Στο εδώλιο του Τριµελούς Εφετείου Δωδεκανήσου επί κακουργηµάτων θα καθίσουν, δύο κάτοικοι της Ρόδου, µητέρα και γιος, ιδιοκτήτες διαφηµιστικής εταιρείας, κατηγορούµενοι για έκδοση πλαστών και εικονικών φορολογικών στοιχείων αξίας άνω των 150.000 ευρώ και για απλή συνέργεια σε έκδοση πλαστών και εικονικών φορολογικών στοιχείων.
Σε εταιρεία των κατηγορούµενων διενεργήθηκε συγκεκριµένα την 31η Μαρτίου 2009 έλεγχος από επιθεωρητές του ΣΔΟΕ Νοτίου Αιγαίου από τον οποίο προέκυψε ότι είχαν εκδοθεί στη χρήση του 2006 οκτώ τιµολόγια παροχής υπηρεσιών συνολικής καθαρής αξίας 27.080 ευρώ χωρίς ΦΠΑ και τρία σχετικά δελτία αποστολής, στη χρήση του 2007, 11 τιµολόγια παροχής υπηρεσιών συνολικής καθαρής αξίας 57.860 ευρώ χωρίς ΦΠΑ και τρία δελτία αποστολής και στη χρήση του 2008, 18 τιµολόγια παροχής υπηρεσιών συνολικής καθαρής αξίας 117.040 ευρώ χωρίς ΦΠΑ και 9 σχετικά δελτία αποστολής.
Τα τιµολόγια αφορούσαν συγκεκριµένα διαφηµίσεις, έκδοση διαφηµιστικών καρτών, σηµειωµαταρίων, φυλλαδίων, αφισών, ραδιοφωνικών σποτ κ.λ.π.. Το ΣΔΟΕ διαπίστωσε συγκεκριµένα ότι η επιχείρηση δεν είχε επαγγελµατική εγκατάσταση και ότι η έδρα της ήταν εικονική. Κανείς δεν φέρεται να γνώριζε εξάλλου την ιδιοκτήτρια της επιχείρησης, αλλά όλοι οι πελάτες φέρονται να είχαν συναλλαγές µε τον γιο και συγκατηγορούµενό της.
Επιπλέον διαπιστώθηκε ότι η επιχείρηση δεν διέθετε στοιχειώδη εξοπλισµό. Δεν βρέθηκαν φορολογικά στοιχεία για τα διαφηµιστικά είδη που φέρεται να εµπορεύθηκε ενώ επιπλέον βρέθηκε ότι ήταν αόριστος και ασαφής ο τρόπος έκδοσης των φορολογικών της στοιχείων.
Απολογούµενοι οι κατηγορούµενοι υποστήριξαν ότι η επιχείρηση λειτουργεί από το 2006 µε αντικείµενο τις δηµόσιες σχέσεις – διαφηµίσεις – εκδόσεις.
Επεσήµαναν ότι ο δεύτερος εξ αυτών, επειδή η ηλικία και η κατάσταση της πρώτης δεν το επέτρεπε, είχε έλθει σε επαφή µε έναν επιχειρηµατία από την Αθήνα, ο οποίος του πρόσφερε καλές τιµές για τη δηµιουργία και προµήθεια διαφόρων εµπορευµάτων για την προώθηση µέσω διαφηµιστικών αξεσουάρ των πωλήσεων επιχειρήσεων. Επιπλέον επέκτεινε τη δραστηριότητα της εταιρείας σε διαφηµίσεις µέσω ραδιοφωνικών σταθµών και ανάρτηση πινακίδων – πανό.
Υποστήριξαν επίσης ότι ο Αθηναίος προµηθευτής αν και πληρώθηκε κανονικά δεν απέστειλε ποτέ τα αντίστοιχα παραστατικά αν και συνεχώς υποσχόταν ότι θα τα στείλει.
Αρνήθηκαν κατηγορηµατικά τους ισχυρισµούς του ΣΔΟΕ ότι η επιχείρηση δεν είχε έδρα ενώ τόνισαν ότι όλα τα βιβλία της και άλλα παραστατικά προσκοµίσθηκαν αρµοδίως στη ΔΟΥ, αλλά δεν έγιναν αποδεκτά.
Τόνισαν επίσης ότι στην έκθεση ελέγχου δεν αναφέρονται συγκεκριµένες ελεγκτικές επαληθεύσεις και περιστατικά, αλλά περιορίζεται σε συµπερασµατικές και µόνο κρίσεις, οι οποίες µόνες τους δεν αποδεικνύουν την εικονικότητα των συναλλαγών και των σχετικών παραστατικών.
Ως συνήγορος υπεράσπισής τους παρίσταται ο δικηγόρος κ. Ακης Δηµητριάδης.
