“Σε μια εποχή κατάρρευσης, η περιφερειακή και τοπική αυτοδιοίκηση έπρεπε να παίξουν ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση και υλοποίηση, μέσω ενός δομημένου διαλόγου, ενός εναλλακτικού σχεδίου διεξόδου από την κρίση για την περιφέρεια, που θα μπορούσε να συμβάλει στη συνέχεια σε ένα εθνικό σχέδιο”.
Αυτό υπογραμμίζει σε συνέντευξή του στη “δ”ο ευρωβουλευτής και επικεφαλής της Περιφερειακής Παράταξης “Οικολογικός Ανεμος” κ. Νίκος Χρυσόγελος και προσθέτει πως ο θεσμός παρουσιάζει προβλήματα και εξαιτίας του κακού σχεδιασμού του “Καλλικράτη”.
Στη συνέντευξή του ο κ. Χρυσόγελος εξηγεί τους λόγους για τους οποίους η παράταξή του δεν ενέκρινε την μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για το Γκολφ Αφάντου. Αναφορά κάνει και στην ανάγκη δημιουργίας κέντρων λαθρομεταναστών στα νησιά.
“Τι έκανε η Περιφέρεια, όμως, πριν από λίγους μήνες όταν 120 άτομα (οι περισσότεροι Σύροι χριστιανοί, μάλλον), βγήκαν στη Σύμη στην προσπάθειά τους να περάσουν σε κάποια άλλη χώρα και να βρεθούν με τους δικούς τους ανθρώπους ή να λάβουν το καθεστώς του πρόσφυγα, όπως προβλέπει το διεθνές δίκαιο και έχει τονίσει τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όσο και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες;”, αναρωτιέται ο κ. Χρυσόγελος και παραθέτει παραδείγματα για να δείξει πως σε άλλες περιφέρειες της χώρας το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε με μεγαλύτερη ευαισθησία…
Η συνέντευξη του κ. Χρυσόγελου, αναλυτικά:
• Έχει βελτιωθεί η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό καθώς τα προβλήματα δεν έχουν εκλείψει;
Έχει αλλάξει η αντίληψη ότι η κρίση στην Ελλάδα είναι αποκλειστική συνέπεια των ελληνικών διαρθρωτικών προβλημάτων και έχουν καταπέσει στερεότυπα του στυλ “οι τεμπέληδες Έλληνες”. Σε επίπεδο κυβερνήσεων (Συμβούλιο, Ευρωζώνη) δεν έχουν αλλάξει, όμως, πολλά. Εμμένουν σε μια πολιτική αυστηρής λιτότητας και περικοπών που έχει οδηγήσει σε διάλυση του κοινωνικού ιστού και σε κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας ενώ δεν βελτιώνει τα δημοσιονομικά της χώρας, αν και πολλοί επισημαίνουν ότι είναι αδύνατον να αντιμετωπιστούν τα δημοσιονομικά προβλήματα με ύφεση 25%.
Σημαντικά κινήματα πολιτών εκφράζουν ενεργά την αλληλεγγύη τους προς την ελληνική κοινωνία και την αντίθεσηή 1τους στην εφαρμοζόμενη πολιτική, όπως η μεγάλη καμπάνια με σύνθημα “Avanti Europe”, την οποία στηρίζω και εγώ. Οι “Πράσινοι” έχουν επιδείξει από την αρχή της κρίσης την αλληλεγγύη τους στην ελληνική κοινωνία. 16 και 17 Ιουνίου θα είναι στην Ελλάδα ο συμπρόεδρος των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο Ντάνυ Κον Μπεντίτ για να ξεκινήσει από την Ελλάδα η καμπάνια «για μια διαφορετική Ευρώπη». Αποτελεσματικές συμμαχίες με ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο για αλλαγή των πολιτών λιτότητας απαιτούν εναλλακτικό σχέδιο εξυγίανσης των δημοσιονομικών κι αναζωογόνησης της οικονομίας μέσα από ισορροπημένες, κοινωνικά δίκαιες πολιτικές κι αλλαγή συσχετισμών ώστε να προωθηθεί η ευρωπαϊκή ενοποίηση, η δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας με δημοκρατικό έλεγχο, ενισχυμένο ρόλο του ευρωπαϊκού και των εθνικών κοινοβουλίων. Δεν παρουσιάζουν, όμως, ένα εναλλακτικό σχέδιο. Η κυβέρνηση συνεχίζει μια αδιέξοδη πορεία, η αντιπολίτευση απλώς καταγγέλλει. Οι Πράσινοι επιμένουμε στην διαμόρφωση ενός τέτοιου σχεδίου από τις δημιουργικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις στη χώρα μας που θα βρει σημαντικούς συμμάχους σε ευρωπαϊκό επίπεδο, από τα συνδικάτα και κινήματα αλληλεγγύης, οικονομολόγους και μέρος των πολιτών δυνάμεων στις διάφορες χώρες αλλά και τη μεγάλη πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου.
• Εξαιτίας της πολιτικής που ακολουθείται, θεωρείτε πως θα υπάρξει κοινωνική έκρηξη στη χώρα;
Η κοινωνική έκρηξη είναι ήδη εδώ. Δεν είναι, όμως, απαραίτητο να αναζητούμε κλασικές πολιτικές μορφές αντιπαράθεσης, διαδηλώσεις ή συγκρούσεις με την αστυνομία, για να την διαπιστώσουμε. Η κοινωνική αποσύνθεση οδηγεί σε αγριότητα και γενικευμένη βία στην καθημερινή ζωή (κάτι που καταγράφεται ήδη με τη μορφή ληστειών, δολοφονίας ηλικιωμένων για μερικά ευρώ, λογικές αναζήτησης αποδιοπομπαίων τράγων σε πιο αδύναμες ομάδες, πχ μετανάστες, άτομα με ειδικές ανάγκες κα). Μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο μέσα από δομές αλληλεγγύης, συνεργασίας και αναζήτησης εναλλακτικών λύσεων εδώ και τώρα, κάτι που βρίσκεται στον αντίποδα της ρητορικής και των πρακτικών που επιδιώκουν να μας επιστρέψουν στη βαρβαρότητα.
• Τα στοιχεία των αρμοδίων υπηρεσιών δείχνουν πως αυξάνεται η ανεργία. Μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολιτικές από την ΕΕ;
Με την ανεργία να ξεπερνάει κατά μέσον όρο το 12% στην ΕΕ αλλά σε χώρες όπως η Ελλάδα το 27% και στους νέους το 57%, απαιτούνται πολιτικές σε ευρωπαϊκό, εθνικό και περιφερειακό επίπεδο για την αντιμετώπιση της ανεργίας, όσο και πρωτοβουλίες από τα κάτω, από τους ίδιους τους νέους. Οι σημερινές γενιές, οι πολιτικοί, η ΕΕ, οι κυβερνήσεις, τα εθνικά κοινοβούλια, τα Περιφερειακά Συμβούλια έχουν ιστορική ευθύνη να διαμορφώσουν, μέσα από διάλογο με τους ίδιους τους νέους και τις οργανώσεις νέων, αποτελεσματικές ενεργητικές στρατηγικές και πολιτικές αντιμετώπισης της ανεργίας καθώς και να αναπτύξουν εργαλεία που θα στηρίζουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας, ιδιαίτερα για τους νέους. Σήμερα το κόστος της ανεργίας – χωρίς να υπολογίζουμε το κοινωνικό κόστος που συνεπάγεται – ξεπερνάει τα 150 δις ευρώ ετησίως. Κι όμως οι κυβερνήσεις στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό δεν κατάφεραν να βρουν παρά μόνο 3 δις Ευρώ νέους πόρους για την ανεργία των νέων και να “δεσμεύσουν” άλλα 3 δις Ευρώ από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο.
• Μείζον θέμα στην περιοχή μας είναι το ενεργειακό. Πώς θα αντιμετωπιστεί τη στιγμή που το θέμα με τις ΑΠΕ δεν προχωρά;
Θα πρέπει να ολοκληρωθεί άμεσα ο χωροταξικός σχεδιασμός για τις ΑΠΕ, όπως είχε ζητήσει σχεδόν ομόφωνα το Περιφερειακό Συμβούλιο εδώ και πολύ καιρό και να διαμορφωθεί μετά από διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες ένα σαφές σχέδιο προώθησης των ΑΠΕ στηριγμένο σε υπεύθυνες επενδύσεις μέσω συνεργατικών – συνεταιριστικών σχημάτων ή ΜΜΕ που θα ωφελούν ταυτοχρόνως την οικονομία, την κοινωνία και το περιβάλλον. Για λόγους δημοσιονομικούς και οικονομικούς όσο και σταδιακής απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, λόγω της κλιματικής και περιβαλλοντικής κρίσης, πρέπει να προχωρήσουμε σε απεξάρτηση από το πετρέλαιο.
Σε ερώτησή μου προς την Κομισιόν για το θέμα της χρηματοδότησης έργων εξοικονόμησης ενέργειας, κάτι που θα στήριζε την απασχόληση οικοδόμων κι άλλων επαγγελμάτων με υψηλή σήμερα ανεργία στους κλάδους της οικοδομής, ο Επίτροπος Όλι Ρεν επιβεβαίωσε ότι
«Τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ μπορούν να στηρίξουν πολιτικές στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας»
Και στην επόμενη προγραμματική περίοδο τόσο από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και το Ταμείο Συνοχής όσο και από άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία και προγράμματα μπορεί να υπάρξουν πόροι για συγχρηματοδότηση επενδύσεων από τις τοπικές κοινωνίες στις ΑΠΕ και στην εξοικονόμηση ενέργειας.
• Ποια είναι η άποψή σας για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας καθώς στη Ρόδο το θέμα του Γκολφ έχει προκαλέσει έριδες;
Ο Οικολογικός ¶νεμος Νοτίου Αιγαίου τοποθετήθηκε στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Είπαμε ότι δεν εγκρίνουμε την Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και προτείναμε να γίνει αναλυτική διαβούλευση με τους φορείς και τους πολίτες για τη διαμόρφωση μιας εναλλακτικής, βιώσιμης διαχείρισης του χώρου προς όφελος του περιβάλλοντος και της τοπικής κοινωνίας, βασισμένης σε ήπια αξιοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και των οικολογικών χαρακτηριστικών της περιοχής σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των υπαρχόντων κτηρίων και ίσως και του κολυμβητηρίου. Αυτό που προωθείται σήμερα είναι απαράδεκτο από οικολογική, οικονομική και κοινωνική άποψη. Υιοθετούνται πρακτικές και ρυθμίσεις που ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου.
• Μπορείτε να γίνετε πιο σαφής;
Για παράδειγμα: κατά τον κτηματολογικό κανονισμό της Δωδ/σου, η ζώνη παραλίας είναι κοινόχρηστος χώρος και κατά κανόνα χρησιμοποιείται για την εξυπηρέτηση δημόσιων αγαθών, συνθήκη που για την περίπτωση Αφάντου δεν τηρείται αφού η ζώνη αυτή χαρακτηρίζεται ως Τουριστικό Δημόσιο Κτήμα και εντάσσεται στους σχεδιασμούς της εκμετάλλευσης της περιοχής από το επενδυτικό σχήμα, έστω και σαν αδόμητη. Στην περίπτωση Αφάντου, λόγω του Ν. 3986 / 11, απαλλάσσεται ο «επενδυτής» από την εισφορά σε γη 50%, του δωρίζεται δηλ. 700 στρέμματα δημόσιος χώρος, που θα προέκυπτε με εισφορά σε γη, αν η έκταση αυτή δομούνταν για ξενοδοχειακή χρήση με προδιαγραφές ΕΟΤ ή στην περίπτωση κανονικής πολεοδόμησης ως περιοχή β’ κατοικίας ή ως περιοχή ΠΕΡΠΟ (Ειδικά Ρυθμιζόμενης Πολεοδόμησης, δηλαδή ιδιωτικής πολεοδόμησης). Παραχωρείται επίσης αρχαιολογικά σημαντική έκταση 209 στρεμμάτων! Η μελέτη έχει προκατασκευασμένα περιβαλλοντικά συμπεράσματα που δεν μπορούν να σταθούν επιστημονικά. Χαρακτηριστικά αναφέρει: «Δεν αναμένεται αξιόλογη επίπτωση στο σύνολο των ειδών χλωρίδας και πανίδας, στο ποσοστό των απειλούμενων ειδών, στον αριθμό, τον τύπο και την κατάσταση διατήρησης των οικοτόπων. Η ανάπτυξη οργανωμένης χρήσης τουρισμού – αναψυχής αναμένεται να έχει περιορισμένες επιπτώσεις, ως προς τη βιοποικιλότητα, τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής, οι οποίες εκτιμάται ότι θα αντισταθμιστούν από τις θετικές για την οικονομία και την κοινωνία των περιοχών αυτών επιπτώσεις». Μέσα σε 6,5 γραμμές αποδομείται όλη η περιβαλλοντική επιστήμη και η λογική των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων! Ενώ θα προστεθεί μια ολόκληρη τουριστική πόλη στη Ρόδο που, όπως αναγνωρίζεται και από την μελέτη, δέχεται ήδη σημαντικές πιέσεις από το κυρίαρχο μοντέλο μαζικού τουρισμού, δεν εξετάζονται καν οι επιπτώσεις στον ίδιο τον τουρισμό, με δεδομένο ότι η τουριστική πίτα θα μοιραστεί σε περισσότερα κομμάτια. Δεν εξετάζονται οι αλλαγές που συντελούνται στο τουριστικό μοντέλο της Ρόδου που έχουν ως αποτέλεσμα να αυξάνει μεν ο αριθμός των επισκεπτών αλλά να μειώνονται τα έσοδα, το όφελος να συγκεντρώνεται σε μικρότερα τμήματα της κοινωνίας, και ν’ αυξάνεται η ανεργία στον κλάδο.
• Σας ικανοποιεί η μέχρι τώρα πορεία της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου;
Ποιος μπορεί να είναι ικανοποιημένος με την πορεία της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και του θεσμού γενικότερα; Σε μια εποχή κατάρρευσης, η περιφερειακή και τοπική αυτοδιοίκηση έπρεπε να παίξουν ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση και υλοποίηση, μέσω ενός δομημένου διαλόγου, ενός εναλλακτικού σχεδίου διεξόδου από την κρίση για την περιφέρεια που θα μπορούσε να συμβάλει στη συνέχεια σε ένα εθνικό σχέδιο. Ο θεσμός παρουσιάζει πολλά προβλήματα λόγω του κακού σχεδιασμού του “Καλλικράτη”, των επιπτώσεων από την κρίση, των αδυναμιών και ελλείψεων στην δομή αλλά και της κακής οργάνωσης της περιφερειακής αυτοδιοίκησης, της τρικυμίας που υπάρχει στο μυαλό των πολιτικών που αναλαμβάνουν τα πόστα στα υπουργεία. Στην περιφέρεια υπάρχει μεγάλη έλλειψη προσωπικού σε κρίσιμες όμως ειδικότητες και υπηρεσίες που θα έκαναν τη διαφορά και σε ορισμένες περιπτώσεις λόγω των παλιών επαρχείων προσωπικό χωρίς συγκεκριμένους ρόλους. Αυτά τα προβλήματα επιδεινώνονται γιατί δεν υπάρχει ένα σχέδιο επίλυσης, όσο κι αναβάθμισης των ικανοτήτων του προσωπικού και της λειτουργίας της Περιφέρειας. Υπάρχει ένα καθοριστικό, θα έλεγα πρόβλημα, το υπάρχον πολιτικό προσωπικό έχει εξοικειωθεί με ένα μοντέλο διοίκησης και πολιτικής που χρεοκόπησε, άρα δεν αποδίδει πλέον, και έχει τεράστια δυσκολία να αντιληφθεί την διαφορά που υπάρχει μεταξύ νομαρχίας -επαρχείων (υλοποίηση επιμέρους έργων και προγραμμάτων) και περιφερειακής αυτοδιοίκησης (συμμετοχικός σχεδιασμός όλων των περιφερειακών πολιτικών, κι ανάπτυξη εργαλείων υλοποίησής τους).
Απουσιάζει, είναι φανερό, μια συνεκτική στρατηγική για την περιφέρεια Ν. Αιγαίου, ακόμα κι αν κάποιες φορές υπάρχουν καλές προθέσεις των ατόμων που διαχειρίζονται αυτή την περίοδο τις υποθέσεις της Περιφέρειας. Για παράδειγμα, συζητήθηκαν στο Περιφερειακό Συμβούλιο με διαδικασίες εξπρές οι “προτεραιότητες της Περιφέρειας για την επόμενη προγραμματική περίοδο 2014-2020”. Απλώς ένα ευχολόγιο. Στην καλύτερη περίπτωση οι πόροι που θα κατευθυνθούν στο Ν. Αιγαίο την περίοδο αυτή δεν θα ξεπεράσουν συνολικά τα 240.000.000 ευρώ. ¶ρα απαιτείται ιεράρχηση προτεραιοτήτων. Ένα σχέδιο για την ενίσχυση της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Κατανόηση του τι αλλάζει στους κανονισμούς των 5 ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών-Επενδυτικών Ταμείων. Αλλαγή προσέγγισης, από τα πολλά μικρά, τυχαία έργα προς θεματικές προτεραιότητες και στρατηγικές/πολιτικές που θα διαμορφώσουν μια πραγματικά περιφερειακή και αλληλοεξαρτώμενη οικονομία μεταξύ των νησιών, θα αναδείξουν τα πλεονεκτήματα της περιφέρειάς μας, θα κινητοποιήσουν ανθρώπινο δυναμικό, δεξιότητες, τοπικούς πόρους, θα αξιοποιήσουν γνώσεις και εμπειρία, θα προσελκύσουν νέους ανθρώπους που κατάγονται από τα νησιά αλλά σήμερα ζουν, συνήθως άνεργοι, στις μεγάλες πόλεις. Διαμόρφωση ενός πλαισίου που θα ευνοεί δημιουργικές κοινωνικές πρωτοβουλίες και βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες. Ένα τέτοιο σχέδιο απαιτεί ευρύτερες συμφωνίες στην κοινωνία, αλλαγή και νοοτροπιών, συνεργασία με ό,τι αξιόλογο διαθέτει η περιφέρειά μας σε ανθρώπινο δυναμικό και φορείς.
Δεν έγινε κάτι τέτοιο. Αντιθέτως, έχουμε απλώς ένα ευχολόγιο, καταγράφηκαν “ανάγκες” και προτάσεις έργων ύψους 1,6 δις που δεν πρόκειται φυσικά να γίνουν και δεν έχει υπάρξει ιεράρχηση προτεραιοτήτων και κυρίως ανάδειξη θεματικών προτεραιοτήτων και σχεδίων που να είναι συμβατά με αυτά που προβλέπουν τα 5 ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά – Επενδυτικά Ταμεία. Έτσι ελάχιστα από αυτά που έχουν προταθεί ως “έργα” θα μπορούν να χρηματοδοτηθούν κι από την άλλη εκεί που θα έπρεπε να επικεντρώσει η Περιφέρεια για να αναζωογονηθεί η περιφερειακή οικονομία, να καλυφθούν κενά στις κοινωνικές και περιβαλλοντικές υπηρεσίες και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας δεν θα υπάρξουν προτάσεις. Δεν γίνεται να αποφασίζονται, όπως είχα τονίσει και σε εκείνη την συζήτηση, με εντελώς πρόχειρο τρόπο τα πιο σημαντικά θέματα.
Είναι καθοριστικό το πώς μπορούν να διαμορφώνονται τα σχέδια περιφερειακής ανάπτυξης με συμμετοχικό τρόπο, με ουσιαστική συμμετοχή στο διάλογο των τοπικών φορέων, της κοινωνίας των πολιτών και της αυτοδιοίκησης, ώστε να διαμορφωθεί από την περιφέρεια προς το κέντρο το σχέδιο που θα πρέπει να συμφωνήσει η χώρα με την Κομισιόν για τις προτεραιότητες των χρηματοδοτήσεων στην περιφέρειά μας. Αλλά ακόμα και όταν η Περιφέρεια οργανώνει ένα συνέδριο το μαθαίνουμε τελευταία στιγμή, όταν κι αν μας έρθει η φόρμα να συμπληρώσουμε αν θα το παρακολουθήσουμε!
Ως ευρωβουλευτής, αν και θέλω να βοηθήσω τον θεσμό, παρά το γεγονός φυσικά ότι πολιτικά με την περιφερειαρχή αρχή βρισκόμαστε σε διαφορετική πολιτική κατεύθυνση, δεν βρίσκω εύκολα τον τρόπο να το κάνω μέσα από συνεργασία με τις υπάρχουσες δομές της περιφέρειας.
• Μετά τις θέσεις που εκφράσατε για τη δημιουργία κέντρων φιλοξενίας λαθρομεταναστών υπάρχουν αντιδράσεις. “Θέλω να πιστεύω ότι η πρότασή του έχει μόνο χαρακτηριστικά ανθρωπισμού και όχι κάτι άλλο”, δήλωσε ο περιφερειάρχης κ. Γιάννης Μαχαιρίδης. Τι απαντάτε;
Δηλαδή τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει η πρόταση για δημιουργία κέντρων πρώτης υποδοχής; Και μόνο το γεγονός ότι ένας περιφερειάρχης κι ένας αντιπεριφερειάρχης αγνοούν την πραγματικότητα και προσπαθούν να κρύψουν τα προβλήματα κάτω από το χαλί υπάρχει σοβαρό πολιτικό και ηθικό πρόβλημα. Κατ’ αρχάς δεν υπάρχει όρος λαθρομετανάστες, δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Θα μπορούσε να μιλήσει κάποιος για μετανάστες ή αιτούντες άσυλο που δεν έχουν χαρτιά ή δεν εισέρχονται στη χώρα νόμιμα.
Συγκρίνετε όμως πολιτικές. Ο περιφερειάρχης Β. Αιγαίου, όλες οι δημοτικές αρχές των νησιών και κυρίως σχεδόν όλοι οι πολίτες ζητούν επιμόνως να ολοκληρωθούν τα κέντρα υποδοχής και να λειτουργήσουν άμεσα στην Χίο, Σάμο και Λέσβο. Αυτό δείχνει ότι κάποιοι δεν ξέρουν τι υποχρεώσεις έχουν και δεν φροντίζουν να ενημερωθούν από τις υπεύθυνες εθνικές αρχές. Το Υπουργείο έχει δεσμευτεί απέναντι στους διεθνείς οργανισμούς και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υλοποιήσει τις υποχρεώσεις του και μέσα στις επόμενες μέρες θα ανοίξουν τελικώς τα κέντρα υποδοχής σε Σάμο και Χίο, όπως απάντησε στην επιστολή μου ο Υπουργός, και σε 2-3 μήνες και στην Λέσβο. Μέχρι τώρα το τιτάνιο έργο αναλαμβάνει η αστυνομία, το λιμενικό αλλά κυρίως εθελοντές πολίτες στην Λέσβο, την Σάμο, την Χίο. Με δικά τους μέσα, με χρήματα από την τσέπη τους οι πολίτες έχουν αναλάβει να ελαφρύνουν τον πόνο κατατρεγμένων ανθρώπων που καταφέρνουν να βγουν στην ξηρά, φεύγοντας αυτή την περίοδο από τα πεδία των μαχών στη Συρία. Μαγειρεύουν για αυτούς τους ανθρώπους, τους φροντίζουν, τους δίνουν ρούχα, αποδεικνύοντας ότι παραμένουμε άνθρωποι, ότι πράγματι υπάρχει πολιτισμός στην κοινωνία μας. Έχω βρεθεί δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους, έχουμε βοηθήσει κι εμείς με τα μικρά οικονομικά μέσα που διαθέτουμε.
Και προσωπικά και ο χώρος των Πρασίνων δεν έχουμε μάθει να υποκρινόμαστε, να καλύπτουμε τα προβλήματα. Αντιθέτως, προσπαθούμε να βοηθήσουμε στην επίλυσή τους. Τι έκανε η Περιφέρεια, όμως, πριν από λίγους μήνες όταν 120 άτομα (οι περισσότεροι Σύροι χριστιανοί, μάλλον), βγήκαν στη Σύμη στην προσπάθειά τους να περάσουν σε κάποια άλλη χώρα και να βρεθούν με τους δικούς τους ανθρώπους ή να λάβουν το καθεστώς του πρόσφυγα όπως προβλέπει το διεθνές δίκαιο και έχει τονίσει τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες; Τόσο η Περιφέρεια όσο και η εκκλησία έκλεισαν τα μάτια – αρνήθηκαν και τη δική μας πρόταση να βοηθήσουμε ακόμα και οικονομικά – μπροστά σε μια ανθρωπιστική κρίση, με τόσα άτομα στοιβαγμένα σε ένα δωμάτιο της αστυνομίας, σε άθλιες συνθήκες διαμονής να περιμένουν επί μέρες μόνο την αλληλεγγύη λίγων πολιτών.
Σε πόσα νησιά του Αιγαίου δεν έχουν επαναληφθεί παρόμοιες εικόνες! Παιδιά και γυναίκες έχουν πνιγεί στην Λέσβο και στην Χίο, στην προσπάθειά τους να βρουν τρόπο για να συνδεθούν με την οικογένειά τους. Παιδιά που είχαν γεννηθεί στην Ελλάδα για παράδειγμα, είχαν επιστρέψει στη χώρα των γονιών τους και τελικά αναγκάστηκαν να επιστρέψουν ξανά στην Ελλάδα, στη χώρα που γεννήθηκαν, για να βρουν τον πατέρα τους. Κι όμως πέθαναν στα νερά του Αιγαίου γιατί θεωρήθηκαν παράνομοι αφού νόμιμοι δρόμοι δεν υπάρχουν βασικά.
Αυτά είναι τα προβλήματα, όχι η δημιουργία κέντρων πρώτης υποδοχής και ολιγοήμερης διαμονής – φυσικά δεν εννοούμε και δεν επιτρέπεται να είναι κέντρα κράτησης – που είναι υποχρέωση της χώρας μας στο πλαίσιο της εφαρμογής του διεθνούς δικαίου.
Γιατί η Περιφέρεια δεν προσκαλεί το Υπουργείο και την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες σε μια συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου ώστε να ενημερωθεί αντί να υποστηρίζει ανεύθυνες θέσεις;
Το “άλλο” μοντέλο είναι να αναγκάζονται οι άνθρωποι, είτε πρόσφυγες είτε μετανάστες, να πληρώνουν κατά κεφαλή 3-5.000 ευρώ για να περάσουν τα σύνορα παράνομα, να γιγαντώνονται τα παράνομα κυκλώματα, οι αρχές να μην γνωρίζουν ποιος μπαίνει σε αυτή τη χώρα, να προκαλούνται ανθρωπιστικές τραγωδίες, να κερδίζουν παράνομα κυκλώματα από τον πόνο των ανθρώπων.
