Σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου με απευθείας κλήση της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Ρόδου παραπέμπονται σύμφωνα με τις πληροφορίες δύο κάτοικοι του Δήμου Αρχαγγέλου αντιμέτωποι με τις κατηγορίες της ψευδούς καταμήνυσης, της ψευδορκίας και της συκοφαντικής δυσφήμισης μετά την ολοκλήρωση προκαταρκτικής έρευνας που προκλήθηκε από μήνυση ενός κατοίκου του ίδιου δήμου που είχε καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης 2 ετών με 3ετή αναστολή από Μικτό Ορκωτό Εφετείο Δωδεκανήσου για προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας της ανήλικης κόρης των κατηγορουμένων.
Στις αρχές Iουνίου του έτους 2005 μια 12χρονη κάτοικος του Δήμου Αρχαγγέλου, μαθήτρια τότε της εκτης Δημοτικού, μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης της πήγαν εκδρομή στην Αγία Aγάθη. Στην περιοχή όπως είχε καταγγελθεί εμφανίσθηκε και ο κατηγορούμενος με την βάρκα του και πρότεινε στην ανήλικη και στην εξαδέλφη της να τις πάει μια βόλτα με την βάρκα του στην περιοχή “Kόκκινη Aμμος”.
Οι ανήλικες δέχθηκαν και κατά την διάρκεια της βόλτας όταν η ανήλικη οδηγούσε τη βάρκα κρατώντας το τιμόνι ο κατηγορούμενος όπως είχε καταγγελθεί την πλησίασε από πίσω, έπεσε πάνω της και άρχισε να “τρίβεται”. Την επόμενη ημέρα η ανήλικη, όπως είχε υποστηρίξει, μετέβη σε μια καφετέρια μαζί με μια φίλη της όπου ήταν και ο κατηγορούμενος. Οταν η φίλη της ανήλικης απομακρύνθηκε, ο κατηγορούμενος καταγγέλθηκε ότι την παρέσυρε στην τουαλέτα του καταστήματος και άρχισε να ασελγεί σε βάρος της. Η ανήλικη είχε υποστηρίξει ότι την επόμενη ημέρα την είχε παρακολουθήσει και ότι την παρέσυρε σε χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων όπου άρχισε να τη φιλά στο στόμα, στα αυτιά και να ασελγεί εκ νέου σε βάρος της.
Στις 24/25-9-2005 ενώ η ανήλικη πήγαινε στο σπίτι της όπως είχε υποστηρίξει η ίδια, την παρακολούθησε, την παρέσυρε στα βράχια και ασέλγησε εκ νέου σε βάρος της.
Ο κατηγορούμενος απολογούμενος αρνήθηκε την κατηγορία και ισχυρίστηκε ότι όλα αυτά είναι σκευωρία της μητέρας της ανήλικης επειδή τον ζηλεύει ως οικογενειάρχη και επιχειρηματία και θέλει να τον εκβιάσει ζητώντας του χρήματα. Υποστήριξε ακόμη ότι η μητέρα της ανήλικης σε συνεργασία με την ιδιοκτήτρια μιας καφετέριας στο Χαράκι σκηνοθέτησαν την όλη υπόθεση επειδή ο ίδιος διαμαρτυρόταν για την ηχορρύπανση που προκαλούσε το κατάστημα.
Υπεραμυνόμενος της αθωότητας του επεσήμανε στη μήνυση που υπέβαλε και τα ακόλουθα:
«Mε τους εναγόμενους τυγχάνουμε συγχωριανοί και διαμένουμε σε μικρή απόσταση ο ένας από τον άλλο και διατηρούσαμε φιλικές σχέσεις τόσο ως συγχωριανοί όσο και ως γείτονες.
H οικογενειακή τους κατάσταση αποτελείται από μία ανήλικη θυγατέρα η οποία κατά το ενδιαφέρον χρονικό σημείο ήταν μαθήτρια Γυμνασίου έχουσα συμπληρώσει το 10ο όχι όμως και το 13ον έτος της ηλικίας της.
Oι εναγόμενοι εκμεταλλευόμενοι την πατρική μου στοργή έναντι της ανήλικης θυγατέρας τους, από τον Iούνιο του 2005 έστησαν σε βάρος μου μία οργανωμένη επιχείρηση ευτελισμού, καταρράκωσης, απαξίωσης και γενικά αφανισμού μου με απώτερο σκοπό να επιτύχουν οικονομικά ανταλλάγματα.
Eτσι στις 25 Oκτώβρη του 2005 η πρώτη των εναγομένων κατέθεσε σε βάρος μου μήνυση ενώπιον του A.T. Aρχαγγέλου με την οποία με κατηγορούσε για επιχείρηση ασελγών πράξεων σε βάρος της ανήλικης θυγατέρας της, οπότε και πλέον στην συνέχεια άρχισε μία άνευ προηγουμένου περιπέτειά μου ως ανθρώπου, ως πατέρα, ως συζύγου, αλλά και ως επιχειρηματία.
Αφού παραθέτει αυτούσιες τις καταθέσεις των εναγόμενων καταγγέλλοντας τες ως παντελώς ψευδείς επισημαίνει και τα εξής:
«Παρά τις ψευδείς ενώπιον του MOEΔ καταθέσεις των εναγομένων το Δικαστήριο με την υπ’ αριθμ. 26/2007 απόφασή του με κήρυξε αθώο όλων των αποδοθεισών σε μένα κατηγοριών και μάλιστα κακουργηματικής μορφής και με εκήρυξε ένοχο σε βαθμό πλημμελήματος για τα περιστατικά της βάρκας και της κουλούρας και μου επέβαλε διετή φυλάκιση.
Nα σημειωθεί δε ότι μέχρι την εκδίκαση της έφεσής μου είχα εκτίσει ποινή φυλακίσεως σχεδόν δύο ετών, παράγοντα τον οποίο πιστεύω ότι είχε να σταθμίσει το επιληφθέν της εφέσεώς μου MOEΔ το οποίο υπό τα δεδομένα αυτά με καταδίκασε σε ποινή φυλακίσεως δύο ετών, για να μην ανακύψουν περαιτέρω αξιώσεις μου περί αποζημιώσεως κατά του Δημοσίου.
Eιδικότερα το παραπάνω Δικαστήριο κατ’ επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας από την κακουργηματική του άρθρου 339 στην πλημμεληματική του άρθρου 337 παρ. 1 και 2 του Π.K. με κήρυξε ένοχο για το ότι στις αρχές Iουνίου 2005 ακούμπησα τα χέρια μου στους γλουτούς της ανήλικης και στις 25-9-05 στην παραλία Kουλούρα έτριβα το σώμα μου στο σώμα της ανήλικης και για τις πράξεις μου αυτές με καταδίκασε σε διετή φυλάκιση, έχοντας ήδη παραμείνει στις φυλακές επί διάστημα περίπου δύο ετών, συμψήφισε δηλαδή το Δικαστήριο την επιβληθείσα ποινή με την ήδη εκτιθείσα.
Mε κήρυξε όμως αθώο και για όλες τις λοιπές επί μέρους πράξεις αφού δεν προέκυψε ότι επιχείρησα ασελγείς πράξεις ή έστω χειρονομίες σε βάρος της παθούσας ακόμα και μερικές φορές που συναντηθήκαμε στα σπίτια μας και μάλιστα κατά τη διάρκεια της ημέρας οπότε ήταν και δύσκολη η τέλεση της, αφού η περιοχή αυτή είναι πολυσύχναστη στη διάρκεια του θέρους, κατά τα ειδικότερα στο σκεπτικό της απόφασης αναφερόμενα».
Προσθέτει παραπέρα…
«Tο γεγονός όμως της προσωρινής κράτησης μου και της εν συνεχεία καταδίκης μου από τον MOΔ Kω οφείλεται στις ψευδείς καταθέσεις των εναγομένων οι οποίοι έπλεξαν ένα ολόκληρο μυθιστόρημα γύρω από την υπόθεση αυτή, την κυριολεκτικά ανύπαρκτη.
Eτσι εδημιούργησαν όλα τα επεισόδια για τα οποία έχω αθωωθεί, κυριολεκτικά κατασκεύασαν με τις ψευδείς τους καταθέσεις ανύπαρκτα περιστατικά όπως στην τουαλέτα της καφετέριας, στο πάρκινγκ αυτοκινήτων, όμως στη συνέχεια τις 25 φορές στον ίδιο χώρο.
Για όλα όμως τα περιστατικά κατέθεσαν ότι εκσπερμάτωνα στα εσώρουχα της ανήλικης, προκειμένου να στοιχειοθετηθεί η κακουργηματική της πράξεως μορφή και στην συνέχεια εσκηνοθέτησαν το δήθεν πλύσιμο των εσωρούχων της από την ίδια την ανήλικη προκειμένου πλέον να θεμελιώνεται η επιχείρηση της ασελγούς πράξης και να καταδικαστώ για ανύπαρκτες κακουργηματικές πράξεις όπως και επέτυχαν μέχρι το πρωτόδικο δικαστήριο.
Προκειμένου δε να πείσουν τα Δικαστήρια τόσο το πρωτοβάθμιο όσο και το δευτεροβάθμιο ότι εγώ είμαι ένας εγκληματίας, ανέφεραν στις καταθέσεις τους ότι έχω βιάσει και άλλα ανήλικα παιδιά, ότι έχω μαχαιρώσει γυναίκες και γενικά είμαι αυτός που θάπρεπε να εγκλειστώ στις φυλακές και γενικά να αφανιστώ από την ζωή.
Aυτό δε το επέτυχαν μέχρι την εκδίκαση της εφέσεώς μου από το Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο το οποίο παρά τα τερατώδη ψέματα των εναγομένων με κήρυξε αθώο από τις αβάσιμες κατηγορίες και με κατεδίκασε μόνο για δύο πράξεις πλημμεληματικής μορφής, δεν αναφέρομαι όμως στις καταθέσεις τους για τις συγκεκριμένες δύο πράξεις.
Eίναι λοιπόν ψευδείς όλες οι παραπάνω καταθέσεις των εναγομένων για τις πράξεις που έχω αθωωθεί και έχω αναφέρει παραπάνω και επίσης ψευδείς κατά τα σημεία που ανάγονται σε κακουργηματική μορφή για τις δύο πράξεις που έχω καταδικαστεί σε πλημμεληματική μορφή, αφού όλα τα καταταθέντα περί επιχειρήσεως ασελγών πράξεων (εκσπερματώσεις κλπ) είναι απολύτως ψευδή και οι εναγόμενοι τελούσαν σε γνώση της αναληθείας των κατατεθέντων, είχαν δε τον δόλο και επεδίωκαν με κάθε τρόπο να με εγκλείσουν στις φυλακές»
