Αναβιώνει ενώπιον του Μικτού Ορκωτού η υπόθεση με τα θανατηφόρα «τσιρότα»

Ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Δωδεκανήσου αναβιώνει στην προσεχή του συνεδρίαση η υπόθεση με κατηγορούμενο έναν πρώην χρήστη του σκευάσµατος Durogesic που είχε κριθεί πρωτοδίκως οµοφώνως ένοχος για θανατηφόρα έκθεση του εκλιπόντος από τη χρήση του αναλγητικού ναρκωτικού φαρµάκου Σταµάτη Oρφανού και είχε καταδικαστεί σε ποινή κάθειρξης 6 ετών χωρίς δικαίωµα αναστολής τον Σεπτέµβριο του 2009.
Ο κατηγορούμενος είχε κριθεί από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο το Νοέμβριο του 2010 αθώος. Η απόφαση που είχε λάβει κατά πλειοψηφία το δικαστήριο αναιρέθηκε ωστόσο με την υπ΄αριθμ. 1796/2011 απόφαση του Αρείου Πάγου.
Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο έκρινε συγκεκριμένα ότι η απόφαση δεν είχε ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία αλλά και ότι ήταν ασαφής ως προς το αν ο κατηγορούμενος είχε ικανότητα να αντιληφθεί το άδικο της πράξης του.
Όπως έγραψε η “δ” ο αποβιώσας Oρφανός Σταµάτιος είχε κατά το παρελθόν, δηλαδή από το έτος 1998, εµπλακεί µε τη χρήση ναρκωτικών ουσιών, µε συνέπεια να αποκτήσει εξάρτηση από τη χρήση τους και να καταβληθεί ιδιαίτερα επίµονη και επίπονη προσπάθεια από το στενό οικογενειακό του περιβάλλον, προκειµένου να επανέλθει στους φυσιολογικούς ρυθµούς ζωής.
Γνώριµό του πρόσωπο από την εποχή της εµπλοκής του µε τη χρήση των ναρκωτικών ουσιών ήταν ο κατηγορούµενος. O κατηγορούµενος, προσπαθώντας να αποφύγει την προµήθεια των συνήθων ναρκωτικών ουσιών και τον κίνδυνο εµπλοκής µε την ποινική δικαιοσύνη, παράλληλα δε την καταστολή του στερητικού συνδρόµου που προκαλεί η αποχή από τη χρήση τους, είχε καταφύγει στη χρήση του φαρµακευτικού σκευάσµατος Durogesic.
Tην 5-10-2002 ο Ορφανός έφυγε από την πατρική του οικία όπου και διέµενε, προκειµένου να παραλάβει έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Σε χρόνο πριν την 13:00 ο φοιτητής επισκέφθηκε τον κατηγορούµενο στο σπίτι του. O κατηγορούµενος διατείνεται, ότι ο µετέπειτα αποβιώσας Oρφανός είχε έρθει κάτω από το σπίτι του συνοδευόµενος από έναν (εκλιπόντα) τοξικοµανή.
Εν πάση περιπτώσει κατά την επίσκεψη του Ορφανού στο σπίτι του κατηγορούµενου έκαναν από κοινού χρήση των ναρκωτικών – τσιρότων, µε «κάψιµό» τους µε γυµνή φλόγα αναπτήρα και την εισπνοή της ουσίας που απελευθέρωναν. Ο κατηγορούµενος είχε προµηθευτεί το ίδιο πρωί µε συνταγογράφηση µία συσκευασία που περιείχε πέντε έµπλαστρα των 25 mg, µία που περιείχε πέντε έµπλαστρα των 75mg, και τέλος, µια µε πέντε όµοια των 100mg.
Mέσα στον ελάχιστο χρόνο που διήρκεσε η πράξη αυτή, δηλαδή από νωρίς το µεσηµέρι της 5-10-2002, έως την 14:30 της ίδιας ηµέρας, ο νέος έχασε την επαφή του µε το περιβάλλον και στη συνέχεια εξ ολοκλήρου τις αισθήσεις του και έπεσε στο πάτωµα της κατοικίας του κατηγορούµενου.
Ειδοποίησε τηλεφωνικά ασθενοφόρο καθυστερηµένα, και συγκεκριμένα µετά την 15:30 ώρα.
Το πρωτόδικο δικαστήριο είχε κρίνει ότι ο κατηγορούµενος δεν ενηµέρωσε για την αιτία του περιστατικού, ώστε να γίνει άµεσα στον παθόντα χορήγηση ανταγωνιστικής – ανασχετικής ουσίας και να συγκρατηθεί η εξέλιξη του πνευµονικού οιδήµατος, το οποίο οδήγησε στην κατάληξή του στο Γ.N. Pόδου µετά την 16:00 της 5-10-2002 και ότι δεν έκανε καµία προσπάθεια µε µαλάξεις ή τεχνητή αναπνοή για να επαναφέρει τον παθόντα στις αισθήσεις του.
Στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο προέκυψε ωστόσο, ότι είχε κάνει ό,τι ήταν απαραίτητο για να τον επαναφέρει στη ζωή. Τρεις ένορκοι και ένας δικαστής συγκεκριµένα εξέφρασαν αµφιβολίες για το αν ο κατηγορούµενος δεν κατέβαλε προσπάθειες για να σώσει το θύµα.
Ο ¶ρειος Πάγος έκρινε ότι οι τοξικομανείς, στους οποίους οι ιατροί χορήγησαν συνταγές για το διαδερμικό έμπλαστρο μεταξύ των οποίων και ο κατηγορούμενος, δεν το χρησιμοποιούσαν σύμφωνα με τις εσώκλειστες γραπτές οδηγίες χρήσης, που συνίσταντο στην εφαρμογή του επί του δέρματος. Αντίθετα, προκειμένου να αισθανθούν ευφορία και να απαλλαγούν από τα συμπτώματα του στερητικού συνδρόμου και κυρίως από τους πόνους, επινοούσαν διάφορους τρόπους.
Στην απόφαση του Αρειου Πάγου αναφέρονται και τα εξής:
“Οι εξαρτημένοι χρήστες μπορούν εύκολα να εκχυλίσουν το έμπλαστρο με κοινούς διαλύτες και να παραλάβουν με διαφόρου βαθμού καθαρότητας την δραστική ουσία, δηλαδή την φαιντανύλη. Η καθαρή ουσία μπορεί να ληφθεί με την εισπνοή, το κάπνισμα, την επάλειψη του βλενογόνου του στόματος, με γαργάρες και ως ενέσιμη (ενδοφλέβια χρήση της φαιντανύλης), επίσης με το κάψιμο του ιδιοσκευάσματος και την εισπνοή των παραγομένων αερίων, διότι κατά την καύση του σκευάσματος δημιουργείται τοξική αντίδραση μεταξύ της φαιντανύλης και των φύλλων αλουμινίου, που περιέχει το έμπλαστρο. Η χρήση της φαιντανύλης γινόταν για την υποκατάσταση της ηρωίνης των οποίων οι εξαρτημένοι χρήστες κατά κανόνα έκαναν χρήση, αφού, όπως αποδείχθηκε, η φαιντανύλη έχει φαρμακολογικά παρεμφερή δράση με τα ναρκωτικά, όμως η επαναλαμβανόμενη χρήση του συγκεκριμένου ιδιοσκευάσματος μπορεί να οδηγήσει σε σωματική και ψυχολογική εξάρτηση, η δραστικότητά της είναι σημαντικά πολλαπλάσια της ηρωίνης και, όταν συνδυαστεί με άλλες ουσίες, κατασταλτικές του κεντρικού νευρικού συστήματος (οπιοειδή, ηρεμιστικά, αλκοόλ, αντιοταμινικά κ.λ.π.) είναι δυνατόν να προκαλέσει καταστολή των κέντρων αναπνοής με περαιτέρω συνέπεια το θάνατο του χρήστη μάλιστα και σε μικρότερες δόσεις φαιντανύλης, η δε απότομη διακοπή στη χορήγησή της είναι πολύ πιθανό να έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση συνδρόμου στέρησης με τα γνωστά συμπτώματα”.
Σε ό,τι αφορά τις ευθύνες για το θάνατο του Σταμάτη Ορφανού ο Αρειος Πάγος έκρινε ότι στην αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου δεν παρατίθενται πραγματικά περιστατικά που να δικαιολογούν την καθυστερημένη αντίδραση του κατηγορουμένου, ήτοι να μην καλέσει αμέσως το ΕΚΑΒ όταν ο παθών απώλεσε τις αισθήσεις του και να μη δώσει τις αναγκαίες πληροφορίες στο νοσηλευτικό προσωπικό του ΕΚΑΒ, μόνη δε η αναφορά, προς αιτιολόγηση της καθυστερημένης αντιδράσεως, στις προσωπικές περιστάσεις υπό τις οποίες τελούσε ο κατηγορούμενος, οι οποίες και αυτές αορίστως εκτίθενται, δεν αρκεί.
Τον κατηγορούµενο εκπροσωπεί ο δικηγόρος κ. Βασ. Καβουριού και την πολιτική αγωγή ο δικηγόρος κ. Μ. Βλάχος