Επιχειρηματίας αμφισβητεί δανειακές υποχρεώσεις

Μια περίεργη υπόθεση αμφισβήτησης δανειακών υποχρεώσεων εταιρείας που δραστηριοποιείται στα Πηγάδια Καρπάθου έναντι του υποκαταστήματος της Αγροτικής Τράπεζας στο νησί και συμβάσεων που φέρονται να είχαν υπογραφεί επί θητείας του πρώην Διευθυντή της, κατηγορούμενου για υπεξαιρέσεις στα πλαίσια παρατραπεζικής δραστηριότητας που όπως καταγγέλθηκε είχε να επιδείξει, θα απασχολήσει την συνεδρίαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου την προσεχή τη Δευτέρα.
Η εταιρεία έχει συγκεκριμένα ζητήσει την προσωρινή ρύθμιση καταστάσεως με την τράπεζα ισχυριζόμενη διατάραξη στις μεταξύ τους έννομες σχέσεις.
Διατείνεται συγκεκριμένα ότι η τράπεζα παράνομα αρνήθηκε την υπαγωγή των ληξιπρόθεσμων οφειλών της σε σχετικό νόμο, προβαίνουσα εκτός των άλλων και σε λανθασμένους υπολογισμούς των ληξιπρόθεσμων οφειλών της, υπολογίζουσα σ’ αυτές και οφειλές που καθ’ ομολογίαν της ίδιας είχαν εξοφληθεί.
Πιο συγκεκριμένα η ενάγουσα εταιρεία έχει ως αντικείμενο γεωργοκτηνοτροφικές και εμπορικές εργασίες. Στα πλαίσια των επιχειρηματικών της δραστηριοτήτων λειτουργεί στα Πηγάδια Καρπάθου μία καθετοποιημένη μονάδα εκτροφής χοίρων και βιοτεχνία τυποποίησης του κρέατος, επιχείρηση Λιανικού εμπορίου και μία μονάδα χονδρικής πωλήσεως εμπορευμάτων.
Με την τράπεζα είχε αποκλειστική σχεδόν συνεργασία και συνήψε από το έτος 1986 μέχρι το έτος 1994 διάφορες συμβάσεις χρηματοδότησης αρχικά για τις ανάγκες της ως άνω γεωργο-κτηνοτροφικής μονάδας και μετέπειτα για τις ανάγκες της εμπορικής της επιχείρησης.
Το έτος 2002 στα πλαίσια της ρύθμισης που ίσχυε τότε για τα πανωτόκια ζήτησε από την τράπεζα να ενημερωθεί για το ύψος των δανείων που έχει λάβει έτσι ώστε να προχωρήσει στην ρύθμιση των οφειλών.
Η τράπεζα με έγγραφό της υπογραφόμενο από τον τότε Προϊστάμενό της ενημέρωσε για τα δάνεια που είχε λάβει η εταιρεία ανά κατηγορία (γεωργοκτηνοτροφικά και εμπορικά).
Όπως διατείνεται η εταιρεία στην απάντηση της τράπεζας και σε σχέση με προηγούμενες των ετών 1996, 1997, 1998 και 1999 για πρώτη φορά εμφανίζεται μία πίστωση ύψους 160.000.000 δρχ. την οποία αμφισβητεί αλλά και δύο πιστώσεις ύψους 50.000.000 δρχ. έκαστη εκ των οποίων αμφισβητήθηκε η μία.
Ακολούθησε υπό την πίεση του τότε Δ/ντή του καταστήματος Καρπάθου στις 15-3-2002 η υπογραφή πρόσθετης πράξης με την οποία ρυθμίσθηκαν τα ως άνω δάνεια με βάση τον ισχύοντα τότε νόμο.
Σύμφωνα με την άνω ρύθμιση το συνολικό ποσό των οφειλών της εταιρείας ανερχόταν σε 718.961.197 δρχ. συμπεριλαμβανομένων εξόδων, δικαστικών και λοιπών επιβαρύνσεων.
Από το άνω ποσό διεγράφη ποσόν 1.176.937,47 ευρώ και το υπόλοιπο που απέμενε ήτοι 933.000 ¤ ρυθμίσθηκε να καταβληθεί σε 15 έτη εντόκως από 1-1-2001.
Το συνολικό δε ποσό μαζί με τους τόκους διαμορφώθηκε στο ύψος του 1.652.262,65 ευρώ.
Ακολούθως ψηφίσθηκε και τέθηκε σε ισχύ ο νόμος 3259/2004 με το άρθρο 39 του οποίου θεσπίσθηκε νέος τρόπος ρύθμισης των ληξιπροθέσμων οφειλών προς τις Τράπεζες, χωρίς να εξαιρούνται οι οφειλές που είχαν ρυθμισθεί με προηγούμενους νόμους.
Η εταιρεία υπέβαλε εμπρόθεσμα αίτηση για την υπαγωγή της στην άνω ρύθμιση.
Επί της αιτήσεως έλαβε την 11-4-2005 απάντηση υπογραφόμενη από τον τότε Δ/ντή του καταστήματος Καρπάθου της εναγόμενης τράπεζας.
Λόγω διαφωνίας της με τους άνω υπολογισμούς του Δ/ντή του καταστήματος Καρπάθου και επειδή πίστευαν ότι αυτοί ήτο λανθασμένοι (εκούσια ή ακούσια) ζητήσαν επανειλημμένα από αυτόν να προβεί σε νέα εκτίμηση και υπολογισμούς, διότι και με κάποιες από τις πιστωχρεώσεις διαφωνούσε, ενώ είχε αμφιβολίες και για κάποιες πιστώσεις.
Υπέβαλε την 10-9-2007 σχετική αίτηση χωρίς να λάβει απάντηση.
Κατόπιν τούτου απέστειλε στον άνω Δ/ντή του Υποκαταστήματος Καρπάθου της τράπεζας την από 3-9-2008 εξώδικη Πρόσκληση – Διαμαρτυρία επί της οποίας ουδεμία απάντηση έλαβε.
Όπως επισημαίνει η εταιρεία λίγο χρόνο μετά την αποστολή της άνω εξωδίκου αποκαλύφθηκε ότι ο άνω Δ/ντής του καταστήματος Καρπάθου καταχράστηκε μεγάλα χρηματικά ποσά. Αποτέλεσμα αυτού ήτο να παυθεί από την θέση του ενώ κατ’ αυτού ασκήθηκε ποινική δίωξη και ακολούθως κρίθηκε προσωρινά κρατούμενος.
Μετά από αυτήν την εξέλιξη οι ανησυχίες και οι φόβοι της εταιρείας για λαθροχειρίες σε βάρος της από τον άνω Δ/ντή επιτάθηκαν.
Η εταιρεία αμφισβητεί το εξοφλημένο κεφάλαιο κίνησης με ενεχυρίαση επιταγών ύψους 160.000.000 δρχ. ποσόν υπερβολικό για τα έτη 1992-1993 που φαίνεται να έχει ληφθεί και για το οποίο δεν θεωρούν ότι έχουν υπογράψει σχετική σύμβαση και αφετέρου τα εμφανιζόμενα δύο φορές ως κεφάλαια κίνησης ποσού 50.000.000 δρχ. εκ των οποίων το ένα από 17-12-92 έως 30-4-1993 (εξοφλημένο) και το άλλο στις 8-4-1994 (ανεξόφλητο).
Την εταιρεία εκπροσωπεί ο δικηγόρος κ Φώτης Κωστόπουλος.