συνεδρίαση της ΚΟΕΣ (Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου), και από χθες ξεκίνησαν να συγκαλούνται και συνεδριάσεις των ΝΟΕΣ (Νομαρχιακών Οργανωτικών Επιτροπών Συνεδρίου). Στο επόμενο δεκαήμερο θα πραγματοποιηθεί στη Ρόδο, και η εκδήλωση της ΝΟΕΣ Ν. Δωδεκανήσων, όπου θα γίνει η πρώτη συζήτηση για τις πολιτικές θέσεις και την πορεία του ΠΑΣΟΚ στην περιοχή μας, παράλληλα δε, θα αποφασιστεί και ο προσυνεδριακός σχεδιασμός στο χώρο ευθύνης μας. Είναι σίγουρα, μια εντελώς διαφορετική προσυνεδριακή διαδικασία από όσες έχουμε γνωρίσει μέχρι σήμερα, σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες, τόσο για τη χώρα, όσο και για τη Δημοκρατική Παράταξη. Αυτό απαιτεί, σχετικές προσαρμογές, για να μπορέσει αυτός ο διάλογος να είναι ουσιαστικός αλλά και προοπτικός. Το ΠΑΣΟΚ οδηγείται στο 9ο Συνέδριό του, το πιο κρίσιμο και κομβικό της μέχρι τώρα ιστορίας του, με κρίσιμα και καταλυτικά διλήμματα μπροστά του.
• Τι απαντάτε σε αυτούς που θεωρούν πως δεν λειτουργούν οι οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ στην περιοχή μας;
Είναι γεγονός, ότι οι κομματικές Οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο στην περιοχή μας, αλλά σε όλη τη χώρα, δεν λειτουργούν ή υπολειτουργούν. Βέβαια αυτό γίνεται με όλες τις κομματικές οργανώσεις όλων, σχεδόν των κομμάτων, σε όλη την επικράτεια. Και παρ όλο που αυτό δεν θα έπρεπε να συμβαίνει, είναι απόλυτα λογικό και δικαιολογημένο. Και αυτό γιατί η χώρα βρίσκεται στη δίνη μιας απίστευτης κρίσης, δίνοντας κάθε μέρα αγώνα για να επιβιώσει, το βλέμμα όλων είναι στραμμένο στην εθνική προσπάθεια, και έτσι οι κομματικές λειτουργίες και διαδικασίες έχουν ατονήσει. Επιπλέον το ΠΑΣΟΚ, αντιμετωπίζει πρωτόγνωρα δυσάρεστες καταστάσεις, έχοντας απολέσει τα 3/4 ή και παραπάνω της εκλογικής του δύναμης, μέσα σε 3 χρόνια ενώ και η θητεία των κομματικών οργάνων θα έπρεπε να είχε λήξει εδώ και ενάμιση χρόνο, και πολλά μέλη αυτών των οργάνων, ίσως να μην ανήκουν πια και πολιτικά στη Παράταξη. Όλα αυτά όμως, μετά την έναρξη της προσυνεδριακής περιόδου, αποτελούν παρελθόν, και δρομολογούνται όλες οι διαδικασίες και για την λειτουργία των κομματικών οργάνων, και για την αποσαφήνιση των προγραμματικών θέσεων και για την ανάδειξη, μέχρι το Συνέδριο του Φλεβάρη, των νέων Οργάνων του Κινήματος.
• Προσφάτως σε δηλώσεις σας, με αφορμή την ίδρυση πολιτικής κίνησης από τον Ανδρέα Λοβέρδο, της ΡΙΚΣΣΥ, τονίσατε πως ο διάλογος είναι χρήσιμος και πρέπει να καταλήξει σε μια κοινή συνισταμένη για την πορεία της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα μας. Μπορείτε να γίνετε πιο σαφής;
Η ΚεντροΑριστερά στην πατρίδα μας περνάει δοκιμασία. Το ΠΑΣΟΚ, που για δεκαετίες αποτελούσε τον κυριότερο εκφραστή της, βρίσκεται σε μια πρωτοφανή εκλογική κάμψη με πολύ χαμηλή απήχηση στη κοινωνία, όπως έδειξαν οι δύο εκλογικές συντριβές του καλοκαιριού και όπως δείχνουν τα τελευταία δημοσκοπικά ευρήματα. Πληρώνει, άδικα κατά την άποψή μου, σχεδόν όλο το τίμημα της εθνικής κρίσης, και μάλιστα αντιστρόφως ανάλογα, με την ευθύνη του. Απλά βρέθηκε στη λάθος θέση, τη λάθος στιγμή. Έχει μπει όμως στην πορεία ενός Συνεδρίου, συντακτικού για την ανασύσταση και μετεξέλιξή του. Παράλληλα, στην άλλη κυβερνητική παράταξη της Κεντροαριστεράς, τη ΔΗΜΑΡ, υπάρχει επίσης προβληματισμός και αναπτύσσεται έντονος διάλογος για την επόμενη μέρα. Την ίδια στιγμή και στα οικολογικά κινήματα, υπάρχει κινητικότητα, ενώ και μια σειρά από άλλες κινήσεις, εκφράσεις και πρόσωπα του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, αναπτύσσουν ανησυχίες, και οργανώνουν συζητήσεις για την νέα, σύγχρονη και με Ευρωπαϊκή κατεύθυνση Κεντροαριστερά και την σοσιαλδημοκρατία. Μέσα σε αυτό το ρευστό κλίμα, η εμφάνιση μιας ενδιαφέρουσας, κατά τη άποψή μου, προγραμματικής διακήρυξης, με πολλές χρήσιμες και σοβαρές θέσεις, μπορεί να αποτελέσει ακόμα ένα πεδίο συζήτησης και προβληματισμού, που μπορεί να βοηθήσει αυτό το διάλογο. Επισημαίνω επίσης, ότι ο ίδιος ο κ. Λοβέρδος δεσμεύτηκε να εργαστεί στην κατεύθυνση της σύγκλισης και της κοινής συνισταμένης όλων των προοδευτικών δυνάμεων, που μπορεί σε σύντομο χρονικό διάστημα να οδηγήσει στη δημιουργία μιας νέας ισχυρής σοσιαλιστικής και κεντροαριστερής παράταξης, που θα απευθυνθεί με αξιοπιστία και σύγχρονο οραματικό λόγο, στους Έλληνες και τις Ελληνίδες και να καταθέσει ένα Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης της Χώρας, που θα την οδηγήσει με ασφάλεια στην Ανάπτυξη και την Ευημερία.
• Με ποιο τρόπο και κυρίως σε πόσο καιρό θεωρείτε πως το ΠΑΣΟΚ θα καταφέρει να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη των πολιτών;
Πρέπει να αλλάξει πολλά και σύντομα. Πρέπει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες που επικρατούν στην Ελληνική κοινωνία. Απαιτείται να απευθυνθεί σε μια “άλλη κοινωνία”, σε μια “άλλη χώρα”. Χρειάζεται να μπουν νέες ιεραρχήσεις και σαφή προτάγματα που να δίνουν καθαρές απαντήσεις στα αγωνιώδη ερωτήματα του σήμερα και να χαράζουν ένα ελπιδοφόρο μέλλον. Οι στιγμές δεν είναι απλά κρίσιμες, είναι ιστορικές γιατί η Ελλάδα έχει ήδη μπει σε νέο ιστορικό κύκλο. Πρέπει όμως και μπορεί η προοδευτική παράταξη να είναι πρωταγωνιστής στη μεγάλη εθνική προσπάθεια για μια νέα ευημερία στηριγμένη σε πιο στέρεα θεμέλια.
Το οφείλει στους πολίτες που με τεράστιες θυσίες κράτησαν τη χώρα όρθια σε ευρωπαϊκή τροχιά και κυρίως στη νέα γενιά.
Το οφείλει στην ιστορία της που κανένας δεν έχει δικαίωμα να διαγράψει ούτε πολύ περισσότερο να διαστρεβλώσει και να μηδενίσει.Το οφείλει στην ίδια την πατρίδα που χρειάζεται μια ισχυρή και με προοπτική κεντροαριστερά, σήμερα όσο ποτέ άλλοτε.
Γιατί η δημοκρατική παράταξη είναι άρρηκτα δεμένη με τις μεγαλύτερες στιγμές και τις καλύτερες περιόδους της Ελλάδας και του Ελληνισμού.
Το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ευρύτερος διάλογος που αναπτύσσεται σε όλο το πολιτικό φάσμα, από τις παρυφές της Νέας Δημοκρατίας μέχρι τις συνιστώσες της ανευθυνότητας και του λαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει μέχρι την επόμενη άνοιξη να οδηγήσουν στη δημιουργία της νέας σύγχρονης και με προοπτική κεντροαριστεράς. Ενός θεσμικού, δημοκρατικού, συλλογικού κόμματος, εκφραστή όλων των προοδευτικών και δημιουργικών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας, των δυνάμεων της εθνικής προοπτικής και ελπίδας. Ενός κόμματος που θα εκφράζει την σύγχρονη ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Ενός κόμματος που θα διατυπώσει και θα υλοποιήσει το νέο Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης για την Ελλάδα, μαζί με όλες τις παραγωγικές, κοινωνικές, διανοητικές δυνάμεις της χώρας.
• Πώς οραματίζεστε το μέλλον της χώρας; Πόσο διαφορετική θα είναι και πότε θα βγει από τη κρίση; Τι έφταιξε και βιώνει αυτή την κρίση και τι ευθύνη έχει το ΠΑΣΟΚ γι’ αυτή;
Σήμερα ο ελληνικός λαός, δεινοπαθεί κάτω από μία πολυετή οικονομική κρίση με δραματικές διαστάσεις. Κινδυνεύει η εθνική και η λαϊκή ενότητα. Η δοκιμασία είναι σκληρή, αλλά πρέπει να την ξεπεράσουμε. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, κάτω από την ασφυκτική πίεση του χρόνου και των δανειστών, είχαν έντονα στοιχεία οικονομικής και κοινωνικής αδικίας. Τα βάρη και οι ζημίες δεν κατανεμήθηκαν με δίκαιο τρόπο. Και αυτό υπονομεύει την ίδια τη συνοχή του λαού και της κοινωνίας. Πρέπει να ξεπεράσουμε την κρίση αλλά και, ταυτοχρόνως, να αποκαταστήσουμε την δικαιοσύνη σε όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Πρέπει δηλαδή να διασώσουμε την ενότητα του λαού για να προστατεύσουμε την προοπτική του. Αυτό είναι σήμερα το χρέος μας. Είμαστε Έλληνες στην Ενωμένη Ευρώπη. Οφείλουμε να δώσουμε όλοι, όλο μας τον εαυτό, ώστε να ξαναβρούμε το δρόμο της ευημερίας και της αξιοπρέπειας για όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες.Είναι γεγονός, ότι η οικονομική κρίση δεν αντιμετωπίστηκε όσο γρήγορα και όσο αποφασιστικά, χρειαζόταν. Η ύφεση εκδηλώθηκε από το 2008 , ενώ η κρίση του δημοσίου χρέους είχε εντοπιστεί και διαφαινόταν πολύ νωρίτερα . Έως, όμως, το 2010 η Ελλάδα κοιτούσε αμήχανα, αναβλητικά, ανεύθυνα. Όταν την χρονιά εκείνη, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, αποφάσισε να ριχτεί στον αγώνα, υπήρχαν ανοικτά δύο δύσκολα μέτωπα. Από την μια πλευρά, το τεράστιο δημόσιο χρέος και από την άλλη, η καταστροφική έλλειψη ανταγωνιστικότητας των προϊόντων και της οικονομίας μας. Χάρη στις θυσίες του λαού και τον αγώνα ορισμένων πολιτικών, τα δημόσια οικονομικά έχουν πάρει πια το δρόμο της εξυγίανσης με την ισορροπία εσόδων και εξόδων. Μπορούμε δηλαδή μέχρι ενός βαθμού να ζούμε με αυτά που παράγουμε. Για όσα μας λείπουν θα έχουμε σύντομα, εφόσον βεβαίως υλοποιηθούν οι απαιτούμενες πολιτικές, και πάλι τη δυνατότητα να βγαίνουμε στις αγορές με όρους αξιοπρεπείς. Τη μάχη αυτή την κερδίζουμε, αδικήθηκε όμως ο λαός και πικράθηκε. Γι’ αυτό και πρέπει να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη.
• Δεν υπήρξαν όμως και πολιτικές που ήταν προ τη σωστή κατεύθυνση;
Υπάρχει μία αρνητική και μία θετική πλευρά της Μεταπολίτευσης. Θα ήμασταν άδικοι και ανιστόρητοι αν ξεχνούσαμε τα θετικά επιτεύγματα της Μεταπολίτευσης, όπως η αποκατάσταση της Δημοκρατίας, η διαμόρφωση μεσαίας εύπορης τάξης, η δημιουργία ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους που έως και τη δεκαετία του 1980 ήταν ανύπαρκτο, και τέλος η ένταξη στην ΕΟΚ και την Ευρωζώνη. Η ιλιγγιώδης ταχύτητα, όμως με την οποία καταρρέει η ελληνική οικονομία και οι απίστευτα δραματικές επιπτώσεις της για την πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών είναι η συνέπεια της ευημερούσας Δημοκρατίας χωρίς κανόνες και προτεραιότητες, του αρνητικού προσώπου της Μεταπολίτευσης που μας οδήγησε στον γκρεμό. Πολιτικοί και κόμματα μιλούν ασταμάτητα για την κατεπείγουσα ανάγκη ενός εθνικού προγράμματος εξόδου από την κρίση, το οποίο όμως, ούτε καταρτίζεται, ούτε εφαρμόζεται. Και τώρα πια, δεν χωράει άλλη καθυστέρηση. Ο πολίτης που ταλαιπωρείται θέλει σχέδια για το αύριο, που να αρχίζουν από το σήμερα.
• Πώς μπορεί να προχωρήσει μπροστά η Ελλάδα που διαθέτει σημαντικούς ανθρώπινους και υλικούς πόρους;
Η Ελλάδα είναι χώρα πλούσια, αρκεί να μη σπαταλά τους ανθρώπινους και υλικούς πόρους της για να εξυπηρετηθούν οι μικροεπιδιώξεις και τα μικροσυμφέροντα ομάδων και των λίγων πονηρών. Η εφαρμογή ενός δίκαιου και αξιόπιστου εθνικού προγράμματος θα απεγκλωβίσει από το κράτος την πραγματική οικονομία με τις μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις της. Θα την απελευθερώσει από τη γραφειοκρατία και τους βραδύτατους ρυθμούς που χαρακτηρίζουν την απόδοση της Δικαιοσύνης. Η ρύθμιση της αγοράς θα είναι και η σφραγίδα της νέας προοδευτικής και σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης της χώρας. Είναι σκάνδαλο να πέφτουν οι μισθοί, να ανεβαίνουν οι τιμές και να αυξάνεται η ανεργία, οι δε τράπεζες να αρνούνται τη στήριξη των νέων επιχειρήσεων και των έξυπνων και αποδοτικών επιχειρηματικών ιδεών, χωρίς να λογοδοτούν σε κανέναν.Ο εξορθολογισμός που πρέπει να γίνει στο κοινωνικό κράτος πρέπει να τείνει στη αλληλεγγύη, την ισότητα και την ουσιαστική ενίσχυση των ασφαλισμένων και των πραγματικά ασθενούντων. Γραφειοκρατικά κόμματα, αναχρονιστικές ιδέες, εκφάνσεις της διοίκησης και της δικαιοσύνης που παραμένουν εχθρικές προς την ανάπτυξη και τους ίδιους τους πολίτες πρέπει να αντικατασταθούν από θεσμούς προόδου, ανάπτυξης και Δικαιοσύνης.
• Πώς μπορεί να ανασυγκροτηθεί ο σοσιαλδημοκρατικός χώρος;
Παρά τους κλυδωνισμούς της, η Δημοκρατική Παράταξη είναι ο πολιτικός χώρος που συνενώνει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Πρέπει να ανασυγκροτήσουμε τον σοσιαλδημοκρατικό χώρο με τη συγκρότηση ενός μεγάλου και ριζοσπαστικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, με κορμό το ΠΑΣΟΚ, αλλά και με ισότιμη συμμετοχή όλων των τάσεων, απόψεων και προσωπικοτήτων και δυνάμεων, που εμφορούνται από τις ίδιες αρχές γιατί σε αυτό το δημοκρατικό τόξο, υπάρχουν πολλοί, αλλά δυστυχώς διασπασμένοι. Η συλλογικότητα και οι δημοκρατικές διαδικασίες πρέπει να γίνουν η δύναμη της νέας μεγάλης προοδευτικής παράταξης. Ο συνδυασμός των προοδευτικών αλλαγών σε τοπικό, περιφερειακό και ευρωπαϊκό επίπεδο καθίσταται σήμερα η επιτακτικότερη πολιτική ανάγκη. Πρέπει να ξαναβρούμε το συλλογικό σθένος και να δώσουμε ελπίδα με λογική στη χώρα και τους πολίτες, στηριγμένοι στο ρεαλισμό και στις δυνάμεις μας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να μας εμπαίζουν οι λαϊκιστές και οι δημαγωγοί ούτε να εμπαίζουμε, ως λαϊκιστές και δημαγωγοί, τους συμπολίτες μας. Τα λόγια χωρίς έργα, τα ψεύδη, οι εύκολες λύσεις, οι δογματισμοί, οι εθνοκαπηλείες και το εμπόριο φρούδων ελπίδων κούρασαν κι απογοήτευσαν τους πολίτες, ιδίως τους νέους. Πρέπει να γκρεμίσουμε το τείχος της αναξιοπιστίας. Οι πολίτες δεν έχουν χρόνο. Είναι ανάγκη να δράσουμε αμέσως. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια, το χιλιοειπωμένο πολιτικό σύνθημα του Ανδρέα Παπανδρέου, «εδώ και τώρα» αποκτά την ουσιαστική του σημασία και το νόημα που του αρμόζει.Η μεγάλη δημοκρατική και σοσιαλιστική παράταξη πρέπει να εκφράσει και να αγκαλιάσει με ειλικρίνεια και με σχέδιο, με θάρρος και πίστη τους ανέργους, αυτούς που φοβούνται πως θα χάσουν τη δουλειά τους, τους εργαζόμενους του πρωτογενούς τομέα και αυτούς που θέλουν να εργαστούν σε αυτόν, τους επιχειρηματίες που καταδικάζουν τον παρασιτισμό και την αισχροκέρδεια, τις υγιείς δυνάμεις του δημόσιου τομέα, τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη τη στοργή και τη μέριμνα του κράτους και, πρώτα από όλους, τις νέες και τους νέους. Πρέπει η Ελλάδα της δημιουργίας να νικήσει την άλλη πλευρά μας, τη σκοτεινή, την παρασιτική και να επικρατήσει το ελληνικό πρόσωπο της προκοπής, της αξιοκρατίας και της αλληλεγγύης.
• Αισιοδοξείτε πως η χώρα θα βρει όσο το δυνατό πιο γρήγορα το δρόμο της ανάπτυξης μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου και την εκταμίευση της δόσης;
Η εκταμίευση της δόσης θα δώσει ανάσα στα οικονομικά, και χρήσιμο και ζωτικό χρόνο στη χώρα, για να προχωρήσει στην ολοκλήρωση των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών που είναι απαραίτητες για την αειφόρο και βιώσιμη ανάπτυξη και τη δημιουργία ενός σύγχρονου και αποτελεσματικού κράτους. Τα χρήματα αυτά όμως, όσα πολλά και αν είναι, δεν θα είναι αρκετά, εάν δεν μπούμε γρήγορα σε τροχιά ανάπτυξης και πρωτογενών πλεονασμάτων. Γι αυτό ο χρόνος που έχει τόσο η Κυβέρνηση, όσο και η ανοχή της πλειοψηφίας της Κοινωνίας, δεν είναι ανεξάντλητος. Έχουν γίνει αρκετά, δεν έχουν γίνει όμως όλα όσα απαιτούνται. Και η λύση είναι, ενότητα, ταχύτητα, καλός σχεδιασμός, αποφασιστικότητα, κοινωνική ηρεμία και καρτερικότητα και αλλαγή ψυχολογίας. Όλα τα άλλα θα έρθουν μόνα τους. Είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος και αυτό πρέπει να κάνουμε όλοι.
• Θεωρείτε πως μετά την εκταμίευση της δόσης των 43 δις θα προχωρήσουν οι διαδικασίες για τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης ή εξαιτίας των αντιδράσεων για τα μέτρα θα γίνουν εκλογές;
Το θέμα του ανασχηματισμού είναι θεσμικά, ευθύνη του Πρωθυπουργού, και των ηγεσιών των κομμάτων, που στηρίζουν την Κυβέρνηση. Απλά εάν αποφασιστεί, πρέπει να γίνει με γνώμονα την αποτελεσματικότητα και την ταχύτητα για την υλοποίηση του κυβερνητικού έργου, ενώ πιστεύω ότι πρέπει να επικαιροποιηθεί και η προγραμματική συμφωνία πάνω στην οποία στηρίζεται η συμμαχική κυβέρνηση εθνικής ευθύνης. Όσον αφορά το ενδεχόμενο εκλογών, 5 μήνες μετά τις διπλές εκλογικές αναμετρήσεις, θεωρώ ότι είναι ό,τι πιο καταστροφικό μπορεί κάποιος να σκεφτεί αυτή τη περίοδο και σε αυτή τη συγκυρία. Είναι σαν να οδηγούμαστε σε ομαδική αυτοκτονία ως λαός και Δημοκρατικό σύστημα.