Μάχη, για γερά νεύρα και για δυνατούς παίκτες χαρακτηρίζει τη φετινή τουριστική σαιζόν ο κ. Αντώνης Καμπουράκης, αντιπρόεδρος της Ένωσης Ξενοδοχείων Ρόδου και προσθέτει ότι είναι δύσκολο, κατά την διάρκεια μιας μάχης να έχεις σαφή εικόνα, για το που βρίσκεσαι και για το που θα καταλήξεις.
Στη συνέντευξη του προς τη «δ», αναγνωρίζει μεν ότι τα καταστροφικά σενάρια δεν επαληθεύτηκαν, ωστόσο «ούτε λιμάνι έχουμε πιάσει, ούτε καν είμαστε κοντά στα γαλήνια νερά, στα οποία θα έπρεπε να πλέουμε μόνιμα». ¶λλωστε, εξηγεί, «οι επιχειρήσεις κρίνονται από τα αποτελέσματα χρήσης και όχι από αισιοδοξίες ή ευμάρεια, πριν το κλείσιμο του ταμείου. Και το ταμείο σε κάθε τουριστική χρονιά, γίνεται την 31η Δεκεμβρίου, όπου φαίνεται και ο καιρός της θάλασσας, αλλά και η πλοήγηση του καπετάνιου».
Ο κ. Καμπουράκης τονίζει ότι η Ρόδος με τις ομορφιές της, με εξαιρετικές ξενοδοχειακές μονάδες ανανεωμένες, ανακαινισμένες εκ βάθρων, μα και με ολοκαίνουργια ξενοδοχειακά στολίδια αιχμής, αξίζει τουλάχιστον μια αύξηση των ετήσιων αφίξεών της, σε νούμερο που να ξεπερνά τους 2.000.000 επισκέπτες. Μέχρι το σημείο εκείνο, του πλησιάσματος σε αυτό τον στόχο, κανείς δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος.
Σχολιάζοντας το αρνητικό κλίμα για τη χώρα μας στα διεθνή ΜΜΕ, επέρριψε τις ευθύνες γι’ αυτό πρωτίστως στους δικούς μας χειρισμούς: «Με κύριο φορέα αρνητικής διαφήμισης της Ελλάδας εμάς του ίδιους, τα Ελληνικά κανάλια και τα Ελληνικά μέσα ενημέρωσης, δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται. Και στην περίπτωσή μας, έχουμε χάσει όλοι την επαφή με την λογική και έχουμε χάσει τον δρόμο μας προς το δικό μας συμφέρον».
Η συνέντευξη
• Ποια είναι η εικόνα που έχετε αυτή την ώρα, για την πορεία της εφετινής τουριστικής χρονιάς;
Η φετινή χρονιά, από την αρχή της γνωρίζαμε ότι θα ήτανε δύστροπη και ιδιαζόντως απαιτητική. Με εξαιρετικά περιορισμένη ρευστότητα και με δυσοίωνες προβλέψεις, η φετινή τουριστική χρονιά προβλεπόταν και παραμένει μια μάχη, για γερά νεύρα και για δυνατούς παίκτες.
Έτσι, είναι δύσκολο, κατά την διάρκεια μιας μάχης να έχεις σαφή εικόνα, για το που βρίσκεσαι και για το που θα καταλήξεις. Η επιχειρήσεις κρίνονται από τα αποτελέσματα χρήσης και όχι από αισιοδοξίες ή ευμάρεια, πριν το κλείσιμο του ταμείου. Και το ταμείο σε κάθε τουριστική χρονιά, γίνεται την 31η Δεκεμβρίου, όπου φαίνεται και ο καιρός της θάλασσας, αλλά και η πλοήγηση του καπετάνιου. Πριν να κλείσουμε λοιπόν ταμείο, για κάποιους τον Οκτώβρη, και για το πρέπον τον Δεκέμβρη, θεωρώ αντιδεοντολογικό και αντιπαραγωγικό, να εφησυχάζουμε με ωραιοφανή ψήγματα ευτυχίας, ή με μεγάλες κουβέντες, πολλά υποσχόμενης αισιοδοξίας ή αυτοϊκανοποίησης.
Ναι, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι, δεν επαληθεύθηκαν τα κακά σενάρια, ότι σίγουρα δεν ζούμε την καταστροφή που προέβλεψαν οι απαισιόδοξοι, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι ούτε λιμάνι έχουμε πιάσει, ούτε καν είμαστε κοντά στα γαλήνια νερά, στα οποία θα έπρεπε να πλέουμε μόνιμα. Επαναλαμβάνω και τονίζω ότι, η Ρόδος με τις ομορφιές της, με εξαιρετικές ξενοδοχειακές μονάδες ανανεωμένες, ανακαινισμένες εκ βάθρων, μα και με ολοκαίνουργια ξενοδοχειακά στολίδια αιχμής, αξίζει τουλάχιστον μια αύξηση των ετήσιων αφίξεών της, σε νούμερο που να ξεπερνά τους 2.000.000 επισκέπτες. Μέχρι το σημείο εκείνο, του πλησιάσματος σε αυτό τον στόχο, κανείς δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος, και όλοι μαζί, και εμείς οι επιχειρηματίες και ο μεγαλοσυνέταιρός μας, το κράτος, που εισπράττει φόρους και από την επιτυχία, αλλά και από την αποτυχία μας, και οι εργαζόμενοι, των οποίων η μοίρα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη μαζί μας. Και η τοπική κοινωνία, της οποίας η ευμάρεια εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από εμάς. Όλοι μαζί πρέπει να εντείνουμε την προσπάθεια, προς την κατεύθυνση αυτή.
• Πως επηρεάζει τον τουρισμό η διεθνής αλλά και η εγχώρια οικονομική κρίση;
Από την αρχή τα πράγματα αναμένονταν για φέτος πιο σκληρά, πιο ακραία, πιο οριακά. Οι πελάτες μας ήθελαν καλύτερο προϊόν, σε φθηνότερη τιμή, και ένα κίνητρο που να τους σπρώξει να διαλέξουν εφέτος εμάς, έναντι πολλών ισάξιων, ως προς την τιμή, ανταγωνιστών μας.
Στην εγχώρια δε τουριστική αγορά, δεν υπάρχουν λόγια που να περιγράψουν αυτή την αδιανόητη λαίλαπα απαισιοδοξίας, εκφοβισμού και έλλειψης σιγουριάς, για το μέλλον. Στοιχεία ικανά να νεκρώσουν και όχι απλά να πλήξουν δραστηριότητες, όπως π.χ. ο τουρισμός.
Από ακατάσχετη και αδικαιολόγητη αισιοδοξία και μόνο, πιστεύω ότι οι Έλληνες θα προτιμήσουν και φέτος την Ρόδο, σε περσινά επίπεδα, εκμεταλλευόμενοι την εφετινή κακή συγκυρία που μας εξανάγκασε, στο να ξεπουλήσουμε, προσφέροντας ιδανικές ευκαιρίες, για άριστο προϊόν σε πάμφθηνη τιμή. Και η Ένωση Ξενοδόχων και ο ΠΡΟΤΟΥΡ κάνουν τα αδύνατα δυνατά, για να επικοινωνήσουν στην πελατεία μας το μήνυμα ότι, είναι χρυσή ευκαιρία να επισκεφθούν φέτος και του χρόνου την Ρόδο, αφού η πολιτική τιμών δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι καλύτερη.
• Τελικά πόσο μας κόστισε το μπαράζ των αρνητικών δημοσιευμάτων στα γερμανικά ΜΜΕ;
Δυστυχώς δεν είμαι σε θέση ούτε να εστιάσω, ούτε να συσχετίσω την αρνητική διαφήμιση της χώρας μας, αποκλειστικά και μόνο με τα Γερμανικά μέσα. Με κύριο φορέα αρνητικής διαφήμισης της Ελλάδας εμάς του ίδιους, τα Ελληνικά κανάλια και τα Ελληνικά μέσα ενημέρωσης, δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται. Και στην περίπτωσή μας, έχουμε χάσει όλοι την επαφή με την λογική και έχουμε χάσει τον δρόμο μας προς το δικό μας συμφέρον. Όταν ως μονοκαλλιέργεια ασχολούμαστε νυχθημερόν, με την κακή κριτική μας και με την ανίχνευση όλων ανεξαιρέτως των ελαττωμάτων, του τόπου μας.
Ευτυχώς, κόποι λιγότερο ηχηρών ιαχών, εργατικών και ευσυνείδητων ανώνυμων Ροδιτών, εντίμως εργαζομένων και άξια ενασχολούμενων με τον τουρισμό, κατόρθωσαν να ανακηρύξουν την Ρόδο, πχ στο Condé Nast Traveller, ως τον καλύτερο Ευρωπαϊκό προορισμό, υπό το πρίσμα Value for Money.
Ο μέσος δηλαδή επισκέπτης μας έκρινε ότι η Ρόδος μας, καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο Ευρωπαϊκό τουριστικό προορισμό, ανταποκρίνεται στις παρεχόμενες υπηρεσίες που προσέφερε, σε έναν πελάτη που την επισκέφθηκε, σε σχέση με την τιμή που εισέπραξε από αυτόν. Αναμενόμενα και ευχάριστα νέα, που προσφέρουν δροσιά στις καρδιές μας, σε μια φορτισμένη ψυχολογικά περίοδο, για εμάς. Τέτοιες ικανοποιητικές διαπιστώσεις των τουριστών μας, πέραν από ικανοποίηση και ευθυμία, μας δίνουν απτά τεκμήρια αισιοδοξίας για το ευοίωνο μέλλον του τουρισμού, στον τόπο μας.
• Η νέα καμπάνια του Υπουργείου Πολιτισμού – Τουρισμού You in Greece, παράλληλα με τις πρωτοβουλίες της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου, μπορεί να αναστρέψει το κλίμα;
Ο βρεγμένος δεν φοβάται την βροχή. Και όταν εμείς επί μήνες ακούγαμε άναυδοι μέχρι πρότινος ότι, δεν θα γίνει καμιά διαφήμιση και καμία τουριστική προβολή της Ελλάδας, λόγω έλλειψης πόρων, τώρα ηρεμούμε και αναθαρρούμε. Και βέβαια η επίθεση του νέου υφυπουργού μας Γιώργου Νικητιάδη στις ευρωπαϊκές και διεθνείς τουριστικές αγορές, και η σοβαρότητα με την οποίαν αντιμετωπίζεται τώρα, από την πολιτική ηγεσία μας, η σημερινή εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή για τον Ελληνικό τουρισμό, με ικανοποιεί, και μου δημιουργεί μεγάλη σιγουριά, για το παρόν και το μέλλον. Το μόνο πράγμα που δεν είχαμε την δυνατότητα φέτος να κάνουμε είναι να κλαίμε με την μοίρα μας, να προσπαθούμε να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα, και να εκπέμπουμε συνεχώς μηνύματα οικονομικής εξαθλίωσης, κοινωνικής διαταραχής, και τουριστικής καταστροφής. Ευτυχώς, με την είσοδο του Γιώργου Νικητιάδη στο Υπουργείο Τουρισμού, κινούμαστε επιτέλους προς την σωστή και λογική κατεύθυνση και φλερτάρουμε με αναστροφές κλίματος και με εξελίξεις, που θα επιθυμούσαμε.
• Ποια είναι σήμερα η Ρόδος στο παγκόσμιο τουριστικό τοπίο;
Η Ρόδος είναι ένα νησί «εγκατεστημένο» στην τουριστική συνείδηση του Ευρωπαίου. Ούτε χθεσινό, ούτε προσωρινό, ούτε εφήμερο τουριστικό προορισμό, αποτελεί η Ρόδος μας. Μια παράλογη ακρίβεια και συμπεριφορές εκμετάλλευσης του τουρίστα, συγχωρούνται όταν είναι αποσπασματικές και περιστασιακές. Αλλά ατιμώρητες και ανεξέλεγκτες, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, μπορούν να πλήξουν ή και να κλονίσουν τον Ροδιακό Τουρισμό.
Ας θυμηθούμε τις πρώτες μέρες της διεθνούς επίθεσης στο Φαληράκι μας, όπου κάποιοι σοβαροφανείς, μέθυσαν και πίστεψαν ότι το BBC ήταν βάθρο έκφρασης της πίκρας του καθενός μας, για την …. «άτιμή» μας ζωή. Και αντί όλοι μαζί να γίνουμε μια γροθιά και να προστατεύσουμε και να υπερασπιστούμε, τον παράδεισο, την χρυσή ευκαιρία που προσφέραμε στους τουρίστες μας, είδαμε και πάθαμε να συμμαζευτούμε, όταν επί τέλους βίαια συνειδητοποιήσαμε ότι, στην ζούγκλα του διεθνούς ανταγωνιστικού στίβου, δεν υπάρχουν περιθώρια ανωριμότητας, ερασιτεχνισμού και χαζομάρας. Μέχρι σήμερα η Ρόδος πληρώνει τις συμπεριφορές εκείνων, που στα διεθνή μέσα ενημέρωσης ειλικρινώς εξομολογήθηκαν ότι τάχα το Φαληράκι μας στερείτο αστυνόμευσης ή ευπρέπειας. Γιατί τώρα, πχ στις 15 Μαΐου, αυτό που κέρδισαν εκείνοι οι ……«καλοπροαίρετοι ανεύθυνο», είναι να έχουν ένα ειδυλλιακά ασφαλές και νοικοκυρεμένο, και πεντακάθαρο Φαληράκι, άδειο τουριστών. Τι σκόπευαν άραγε, με την ειλικρινή τους εκείνη παρέμβαση. Ότι και οι άλλοι που χαρακτήριζαν «Κρανίου τόπο», την νότια Ρόδο, πρόπερσι με τις φωτιές. Ή ότι καταστρέφεται τουριστικά τάχα η Ρόδος μας, από τον προπέρσινο σεισμό του Ιουλίου. Ότι δηλαδή πέτυχαν και οι ανέκαθεν «μόνιμοι εθελοντές», που προσφέρουν εκ του αποτελέσματος αρνητικές υπηρεσίες, στον τόπο μας.
¶ρα, κρίσεις πάντοτε θα υπάρχουν, ατυχίες πάντα θα συμβαίνουν, αρνητικές συγκυρίες πάντα θα συνυπάρχουν, και το παιχνίδι πάντοτε θα παίζετε, στο πόσο σοβαρά και επιτυχώς, βάδισε καθένας από εμάς, στον κίνδυνο. Και θα κερδίζεται από την σοβαρότητα και την ωριμότητα του συνόλου, που σε στιγμές δύσκολες ομονοεί, συμπαρατάσσεται και, με αγώνα & επίθεση κατακτά νίκες.
Εξαιρετικές μονάδες έχουν στολίσει σήμερα το Φαληράκι μας. Καταπληκτικά νέα ξενοδοχεία προστίθενται στο δυναμικό πολυτελείας της περιοχής αυτής, και εμείς ας τα διαφημίσουμε, ας διαλαλήσουμε σε όλο τον κόσμο για τα μοναδικά αυτά ξενοδοχειακά μεγαλεία, και ας σταματήσουμε πάραυτα να διυλίζουμε κουνούπια, προσπαθώντας να δημιουργήσουμε εκπομπές και δωρεάν δυσφημίσεις στο 1% πρόβλημα, που πιθανώς και «σκανδαλωδώς» να υπάρχει, στην πίσω πόρτα, της 7ης εισόδου, του 3ου χωραφιού, του 9ου αγρού, πίσω από σπίτι του …..Μήτσου, στην περιοχή αυτή. Τα εν οίκω, μη εν δήμω.
Επί τέλους τέλος. Σ’ αυτή την άναρχη οχλοκρατία, της ακράτειας λόγου και έργων. Το συμφέρον του τόπου μας, και το δικό μας το ατομικό, απαιτεί εγκράτεια, σοβαρότητα, σύνεση, ομοψυχία, και πολλές θυσίες.
• Η αύξηση των κλινών πολυτελείας μήπως υποβαθμίζει κατ’ ουσίαν το τουριστικό προϊόν, σε συνάρτηση με την τιμολογιακή πολιτική που ακολουθείται;
Στην Ρόδο τα τελευταία χρόνια δεν σημειώθηκε μόνο μια αύξηση κλινών πολυτελείας, αλλά μια καθ’ υπέρβαση υπερβολή πολυτέλειας & τελειότητας, ξενοδοχειακών μονάδων, 5 αστέρων. Όσο και κάποιος από εμάς, πικρόχολα ή και δικαιολογημένα, να προσπαθεί να κλάψει την μοίρα του, ανιχνεύοντας αρνητικά στην σημερινή πραγματικότητα των 20.000 πολυτελείας κλινών στο νησί, ουδείς μπορεί να παραβλέψει μια δυναμικότητα 5 αστέρων, εξαιρετική και εντυπωσιακή. Έτσι υπό τον όρο του στόχου των 2.000.000 αφίξεων ετησίως, το μόνο που μπορώ να διαπιστώσω για τα ξενοδοχεία πολυτελείας είναι, να δίνει ο θεός δύναμη και κουράγιο στους ξενοδόχους των μονάδων αυτών, να τα δουλεύουν, να τα γεμίζουν και να τα συντηρούν, με πελατεία που το νησί μας μόνο να ωφεληθεί έχει, από τέτοιους πελάτες. Και ας ευχαριστεί ο τόπος μας και οι πολίτες του, τους ριψοκίνδυνους αυτούς επιχειρηματίες, που με περίσσιο θάρρος δημιούργησαν την βασική υποδομή, για το νέο τουριστικό θαύμα της Ρόδου. Όχι την θεωρητική υποδομή που απαιτείται και ποτέ δεν πραγματοποιείται, αλλά την πραγματική που υπάρχει τώρα και ανυπομονεί να αξιοποιηθεί.
Όσο δηλαδή κι αν διαφωνεί κάποιος με αυτό που έγινε, κι όσο κι αν τάχα θεωρεί ότι δεν έπρεπε αυτό να γίνει, ας το χωνέψει, ας συμβιβαστεί και ας συμφιλιωθεί με την σημερινή πραγματικότητα.
Και αναρωτιέμαι, τι θα ήταν δηλαδή καλύτερο, να έχουμε γεμίσει με δωματιάκια κακοφτιαγμένα και φτηνιάρικα, που θα τα μοσχοπουλούσαμε; Κατ’ εμέ ο κόσμος τραβάει μπροστά, άκαρδα, εξουθενωτικά και απάνθρωπα, αλλά ο κόσμος τραβά προς αυτή την κατεύθυνση. Το νησί μας έχει πια εξαιρετικές μονάδες. Σ’ αυτό πρέπει να εστιάσουμε και να συγκεντρωθούμε, πώς θα τις αξιοποιήσουμε και πώς θα τις γεμίσουμε, με πελάτες πολυτελείας, σε τιμές που θα μας επιτρέψουν να επιβιώνουμε και ευημερούμε. Πάσα διαφορετική προσέγγιση στο θέμα, μου είναι αδιάφορη και μη συμφέρουσα.
• Η Ρωσική αγορά είναι μια πολλά υποσχόμενη αγορά. Πιστεύετε ότι θα μπορούσε να καλύψει τις απώλειες των παραδοσιακών αγορών;
Η Ρωσία, από 400 χρόνια πριν, από τους Ρωμανόφ μέχρι και σήμερα, πάντοτε τιμούσε, σεβόταν και θαύμαζε την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Στο DNA του μέσου Ρώσου, η Ελλάδα αποτελεί όνειρο διακοπών και στόχο ζωής. Μια υπερδύναμη κοντά μας, που σίγουρα έχει πολύ μεγάλες δυνατότητες εξέλιξης, προς το συμφέρον μας και για το καλό του Ροδιακού Τουρισμού. Με βασική ανασταλτική αιτία την βίζα, και η Ρωσία, και η Τουρκία και η Κίνα, αποτελούν στόχους προτεραιότητας του Ροδιακού Τουρισμού. Μεθοδικές κινήσεις και σοβαρότητα, στις υπάρχουσες εξαιρετικές ξενοδοχειακές υποδομές, θα μας επιφυλάξουν ευχάριστες εκπλήξεις από τις αγορές αυτές. Μακροπρόθεσμα, αλλά σταθερά.
• Ποιες είναι κατά τη γνώμη σας, οι ενδεδειγμένες κινήσεις, που πρέπει να γίνουν, όχι βραχυπρόθεσμα, αλλά κυρίως μεσο-μακροπρόθεσμα, για την αναβάθμιση του προορισμού;
Παιδεία στους εαυτούς μας. Ομοψυχία, μέτρο και εργατικότητα. Είναι η μοναδική και καταλυτική προϋπόθεση, για την βιωσιμότητα του Ροδιακού τουρισμού. Δεν μας λείπει τίποτα. Φθάνει να δείχνουμε τον καλό μας εαυτό και όχι να προωθούμε τα όποια μας λιγοστά ελαττώματα. Θυσίες και κόπος απαιτούνται αναμφισβήτητα, αλλά αυτό που χρειάζεται η Ρόδος είναι οργάνωση και εκλογίκευση.
Εμείς οι ξενοδόχοι σήμερα, βάζουμε το κεφάλι μας στην καρμανιόλα. Στο ρίσκο, στο άγχος και στην αβεβαιότητα. Στις σημερινές αισχρές συνθήκες, του οικονομικώς επιχειρείν. Προσφέροντας το βασικό εργαλείο, που απαιτείται για τον ποιοτικό τουρισμό. Τις εξαιρετικές μονάδες μας. Ας ακούσουμε και μια καλή κουβέντα από τον τόπο. Από τους εργαζόμενους και από τους πολίτες του. Ας σταματήσει πια αυτή η άθλια καραμέλα της «εκμετάλλευσης». Δεν εκμεταλλεύεται ο ξενοδόχος τους εργαζόμενους. Και Ντροπή σ’ όποιον ισχυρίζεται κάτι τέτοιο. Αντίθετα, οι εργαζόμενοι και ο πολίτης αυτού του τόπου εκμεταλλεύεται το κόμπλεξ του ξενοδόχου να δημιουργήσει καλύτερη πολυτελή μονάδα, από τον συνάδελφο γείτονά του. Βάζοντας σε μοιραίο κίνδυνο την περιουσία του, την υγεία του, και την ίδια του την ζωή. Και εάν ο εργαζόμενος στα ξενοδοχεία τα δικά μου υποφέρει και στενάζει, υπό τις σημερινές συνθήκες, 100 φορές περισσότερο από αυτόν, υποφέρω και βασανίζομαι και εγώ. Επί 400 φορές, για τον καθένα από τους εργαζόμενούς μου αυτούς. Και επιπλέον, καταδικασμένα εδώ. Γιατί εγώ δεν μπορώ και δεν σκοπεύω να πάω αλλού. Ή εδώ στην Ρόδο θα επιτύχω, ή εδώ στην Ρόδο θα αποτύχω και θα συνθλιβώ. Ενώ ο εργαζόμενός μου έχει και μια δεύτερη ευκαιρία. Να τα βροντήσει και να πάει αλλού. Λέω τώρα. Όπως τα παλιά χρόνια έκαναν κάποιοι άλλοι, που έφευγαν και αναζητούσαν τις τύχες αλλού. Ας σταματήσει λοιπόν αυτό το αποκρουστικό κατασκεύασμα, στα μυθεύματα κάποιων αλαζόνων και φιλοδιαιρετικών. Ο Ροδίτης ξενοδόχος όχι απλά δεν ορέγεται την εξαθλίωση του εργαζομένου, αλλά αντίθετα θυσιάζεται για το καλό και του εργατικού του δυναμικού. Και όσο πιο γρήγορα το καταλάβει ο συνδικαλιστικός κόσμος αυτό, τόσο πιο γρήγορα θα χτίσει δεσμούς αίματος με τους ξενοδόχους του τόπου, και τόσο πιο γρήγορα θα επενδύσει και θα δρέψει καρπούς, από την αμοιβαίο συμφέρον και από την κοινή επιτυχία.
Τι καλύτερη χείρα καλής θέλησης να άπλωναν άραγε οι ξενοδόχοι της Ρόδου, προς τον εργατικό κόσμο του νησιού, από το αρραβωνιαστούν και να παντρευτούν το μέλλον ενός Ξενοδοχείου, που έχει ανάγκη και εξαρτάται, από την ευτυχισμένη παρουσία και εργασία, πολλών Ροδιτών Εργαζομένων;
Ας αναλάβει λοιπόν ο καθένας από εμάς τις ατομικές του ευθύνες. Ας επιδείξει τον καλό του εαυτό και ας προσελκύσει με τον τρόπο του την κοινή μας επιτυχία. Προς το δικό του πρωτίστως εξάλλου προσωπικό συμφέρον.
https://www.dimokratiki.gr/arxeio/machi-gia-gera-nevra-ke-gia-dinatous/
