Τα “πάνω – κάτω” στους σχεδιασμούς του Δήμου Ρόδου για την αξιοποίηση του ακινήτου Ψημόριφου στην Ιξιά, έφερε τελικά η υπ’ αριθμ. 27/2013 απόφαση του Πολυµελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, που θεωρήθηκε χθες, αφού ρητώς και κατηγορηματικώς δέχεται ότι δεν είναι κληροδόχος της κυριότητας του ακινήτου!!!!
Με την απόφαση αυτή, όπως αποκάλυψε η “δ”, απορρίφθηκε η αίτηση χρησικτησίας της κ. Ζερµέν – Σουζάνας, συζύγου Γεράσιµου Ζησιµάτου, το γένος Ερρίκου και Αναστασίας Μας, κατοίκου Ιαλυσού Ρόδου κατά του Δήµου Ρόδου, της κ. Καρολάιν Ανν Πατρίτσια Σµίθ και της Ουλρίκε Ίρµεαρντ Σµίθ, κατοίκων Βούππερταλ Γερµανίας, για το διαβόητο κληροδότηµα στην Ιαλυσό.
Το δικαστήριο ωστόσο, όπως προκύπτει από το διατακτικό της απόφασης, δεν κρίνει στην ουσία την ένδικη διαφορά και καθιστά σαφές ότι η αίτηση είναι απαράδεκτη διότι κακώς στρέφεται κατά του Δήμου Ρόδου, που δεν είναι κύριος του ακινήτου!!
Η αιτούσα υποστηρίζει ότι είναι αποκλειστική κυρία, νοµέας και κάτοχος του ακινήτου, εκτάσεως 19.095τ.µ. στην Ιξιά, ισχυριζόµενη ότι το διεκδικούσε η µητέρα της Αναστασία Μας και ότι ασκούσε πράξεις νοµής η ίδια και εν συνεχεία οι κληρονόµοι της, από το έτος 1938 έως σήµερα.
Ο Ευάγγελος Ψηµόριφος, που απεβίωσε την 29.11.1994 στη Ρόδο, συνέστησε ίδρυµα µε έδρα την πόλη της Ρόδου και µε την επωνυµία «ΨΗΜΟΡΙΦΕΙΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΡΟΔΟΥ» στο οποίο άφησε το ακίνητο.
Εκτοτε ανέκυψε η “κόντρα” για την κυριότητά του µεταξύ της κ. Ζησιµάτου και του Δήµου, ενώ ο Δήµος Ρόδου έχει ασκήσει αίτηση ενώπιον του Μονοµελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, µε την οποία ζητά να του χορηγηθεί κληρονοµητήριο, µε το οποίο να βεβαιώνεται ότι είναι κληροδόχος του Ε. Ψηµόριφου επί της κυριότητας του ακινήτου.
Η κ. Ζησιµάτου διατείνεται ότι έχει συµπληρωθεί στο πρόσωπό της ο νόµιµος χρόνος χρησικτησίας και ότι το επίδικο ακίνητο δεν ανήκε στην κυριότητα και συνεπώς δεν περιλαµβανόταν στην κληρονοµία του Ευαγγέλου Ψηµόριφου κατά το χρόνο του θανάτου του.
Με την ίδια απόφαση απορρίφθηκε και η κύρια παρέµβαση που άσκησαν στη δίκη η κ. Αναστασία Μας του Αλφρέδου και ο κ. Ερρίκος Μας του Αλφρέδου κατά της Ζερµέν -Σουζάνας συζύγου Γερασίµου Ζησιµάτου, το γένος Ερρίκου και Αναστασίας Μας, του Δήµου Ρόδου, της κ. Καρολάιν Ανν Πατρίτσια Σµίθ και της Ουλρίκε Ίρµεαρντ Σµίθ, κατοίκων Βούππερταλ Γερµανίας.
Οι ανωτέρω συγγενείς της κ. Ζερµέν Ζησιµάτου ταυτίζονται µε τις θέσεις της σχετικά µε την κυριότητα του ακινήτου πλην όµως υποστηρίζουν ότι ουδέποτε µεταβίβασαν τα µερίδια τους επί του επιδίκου ακινήτου ούτε τα δικαιώµατα της νοµής του προς την συγγενή τους.
Εν πάση περιπτώσει το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου με την απόφασή του δέχεται ότι από το περιεχόμενο της διαθήκης του Ψημόριφου… “καταφανώς προκύπτει, (χωρίς να απαιτείται το Δικαστήριο να προβεί σε ερμηνεία διαθήκης) ότι ο Ευάγγελος Ψημόριφος σύστησε δια αυτής (της από 19.11.1988 ιδιόγραφης διαθήκης) το ως άνω αυτοτελές κοινωφελές Ίδρυμα, ορίζοντας αυτό κληροδόχο επί της κυριότητας του ακινήτου, όρισε τον πρώτο εναγόμενο Δήμο κληροδόχο αναφορικά με την παραχώρηση της χρήσης και διαχείρισης αυτού και τη σύζυγο του Ούτε, μετά της Συμβολαιογράφου Αριστέας Ηρακλείδου – Περίδου εκτελέστριες αυτής. Ως εκ τούτου, ο πρώτος εναγόμενος (σημείωση: εννοεί το Δήμο Ρόδου) επουδενί είναι κληροδόχος επί της κυριότητας του ακινήτου επωφελούμενος μόνο με τη χρήση και τη διαχείριση του. Στην αυτή διαπίστωση, άλλωστε, ήχθη και το Εφετείο Αθηνών με την υπ’ αριθμ. 1560/2008 απόφασή του (Τμήμα Εκούσιας Δικαιοδοσίας) – καίτοι δεν παράγεται δεδικασμένο από την κρίση του αυτή – όταν εκλήθη να ερμηνεύσει, κατόπιν αίτησης του Δήμου Ροδίων, την ανωτέρω διαθήκη ως προς τον τρόπο διαχείρισης της καταλειπόμενης δια της ως άνω κληροδοσίας περιουσίας, η οποία είχε ταχθεί υπέρ κοινωφελούς σκοπού (άρθρο 825 Κ.Πολ.Δ.). Ειδικότερα, στο αιτιολογικό της απόφασης αυτής αναφέρεται ότι «ο σκοπός του διαθέτη εξυπηρετείται πληρέστερα εάν γίνει διάθεση των τόκων του κεφαλαίου, που θα προκύψει από την πώληση αυτού, η οποία θα γίνει με δημόσια πλειοδοτική δημοπρασία… χωρίς να περιέλθει το ακίνητο αυτό στην κυριότητα του Δήμου Ρόδου. Πρέπει να σημειωθεί ότι η περιέλευση της κυριότητας του ακινήτου στο Δήμο Ρόδου δεν συμβιβάζεται με τη θέληση του διαθέτη, που αναφέρεται σε χρήση του ακινήτου από το Δήμο για επιτέλεση ενός από τους σκοπούς που αναφέρει».
Το δικαστήριο έκρινε εξάλλου ότι σύμφωνα με το υπ’ αριθμ. 1063953/1570/Α0011/ 17.5.2005 έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών η Διοίκηση αρνήθηκε να εγκρίνει το υπό σύσταση ίδρυμα με την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος.
Το Πολυμελές Πρωτοδικείο έτσι έκρινε ότι η αγωγή χρησικτησίας πρέπει να απορριφθεί, ως ουσία αβάσιμη ως προς το αναγνωριστικό αίτημα ότι ο Δήμος Ροδίων δεν είναι κληροδόχος και εν γένει δεν έλκει κληρονομικό δικαίωμα από την ως άνω διαθήκη επί του επιδίκου, ενώ πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, ελλείψει παθητικής νομιμοποίησης, ως προς τη δεύτερη εναγομένη, αφού αυτή δε φέρει την προαπαιτούμενη ιδιότητα της κληρονόμου του τιτλούχου.
