• Από την πλήρη απόρριψη των προσωρινών διαταγών στην ανασυγκρότηση των επιχειρημάτων με φόντο οφειλές άνω των 6,3 εκατ. ευρώ και μια θεσμική αντιπαράθεση που δοκιμάζει Περιφέρεια και δημοτική επιχείρηση
Η υπόθεση που έχει διχάσει τον θεσμικό χάρτη της Ρόδου εισέρχεται σε νέα τροχιά. Μετά την απόρριψη των αιτημάτων προσωρινής διαταγής που κατέθεσε η ΔΕΥΑ Ρόδου κατά της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και της ΑΑΔΕ, το επόμενο καθοριστικό βήμα τοποθετείται στις 9 Δεκεμβρίου 2025, οπότε και έχει προσδιοριστεί να συζητηθούν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου οι δύο αιτήσεις αναστολής της δημοτικής επιχείρησης.
Η μέχρι τώρα διαδρομή ανέδειξε σκληρές νομικές ενστάσεις, έθεσε στο τραπέζι το ζήτημα της δικαιοδοσίας και αποκάλυψε μια οικονομική πίεση που διαχέεται από τα ταμεία της ΔΕΥΑΡ έως την κοινωνία της Ρόδου.
Στο μεσοδιάστημα, η Περιφέρεια επιλέγει χαμηλούς τόνους και ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας, ενώ η δημοτική επιχείρηση επιμένει σε γραμμή αντιπαράθεσης, υποστηρίζοντας ότι η ουσία δεν κρίθηκε.
Η απόφαση που άλλαξε την ισορροπία
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου είπε ένα καθαρό όχι στα αιτήματα προσωρινής διαταγής της ΔΕΥΑΡ. Η πρώτη αίτηση απορρίφθηκε επειδή δεν είχε ολοκληρωθεί η νόμιμη διαδικασία, καθώς το δικόγραφο της ανακοπής δεν είχε επιδοθεί εμπρόθεσμα. Η δεύτερη κρίθηκε ακατάλληλη προς εκδίκαση από πολιτικό δικαστήριο, με το δικαστήριο να δηλώνει αναρμόδιο λόγω της φύσης της διαφοράς που ερείδεται σε προγραμματική σύμβαση μεταξύ νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και παραπέμπει σε διοικητική δικαιοδοσία. Η διπλή αυτή απόρριψη δεν είχε μόνο δικονομικό βάρος. Επηρέασε την πολιτική και θεσμική αφήγηση γύρω από το ποιος έχει τον τελευταίο λόγο όταν μια σύμβαση διακυβεύει την ομαλή λειτουργία κρίσιμων υποδομών ύδρευσης.
Η στροφή της Περιφέρειας σε διάλογο
Παρά τη δικαστική δικαίωση, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου απέφυγε τις θριαμβολογίες. Με δημόσια τοποθέτηση υπογράμμισε ότι η προσφυγή της ΔΕΥΑΡ υπήρξε επιλογή και όχι αναγκαιότητα, επιμένοντας πως η τήρηση των κανόνων αποτελεί προϋπόθεση για σταθερότητα. Ο περιφερειάρχης κάλεσε σε συνάντηση τον πρόεδρο των εργαζομένων της ΔΕΥΑΡ Ελευθέριο Καρανικόλα, ενώ είχε προηγηθεί επαφή με τον δήμαρχο Ρόδου Αλέξανδρο Κολιάδη. Το μήνυμα που εκπέμπεται είναι σαφές. Η Περιφέρεια θα διεκδικεί νομίμως τα οφειλόμενα χωρίς να στραγγαλίζει τη λειτουργικότητα της επιχείρησης και με πρόθεση να διασφαλίζεται η μισθοδοσία.
Η γραμμή της ΔΕΥΑΡ και το αφήγημα της μη κρίσης της ουσίας
Στον αντίποδα, η ΔΕΥΑΡ εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία υποστηρίζει ότι το δικαστήριο δεν εισήλθε στην ουσία των αιτήσεων αναστολής, κρίνοντας αποκλειστικά ζητήματα αρμοδιότητας και επιδόσεων. Κατά την επιχείρηση, η ουσιαστική συζήτηση μεταφέρεται στα διοικητικά δικαστήρια, όπου δηλώνει ότι καταθέτει εκ νέου αίτηση. Η ρητορική αυτή εδράζεται στην άποψη ότι οι κατασχέσεις στερούνται τυπικών προϋποθέσεων και ότι η Περιφέρεια δεν έχει εξουσία αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος δημοτικής επιχείρησης για έσοδα που θεωρούνται δημόσια. Είναι μια θέση που αναδεικνύει την πρόθεση της ΔΕΥΑΡ να κερδίσει χρόνο και να αναζητήσει ευνοϊκότερο φόρουμ κρίσης, αλλά και που οξύνει την πολιτική αντιπαράθεση.
Τα πρόσωπα στη δικαστική αίθουσα
Στην πλευρά της ΔΕΥΑΡ, τη νομική γραμμή υποστήριξαν οι Βασίλης Χατζηγιαννάκης, Άκης Δημητριάδης και Καλλιρόη Νικολιδάκη. Από την πλευρά της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου παρέστησαν οι Ευάγγελος Πετρόπουλος, Γιώργος Μαυρομμάτης και Έλλη Βελιάδη. Την ΑΑΔΕ εκπροσώπησε η νομική σύμβουλος του Κράτους Νένα Χαρλαύτη. Η αντιπαράθεση δεν περιορίστηκε σε νομικές παραπομπές. Ήταν διαρκής και επίμονη, με κάθε πλευρά να επιχειρεί να κατοχυρώσει το πεδίο δικαιοδοσίας που τη συμφέρει και να αποδομήσει τη νομιμότητα των πράξεων της άλλης.
Το οικονομικό αποτύπωμα μιας σύγκρουσης που πονά
Στην καρδιά της υπόθεσης βρίσκονται οι οφειλές 6.384.094,10 ευρώ που αποδίδει η Περιφέρεια στη ΔΕΥΑΡ βάσει της προγραμματικής σύμβασης του 2022 για τη λειτουργία και διαχείριση του υδρευτικού έργου από το φράγμα Γαδουρά. Παράλληλα, η ΔΟΥ Ρόδου έχει βεβαιώσει 6.537.312,36 ευρώ με πράξη είσπραξης, επιβαρύνοντας την επιχείρηση με μέτρα που αφαιρούν στη φορολογική ενημερότητα. Η Περιφέρεια αντιτείνει ότι η ΔΕΥΑΡ έχει υπαχθεί σε ρύθμιση στη ΔΟΥ και έχει καταβάλει την πρώτη δόση, στοιχείο που κατά την άποψή της επιβεβαιώνει έμμεσα την οφειλή. Επιπλέον, επικαλείται ρευστότητα και αποθεματικά που επιτρέπουν την κάλυψη βασικών υποχρεώσεων, με αναφορές για κέρδη το 2024 κοντά στα 6 εκατ. ευρώ. Η ΔΕΥΑΡ αρνείται ότι το σύνολο του ποσού είναι απαιτητό και επιμένει σε ακυρότητες των πράξεων εκτέλεσης.
Η ρίζα της διαμάχης και το φράγμα Γαδουρά
Η προγραμματική σύμβαση της 6ης Ιουνίου 2022 όρισε πλαίσιο λειτουργίας, συντήρησης και παροχής νερού προς τη Ρόδο. Η Περιφέρεια οφείλει να πληρώνει τον ανάδοχο του έργου και η ΔΕΥΑΡ να επιστρέφει τις δαπάνες εντός προθεσμιών. Η Περιφέρεια θεωρεί ότι η μη καταβολή των συμφωνημένων ποσών την υποχρέωσε σε μέτρα αναγκαστικής είσπραξης και σε κατάσχεση εις χείρας τραπεζών. Η ΔΕΥΑΡ αντιτάσσει πως τέτοιες πράξεις μπορούν να κινούνται μόνο από την ΑΑΔΕ, επικαλούμενη το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει την είσπραξη δημοσίων εσόδων και επιμένοντας ότι τα κατασχετήρια εμφανίζουν τυπικές ελλείψεις.
Πώς φτάσαμε στην κορύφωση
Το νήμα της κλιμάκωσης ξεκινά από την άνοιξη. Στις 13 Μαΐου 2025 η ΔΟΥ Ρόδου βεβαίωσε 6.537.312,36 ευρώ. Στις 18 Ιουνίου 2025 η Περιφέρεια επέβαλε κατάσχεση εις χείρας τραπεζών για 6.384.094,10 ευρώ, κινώντας την πλέον σκληρή φάση της διεκδίκησης. Στο μεταξύ, η ανάδοχος εταιρεία λειτουργίας του έργου όχλησε για ανεξόφλητες απαιτήσεις περίπου 4,9 εκατ. ευρώ, προσθέτοντας ασφυκτική πίεση στην εφοδιαστική αλυσίδα του έργου· μια πίεση που μετατράπηκε σε θεσμική κρίση όταν η ΔΕΥΑΡ, αντί να αναγνωρίσει μέρος της οφειλής και να κλείσει συμφωνία, επέλεξε να σηκώσει το γάντι της δικαστικής αντιπαράθεσης. Στις 20 Ιουνίου 2025 η δημοτική επιχείρηση προχώρησε τελικά σε ρύθμιση στη ΔΟΥ για 7,29 εκατ. ευρώ μαζί με προσαυξήσεις, χωρίς ωστόσο να κλείνει το μέτωπο με την Περιφέρεια.
Η δικαιοδοσία στο μικροσκόπιο
Το κρίσιμο νομικό ερώτημα παραμένει. Έχουν τα πολιτικά δικαστήρια αρμοδιότητα να εξετάσουν αναστολές που σχετίζονται με εκτελέσεις βάσει προγραμματικής σύμβασης μεταξύ δημοσίων φορέων ή η διαφορά ανήκει στα διοικητικά δικαστήρια; Η πρόσφατη απόρριψη των προσωρινών διαταγών έγειρε τη ζυγαριά προς τη διοικητική δικαιοδοσία, χωρίς όμως να κλείνει οριστικά το κεφάλαιο για τα ένδικα βοηθήματα που έχει ήδη ασκήσει η ΔΕΥΑΡ. Ο διάλογος περί νομιμότητας των κατασχετηρίων, των επιδόσεων και της τήρησης προθεσμιών θα αναμετρηθεί εκ νέου με την πραγματικότητα μιας σύμβασης που επηρεάζει την καθημερινότητα χιλιάδων πολιτών.
Η στάση των θεσμών και το μήνυμα προς την κοινωνία
Η Περιφέρεια διατυμπανίζει ότι δεν αμφισβητείται η οφειλή και ότι η ίδια θα εγγυηθεί, εφόσον απαιτηθεί, τη μισθοδοσία των εργαζομένων. Η πρόσκληση σε συνάντηση προς τον Ελευθέριο Καρανικόλα και η προηγούμενη επαφή με τον Αλέξανδρο Κολιάδη δείχνουν μια στρατηγική εκτόνωσης. Η ΔΕΥΑΡ, από την πλευρά της, επιμένει πως ενεργεί με σεβασμό στη δικαστική διαδικασία και στις θεσμικές αρμοδιότητες, διασφαλίζοντας τα συμφέροντα της επιχείρησης, των εργαζομένων και των πολιτών. Η αντιπαράθεση πλέον δεν είναι μόνο λογιστικός υπολογισμός. Είναι και ζήτημα αξιοπιστίας απέναντι στην κοινωνία που ζητά καθαρό νερό, σταθερές υπηρεσίες και διαφανή διαχείριση.
Το βλέμμα στην 9η Δεκεμβρίου 2025
Με τη σκιά των απορριφθέντων προσωρινών διαταγών να δεσπόζει, η 9η Δεκεμβρίου 2025 καθίσταται ημερομηνία ορόσημο. Οι δύο αιτήσεις αναστολής της ΔΕΥΑΡ θα βρεθούν στο επίκεντρο ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου. Στο τραπέζι θα καθίσουν εκ νέου η αρμοδιότητα, η επάρκεια των επιδόσεων, ο χαρακτήρας των πράξεων εκτέλεσης και, πάνω από όλα, το αν και πώς μπορεί να παγώσει για εύλογο χρόνο μια διεκδίκηση που τρέχει με ρυθμούς ταμειακής αιμορραγίας. Το αποτέλεσμα δεν θα έχει μόνο νομικό ενδιαφέρον. Θα δώσει τόνο στην προσπάθεια εξεύρεσης θεσμικής λύσης και θα καθορίσει πώς μοιράζεται το βάρος ανάμεσα σε μια Περιφέρεια που αρνείται να μείνει εκτεθειμένη και μια δημοτική επιχείρηση που διαχειρίζεται το πολύτιμο αγαθό του νερού.
