Αποζημίωση 3.000 ευρώ σε έφεδρο αξιωματικό

Χρηματική αποζημίωση 3.000 ευρώ επεδίκασε το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Ρόδου σε ένα έφεδρο αξιωματικό που προσβλήθηκε από φυματίωση ενώ υπηρετούσε σε στρατιωτική μονάδα της Κω.
Ο έφεδρος κατατάχθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1994 σε ηλικία 20 ετών στο 2/39 Σύνταγμα Πεζικού του Στρατού Ξηράς, προκειμένου να εκτίσει τη στρατιωτική του θητεία. Κατά την κατάταξή του υποβλήθηκε στην φυματινοαντίδραση (MANTOUX), κατά την οποία του χορηγήθηκε δόση 0,1 ml, χωρίς, όμως, να προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου η ημερομηνία διενέργειας αλλά ούτε και το αποτέλεσμα του εν λόγω εμβολίου, ενώ εξάλλου δεν διενεργήθηκε αντιφυματικός εμβολιασμός (BCG).
Κατόπιν τούτων, κρίθηκε σωματικής ικανότητας II κατηγορίας και μετά τη βασική του εκπαίδευση, του απονεμήθηκε η ειδικότητα του φροντιστή. Ακολούθως, στις 16 Απριλίου 1995 ονομάστηκε Δόκιμος Έφεδρος Αξιωματικός Πεζικού (Δ.Ε.Α.) και στις 26 Απριλίου 1995 μετατέθηκε στο 3° TEA στην Κω, όπου εμφανίστηκε στις 27 Απριλίου 1995.
Στις 22 Αυγούστου 1996 και ενώ διένυε τον 21° μήνα της θητείας του, επιστρέφοντας το μεσημέρι με υπηρεσιακό όχημα στην οικία του, μαζί με άλλους έφεδρους αξιωματικούς, παρουσίασε αιμόπτυση και κατόπιν υπόδειξης του ιατρού της Μονάδας του, επισκέφθηκε το Γενικό Νοσοκομείο της Κω για εξετάσεις, όπου τον διαβεβαίωσαν «ότι δεν ήταν τίποτα».
Στις 23 Αυγούστου 1996 ανέφερε στην Μονάδα του ότι την προηγούμενη ημέρα παρουσίασε αιμοπτύσεις και διακομίσθηκε τελικώς στο Γενικό Νοσοκομείο Κω, όπου παρουσίασε εκ νέου δύο αιμοπτύσεις, διενεργήθηκε ΩΡΛ εξέταση, η οποία ήταν αρνητική.
Κατόπιν τούτων, διακομίσθηκε αεροπορικώς, στις 24 Αυγούστου 1996, στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών (ΓΣΝΑ) και αφού υποβλήθηκε σε κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο, διαπιστώθηκε ότι πάσχει από «φυματίωση δεξιού άνω λοβού υπό αντιφυματική αγωγή».
Στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών νοσηλεύτηκε μέχρι τις 3 Σεπτεμβρίου 1996, οπότε και διακομίσθηκε στη Φυματιολογική Κλινική του 414 Στρατιωτικού Νοσοκομείου Ειδικών Νοσημάτων (ΣΝΕΝ) για περαιτέρω αγωγή και θεραπεία, όπου νοσηλεύτηκε μέχρι τις 22 Οκτωβρίου 1996.
Κατά τη νοσηλεία του στην εν λόγω κλινική, επιβεβαιώθηκε η ως άνω διάγνωση, ετέθη σε αντιφυματική αγωγή, καθότι έπασχε από «TBC δεξιού άνω λοβού, σε βελτίωση υπό φαρμακευτική αγωγή», εξήλθε δε σε βελτίωση    και   του   συνεστήθη    η    συνέχιση   της   θεραπείας   του,    υπό   την παρακολούθηση του οικείου αντιφυματικού ιατρείου, καθώς και φάρμακα για είκοσι ημέρες. Κατόπιν τούτων, η Επιτροπή Απαλλαγών Αθηνών, στην οποία παραπέμφθηκε, με γνωμάτευσή της, αποφάσισε την χορήγηση εξάμηνης αναβολής λόγω της ως άνω πάθησής του, ενώ τέλος, ο ίδιος έλαβε το από 22 Οκτωβρίου 1996 προσωρινό απολυτήριο τυχόντος αναβολής λόγω υγείας, η οποία έληγε στις 23 Απριλίου 1997, λόγω της παραπάνω πάθησής του.
Εξάλλου, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, για τη διερεύνηση και διαπίστωση των συνθηκών και των αιτιών τραυματισμού του διατάχθηκε Ένορκη Διοικητική Εξέταση (Ε.Δ.Ε.), που διενεργήθηκε από Λοχαγό (ΔΒ) ο οποίος συνέταξε το από 11 Νοεμβρίου 1996 πόρισμα. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα που περιλαμβάνονται στο εν λόγω πόρισμα και δεδομένου ότι στο ατομικό δελτίο υγείας του κατά την κατάταξή του στο στρατό δεν αναγραφόταν κανένα πρόβλημα υγείας και η ακτινολογική εξέταση θώρακός του ήταν φυσιολογική, ενώ και κατά το διάστημα που μεσολάβησε από την ημερομηνία κατάταξής του έως και τις 22 Αυγούστου 1996, δεν είχε παρουσιάσει κανένα πρόβλημα υγείας, όπως προέκυπτε από τα στοιχεία της Μονάδας και το βιβλίο ασθενών του Ιατρού, το αρμόδιο όργανο για την Ε.Δ.Ε. οδηγήθηκε στο συμπέρασμα ότι η προσβολή του από φυματίωση, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας, δεν μπορούσε να αποδοθεί ούτε στην εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας, διότι ως διαχειριστής της Μονάδας δεν εκτελούσε ασκήσεις και δεν διέμενε σε σκηνές υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες ούτε στα εν γένει υπηρεσιακά του καθήκοντα, καθόσον δεν μπορεί να διαπιστωθεί ο τόπος, ο χρόνος και ο τρόπος προσβολής του από τη συγκεκριμένη νόσο.
Ακολούθως, εκδόθηκε έγγραφο του Διοικητή του 1ου Γραφείου του 3ου ΤΕ Κω, Αντισυνταγματάρχη (ΠΖ), με το οποίο υποβλήθηκε ο φάκελος της Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης για την ασθένεια του ενάγοντος στην Γραμματεία του 1ου Επιτελικού Γραφείου της 80 ΑΔΤΕ, από το οποίο προκύπτει ότι η Μονάδα συμφώνησε με την παραπάνω γνώμη του Αξιωματικού που διενήργησε την Ένορκη Διοικητική Εξέταση.
Ο έφεδρος υποστήριξε ότι προσβλήθηκε από την ασθένεια της φυματίωσης εξαιτίας παραλείψεων των οργάνων του Δημοσίου και ειδικότερα, διότι κατά την κατάταξή του δεν υποβλήθηκε σε αντιφυματικό εμβολιασμό, παρά τη σχετική υποχρέωση της εν λόγω Υπηρεσίας προς τούτο, ενώ, εξάλλου, και ο ιατρός της Μονάδας, Υπολοχαγός (ΥΓ), παρόλο που ήταν υπεύθυνος για την ιατρική παρακολούθηση τόσο του ίδιου, όσο και των άλλων στρατιωτών της μονάδας, από βαρύτατη αμέλεια δεν μερίμνησε για την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη, η οποία ήταν ενδεδειγμένη, εξαιτίας των κακών συνθηκών διαβίωσης που επικρατούσαν στην μονάδα, έτσι ώστε να μην προσβληθεί από μεταδοτική ασθένεια, περαιτέρω δε, δεν τον παρέπεμψε αμέσως για εισαγωγή στο Νοσοκομείο, κατά την ημέρα που παρουσίασε την πρώτη αιμόπτυση, αλλά επέτρεψε την συμμετοχή του στο πρόγραμμα και στην εκπαίδευση της μονάδας την επόμενη μέρα.
Περαιτέρω, ο ενάγων ισχυρίσθηκε ότι η συμπεριφορά των διοικούντων τη μονάδα ήταν παράνομη, αφού δεν τηρούνταν οι στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και δεν είχαν ληφθεί τα κατάλληλα μέτρα προς αποφυγή μετάδοσης μολυσματικών και μεταδοτικών ασθενειών.
Τέλος, προέβαλε ότι εργαζόταν ως πλανόδιος λαχειοπώλης στην περιοχή της Αθήνας και κατά το χρονικό διάστημα που είχε προσβληθεί από φυματίωση η απόδοσή του ήταν μειωμένη και ως εκ τούτου, είχε μειωμένες απολαβές.