Αποζημίωση “μαμούθ” από το Ελληνικό Δημόσιο που κυμαίνεται από 8 έως 28 ευρώ ημερησίως για κάθε ημέρα κράτησης της στη γυναικεία πτέρυγα των δικαστικών φυλακών Θήβας και για το χρονικό διάστημα από 18 Ιουλίου 2007 έως 3 Φεβρουαρίου 2009 διεκδικεί με αίτηση που θα εισάγει ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου η Δέσποινα Καβάλο του Μιχαήλ, 37 ετών, που είχε καταδικαστεί πρωτοδίκως κατά πλειοψηφία σε ποινή ισόβιας κάθειρξης έχοντας κριθεί ένοχη του αδικήματος της ηθικής αυτουργίας στη δολοφονία το βράδυ της 29ης Aπριλίου 2006 του συζύγου της, 38χρονου Παστιδενού Γ. Κούλλαρου.
Η Καβάλλο, που δεν διαμένει πλέον στη Ρόδο, είχε κριθεί ομοφώνως αθώα τέλεσης του αδικήματος σε δεύτερο βαθμό ενώ το δικαστήριο διατήρησε την ποινή της ισόβιας κάθειρξης στον πρώην ερωτικό της σύντροφο και αυτουργό του ειδεχθούς εγκλήματος, Ιωάννη Κόττορο του Εμμανουήλ, 38 ετών, που κρίθηκε ομοφώνως, ένοχος ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση.
Ο ισχυρισμός του τελευταίου ότι ο φόνος, που είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη, έγινε στην οικία του Κούλλαρου με δράστες την Καβάλλο που τον έριξε από τη σκάλα, παρουσία μάλιστα του γιου της αλλά και τον ήδη εκλιπόντα Βασιλάκη δεν είχε “ευδοκιμήσει” ενώ την ίδια τύχη είχε και η προσπάθεια του να περιορίσει το βαθμό της δικής του συμμετοχής στο έγκλημα μόνο στην ταφή του πτώματος.
Εν πάση περιπτώσει το δευτεροβάθμιο δικαστήριο είχε κρίνει ότι ο Κόττορος στις 29-4-2006 αφού προηγουμένως ο ίδιος είχε ειδοποιήσει τηλεφωνικά τον Kούλλαρο ώστε να συναντηθούν, δήθεν για επαγγελματικό ζήτημα, σε ερημική τοποθεσία στη Δαματριά της Pόδου παραποιώντας τη φωνή του ώστε ο τελευταίος να μην αντιληφθεί με ποιον συνομιλούσε, όταν συναντήθηκαν στον τόπο αυτό του επιτέθηκε μαζί με τον Γεώργιο Bασιλάκη του Eμμανουήλ, που απεβίωσε κατά την διάρκεια της προσωρινής του κράτησης στο νοσοκομείο των φυλακών Kορυδαλλού, καταφέροντας του ισχυρά πλήγματα στο πρόσωπο με γροθιές και με τη χρήση ενός ξύλινου και ένα μεταλλικού ρόπαλου με αποτέλεσμα να τον σκοτώσουν.
Στη συνέχεια δε, αφού έσφιξαν στο λαιμό του θύματος ένα σχοινί εν είδει θηλιάς, τύλιξαν το πτώμα σε μια λινάτσα, το τοποθέτησαν στο πίσω μέρος αγροτικού αυτοκινήτου του θύματος και ο Κόττορος το μετέφερε στην περιοχή Aσγούρου Pόδου, σε ακίνητο (χωράφι) ιδιοκτησίας της εταιρείας στην οποία εργαζόταν και έθαψε το πτώμα σε λάκκο, τον οποίο άνοιξε χρησιμοποιώντας χωματουργικό μηχάνημα, προκειμένου να το αποκρύψει και να εξαφανίσει τα ίχνη της πράξης του.
H Kαβάλο απολογούμενη είχε περιγράψει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες σύνηψε εξωσυζυγική σχέση με τον Κόττορο επισημαίνοντας ότι παλινδρομούσε μεταξύ δύο σχέσεων εκείνης με το σύζυγο της με τον οποίο δεν είχε πάρει διαζύγιο και εκείνης με τον Κόττορο ο οποίος δεν είχε χωρίσει ομοίως με τη σύζυγό του.
Είχε τονίσει ότι όταν επέστεψε στο σύζυγό της ο Κόττορος συνέχισε να της τηλεφωνεί και εκείνη του απέρριπτε τις κλήσεις ενώ όταν έχασε έναν 15χρονο ανιψιό της και δεν βρήκε τη στήριξη που περίμενε από το σύζυγό της τότε άρχισε εκ νέου να συναντά τον Κόττορο.
Επεσήμανε παραπέρα ότι την ημέρα του φόνου η ίδια είχε τηλεφωνήσει κατ’ επανάληψη στο τηλέφωνο του συζύγου της τον οποίο αναζητούσε και αντί απάντησης δεχόταν γείωση των κλήσεων της γεγονός που την έκανε να πιστέψει ότι ο Κούλλαρος βρισκόταν κάπου και δεν ήθελε να της απαντήσει.
Μάλιστα επεσήμανε ότι τον ανέμενε πριν αρχίσει να τον αναζητεί στην Παστίδα και στα Μαριτσά να επιστρέψει στο σπίτι για να τσακωθεί μαζί του.
Η Καβάλο υπέδειξε τον Κόττορο ως τον άνθρωπο που τέλεσε το έγκλημα, διότι όπως ισχυρίστηκε ήταν ο μόνος που μισούσε τον αδικοχαμένο Κούλαρο.
Την Καβάλλο εκπροσωπεί ο δικηγόρος κ Μ. Βλάχος.
